آیا امام مهدی علم غیب دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
[[پرونده:11196.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی]]]]
[[پرونده:11196.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی]]]]
[[آیت‌الله]] '''[[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی]]'''، در بیاناتی با عنوان ''«[http://mesbahyazdi.ir/node/4815 [[قدر]] [[شب قدر]] را بدانيم]»'' در این‌باره گفته‌ است:
[[آیت‌الله]] '''[[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی]]'''، در بیاناتی با عنوان ''«[http://mesbahyazdi.ir/node/4815 [[قدر]] [[شب قدر]] را بدانيم]»'' در این‌باره گفته‌ است:
:::::: «در اینجا این سؤال مطرح می‏‌شود اکنون که دیگر [[نزول]] [[قرآنی]] وجود ندارد که [[ملائکه]] بر [[پیامبر اکرم|پیغمبر]] نازل شوند، پس در [[شب قدر]] [[ملائکه]] برای چه کاری و بر چه کسی نازل می‌‏شوند؟ در [[اصول کافی]] در باب [[حجت]]، روایتی از [[امام معصوم]]{{ع}} آمده است که خطاب به شخصی فرمودند: "برای اثبات [[ولایت]] ما برای مخالفین، با [[سوره قدر]] [[احتجاج]] کنید. چرا که یکی از [[دلایل]] [[لزوم]] [[امام]] بعد از [[پیغمبر اکرم]]{{صل}} این سوره است"؛ این شخص با تعجب می‌‏گوید در این سوره از [[امامت]] و [[ولایت]] سخنی گفته نشده است. پس چگونه می‌توان از این سوره برای اثبات مسئله ###[[313]]### [[احتجاج]] نمود؟ [[حضرت]] فرمودند: از [[مخالفان]] بپرسید در [[شب قدر]] [[ملائکه]] بر چه کسی نازل می‏‌شوند؟ آیا تاکنون کسی ادعا کرده است که در [[شب قدر]]، [[ملائکه]] بر او نازل شده باشند؟ هیچ کس نمی‌تواند ادعا کند که [[نزول]] [[ملائکه]] را در [[شب قدر]] [[درک]] کرده است. تاکنون نیز کسی در این باره مدعی نشده است. [[قرآن]] نیز می‌گوید: {{متن قرآن|تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَالرُّوحُ}} <ref> فرشتگان با روح در شب قدر نازل می‌‏شوند؛ سوره قدر، آیه: ۴.</ref>؛ بنابراین حتماً باید پس از [[پیامبر اکرم|پیغمبر]]{{صل}} کسی وجود داشته باشد تا [[ملائکه]] بر او نازل شوند. او کسی جز [[حجت خدا]] و [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} نخواهد بود. وقتی [[ملائکه]] بر [[امام زمان]] نازل می‌‏شوند، چه کاری خواهند کرد؟ [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|سَلامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ}} <ref> سوره قدر، آیه: ۵.</ref>؛ از شب تا صبح، [[فرشتگان]] فوج فوج به [[خدمت]] [[امام عصر]]{{ع}} رسیده و به ایشان عرض [[سلام]] می‌گویند. برای [[ملائکه]] [[توفیق]] و شرافتی است که در [[شب قدر]] اجازه ‌یابند تا به [[خدمت]] [[امام زمان]]{{ع}} رسیده و به ایشان ادای [[احترام]] کنند. اما نکته دوم که در [[روایات شیعه]] از حد [[خبر واحد]] فراتر است، آن است که [[ملائکه]] نازل می‏‌شوند تا مقدرات سال را بر [[امام زمان]]{{ع}} عرضه نمایند. به ویژه در [[شب بیست و سوم]] که مقدرات عالم به امضاء رسیده و قطعی شده است را به حضور [[امام زمان]]{{ع}} ارایه داده و ایشان از تمام مقدرات [[امت]] تا پایان سال بعد و [[شب قدر]] دیگر، [[آگاه]] می‌شوند. پس از {{متن قرآن|تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَالرُّوحُ}}؛ [[امام سجاد|حضرت سجاد]]{{ع}} در [[دعا]] می‌‏فرمایند: {{عربی|"سَلامٌ دَائِمُ الْبَرَکَةِ إِلَی طُلُوعِ الْفَجْرِ"}}؛ [[حضرت]] در این فراز [[آیه]] {{متن قرآن|سَلامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ}}؛ را [[تفسیر]] می‏‌کنند. یعنی [[برکت]] این شب همچنان تا [[طلوع فجر]] دوام دارد. پس از آن می‌فرمایند: {{عربی|"عَلَی مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ بِمَا أَحْکَمَ مِنْ قَضَائِهِ"}}؛ بر کسی که [[خدا]] می‌خواهد نازل می‌شوند تا مقدرات [[الهی]] را بر او ارایه دهند. در {{عربی|"عَلَی مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ"}}؛ [[امام سجاد]]{{ع}} با صراحت نمی‌گویند که بر چه کسی نازل می‌شوند، اما با کنایه می‌فرمایند کسی وجود دارد که [[خدا]] می‌‏داند، [[فرشتگان]] باید بر او نازل شوند. با توجه به اینکه [[امام سجاد]]{{ع}} [[امام چهارم]] بوده‌اند اگر خود یا یکی از [[امامان]] گذشته را معرفی می‌نمودند دیگر بر کسانی که [[فرشتگان]] بر آنان، پس از [[امام چهارم]] نازل می‌شدند، دلالت نمی‌کرد. با این کنایه فرموده‌اند که هر سال کسی وجود دارد که [[خدا]] می‏‌خواهد تا [[ملائکه]] بر او نازل شوند. این فراز بر [[وجود امام]] و [[حجت خدا]] اشاره دارد. اما [[فرشتگان]] چه چیزی را برای [[امام]]{{ع}} می‏‌آورند {{عربی|"بِمَا أَحْکَمَ مِنْ قَضَائِهِ"}}؛ [[فرشتگان]] و [[روح]] نازل شده و به همراه خود قضاء محکم و مقدرات حتمی را ارائه می‏‌دهند. قضاء محکم به مقدراتی گفته می‌شود که از مرحله تقدیر گذشته، به قضاء رسیده و از قضاء به امضاء رسیده و محکم شده است. به گونه‌ای که دیگر قابل تغییر نیست.(...) پس از ویژگی‌های مهم [[شب قدر]] این است که مقدرات سال بر [[امام زمان]]{{ع}} عرضه شده و ایشان آنها را امضاء می‌فرماید»<ref>[http://mesbahyazdi.ir/node/4815 قدر شب قدر را بدانيم، وبگاه پدیدآورنده]</ref>.
:::::: «در اینجا این سؤال مطرح می‏‌شود اکنون که دیگر [[نزول]] [[قرآنی]] وجود ندارد که [[ملائکه]] بر [[پیامبر اکرم|پیغمبر]] نازل شوند، پس در [[شب قدر]] [[ملائکه]] برای چه کاری و بر چه کسی نازل می‌‏شوند؟ در [[اصول کافی]] در باب [[حجت]]، روایتی از [[امام معصوم]]{{ع}} آمده است که خطاب به شخصی فرمودند: "برای اثبات [[ولایت]] ما برای مخالفین، با [[سوره قدر]] [[احتجاج]] کنید. چرا که یکی از [[دلایل]] [[لزوم]] [[امام]] بعد از [[پیغمبر اکرم]]{{صل}} این سوره است"؛ این شخص با تعجب می‌‏گوید در این سوره از [[امامت]] و [[ولایت]] سخنی گفته نشده است. پس چگونه می‌توان از این سوره برای اثبات مسئله [[امامت]] [[احتجاج]] نمود؟ [[حضرت]] فرمودند: از [[مخالفان]] بپرسید در [[شب قدر]] [[ملائکه]] بر چه کسی نازل می‏‌شوند؟ آیا تاکنون کسی ادعا کرده است که در [[شب قدر]]، [[ملائکه]] بر او نازل شده باشند؟ هیچ کس نمی‌تواند ادعا کند که [[نزول]] [[ملائکه]] را در [[شب قدر]] [[درک]] کرده است. تاکنون نیز کسی در این باره مدعی نشده است. [[قرآن]] نیز می‌گوید: {{متن قرآن|تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَالرُّوحُ}} <ref> فرشتگان با روح در شب قدر نازل می‌‏شوند؛ سوره قدر، آیه: ۴.</ref>؛ بنابراین حتماً باید پس از [[پیامبر اکرم|پیغمبر]]{{صل}} کسی وجود داشته باشد تا [[ملائکه]] بر او نازل شوند. او کسی جز [[حجت خدا]] و [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} نخواهد بود. وقتی [[ملائکه]] بر [[امام زمان]] نازل می‌‏شوند، چه کاری خواهند کرد؟ [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|سَلامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ}} <ref> سوره قدر، آیه: ۵.</ref>؛ از شب تا صبح، [[فرشتگان]] فوج فوج به [[خدمت]] [[امام عصر]]{{ع}} رسیده و به ایشان عرض [[سلام]] می‌گویند. برای [[ملائکه]] [[توفیق]] و شرافتی است که در [[شب قدر]] اجازه ‌یابند تا به [[خدمت]] [[امام زمان]]{{ع}} رسیده و به ایشان ادای [[احترام]] کنند. اما نکته دوم که در [[روایات شیعه]] از حد [[خبر واحد]] فراتر است، آن است که [[ملائکه]] نازل می‏‌شوند تا مقدرات سال را بر [[امام زمان]]{{ع}} عرضه نمایند. به ویژه در [[شب بیست و سوم]] که مقدرات عالم به امضاء رسیده و قطعی شده است را به حضور [[امام زمان]]{{ع}} ارایه داده و ایشان از تمام مقدرات [[امت]] تا پایان سال بعد و [[شب قدر]] دیگر، [[آگاه]] می‌شوند. پس از {{متن قرآن|تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَالرُّوحُ}}؛ [[امام سجاد|حضرت سجاد]]{{ع}} در [[دعا]] می‌‏فرمایند: {{عربی|"سَلامٌ دَائِمُ الْبَرَکَةِ إِلَی طُلُوعِ الْفَجْرِ"}}؛ [[حضرت]] در این فراز [[آیه]] {{متن قرآن|سَلامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ}}؛ را [[تفسیر]] می‏‌کنند. یعنی [[برکت]] این شب همچنان تا [[طلوع فجر]] دوام دارد. پس از آن می‌فرمایند: {{عربی|"عَلَی مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ بِمَا أَحْکَمَ مِنْ قَضَائِهِ"}}؛ بر کسی که [[خدا]] می‌خواهد نازل می‌شوند تا مقدرات [[الهی]] را بر او ارایه دهند. در {{عربی|"عَلَی مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ"}}؛ [[امام سجاد]]{{ع}} با صراحت نمی‌گویند که بر چه کسی نازل می‌شوند، اما با کنایه می‌فرمایند کسی وجود دارد که [[خدا]] می‌‏داند، [[فرشتگان]] باید بر او نازل شوند. با توجه به اینکه [[امام سجاد]]{{ع}} [[امام چهارم]] بوده‌اند اگر خود یا یکی از [[امامان]] گذشته را معرفی می‌نمودند دیگر بر کسانی که [[فرشتگان]] بر آنان، پس از [[امام چهارم]] نازل می‌شدند، دلالت نمی‌کرد. با این کنایه فرموده‌اند که هر سال کسی وجود دارد که [[خدا]] می‏‌خواهد تا [[ملائکه]] بر او نازل شوند. این فراز بر [[وجود امام]] و [[حجت خدا]] اشاره دارد. اما [[فرشتگان]] چه چیزی را برای [[امام]]{{ع}} می‏‌آورند {{عربی|"بِمَا أَحْکَمَ مِنْ قَضَائِهِ"}}؛ [[فرشتگان]] و [[روح]] نازل شده و به همراه خود قضاء محکم و مقدرات حتمی را ارائه می‏‌دهند. قضاء محکم به مقدراتی گفته می‌شود که از مرحله تقدیر گذشته، به قضاء رسیده و از قضاء به امضاء رسیده و محکم شده است. به گونه‌ای که دیگر قابل تغییر نیست.(...) پس از ویژگی‌های مهم [[شب قدر]] این است که مقدرات سال بر [[امام زمان]]{{ع}} عرضه شده و ایشان آنها را امضاء می‌فرماید»<ref>[http://mesbahyazdi.ir/node/4815 قدر شب قدر را بدانيم، وبگاه پدیدآورنده]</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}



نسخهٔ ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۰۰

الگو:پرسش غیرنهایی

آیا امام مهدی علم غیب دارد؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ علم غیب
مدخل اصلیعلم غیب

آیا امام مهدی(ع) علم غیب دارد؟ یکی از سؤال‌های مصداقی پرسشی تحت عنوان «آیا امامان از اهل بیت پیامبر خاتم علم غیب داشته‌اند؟» است. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی علم غیب مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

سید محمد صدر
آیت الله سید محمد صدر در کتاب «تاریخ پس از ظهور» در این باره گفته است:
«اگر امروز یک قاضی اسلامی برای صدور حکمی، چندین و چند شاهد را بارها به دادگاه فرا می‌خواند، در زمان حضرت مهدی(ع) این گونه نیست. از آنجایی که امام، علم غیب می‌داند، و خودش ملاک تشخیص حق و باطل است، به درستی، گناه کار را از ستم دیده باز می‌شناسد. قضاوتی که امام زمان بر اساس آن داوری می‌کنند، قضاوت داوودی است. حضرت داوود بر اساس علمی که از خدا آموخته بودند، میان مردم داوری می‌کردند. امام صادق(ع) فرمودند: "قائم آل محمد، به حکم داوود و سلیمان داوری می‌کند یعنی از مردم شاهدی نمی‌خواهد". جالب این جاست که یکی از آزمایش‌های پس از ظهور برای مردم آن عصر، همین نحوه قضاوت است. برخی که به علم امام باور ندارند، وقتی قضاوت ایشان را می‌بینند، کم می‌آورند! برخی به علم امام شک می‌کنند و برخی به عدالت ایشان و همین که این اتفاق افتاد، از ورطه مؤمنان مستحکم خارج می‌شوند و حتی برخی از دین بیرون می‌آیند و به همین علت به حکم امام، گردن زده می‌شوند. قوانین فقهی بر هم می‌ریزند پیش از ظهور حضرت مهدی در هیچ زمان، به جز مدت کوتاه حکومت امیرالمؤمنین(ع)، احکام اسلامی به طور کامل پیاده نمی‌شد. در عصر ظهور، تک تک احکام، مو به مو اجرا می‌شود».[۱]

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های مصداقی همطراز

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع علم غیب معصوم

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. کتاب تاریخ پس از ظهور صفحه ۴۸۷ تا ۴۹۵
  2. فرشتگان با روح در شب قدر نازل می‌‏شوند؛ سوره قدر، آیه: ۴.
  3. سوره قدر، آیه: ۵.
  4. قدر شب قدر را بدانيم، وبگاه پدیدآورنده
  5. «عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ شَاذَانَ النَّيْسَابُورِيِّ، قَالَ: اجْتَمَعَ عِنْدِي خَمْسُمِائَةِ دِرْهَمٍ تَنْقُصُ عِشْرِينَ دِرْهَماً، فَأَنِفْتُ أَنْ أَبْعَثَ بِخَمْسِمِائَةٍ تَنْقُصُ عِشْرِينَ دِرْهَماً، فَوَزَنْتُ مِنْ عِنْدِي عِشْرِينَ دِرْهَماً، وَبَعَثْتُهَا إِلَى الْأَسَدِيِّ، ولَمْ أَكْتُبْ مَا لِي فِيهَا، فَوَرَدَ: وَصَلَتْ خَمْسُمِائَةِ دِرْهَمٍ، لَكَ مِنْهَا عِشْرُونَ دِرْهَماً»؛ الکافی؛ ج۲؛ ص۶۷۲.
  6. بررسی‌ مسائل کلی‌ امامت، ص ۲۸۷.
  7. علم پیامبر و ائمه به غیب، ص۶۲.
  8. وبگاه راسخون
  9. «دانای غیب اوست و هیچ کس را بر اسرار غیبش آگاه نمی‏‌سازد. مگر رسولانی که آنان را برگزیده» سوره جن آیه۲۶ و ۲۷.
  10. «دانای غیب اوست و هیچ کس را بر اسرار غیبش آگاه نمی‏‌سازد. مگر رسولانی که آنان را برگزیده» سوره جن آیه۲۶ و ۲۷.
  11. همانا مثل آن مثل روز قیامت است. اما زمان فرج نزد خداوند متعال است و همواره کسانی که زمان ظهور را پیش بینی می‌کنند و زمان آن را مشخص می‌کنند، دروغ می‌گویند
  12. وبگاه مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی