اقدامات اولیه پیامبر: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
خط ۳۶: خط ۳۶:
#هرگاه در امری [[اختلاف]] پیدا کردید، باید بدانید که [[مرجع]] شما در حل آن [[اختلاف]]، [[خدا]] و [[رسول]] اویند.‌
#هرگاه در امری [[اختلاف]] پیدا کردید، باید بدانید که [[مرجع]] شما در حل آن [[اختلاف]]، [[خدا]] و [[رسول]] اویند.‌
#[[یهود]] [[بنی‌عوف]] و [[مؤمنان]]، مانند یک امت‌اند، با این تفاوت که [[یهود]] پیرو [[دین]] خود و [[مسلمانان]] نیز تابع [[دین]] خود باشند، و در این [[حکم]]، تفاوتی میان خودشان و بندگانشان نیست. [[یهود]] [[بنی‌النجار]]، [[بنی‌حارث]]، [[بنی‌ساعده]]، [[بنی‌جشم]]، [[بنی‌اوس]] و [[بنی‌ثعلبه]]، همه مانند [[یهود]] [[بنی‌عوف]] در [[حکم]] یک امت‌اند؛ مگر آن کس که [[ظلم]] کند یا مرتکب [[جرم]] و گناهی شود، که در این صورت، خود و خاندانش را به [[هلاکت]] انداخته است<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۰۲؛ ابن سید الناس، عیون الأثر، ج۱، ص۲۲۷.</ref><ref>[[حسین قاضی خانی|قاضی خانی، حسین]]، [[اقدامات اولیه پیامبر (مقاله)|اقدامات اولیه پیامبر]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۱۵۱-۱۵۲.</ref>.
#[[یهود]] [[بنی‌عوف]] و [[مؤمنان]]، مانند یک امت‌اند، با این تفاوت که [[یهود]] پیرو [[دین]] خود و [[مسلمانان]] نیز تابع [[دین]] خود باشند، و در این [[حکم]]، تفاوتی میان خودشان و بندگانشان نیست. [[یهود]] [[بنی‌النجار]]، [[بنی‌حارث]]، [[بنی‌ساعده]]، [[بنی‌جشم]]، [[بنی‌اوس]] و [[بنی‌ثعلبه]]، همه مانند [[یهود]] [[بنی‌عوف]] در [[حکم]] یک امت‌اند؛ مگر آن کس که [[ظلم]] کند یا مرتکب [[جرم]] و گناهی شود، که در این صورت، خود و خاندانش را به [[هلاکت]] انداخته است<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۰۲؛ ابن سید الناس، عیون الأثر، ج۱، ص۲۲۷.</ref><ref>[[حسین قاضی خانی|قاضی خانی، حسین]]، [[اقدامات اولیه پیامبر (مقاله)|اقدامات اولیه پیامبر]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۱۵۱-۱۵۲.</ref>.
===[[پیمان برادری]]===
*[[مهاجران]] از [[اقوام]] و [[نزدیکان]] خود جدا شده و به [[مدینه]] آمده بودند و از لحاظ [[اقتصادی]] نیز وضع رضایت‌بخشی نداشتند. در مقابل، [[انصار]]، آنان را پذیرا شدند و هرکدام که می‌توانستند مهاجری را در منزل خود اسکان می‌دادند و آنها را در [[امور اقتصادی]] [[حمایت]] می‌کردند. به [[دستور]] [[حضرت]]، حدود صد نفر با هم [[پیمان برادری]] بستند تا هرکدام، دیگری را در راه [[حق]] [[یاری]] دهند و پس از [[مرگ]] از هم [[ارث]] ببرند<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۰۲-۵۰۳؛ ابن سید الناس، عیون الأثر، ج۱، ص۲۲۷-۲۲۸.</ref><ref>[[حسین قاضی خانی|قاضی خانی، حسین]]، [[اقدامات اولیه پیامبر (مقاله)|اقدامات اولیه پیامبر]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۱۵۲.</ref>.
*اجرای این [[پیمان]] که به [[پیمان]] "[[مؤاخات]]" معروف است، [[اتحاد]] [[مسلمانان]] را محکم‌تر کرد و باعث تقویت [[روحیه]] [[مهاجران]] شد. پیوند میان [[رسول خدا]]{{صل}} با [[علی بن ابی طالب]]{{ع}}<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۰۵-۵۰۶؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۸۴.</ref>، [[حمزه]]، [[عموی پیامبر]]{{صل}} با [[زید بن حارثه]] ([[غلام]] آزاد شده [[رسول اکرم]]{{صل}})<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۰۵؛ ابن سید الناس، عیون الأثر، ج۱، ص۲۳۰.</ref>، [[ابوبکر]] با [[خارجه بن زهیر]]<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۰۵؛ ابن سید الناس، عیون الأثر، ج۱، ص۲۳۰.</ref> و [[عمر]] با [[عتبان بن مالک]]، نمونه‌هایی از این [[برادری]] است<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۰۵؛ شیخ حسین دیار بکری، تاریخ الخمیس فی أحوال انفس النفیس، ج۱، ص۳۵۳.</ref>.
*گفته‌اند که [[نزول]] [[آیه]] {{متن قرآن|وَالَّذِينَ آمَنُوا مِنْ بَعْدُ وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا مَعَكُمْ فَأُولَئِكَ مِنْكُمْ وَأُولُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ}}<ref>«و کسانی که پس از آن ایمان آورده و هجرت گزیده و همراه شما جهاد کرده‌اند از شمایند و در کتاب خداوند خویشاوندان (در ارث‌بری) نسبت به همدیگر (از دیگران) سزاوارترند؛ بی‌گمان خداوند به هر چیزی داناست» سوره انفال، آیه ۷۵.</ref>. [[حکم]] [[ارث]] بردن بر اساس [[مؤاخات]] [[نسخ]] شد<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۰۵؛ شیخ حسین دیار بکری، تاریخ الخمیس فی احوال انفس النفیس، ج۱، ص۳۵۳.</ref>.
*به نظر می‌رسد [[عقد اخوت]]، دو بار بسته شده است: یک بار در [[مکه]]، در میان [[مهاجران]]، مانند [[عقد اخوت]] [[ابوبکر]] و [[عمر]]، [[عثمان]] و [[عبدالرحمان بن عوف]]، [[حمزه]] و [[زید بن حارثه]]، [[پیامبر]]{{صل}} و [[علی]]{{ع}}<ref>نورالدین علی السمهودی، وفاء الوفاء بأخبار دار المصطفی، ج۱، ص۲۰۷؛ حاکم نیشابوری، المستدرک، ج۳، ص۱۴؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ج۲۴، ص۱۳۷.</ref>؛ بار دوم در [[مدینه]]، میان [[مهاجر]] و [[انصار]]<ref>[[حسین قاضی خانی|قاضی خانی، حسین]]، [[اقدامات اولیه پیامبر (مقاله)|اقدامات اولیه پیامبر]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۱۵۲-۱۵۳.</ref>.
===انتشار [[اسلام]]===
*با فعالیت‌های [[پیامبر]]{{صل}} در [[شهر مدینه]]، دیری نپایید که اکثر ساکنان آن، [[اسلام]] آوردند، و خانه‌ای نبود که همه یا برخی از آنان [[مسلمان]] نشده باشند. تنها چند [[خانواده]] انگشت‌شمار بر [[آیین]] [[جاهلی]] خود باقی مانده بودند، و این، نشان کوشش [[رسول‌الله]]{{صل}} برای انتشار [[اسلام در مدینه]] است<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۳۷.</ref><ref>[[حسین قاضی خانی|قاضی خانی، حسین]]، [[اقدامات اولیه پیامبر (مقاله)|اقدامات اولیه پیامبر]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۱۵۳.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۸ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۱۶

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اقدامات اولیه پیامبر (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

مسجد قبا

ورود پیامبر(ص) به شهر مدینه

نخستین اقدامات پیامبر(ص) در مدینه

بنای مسجدالنبی

پیمان مدینه

  • اقوام اصلی ساکن مدینه، از طایفه‌های اوس، خزرج و یهود بودند[۲۴]. اوسیان و خزرجیان، سالیان متمادی با هم درگیر بودند؛ به گونه‌ای که، نام جنگ‌های روی‌داده میان آنها، در تاریخ مشهور است[۲۵]. با حضور پیامبر(ص) رهبری شهر به ایشان سپرده شد.
  • یکی از مهم‌ترین اقدامات حضرت، بستن پیمان میان مهاجران و انصار و نیز میان این دو گروه و یهودیان مدینه بود. با نگاهی به مفاد این عهدنامه می‌توان نبوغ فکری رسول خدا(ص) را در بُعد رهبری جامعه را دید، که چگونه ایشان قبایلی را که با هم درگیر بودند و هر کدام آداب و رسوم اجتماعی و قبیله‌ای خاص خود را داشتند، کنار هم گرد آورد و آنها را با یکدیگر متحد کرد تا هم مانعی برای جلوگیری از دخالت‌های دشمنان پدید آورد و هم امت واحده‌ای را برای پیشبرد مقاصد آسمانی خویش با خود همراه و همگام کند[۲۶]. این پیمان را می‌توان یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین ارکان پیشرفت اسلام با توجه به اوضاع آن روز شهر مدینه و منطقه حجاز دانست[۲۷].
  • مفاد عهدنامه:
  • رسول خدا(ص) قراردادی برای مهاجر و انصار تدوین کرد که در آن، پیمانی نیز با یهود بست و آنان را در دین خود آزاد گذاشت و اموالشان را محترم شمرده، شرایطی برای آنان مقرر فرمود که برخی از مفاد آن عبارت‌اند از:
  1. مؤمنان پرهیزگار، باید بر ضد آن کس که طغیان کند یا علیه ایشان دسیسه کند یا در صدد ظلم و تعدی برآید و یا میان مؤمنان فتنه و فسادی کند، قوای خود را به طور دسته جمعی به کار برند؛ اگرچه آن شخص از فرزندان خود ایشان باشد.
  2. مؤمنان همه با هم دوست هستند و کاری به دیگران ندارند. از یهود نیز هر کس از ما پیروی کند، از یاری و همراهی و برابری ما برخوردار خواهد شد؛ نه به او ظلم شود و نه مسلمانان بر ضد او کسی را یاری کنند.
  3. هیچ مؤمنی نباید مؤمن دیگری را به جای شخص کافری بکشد یا کافری را بر ضد مؤمنی یاری کند.
  4. هرگاه در امری اختلاف پیدا کردید، باید بدانید که مرجع شما در حل آن اختلاف، خدا و رسول اویند.‌
  5. یهود بنی‌عوف و مؤمنان، مانند یک امت‌اند، با این تفاوت که یهود پیرو دین خود و مسلمانان نیز تابع دین خود باشند، و در این حکم، تفاوتی میان خودشان و بندگانشان نیست. یهود بنی‌النجار، بنی‌حارث، بنی‌ساعده، بنی‌جشم، بنی‌اوس و بنی‌ثعلبه، همه مانند یهود بنی‌عوف در حکم یک امت‌اند؛ مگر آن کس که ظلم کند یا مرتکب جرم و گناهی شود، که در این صورت، خود و خاندانش را به هلاکت انداخته است[۲۸][۲۹].

پیمان برادری

انتشار اسلام

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۹۲؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۸۰.
  2. ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ص۱۸۰؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۶۳.
  3. ↑ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ص۲۶۳؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۹۴؛ علی بن الحسین مسعودی، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۲، ص۲۷۹.
  4. ↑ قاضی خانی، حسین، اقدامات اولیه پیامبر، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص:۱۴۸.
  5. ↑ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ص۲۶۳؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۹۴غ علی بن الحسین مسعودی، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۲، ص۲۷۹.
  6. ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۹۴؛ ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۲، ص۵۰۰؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۲، ص۳۹۴.
  7. ↑ قاضی خانی، حسین، اقدامات اولیه پیامبر، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص:۱۴۹.
  8. ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۹۴؛ علی بن الحسین مسعودی، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۲، ص۲۷۹.
  9. ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۸۳؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم والملوک، ج۲، ص۳۹۶.
  10. ↑ قاضی خانی، حسین، اقدامات اولیه پیامبر، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص:۱۴۹.
  11. ↑ قاضی خانی، حسین، اقدامات اولیه پیامبر، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص:۱۴۹.
  12. ↑ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۲، ص۳۹۴: احمد بن ابی یعقوب یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۴۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۸۳.
  13. ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۹۶؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم والملوک، ج۲، ص۳۹۶.
  14. ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۸۴؛ ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة فی احوال صاحب الشریعه، ج۲، ص۵۳۸.
  15. ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۸۴؛ ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة فی احوال صاحب الشریعه، ج۲، ص۵۳۸.
  16. ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۹۶؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم والملوک، ج۲، ص۳۹۶.
  17. ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۸۴؛ ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة فی احوال صاحب الشریعه، ج۲، ص۵۳۸.
  18. ↑ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم والملوک، ج۲، ص۳۶.
  19. ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۸۴-۱۸۵؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۹۶.
  20. ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۸۵؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۳، ص۲۱۶.
  21. ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۸۵؛ محمد بن جریر طبری، اعلام الوری یا علام الهدی، ج۱، ص۱۵۸.
  22. ↑ شیخ طبرسی، اعلام الوری بأعلام الهدی، ص۱۵۹-۱۶۰؛ ابن حجر عسقلانی، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۴، ص۴۶۷.
  23. ↑ قاضی خانی، حسین، اقدامات اولیه پیامبر، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص:۱۵۰-۱۵۱.
  24. ↑ احمد بن ابی یعقوب یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۰۳.
  25. ↑ احمد بن ابی یعقوب یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۳۷؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۵۵.
  26. ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۰۱-۵۰۴؛ ابن سیدالناس، عیون الأثر، ج۱، ص۲۲۷-۲۲۹.
  27. ↑ قاضی خانی، حسین، اقدامات اولیه پیامبر، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص:۱۵۱.
  28. ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۰۲؛ ابن سید الناس، عیون الأثر، ج۱، ص۲۲۷.
  29. ↑ قاضی خانی، حسین، اقدامات اولیه پیامبر، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص:۱۵۱-۱۵۲.
  30. ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۰۲-۵۰۳؛ ابن سید الناس، عیون الأثر، ج۱، ص۲۲۷-۲۲۸.
  31. ↑ قاضی خانی، حسین، اقدامات اولیه پیامبر، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص:۱۵۲.
  32. ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۰۵-۵۰۶؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۸۴.
  33. ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۰۵؛ ابن سید الناس، عیون الأثر، ج۱، ص۲۳۰.
  34. ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۰۵؛ ابن سید الناس، عیون الأثر، ج۱، ص۲۳۰.
  35. ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۰۵؛ شیخ حسین دیار بکری، تاریخ الخمیس فی أحوال انفس النفیس، ج۱، ص۳۵۳.
  36. ↑ «و کسانی که پس از آن ایمان آورده و هجرت گزیده و همراه شما جهاد کرده‌اند از شمایند و در کتاب خداوند خویشاوندان (در ارث‌بری) نسبت به همدیگر (از دیگران) سزاوارترند؛ بی‌گمان خداوند به هر چیزی داناست» سوره انفال، آیه ۷۵.
  37. ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۰۵؛ شیخ حسین دیار بکری، تاریخ الخمیس فی احوال انفس النفیس، ج۱، ص۳۵۳.
  38. ↑ نورالدین علی السمهودی، وفاء الوفاء بأخبار دار المصطفی، ج۱، ص۲۰۷؛ حاکم نیشابوری، المستدرک، ج۳، ص۱۴؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ج۲۴، ص۱۳۷.
  39. ↑ قاضی خانی، حسین، اقدامات اولیه پیامبر، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص:۱۵۲-۱۵۳.
  40. ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۳۷.
  41. ↑ قاضی خانی، حسین، اقدامات اولیه پیامبر، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص:۱۵۳.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=اقدامات_اولیه_پیامبر&oldid=310833»