نشانه‌های غیر حتمی ظهور چیستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ref> شیخ طوسی' به 'ref>شیخ طوسی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - ':"' به ': "') |
||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
::::::آقای '''[[سید مجتبی السادة]]'''، در کتاب ''«[[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::آقای '''[[سید مجتبی السادة]]'''، در کتاب ''«[[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
::::#« '''نمایان شدن بدنی کاملا واضح در قرص خورشید و دستی که از آسمان اشاره می‌کند:''' | ::::#« '''نمایان شدن بدنی کاملا واضح در قرص خورشید و دستی که از آسمان اشاره می‌کند:''' | ||
::::##'''خارج شدن سروسینه مردی در قرص خورشید:''' [[امام باقر]] {{ع}} ذیل این آیه که: {{متن قرآن|إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاء آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ}}<ref>اگر بخواهیم آیه‌ای را از آسمان بر آنها نازل می‌کنیم که گردن‌های خود را خاضعانه در مقابل آن فرود آورند؛ سوره الشعراء، آیه ۴.</ref>. فرمودند: خداوند با آنها چنین خواهد کرد؛ راوی می‌گوید: پرسیدم آنها چه کسانی هستند؟ فرمودند: [[بنی امیه]] و پیروان آنها منظور [[سفیانی]] و یارانش است<ref>الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۳؛ اعلام الوری، ص ۴۲۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۱؛ المهدی الموعود {{ع}}، ص ۵۳؛ یوم الخلاص، ص ۵۱۷؛ السفیانی، ص ۱۲۱.</ref>. راوی می‌گوید باز پرسیدم: آن آیه چیست؟ حضرت جواب دادند:"ثابت ماندن خورشید از ظهر تا وقت عصر و خارج شدن سینه و صورت مردی در قرص خورشید که با حسب و نسبش برای مردم شناخته شده است. اینها در زمان سفیانی است و پس از آن او و پیروانش هلاک می‌شوند"<ref>{{عربی|" رُكُودُ الشَّمْسِ مَا بَيْنَ زَوَالِ الشَّمْسِ إِلَى وَقْتِ الْعَصْرِ وَ خُرُوجُ صَدْرِ رَجُلٍ وَ وَجْهِهِ فِي عَيْنِ الشَّمْسِ يُعْرَفُ بِحَسَبِهِ وَ نَسَبِهِ ذَلِكَ فِي زَمَانِ السُّفْيَانِيِّ وَ عِنْدَهَا يَكُونُ بَوَارُهُ وَ بَوَارُ قَوْمِهِ "}}الغیبة نعمانی، ص ۱۶۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۳؛ بشارة الاسلام، ص ۱۲۰.</ref>. این حدیث به خوبی تبیین می‌کند که این علامت پس از [[خروج سفیانی]] است و [[سفیانی]] هم همانگونه که بیان شد در ماه رجب خروج می‌کند. علاوه بر این، [[امام صادق]] {{ع}} طی حدیث دیگری تصریح می‌کنند که این نشانه در ماه رجب واقع می‌شود و فرمودند: "سالی که در آن صیحه و فریاد آسمانی واقع می‌شود، قبل از آن آیه‌ای در ماه رجب نمایان خواهد شد"<ref>{{عربی|" الْعَامُ الَّذِي فِيهِ الصَّيْحَةُ قَبْلَهُ الْآيَةُ فِي رَجَبٍ قُلْتُ وَ مَا هِيَ قَالَ وَجْهٌ يَطْلُعُ فِي الْقَمَرِ وَ يَدٌ بَارِزَةٌ"}}؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۷۲؛ بشارة الاسلام، ص ۱۲۰.</ref>. راوی می‌گوید: پرسیدم آن آیه چیست؟ فرمودند: چهره‌ای که در ماه (و به قولی خورشید) و دستی نمایان، دیده می‌شود. این بدن کامل و نمایان (سینه و صورت) از آن همان کسی است که نداهای سه‌گانه ماه رجب را- همانگونه که خواهیم دید- سر خواهد داد. از [[امام رضا]] {{ع}} نقل کرده‌اند که ضمن حدیثی طولانی می‌فرمایند:"...و صدای سومی که [با آن] بدنی واضح و نمایان در قرص شمس دیده می‌شود..." <ref>{{عربی|" وَ الصَّوْتُ الثَّالِثُ يَرَوْنَ بَدَناً بَارِزاً نَحْوَ عَيْنِ الشَّمْسِ هَذَا "}}؛ یوم الخلاص، ص ۵۱۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۳ با الفاظی دیگر.</ref>. برخی از علما معتقدند که این پیکر همان بدن مطهر [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} است که مردم ایشان را می‌شناسند. شیخ [[محمد نجفی]] در کتاب بیان الائمه {{عم}} (ج ۳ ص ۴۸) چنین نظری را بیان می‌کنند. و بعضی دیگر می‌گویند [[حضرت مسیح]]{{ع}} است که این نظر را حجة الاسلام [[علی کورانی]] در کتاب الممهدون لل[[مهدی]] {{ع}} (ص ۳۷) بیان کرده‌اند که این نظر قابل قبول‌تر به نظر می‌رسد. | ::::##'''خارج شدن سروسینه مردی در قرص خورشید:''' [[امام باقر]] {{ع}} ذیل این آیه که: {{متن قرآن|إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاء آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ}}<ref>اگر بخواهیم آیه‌ای را از آسمان بر آنها نازل می‌کنیم که گردن‌های خود را خاضعانه در مقابل آن فرود آورند؛ سوره الشعراء، آیه ۴.</ref>. فرمودند: خداوند با آنها چنین خواهد کرد؛ راوی می‌گوید: پرسیدم آنها چه کسانی هستند؟ فرمودند: [[بنی امیه]] و پیروان آنها منظور [[سفیانی]] و یارانش است<ref>الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۳؛ اعلام الوری، ص ۴۲۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۱؛ المهدی الموعود {{ع}}، ص ۵۳؛ یوم الخلاص، ص ۵۱۷؛ السفیانی، ص ۱۲۱.</ref>. راوی می‌گوید باز پرسیدم: آن آیه چیست؟ حضرت جواب دادند: "ثابت ماندن خورشید از ظهر تا وقت عصر و خارج شدن سینه و صورت مردی در قرص خورشید که با حسب و نسبش برای مردم شناخته شده است. اینها در زمان سفیانی است و پس از آن او و پیروانش هلاک می‌شوند"<ref>{{عربی|" رُكُودُ الشَّمْسِ مَا بَيْنَ زَوَالِ الشَّمْسِ إِلَى وَقْتِ الْعَصْرِ وَ خُرُوجُ صَدْرِ رَجُلٍ وَ وَجْهِهِ فِي عَيْنِ الشَّمْسِ يُعْرَفُ بِحَسَبِهِ وَ نَسَبِهِ ذَلِكَ فِي زَمَانِ السُّفْيَانِيِّ وَ عِنْدَهَا يَكُونُ بَوَارُهُ وَ بَوَارُ قَوْمِهِ "}}الغیبة نعمانی، ص ۱۶۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۳؛ بشارة الاسلام، ص ۱۲۰.</ref>. این حدیث به خوبی تبیین می‌کند که این علامت پس از [[خروج سفیانی]] است و [[سفیانی]] هم همانگونه که بیان شد در ماه رجب خروج می‌کند. علاوه بر این، [[امام صادق]] {{ع}} طی حدیث دیگری تصریح می‌کنند که این نشانه در ماه رجب واقع می‌شود و فرمودند: "سالی که در آن صیحه و فریاد آسمانی واقع می‌شود، قبل از آن آیه‌ای در ماه رجب نمایان خواهد شد"<ref>{{عربی|" الْعَامُ الَّذِي فِيهِ الصَّيْحَةُ قَبْلَهُ الْآيَةُ فِي رَجَبٍ قُلْتُ وَ مَا هِيَ قَالَ وَجْهٌ يَطْلُعُ فِي الْقَمَرِ وَ يَدٌ بَارِزَةٌ"}}؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۷۲؛ بشارة الاسلام، ص ۱۲۰.</ref>. راوی می‌گوید: پرسیدم آن آیه چیست؟ فرمودند: چهره‌ای که در ماه (و به قولی خورشید) و دستی نمایان، دیده می‌شود. این بدن کامل و نمایان (سینه و صورت) از آن همان کسی است که نداهای سه‌گانه ماه رجب را- همانگونه که خواهیم دید- سر خواهد داد. از [[امام رضا]] {{ع}} نقل کرده‌اند که ضمن حدیثی طولانی می‌فرمایند: "...و صدای سومی که [با آن] بدنی واضح و نمایان در قرص شمس دیده می‌شود..." <ref>{{عربی|" وَ الصَّوْتُ الثَّالِثُ يَرَوْنَ بَدَناً بَارِزاً نَحْوَ عَيْنِ الشَّمْسِ هَذَا "}}؛ یوم الخلاص، ص ۵۱۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۳ با الفاظی دیگر.</ref>. برخی از علما معتقدند که این پیکر همان بدن مطهر [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} است که مردم ایشان را می‌شناسند. شیخ [[محمد نجفی]] در کتاب بیان الائمه {{عم}} (ج ۳ ص ۴۸) چنین نظری را بیان می‌کنند. و بعضی دیگر می‌گویند [[حضرت مسیح]]{{ع}} است که این نظر را حجة الاسلام [[علی کورانی]] در کتاب الممهدون لل[[مهدی]] {{ع}} (ص ۳۷) بیان کرده‌اند که این نظر قابل قبول‌تر به نظر می‌رسد. | ||
::::##'''دستی که در آسمان ظاهر می‌شود و اشاره می‌کند: این حق است این حق است:''' بعضی از روایات این نشانه را از علایم حتمی شمرده‌اند: [[امام صادق]] {{ع}} در حدیثی بلند و طولانی فرمودند: "و دستی که از آسمان طلوع کرده و نمایان می‌شود از علایم حتمی است"<ref>{{عربی|" وَ كَفٌّ يَطْلُعُ مِنَ السَّمَاءِ مِنَ الْمَحْتُومِ "}}؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۲۰؛ الغیبة شیخ طوسی، ص ۲۶۸۰؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۹؛ بشارة الاسلام، ص ۱۶.</ref>. آن حضرت در تبیین علامت‌های روز موعود هم این‌چنین می‌فرمایند: "نشانه آن‌روز دستی است از آسمان بر [[حکومت]] و امیر آن زمان دلالت کرده که مردم به آن خواهند نگریست" <ref>{{عربی|" أمارة ذلک الیوم، إن کفا من السماء مدلاة ینظر إلیها الناس "}}؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۶۹؛ یوم الخلاص، ص ۵۴۱.</ref>. چقدر [[امامان]] بزرگوار {{عم}} بلند مرتبه‌اند که صدها سال قبل ما را از این جریانات باخبر کردند. بدن و دست معجزه‌ای الهی است و درحالی‌که انسان در عصر کنونی ثابت کرد می‌تواند صحبتهایش را با اختراعات و اکتشافات و علم خویش از سطح ماه به زمین منتقل کند و از آنها بیشتر قدرت‌نمایی کند. از خداوندی که مسلما از مخلوقاتش داناتر و تواناتر است، این مطلب، خیلی عجیب و غیر قابل تصور، نخواهد بود. | ::::##'''دستی که در آسمان ظاهر می‌شود و اشاره می‌کند: این حق است این حق است:''' بعضی از روایات این نشانه را از علایم حتمی شمرده‌اند: [[امام صادق]] {{ع}} در حدیثی بلند و طولانی فرمودند: "و دستی که از آسمان طلوع کرده و نمایان می‌شود از علایم حتمی است"<ref>{{عربی|" وَ كَفٌّ يَطْلُعُ مِنَ السَّمَاءِ مِنَ الْمَحْتُومِ "}}؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۲۰؛ الغیبة شیخ طوسی، ص ۲۶۸۰؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۹؛ بشارة الاسلام، ص ۱۶.</ref>. آن حضرت در تبیین علامت‌های روز موعود هم این‌چنین می‌فرمایند: "نشانه آن‌روز دستی است از آسمان بر [[حکومت]] و امیر آن زمان دلالت کرده که مردم به آن خواهند نگریست" <ref>{{عربی|" أمارة ذلک الیوم، إن کفا من السماء مدلاة ینظر إلیها الناس "}}؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۶۹؛ یوم الخلاص، ص ۵۴۱.</ref>. چقدر [[امامان]] بزرگوار {{عم}} بلند مرتبه‌اند که صدها سال قبل ما را از این جریانات باخبر کردند. بدن و دست معجزه‌ای الهی است و درحالی‌که انسان در عصر کنونی ثابت کرد می‌تواند صحبتهایش را با اختراعات و اکتشافات و علم خویش از سطح ماه به زمین منتقل کند و از آنها بیشتر قدرت‌نمایی کند. از خداوندی که مسلما از مخلوقاتش داناتر و تواناتر است، این مطلب، خیلی عجیب و غیر قابل تصور، نخواهد بود. | ||
::::#'''نداهای سه‌گانه:''' سه [[ندای آسمانی]] را همه در ماه رجب می‌شنوند: | ::::#'''نداهای سه‌گانه:''' سه [[ندای آسمانی]] را همه در ماه رجب می‌شنوند: | ||
نسخهٔ ۳۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۲۱
| نشانه‌های غیر حتمی ظهور چیستند؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / مقدمات ظهور امام مهدی / نشانه‌های ظهور امام مهدی |
| مدخل اصلی | کلیات |
| مدخل وابسته | ؟ |
نشانه‌های غیر حتمی ظهور چیستند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- آیت‌الله سید محمد کاظم قزوینی، در کتاب «امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور» در این‌باره گفته است:
- «علایم غیر حتمی ظهور امام زمان (ع)، مقداری از خطبه مفصل امیرالمؤمنین(ع) است که به خطبه "البیان" نامیده شده؛ این خطبه در بر گیرنده امور بسیار و علایم متفرقه متعددی برای ظهور امام زمان (ع) است: امیرالمومنین(ع) روزی بالای منبر فرمود: "من پدر مهدی (ع) هستم که در آخر الزمان قیام خواهد کرد". مالک اشتر بلند شد و گفت:ای امیرالمومنین(ع)! چه زمانی قائم شما، قیام خواهد کرد؟ پس از آن چیزهایی که در بیان علایم فرمود، این بود: "وای بر شهر ری[۱]، کشتار بزرگ، اسیر بردن زنان، کشتن کودکان و از بین بردن مردان که در آن جا روی می‌دهد! وای بر جزیره قیس[۲] از دست مرد مخوف و گمراهانش که آن جا می‌آیند و همه کسانی که آن جا هستند را می‌کشند و غارت می‌کنند! وای بر اهل بحرین از واقعه‌هایی که بر آنها، پشت سرهم و از هر طرف و از هر مکانی وارد می‌شود که بزرگانشان را می‌گیرند و کوچکان آنها را به اسارت می‌برند!
- اولین واقعه در جزیره‌ای- که در شاخ شمالی قرار دارد و "سماهیچ" نام دارد- واقع می‌شود.
- واقعه دوم که در شهر و بین رودخانه و سد- که شاخ شمال غربی شهر است- واقع می‌شود.
- بین اُبَله و مسجد.
- بین کوه بلند و دو تپه معروف به کوه حنوه.
- سپس به کرخه رو می‌کند.
- بین جنگل‌ها و درخت‌های سدر که طرف شط ماحی است.
- در حورتین که آن، مصیبتی بزرگ است.
- علامت آنها این است که سر مردی از بزرگان عرب را در ساحل جزیره و در خانه‌‌اش می‌بُرند؛ آن گاه است که عرب بر او هجوم می‌آورند؛ مردان کشته می‌شوند، اموالشان به غارت برده می‌شود و عجم بر عرب، حمله می‌کنند. وای بر اهل "خطه" از واقعه‌های مختلفی که پشت سرهم بر آنها می‌آید! اولش واقعه‌ای در بطحاء- روستایی در عراق-، واقعه‌ای در دبیره- منطقه‌ای در بحرین، واقعه صفصف، واقعه‌ای در ساحل، واقعه‌ای در بازار قصاب‌ها، واقعه‌ای در شاهراه آن، واقعه‌ای بین منطقه زراقه، واقعه‌ای در جراره- منطقه‌ای در عراق-، واقعه مدارس و واقعه دیگری در تاروت. وای بر اهل بغداد از اهل ری! و از مرگ، قتل و ترسی که تمام اهل عراق زمانی که شمشیر بین آنها فرود می‌آید و هر چه قدر که خدا بخواهد، کشته می‌شوند! از نشانه‌های آن، این است: هنگامی که پادشاه روم ضعیف شود و عرب بر آن جا مسلط شود و آزمایشات مثل هجوم مورچه‌ها به مردم هجوم می‌آورند و در آن زمان، عجم بر عرب یورش برده، بصره را تسخیر می‌کند. آگاه باشید! وای بر فلسطین و از آزمایشات- که قابل تحمل نیستند- بر سر آنان فرود می‌آید! آگاه باشید! وای بر اهل دنیا از فتنه‌ها و بلاهایی که بر سرشان می‌آید! وای بر همه کشورهای غرب، شرق، جنوب و شمال! آگاه باشید! بعضی از مردم بر بعضی دیگر مسلط می‌شوند و جنگ‌های دایمی، دامن گیر آنان می‌شود و این به سبب اعمال خودشان است و پروردگارت به بندگان، ظلم نمی‌کند"[۳].
- به همین مقدار از علایم غیرح تمی اکتفا می‌کنیم و مقداری از آن نیز، قبلاً در سخنان شیخ مفید گذشت»[۴].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱.حجت الاسلام و المسلمین رضایی اصفهانی؛ |
|---|
.
.
|
| ۲.حجت الاسلام و المسلمین طاهری؛ |
|---|
 حجت الاسلام و المسلمین دکتر حبیب‌الله طاهری در کتاب «سیمای آفتاب» در این‌باره گفته‌است:
|
| ۳. حجت الاسلام و المسلمین علی‌پور؛ |
|---|
|
| ۴. آقای السادة (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ |
|---|
|
| ۵. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن؛ |
|---|
|
| ۶. نویسندگان کتاب نگین آفرینش؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ ری؛ شهری درحوالی تهران و ظاهراً مراد از ری در این جا، منطقه تهران است.
- ↑ شاید جزیره قیس، جزیزه معروف کیش باشد که درخلیج فارس واقع شده است و نزذیک دبی و بندرعباس است.
- ↑ الزام الناصب؛ ج ۲، صص ۱۸۹- ۱۹۱.
- ↑ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۳۰۴-۳۰۷.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۶۰، ۲۵۶.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۵... و کتاب نشانه‌های شگفت‌آور آخرالزمان.
- ↑ رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۰۱-۱۰۹.
- ↑ طاهری، حبیب‌الله، سیمای آفتاب، ص:۲۷۹-۲۸۱.
- ↑ عمادالدین طبری، بشارة المصطفی، ص۲۵۰.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۱۳و ۲۰۷.
- ↑ شیخ صدوق ، کمال الدین و تمام النعمه، ص ۶۵۵ و بحار الانوار، ج ۵۲، ص۲۰۷ .
- ↑ تفصیل روایات این بحث و موضوع بندی آن در موسوعة حضرت امام مهدی(ع) و يوم‌الخلاص (كامل سليمان) وجود دارد.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۶۵۵ و بحار الانوار، ج ۵۲، ص۲۰۷.
- ↑ محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبه، ص ۱۲۴ و لطف الله صافی گلپایگانی، منتخب الأثر في الأمام الثاني عشر (ع)،ص۴۴۱.
- ↑ بحارالانوار، ص ۲۲۱ و سلیمان قندوزی، ینابیع المودة لذوي القربی، ج ۳، ص ۱۶۴.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص۲۳۳.
- ↑ علی حائری یزدی، الزام الناصب، ج ۲، ص ۱۵۹ و شیخ علی کورائی، معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج ۴،ص ۷۹ .
- ↑ شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۶۸ .
- ↑ ر.ک: سیدمحمدکاظم قزوینی، حضرت امام مهدی(ع) از ولادت تا ظهور، ص۵۰۰.
- ↑ کامل سليمان، يوم الخلاص، ص ۱۰۲۶ .
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۰ و ۲۷۳ و علی محمد علی دخیل، الامام المهدی(ع)،ص۲۳۳.
- ↑ کامل سليمان، يوم الخلاص، ص۱۰۳۷.
- ↑ شیخ طوسی، الغیبه، ص ۲۷۴ و بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۶۷.
- ↑ علی‌پور، مهدی، ظهور، ص: ۲۶۲-۲۶۶.
- ↑ اگر بخواهیم آیه‌ای را از آسمان بر آنها نازل می‌کنیم که گردن‌های خود را خاضعانه در مقابل آن فرود آورند؛ سوره الشعراء، آیه ۴.
- ↑ الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۳؛ اعلام الوری، ص ۴۲۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۱؛ المهدی الموعود (ع)، ص ۵۳؛ یوم الخلاص، ص ۵۱۷؛ السفیانی، ص ۱۲۱.
- ↑ " رُكُودُ الشَّمْسِ مَا بَيْنَ زَوَالِ الشَّمْسِ إِلَى وَقْتِ الْعَصْرِ وَ خُرُوجُ صَدْرِ رَجُلٍ وَ وَجْهِهِ فِي عَيْنِ الشَّمْسِ يُعْرَفُ بِحَسَبِهِ وَ نَسَبِهِ ذَلِكَ فِي زَمَانِ السُّفْيَانِيِّ وَ عِنْدَهَا يَكُونُ بَوَارُهُ وَ بَوَارُ قَوْمِهِ "الغیبة نعمانی، ص ۱۶۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۳؛ بشارة الاسلام، ص ۱۲۰.
- ↑ " الْعَامُ الَّذِي فِيهِ الصَّيْحَةُ قَبْلَهُ الْآيَةُ فِي رَجَبٍ قُلْتُ وَ مَا هِيَ قَالَ وَجْهٌ يَطْلُعُ فِي الْقَمَرِ وَ يَدٌ بَارِزَةٌ"؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۷۲؛ بشارة الاسلام، ص ۱۲۰.
- ↑ " وَ الصَّوْتُ الثَّالِثُ يَرَوْنَ بَدَناً بَارِزاً نَحْوَ عَيْنِ الشَّمْسِ هَذَا "؛ یوم الخلاص، ص ۵۱۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۳ با الفاظی دیگر.
- ↑ " وَ كَفٌّ يَطْلُعُ مِنَ السَّمَاءِ مِنَ الْمَحْتُومِ "؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۲۰؛ الغیبة شیخ طوسی، ص ۲۶۸۰؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۹؛ بشارة الاسلام، ص ۱۶.
- ↑ " أمارة ذلک الیوم، إن کفا من السماء مدلاة ینظر إلیها الناس "؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۶۹؛ یوم الخلاص، ص ۵۴۱.
- ↑ بدانید لعنت خدا شامل حال جمعیت ظالم و ستمکار می‌شود.
- ↑ سوره نجم، آیه ۵۸.
- ↑ ای گروه مؤمنان قیامت (ظهور) نزدیک شده است‌آزفة امری است که به نزدیکی وصف می‌شده و یا واقعا نزدیک شدنی بوده است (ر.ک: علامه مجلسی، سه رساله درباره حجة ابن العسکری (ع)، ص ۱۵۸.) که این لفظ در قرآن به معنای قیامت به کار رفته و در اینجا منظور ظهور حضرت مهدی (ع)، می‌باشد. (م.)
- ↑ بدانید که خداوند مهدی آل محمد (ص) را برای نابود کردن ستمکاران برانگیخت و فرستاد.
- ↑ " قَدْ نُودُوا نِدَاءً يَسْمَعُهُ مَنْ بِالْبُعْدِ كَمَا يَسْمَعُهُ مَنْ بِالْقُرْبِ يَكُونُ رَحْمَةً عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَ عَذَاباً عَلَى الْكَافِرِينَ فَقُلْتُ بِأَبِي وَ أُمِّي أَنْتَ وَ مَا ذَلِكَ النِّدَاءُ قَالَ ثَلَاثَةُ أَصْوَاتٍ فِي رَجَبٍ أَوَّلُهَا ﴿أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ﴾ وَ الثَّانِي ﴿أَزِفَتِ الْآزِفَةُ﴾ يَا مَعْشَرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الثَّالِثُ يَرَوْنَ يَداً بَارِزاً مَعَ قَرْنِ الشَّمْسِ يُنَادِي أَلَا إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ فُلَاناً عَلَى هَلَاكِ الظَّالِمِينَ فَعِنْدَ ذَلِكَ يَأْتِي الْمُؤْمِنِينَ الْفَرَجُ وَ يَشْفِي اللَّهُ صُدُورَهُمْ- ﴿وَ يُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ﴾ "
- ↑ " و سیبهت الله المنکرین حین حدوث هذه الآیات "
- ↑ " الْعَامُ الَّذِي فِيهِ الصَّيْحَةُ قَبْلَهُ الْآيَةُ فِي رَجَبٍ قُلْتُ وَ مَا هِيَ قَالَ وَجْهٌ يَطْلُعُ فِي الْقَمَرِ وَ يَدٌ بَارِزَةٌ وَ نِدَاءٌ مِنَ السَّمَاءِ حَتَّى يَسْمَعَهُ أَهْلُ الْأَرْضِ كُلُ أَهْلِ لُغَةٍ بِلُغَتِهِمْ "؛الغیبة نعمانی، ص ۱۶۹؛ یوم الخلاص، ص ۵۴۱.
- ↑ ﴿إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاء آيَةً...﴾ سوره شعراء، آیه ۴.
- ↑ " رُكُودُ الشَّمْسِ مَا بَيْنَ زَوَالِ الشَّمْسِ إِلَى وَقْتِ الْعَصْرِ وَ خُرُوجُ صَدْرٍ وَ وَجْهٍ فِي عَيْنِ الشَّمْسِ يُعْرَفُ بِحَسَبِهِ وَ نَسَبِهِ وَ ذَلِكَ فِي زَمَانِ السُّفْيَانِيِّ وَ عِنْدَهَا يَكُونُ بَوَارُهُ وَ بَوَارُ قَوْمِهِ "؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۱.
- ↑ " يَا أُمَّ سَعِيدٍ، إِذَا انْكَسَفَ الْقَمَرُ لَيْلَةَ الْبَدْرِ مِنْ رَجَبٍ، وَ خَرَجَ رَجُلٌ مِنْ تَحْتِهِ، فَذَاكِ عِنْدَ خُرُوجِ الْقَائِمِ "؛ دلائل الامامة، ص ۲۵۹؛ بیان الائمه (ع) ج ۲، ص ۶۹۵.
- ↑ الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، ص: ۹۵-۱۰۲.
- ↑ مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۳۸۶.
- ↑ غیبت طوسی، ح ۴۴۳، ص ۴۴۶.
- ↑ کافی، ج ۸، ح ۲۸۵، ص ۲۲۴.
- ↑ رساله اول یوحنّا، باب ۲، آیه ۲۲.
- ↑ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، باب ۴۷، ح ۲، ص ۵۲۸.
- ↑ معجم احادیث الامام المهدی، ج ۳، ح ۴۰۰، ص ۶۹.
- ↑ ر.ک: دادگستر جهان، ص ۲۱۷ – ۲۱۹.
- ↑ ر.ک: حکومت جهانی امام مهدی، ص ۱۷۸ – ۱۸۰.
- ↑ بالادستان، محمد امین؛ حائریپور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج۱، ص ۱۷۷ - ۱۷۹.