ربیع بن زیاد حارثی

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

ربیع بن زیاد حارثی در تاریخ اسلامی | ربیع بن زیاد حارثی در تراجم و رجال

مقدمه

• ربیع فرزند زیاد از طایفه بنی حارث بن عب و کنیه‌اش ابو عبدالرحمان برادر عاصم بن زیاد است. او بصری و از جمله کسانی است که پیامبر خدا(ع) درک نمود و در زمره یاران صدیق و ارادتمندان مخلص امیرالمؤمنین(ع) گردید.
• ربیع با وجود تواضع و فروتنی، مردی شجاع و دلاور بود لذا ابوموسی اشعری در سال ۱۷ هجری در زمان حکومت عمر بن خطاب او را به سرپرستی لشکری به مناذر فرستاد و او آنجا را فتح کرد و برادرش مهاجر بن زیاد در آن جنگ کشته شد. بعد از استقرار حکومت معاویه، وی به استانداری سیستان منصوب شد در آنجا هم بر مغول‌ها و افغانستان غالب شد و آنجا را فتح نمود. وقتی مغیره از دنیا رفت و زیاد حاکم کوفه و بصره گردید، ربیع از سیستان معزول و به استانداری خراسان منصوب گردید.
• او نزد عمر نفوذ کلمه داشت و توجه او را به سوی خود جلب کرد. ربیع با اینکه دارای قدرت و شوکت بود، اما مردی با گذشت بود. روزی شخصی نزد او آمد و گفت: ای ابو عبدالرحمان، فلانی غیبت تو را می‌کرد و در آرزوی نابودی تو بود! ربیع در پاسخ گفت: "به خدا سوگند، کینه و دشمنی کسی را دارم که به او دستور داده غیبت مرا بکند". مرد گفت: چه کسی به او گفته است؟ ربیع گفت: شیطان که دشمن خداست او را فریفته تا گناه و نافرمانی خدا کند و خواسته من هم همین است که بر شیطان خشم گیرم و او را مکافات نمایم.
• ربیع در پایان گفت: "به خدا قسم چیزی که او (شیطان) دوست دارد به او نمی‌دهم، خداوند ما و او را بیامرزد".

ربیع و نفوذ در مدیریت خلیفه دوم

آوردن خراج نزد خلیفه و مشورت با امام علی(ع)

عیادت امیرمؤمنان(ع) از ربیع

• هنگامی که مردم با امیرالمؤمنین(ع) بیعت کردند و حضرت به خلافت ظاهری دست یافت، گاه و بی‌گاه به دیدار دوستان و یاران باوفایش می‌رفتند و با آنها ملاقات می‌کردند و اگر لازم بود تذکراتی به آنان می‌دادند، از جمله این ملاقات‌ها که بسیار هم جالب و آموزنده است، عیادت آن حضرت با ربیع بن زیاد حارثی است.
• عبد الله بن خشاب می‌گوید: پیشانی ربیع بن زیاد در اثر اصابت تیری مجروح بود و هرساله محل جراحت عفونت می‌کرد و با درد شدیدی همراه بود. روزی حضرت علی(ع) به عیادت او تشریف بردند و حال او را پرسیدند، ربیع گفت: ای امیرالمؤمنان خودم را در شرایطی از درد و ناراحتی می‌یابم که اگر بهبودیم فقط با از رفتن نور چشمم امکان پذیر باشد، حاضرم نابینا شوم و این درد آرام بگیرد.
• امام(ع) در مقام دلداری و پاداش اخروی به او فرمود: "تو که حاضری هر دو چشمت برای مداوای زخمت کور شود، بگو ببینم ارزش و بهای این دو چشمت چقدراست؟". عرض کرد: حاضر بودم همه دنیا را فدا کنم تا کور نشوم.
• حضرت فرمود: "به ناچار خداوند به همین مقدار به تو پاداش خواهد داد، چرا که خدای متعال همواره به اندازه درد و بلا پاداش می‌دهد، بلکه چندین برابرآن در پیش گاه خداوند است"؛
• امام(ع) در این ملاقات یک درس اخلاقی و ایمانی به همه یاران خود می‌دهد که در برابر مصائب و درد‌ها و ناملایمات شکیبا باشند تا از پاداش معنوی آن محروم نگردند. و در همین مجلس بود که ربیع گفت: ای امیرالمؤمنین، آیا اجازه می‌فرمایید از برادرم عاصم بن زیاد شکایت کنم؟ حضرت فرمود: "مگر چه شده؟" گفت برادرم، عبای پشمینه پوشیده و جامه نرم را کنار گذاشته و بدین گونه زن خویش را افسرده و فرزندان خود را اندوهگین ساخته است؟ حضرت عاصم بن زیاد را فراخواند و او را ملامت کرد و به او دستور داد دست از کناره‌گیری و ترک دنیا بردارد.

ربیع و تقاضای مرگ

• از آنجا که ربیع دارای شخصیت ذاتی و مردی سیاست‌مدار بود، بعد از شهادت امیرمؤمنان علی(ع) حاکم خراسان و مورد احترام و اکرام معاویه بود. اما او هرگز حاضر به تملق‌گویی و چاپلوسی از معاویه نبود و حاضر هم نمی‌شد به مقام مقدس امیر مؤمنان علی(ع) توهین نماید.

از این‌رو کمترین نامه و مکاتبه‌ای با معاویه نداشت و تنها به موارد ضروری که ناچار می‌شد برای دفع مفسده و یا جلب منفعتی نامه به زیاد بن ابیه و یا به معاویه می‌نوشت تا آن‌که روزی زیاد بن ابیه نامه‌ای از طرف معاویه برای ربیع نوشت تا اموال را به نفع معاویه حفظ نماید، ولی ربیع مقابل دستور او ایستادگی کرد و اطاعت ننمود و گفت این اموال از بیت المال است نه از آن معاویه، و سپس از خدا تقاضای مرگ کرد.

• روایت است که ربیع از آن مجلس بیرون نرفته بود که خداوند دعایش را مستجاب کرد و از دنیا رفت.
• وفات این شیعه راستین امیرالمؤمنین(ع) در سال ۵۱ هجری درست در همان سالی که حجر بن عدی به شهادت رسید، او نیز از دنیا رفت.

جستارهای وابسته

منابع

• ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: