چرا به امام مهدی «قائم» می‌گویند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
[[پرونده:769540432.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[عبدالله جوادی آملی]]]] | [[پرونده:769540432.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[عبدالله جوادی آملی]]]] | ||
::::::آیتالله '''[[عبدالله جوادی آملی]]'''، در کتاب ''«[[امام مهدی موجود موعود (کتاب)| امام مهدی موجود موعود]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::آیتالله '''[[عبدالله جوادی آملی]]'''، در کتاب ''«[[امام مهدی موجود موعود (کتاب)| امام مهدی موجود موعود]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
::::::«وجود مبارک حجة بن الحسن {{ع}} دارای القاب و اسامی متعددی است که هریک وجه خاصی از آن ذات کریم را بیان می‌دارد. از القاب مشهور حضرتش می‌توان به "[[قائم]]" اشاره‌ای ویژه داشت، زیرا این نام مبارک در روایاتی آمده است که گویای سر لطیفی است. برای تسمیه آن پیشوای [[منتظر]] به [[قائم]] وجوه متعددی ذکر گردیده که به برخی از آنها اشاره می‌شود: | ::::::«وجود مبارک [[امام مهدی|حجة بن الحسن]]{{ع}} دارای القاب و اسامی متعددی است که هریک وجه خاصی از آن ذات کریم را بیان می‌دارد. از القاب مشهور حضرتش می‌توان به "[[قائم]]" اشاره‌ای ویژه داشت، زیرا این نام مبارک در روایاتی آمده است که گویای سر لطیفی است. برای تسمیه آن پیشوای [[منتظر]] به [[قائم]] وجوه متعددی ذکر گردیده که به برخی از آنها اشاره می‌شود: | ||
:::::#از [[حضرت باقر]] {{ع}} پرسیدند: مگر همه شما [[قائم]] به [[حق]] نیستید؟ فرمود: آری. گفتند: پس چرا تنها دوازدهمین شما به این نام، نامیده شد؟ فرمود: آن هنگام که جدمان [[حسین]] {{ع}} به [[شهادت]] رسید، [[فرشتگان]] با [[اشک]] و آه، ضجه‌زنان گفتند: ای اله و ای [[سید]] ما! آیا نمی‌نگری که با [[بنده]] [[برگزیده]] و فرزند [[برگزیده]] تو چه می‌کنند؟ [[خداوند]] به آنان چنین [[وحی]] کرد: ای [[فرشتگان]] من آرام باشید! به [[عزت]] و جلالم سوگند! حتماً از آنها [[انتقام]] خواهم گرفت، هرچند مدت‌ها بگذرد؛ آن‌گاه پرده را کنار زد و [[امامان]] پس از [[حسین]] {{ع}} را به [[فرشتگان]] نمایاند؛ در میان آنان یکی [[ایستاده]] بود و [[نماز]] می‌خواند، پس [[خداوند]] به [[فرشتگان]] فرمود: با این شخص [[ایستاده]] ([[قائم]]) از آنها [[انتقام]] می‌گیرم"<ref>{{عربی|" عَنْ أَبِي حَمْزَةَ ثَابِتِ بْنِ دِينَارٍ الثُّمَالِيِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ الْبَاقِرِ {{ع}} يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لِمَ سُمِّيَ عَلِيٌّ {{ع}} أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ هُوَ اسْمٌ مَا سُمِّيَ بِهِ أَحَدٌ قَبْلَهُ وَ لَا يَحِلُّ لِأَحَدٍ بَعْدَهُ قَالَ لِأَنَّهُ مِيرَةُ الْعِلْمِ يَمْتَارُ مِنْهُ وَ لَا يَمْتَارُ مِنْ أَحَدٍ غَيْرُهُ قَالَ فَقُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَلِمَ سُمِّيَ سَيْفُهُ ذَا الْفَقَارِ فَقَالَ {{ع}} لِأَنَّهُ مَا ضُرِبَ بِهِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِ اللَّهِ إِلَّا أَفْقَرَهُ مِنْ هَذِهِ الدُّنْيَا مِنْ أَهْلِهِ وَ وُلْدِهِ وَ أَفْقَرَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْجَنَّةِ قَالَ فَقُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَلَسْتُمْ كُلُّكُمْ قَائِمِينَ بِالْحَقِ قَالَ بَلَى قُلْتُ فَلِمَ سُمِّيَ الْقَائِمُ قَائِماً قَالَ لَمَّا قُتِلَ جَدِّيَ الْحُسَيْنُ {{ع}} ضَجَّتْ عَلَيْهِ الْمَلَائِكَةُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِالْبُكَاءِ وَ النَّحِيبِ وَ قَالُوا إِلَهَنَا وَ سَيِّدَنَا أَ تَغْفَلُ عَمَّنْ قَتَلَ صَفْوَتَكَ وَ ابْنَ صَفْوَتِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِمْ قَرُّوا مَلَائِكَتِي فَوَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأَنْتَقِمَنَّ مِنْهُمْ وَ لَوْ بَعْدَ حِينٍ ثُمَّ كَشَفَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنِ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ ع لِلْمَلَائِكَةِ فَسُرَّتِ الْمَلَائِكَةُ بِذَلِكَ فَإِذَا أَحَدُهُمْ قَائِمٌ يُصَلِّي فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِذَلِكَ الْقَائِمُ أَنْتَقِمُ مِنْهُمْ"}}؛ علل الشرایع، ج ۱، ص ۱۹۱ ـ ۱۹۲؛ بحار الانوار، ج۴۵، ص۲۲۱ و ج۵۱، ص۲۸ ـ ۲۹.</ref>. | :::::#از [[حضرت باقر]] {{ع}} پرسیدند: مگر همه شما [[قائم]] به [[حق]] نیستید؟ فرمود: آری. گفتند: پس چرا تنها دوازدهمین شما به این نام، نامیده شد؟ فرمود: آن هنگام که جدمان [[حسین]] {{ع}} به [[شهادت]] رسید، [[فرشتگان]] با [[اشک]] و آه، ضجه‌زنان گفتند: ای اله و ای [[سید]] ما! آیا نمی‌نگری که با [[بنده]] [[برگزیده]] و فرزند [[برگزیده]] تو چه می‌کنند؟ [[خداوند]] به آنان چنین [[وحی]] کرد: ای [[فرشتگان]] من آرام باشید! به [[عزت]] و جلالم سوگند! حتماً از آنها [[انتقام]] خواهم گرفت، هرچند مدت‌ها بگذرد؛ آن‌گاه پرده را کنار زد و [[امامان]] پس از [[حسین]] {{ع}} را به [[فرشتگان]] نمایاند؛ در میان آنان یکی [[ایستاده]] بود و [[نماز]] می‌خواند، پس [[خداوند]] به [[فرشتگان]] فرمود: با این شخص [[ایستاده]] ([[قائم]]) از آنها [[انتقام]] می‌گیرم"<ref>{{عربی|" عَنْ أَبِي حَمْزَةَ ثَابِتِ بْنِ دِينَارٍ الثُّمَالِيِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ الْبَاقِرِ {{ع}} يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لِمَ سُمِّيَ عَلِيٌّ {{ع}} أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ هُوَ اسْمٌ مَا سُمِّيَ بِهِ أَحَدٌ قَبْلَهُ وَ لَا يَحِلُّ لِأَحَدٍ بَعْدَهُ قَالَ لِأَنَّهُ مِيرَةُ الْعِلْمِ يَمْتَارُ مِنْهُ وَ لَا يَمْتَارُ مِنْ أَحَدٍ غَيْرُهُ قَالَ فَقُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَلِمَ سُمِّيَ سَيْفُهُ ذَا الْفَقَارِ فَقَالَ {{ع}} لِأَنَّهُ مَا ضُرِبَ بِهِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِ اللَّهِ إِلَّا أَفْقَرَهُ مِنْ هَذِهِ الدُّنْيَا مِنْ أَهْلِهِ وَ وُلْدِهِ وَ أَفْقَرَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْجَنَّةِ قَالَ فَقُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَلَسْتُمْ كُلُّكُمْ قَائِمِينَ بِالْحَقِ قَالَ بَلَى قُلْتُ فَلِمَ سُمِّيَ الْقَائِمُ قَائِماً قَالَ لَمَّا قُتِلَ جَدِّيَ الْحُسَيْنُ {{ع}} ضَجَّتْ عَلَيْهِ الْمَلَائِكَةُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِالْبُكَاءِ وَ النَّحِيبِ وَ قَالُوا إِلَهَنَا وَ سَيِّدَنَا أَ تَغْفَلُ عَمَّنْ قَتَلَ صَفْوَتَكَ وَ ابْنَ صَفْوَتِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِمْ قَرُّوا مَلَائِكَتِي فَوَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأَنْتَقِمَنَّ مِنْهُمْ وَ لَوْ بَعْدَ حِينٍ ثُمَّ كَشَفَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنِ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ ع لِلْمَلَائِكَةِ فَسُرَّتِ الْمَلَائِكَةُ بِذَلِكَ فَإِذَا أَحَدُهُمْ قَائِمٌ يُصَلِّي فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِذَلِكَ الْقَائِمُ أَنْتَقِمُ مِنْهُمْ"}}؛ علل الشرایع، ج ۱، ص ۱۹۱ ـ ۱۹۲؛ بحار الانوار، ج۴۵، ص۲۲۱ و ج۵۱، ص۲۸ ـ ۲۹.</ref>. | ||
:::::#بر اثر [[غیبت طولانی]]، یاد آن وجود مبارک از خاطره بسیاری از افراد محو و فراموش می‌شود و آن‌گاه حضرتش پس از این [[فراموشی]] ناگوار [[قیام]] می‌کند<ref>{{عربی|" حَدَّثَنَا الصَّقْرُ بْنُ أَبِي دُلَفَ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لِمَ سُمِّيَ الْقَائِمَ قَالَ لِأَنَّهُ يَقُومُ بَعْدَ مَوْتِ ذِكْرِهِ وَ ارْتِدَادِ أَكْثَرِ الْقَائِلِينَ بِإِمَامَتِه"}}؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۵۰؛ بحار الانوار، ج۵۱، ص۳۰.</ref>. | :::::#بر اثر [[غیبت طولانی]]، یاد آن وجود مبارک از خاطره بسیاری از افراد محو و فراموش می‌شود و آن‌گاه حضرتش پس از این [[فراموشی]] ناگوار [[قیام]] می‌کند<ref>{{عربی|" حَدَّثَنَا الصَّقْرُ بْنُ أَبِي دُلَفَ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لِمَ سُمِّيَ الْقَائِمَ قَالَ لِأَنَّهُ يَقُومُ بَعْدَ مَوْتِ ذِكْرِهِ وَ ارْتِدَادِ أَكْثَرِ الْقَائِلِينَ بِإِمَامَتِه"}}؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۵۰؛ بحار الانوار، ج۵۱، ص۳۰.</ref>. | ||
نسخهٔ ۲ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۴۲
| چرا به امام مهدی «قائم» می‌گویند؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل اصلی | مهدویت |
چرا به امام مهدی(ع) قائم می‌گویند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- آیتالله سید محمد کاظم قزوینی، در کتاب «امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور» در این‌باره گفته است:
- «ایشان را قائم نام نهادند؛ چون قیام و انقلاب آن حضرت، بزرگ‌ترین انقلابی است که تاریخ بشری، آن را خواهد دید. امام زمان (ع)، حق و حقیقت را بر پا می‌دارد به طوری که باطل، ابداً در آن راهی پیدا نمی‌کند و این همان چیزی است که قیام او را از سایر قیام‌ها متمایز می‌کند؛ چون در تاریخ، بعضی افراد و نهضت‌های آنان ثبت شده است، ولی قیام و نهضت آنها در راه درست نبوده است؛ اما امام زمان (ع)، حق را بر پا می‌دارد و نه غیر آن. ابوحمزه ثمالی گفت: از امام محمد باقر(ع) پرسیدم: ای فرزند رسول خدا(ص)! آیا همگی شما، قائم به حق نیستید؟ جواب داد: بلی. گفتم: پس چرا قائم را قائم نام نهاده‌اند؟ امام جواب داد: از هنگامی که جدم حسین(ع) کشته شد، ملائکه به سوی خداوند ضجه می‌زنند و گریه می‌کنند؛ سپس خداوند ائمه‌ای- که از نسل حسین(ع) متولد می‌شوند- را به ملائکه نشان داد، آنها از این رویداد خوشحال شدند و دیدند که یکی از آنها در حالت ایستاده، نماز می‌خواند. خداوند فرمود: به همین علت، او قائم است که از آنها، یعنی قاتلان حسین(ع) انتقام می‌گیرد"[۱]»[۲].
پاسخ‌های دیگر
| 1. آیتالله جوادی آملی؛ |
|---|
|
| 2. حجت الاسلام و المسلمین موسوی‌نسب؛ |
|---|
|
| 3. حجت الاسلام و المسلمین رضانژاد؛ |
|---|
|
| 4. حجت الاسلام و المسلمین رجالی تهرانی؛ |
|---|
|
| 5. حجت الاسلام و المسلمین رحیمی؛ |
|---|
|
| 6. حجت الاسلام و المسلمین اشتهاردی؛ |
|---|
|
| 7. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ " عَنْ أَبِي حَمْزَةَ ثَابِتِ بْنِ دِينَارٍ الثُّمَالِيِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ الْبَاقِرِ (ع) يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّه فَلَسْتُمْ كُلُّكُمْ قَائِمِينَ بِالْحَقِّ قَالَ بَلَى قُلْتُ فَلِمَ سُمِّيَ الْقَائِمُ قَائِماً قَالَ لَمَّا قُتِلَ جَدِّيَ الْحُسَيْنُ (ع) ضَجَّتْ عَلَيْهِ الْمَلَائِكَةُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِالْبُكَاءِ وَ النَّحِيبِ وَ قَالُوا إِلَهَنَا وَ سَيِّدَنَا أَ تَغْفَلُ عَمَّنْ قَتَلَ صَفْوَتَكَ وَ ابْنَ صَفْوَتِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِمْ قَرُّوا مَلَائِكَتِي فَوَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأَنْتَقِمَنَّ مِنْهُمْ وَ لَوْ بَعْدَ حِينٍ ثُمَّ كَشَفَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنِ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ (ع) لِلْمَلَائِكَةِ فَسُرَّتِ الْمَلَائِكَةُ بِذَلِكَ فَإِذَا أَحَدُهُمْ قَائِمٌ يُصَلِّي فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِذَلِكَ الْقَائِمُ أَنْتَقِمُ مِنْهُمْ "؛ بحار؛ مجلسی؛ ج ۵۱، صص ۲۸-۲۹.
- ↑ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۲۷ -۲۸.
- ↑ " عَنْ أَبِي حَمْزَةَ ثَابِتِ بْنِ دِينَارٍ الثُّمَالِيِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ الْبَاقِرِ (ع) يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لِمَ سُمِّيَ عَلِيٌّ (ع) أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ هُوَ اسْمٌ مَا سُمِّيَ بِهِ أَحَدٌ قَبْلَهُ وَ لَا يَحِلُّ لِأَحَدٍ بَعْدَهُ قَالَ لِأَنَّهُ مِيرَةُ الْعِلْمِ يَمْتَارُ مِنْهُ وَ لَا يَمْتَارُ مِنْ أَحَدٍ غَيْرُهُ قَالَ فَقُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَلِمَ سُمِّيَ سَيْفُهُ ذَا الْفَقَارِ فَقَالَ (ع) لِأَنَّهُ مَا ضُرِبَ بِهِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِ اللَّهِ إِلَّا أَفْقَرَهُ مِنْ هَذِهِ الدُّنْيَا مِنْ أَهْلِهِ وَ وُلْدِهِ وَ أَفْقَرَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْجَنَّةِ قَالَ فَقُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَلَسْتُمْ كُلُّكُمْ قَائِمِينَ بِالْحَقِ قَالَ بَلَى قُلْتُ فَلِمَ سُمِّيَ الْقَائِمُ قَائِماً قَالَ لَمَّا قُتِلَ جَدِّيَ الْحُسَيْنُ (ع) ضَجَّتْ عَلَيْهِ الْمَلَائِكَةُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِالْبُكَاءِ وَ النَّحِيبِ وَ قَالُوا إِلَهَنَا وَ سَيِّدَنَا أَ تَغْفَلُ عَمَّنْ قَتَلَ صَفْوَتَكَ وَ ابْنَ صَفْوَتِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِمْ قَرُّوا مَلَائِكَتِي فَوَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأَنْتَقِمَنَّ مِنْهُمْ وَ لَوْ بَعْدَ حِينٍ ثُمَّ كَشَفَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنِ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ ع لِلْمَلَائِكَةِ فَسُرَّتِ الْمَلَائِكَةُ بِذَلِكَ فَإِذَا أَحَدُهُمْ قَائِمٌ يُصَلِّي فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِذَلِكَ الْقَائِمُ أَنْتَقِمُ مِنْهُمْ"؛ علل الشرایع، ج ۱، ص ۱۹۱ ـ ۱۹۲؛ بحار الانوار، ج۴۵، ص۲۲۱ و ج۵۱، ص۲۸ ـ ۲۹.
- ↑ " حَدَّثَنَا الصَّقْرُ بْنُ أَبِي دُلَفَ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لِمَ سُمِّيَ الْقَائِمَ قَالَ لِأَنَّهُ يَقُومُ بَعْدَ مَوْتِ ذِكْرِهِ وَ ارْتِدَادِ أَكْثَرِ الْقَائِلِينَ بِإِمَامَتِه"؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۵۰؛ بحار الانوار، ج۵۱، ص۳۰.
- ↑ الارشاد، ج ۲، ص ۴۹ ـ ۵۰؛ بحار الانوار، ج۵۱، ص ۲۸۳.
- ↑ " عَنْ عَبْدِ الْعَظِيمِ الْحَسَنِيِّ قَالَ قُلْتُ لِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى إِنِّي لَأَرْجُو أَنْ تَكُونَ الْقَائِمَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ الَّذِي يَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً فَقَالَ يَا أَبَا الْقَاسِمِ مَا مِنَّا إِلَّا قَائِمٌ بِأَمْرِ اللَّهِ وَ هَادٍ إِلَى دِينِ اللَّهِ وَ لَسْتُ الْقَائِمَ الَّذِي يُطَهِّرُ اللَّهُ بِهِ الْأَرْضَ مِنْ أَهْلِ الْكُفْرِ وَ الْجُحُودِ وَ يَمْلَؤُهَا عَدْلًا وَ قِسْطاً هُوَ الَّذِي يَخْفَى عَلَى النَّاسِ وِلَادَتُهُ وَ يَغِيبُ عَنْهُمْ شَخْصُهُ وَ يَحْرُمُ عَلَيْهِمْ تَسْمِيَتُهُ وَ هُوَ سَمِيُّ رَسُولِ اللَّهِ وَ كَنِيُّهُ وَ هُوَ الَّذِي يُطْوَى لَهُ الْأَرْضُ وَ يَذِلُّ لَهُ كُلُّ صَعْبٍ يَجْتَمِعُ إِلَيْهِ مِنْ أَصْحَابِهِ عَدَدُ أَهْلِ بَدْرٍ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا مِنْ أَقَاصِي الْأَرْضِ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ ﴿﴿ أَيْنَ ما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ﴾﴾ فَإِذَا اجْتَمَعَتْ لَهُ هَذِهِ الْعِدَّةُ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ أَظْهَرَ أَمْرَهُ فَإِذَا أُكْمِلَ لَهُ الْعَقْدُ وَ هُوَ عَشَرَةُ آلَافِ رَجُلٍ خَرَجَ بِإِذْنِ اللَّهِ فَلَا يَزَالُ يَقْتُلُ أَعْدَاءَ اللَّهِ حَتَّى يَرْضَى اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى قَالَ عَبْدُ الْعَظِيمِ قُلْتُ لَهُ يَا سَيِّدِي وَ كَيْفَ يَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ قَدْ رَضِيَ قَالَ يُلْقِي فِي قَلْبِهِ الرَّحْمَةَ"؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۴۹ ـ ۵۰؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۲۸۳.
- ↑ " فَابْتَدَأَنِي فَقَالَ لِي يَا أَبَا الْقَاسِمِ إِنَّ الْقَائِمَ مِنَّا هُوَ الْمَهْدِيُّ الَّذِي يَجِبُ أَنْ يُنْتَظَرَ فِي غَيْبَتِهِ وَ يُطَاعَ فِي ظُهُورِهِ وَ هُوَ الثَّالِثُ مِنْ وُلْدِي"؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۴۹.
- ↑ الارشاد ، ج ۲، ص ۳۹.
- ↑ الغیبه، نعمانی، ص ۸۶؛ بحار الانوار، ج۳۶، ص ۳۹۳.
- ↑ الغیبه، نعمانی، ص ۳۲۰؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص ۳۶۶.
- ↑ الغیبه، طوسی، ج۲، ص ۴۵۴؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۲۹۰.
- ↑ المحاسن، ج ۱، ص ۲۸۷؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۱۲۶.
- ↑ کفایة الاثر، ص ۲۹۸؛ بحار الانوار، ج۴۶، ص ۲۰۲.
- ↑ جوادی آملی، عبدالله، امام مهدی موجود موعود، ص 96-99.
- ↑ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۳۷۸.&
- ↑ مفید، ارشاد، ص ۳۶۴.
- ↑ دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۱۲۴، ۱۲۵.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۳۰.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۳۰.
- ↑ رضانژاد، عزالدین، حیات امام مهدی، ص ۱۱۱ - ۱۱۲.
- ↑ معانی الاخبار، شیخ صدوق، ص ۶۵.
- ↑ کمال الدّین و تمام النّعمه، شیخ صدوق، ص ۳۷۸.
- ↑ یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص ۵۹ الی ۶۱.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۳۰.
- ↑ رحیمی، عباس، امید فردا، ص:۱۶.
- ↑ ناگفته نماند که امام صادق (ع) فرمود: همه ما امامان قائم هستیم، ولی آن قائم (امام دوازدهم (ع)) صاحب شمشیر (قدرت و حکومت) است و برنامه‌ای غیر از برنامه ما دارد؛ اثبات الهداة، ج ۷، ص ۱۲۷.
- ↑ محمدی اشتهاردی، محمد، حضرت مهدی فروغ تابان ولایت، ص ۴۴-۴۵.
- ↑ شیخ صدوق ، معانی الاخبار، ص ۶۵، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین، قم.
- ↑ مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۶۸.