مکان ظهور امام مهدی کجاست؟ (پرسش)
| مکان ظهور امام مهدی کجاست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل اصلی | مهدویت |
مکان ظهور امام مهدی(ع) کجاست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
- اولین مکانی که امام مهدی(ع) در آنجا ظهور می‌کند کجاست؟
- امام مهدی(ع) از کجا ظهور می‌کند؟
- امام مهدی در کدام نقطه از جهان ظهور می‌کنند؟
پاسخ نخست
- آیت الله سید منذر حکیم در کتاب «پیشوایان هدایت» در اين باره گفته است:
- «دسته‌ای از روایات آورده‌اند که ابتدای ظهور آن حضرت از مدینه منوره بوده و اعلان قیامش در مکه مکرمه و مسجد الحرام خواهد بود[۱]؛ آنجا که حرکت خود را آغاز نموده و با ایراد خطبه کوتاهی که دارای مضامین مهمی است مردم را به سوی خود فرامی خواند. متن این خطبه از حضرت امام محمد باقر (ع) در ضمن حدیثی طولانی که در رابطه با ظهور نواده بزرگوارش حضرت مهدی (ع) بیان شده، روایت شده است. ایشان در بخشی از این روایت فرموده‌اند: ... سپس به مقام ابراهیم می‌رسد و در نزد آن دو رکعت نماز می‌خواند، سپس مردم را در باره حق خود به خداوند سوگند داده، می‌گوید: ای مردم ما در برابر کسانی که بر ما ستم روا داشته و حق ما را از ما سلب نمودند از خداوند متعال طلب یاری می‌کنیم. هر کس با خدا درباره ما به محاجه بپردازد من از همه مردم به خداوند سزاوارتر هستم، و هر کس درباره آدم با ما به محاجه بپردازد من از همه مردم به آدم سزاوارتر هستم، و هر کس با نوح درباره ما به محاجه بپردازد من از همه مردم به نوح سزاوارتر هستم، و هر کس با ابراهیم درباره ما به محاجه بپردازد من از همه مردم به ابراهیم سزاوارتر هستم، و هر کس با محمد درباره ما به محاجه بپردازد من از همه مردم به محمد سزاوارتر هستم، و هر کس با پیامبران درباره ما به محاجه بپردازد من از همه مردم به پیامبران سزاوارتر هستم، و هر کس با کتاب خدا با ما به محاجه بپردازد من از همه مردم به کتاب خدا سزاوارتر هستم، من امروز شهادت می‌دهم و همه مسلمانان نیز شهادت می‌دهند که ما مورد ستم واقع شده طرد گشته و بر ما تجاوز نموده از دیار و اموال و خاندان خود به قهر رانده شدیم، و حال، هر مسلمانی را در راه خدا به یاری می‌طلبیم[۲].
- در روایت دیگری که نعیم بن حماد که از مشایخ بخاری است آن را با سلسله سند خود از حضرت امام باقر (ع) نقل کرده است نیز خطبه‌ای از آن حضرت نقل شده است که شاید دومین خطبه‌ای باشد که آن حضرت در همان مکان اما بعد از نماز عشا بیان می‌فرماید. نعیم از امام باقر (ع) نقل می‌کند که فرمود: ... پس چون نماز عشا را به جا می‌آورد با صدای بلند فریاد می‌کند: ای مردم من خدا را و جایگاه شما در نزد او را به یادتان می‌آورم، خداوند متعال بر شما حجتی قرار داده و پیامبران و کتاب‌های آسمانی را بر شما فرو فرستاده و شما را فرمان داده است که برای او شریکی قرار ندهید و همواره از او و پیامبرش پیروی نمایید، فرمان داده که آنچه قرآن زنده‌اش کرده زنده بدارید و آنچه قرآن نابودش ساخته نابود کنید، فرمان داده تا همواره یاری دهنده راه هدایت و حامل بار پرهیزگاری باشید که پایان و نابودی دنیا نزدیک شده و بانگ وداع برآورده است. من شما را به سوی خدا و رسول خدا، عمل به کتاب خدا، میراندن باطل و زنده کردن سنتش فرا می‌خوانم ...[۳]»[۴].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱. حجت الاسلام و المسلمین رجالی تهرانی؛ |
|---|
|
| ۲. حجت الاسلام و المسلمین فاضلیان؛ |
|---|
|
| ۳. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ |
|---|
|
| ۴. حجت الاسلام و المسلمین صمدی؛ |
|---|
|
| ۵.حجت الاسلام و المسلمین کورانی؛ |
|---|
|
| ۶. حجت الاسلام و المسلمین رضوی؛ |
|---|
|
| ۷. آقای رضوانی (پژوهشگر حوزه علمیه قم)؛ |
|---|
|
| ۸. آقای باقری‌زاده اشعری؛ |
|---|
|
| ۱۰. آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ |
|---|
 |
| ۱۰. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ متقی هندی، برهان، ۱۴۴.
- ↑ تفسیر عیاشی ۱، ۶۵، شیخ مفید، اختصاص، ۲۵۶.
- ↑ نعیم بن حماد، الملاحم والفتن، ۹۵، عقد الدرر ۱۴۵، متقی هندی، برهان، ۱۴۱، الحاوی للفتاوی الحدیثیة ۲، ۷۱، سفارینی، کتاب اللوائح ۲، ۱۱.
- ↑ حکیم، سید منذر، پیشوایان هدایت، ص ۵۲-۵۶.
- ↑ بحار الانوار، علّامه مجلسی، ج ۵۳، ص ۷.
- ↑ غیبت نعمانی، باب ۱۳، ص ۳۴۴.
- ↑ یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص ۱۹۶.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰ – ۲۹۱.
- ↑ مقدسی شافعی سلمی، عقد الدرر فی اخبار المنتظر، باب ۲، ح ۴۲.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰.
- ↑ ... و پرنده‌ای از این مکان رکن حجرالاسود در کعبه بر حضرت(ع) هبوط می‌کند، و نخستین کسی که با او بیعت می‌کند، همین پرنده است. به خدا سوگند، این پرنده جبرئیل است. این مکان تکیه گاه حضرت به شمار می‌آید و آن پرنده، حجت و دلیل ابر قائم بوده، گواه کسانی است که در این مکان با حضرت حجت(ع) اعلام وفاداری می‌کنند؛ کافی، ج ۴، ص ۱۸۴.
- ↑ فاضلیان، سید محمد جواد؛ قیام، ص ۳۰۱ - ۳۰۲.
- ↑ طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۷۷، ح۵۰۲.
- ↑ " هِلَالٍ مَهْدِيُّ أُمَّتِي مُحَمَّدٌ الَّذِي يَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً وَ اللَّهِ إِنِّي لَأَعْرِفُ مَنْ يُبَايِعُهُ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ وَ أَعْرِفُ أَسْمَاءَ آبَائِهِمْ وَ قَبَائِلِهِمْ"؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، باب۲۴، ص۲۸۴، ح۳۷.
- ↑ نک: عبدالرزاق صنعانی، المصنف، ج۱۱، ص۲۷۱؛ ابن ابی شیبه، المصنف، ج۸، ص۶۰۹؛ طبرانی، معجم الکبیر، ح۲۳، ص۲۹۶؛ کنزالعمال، ج۱۱، ص۱۲۵، ح۳۰۹۳۲، ج۱۴، ص۲۶۵، ح۳۸۶۶۸؛ سیوطی، درالمنثور، ج۵، ص۲۴۱.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۶۲ - ۱۶۳.
- ↑ " خَرَجَ صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ مِنَ الْمَدِينَةِ إِلَى مَكَّةَ بِتُرَاثِ رَسُولِ اللَّهِ (ص) قُلْتُ وَ مَا تُرَاثُ رَسُولِ اللَّهِ (ص) فَقَالَ سَيْفُهُ وَ دِرْعُهُ وَ عِمَامَتُهُ وَ بُرْدُهُ وَ رَايَتُهُ وَ قَضِيبُهُ وَ فَرَسُهُ وَ لَأْمَتُهُ وَ سَرْجُهُ"؛ الغیبة، نعمانی، ص۲۷۸.
- ↑ ر.ک: امام مهدی (ع) از ولادت تا ظهور، ص۵۸۶.
- ↑ صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص:۱۵۲- ۱۵۴.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۲ بنقل از اربعین حافظ ابو نعیم.
- ↑ متواتر خبری است که راویان آن بحدی برسد که عادتا محال است اهل کذب باشند و این در همه طبقات راویان باید ثابت باشد.
- ↑ کورانی، علی، عصر ظهور، ص۲۱۸.
- ↑ محمد خاتمی شیرازی، جهان بعد از ظهور یا فروغ بی‌نهایت، ص ۹۴.
- ↑ بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۷.
- ↑ بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۹.
- ↑ رضوی، رسول، امام مهدی، ص ۱۳۹-۱۴۰.
- ↑ الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ۱۵۲
- ↑ همان، ص ۱۰۲
- ↑ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۵۵۹.
- ↑ ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامهٔ امام مهدی، ج ۸، ص ۱۹۶–۲۰۱.
- ↑ باقری‌زاده اشعری، محمد، از امام مهدی بیشتر بدانیم، ص۱۱۱، ۱۱۲.
- ↑ غیبة نعمانی، ص ۳۱۳؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۸.
- ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۶۱۶.
- ↑ شیخ صدوق ، کمال الدین، ج ۱، باب ۳۲، ص ۶۰۴، ح ۱۶
- ↑ مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۱۶۱.