صداء

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

نسب

مذحج
مرادبنی‌الحارث بن کعبنخعصداء
جنبسعدالعشیرهرهاءعنس
زبیدجعفیانس الله

از شاخه‌های مَذحج، صُداءِ بن یزید بن حرب بن عُلَة بن جَلد بن مالک بن أُدَد است. این قبیله هم‌پیمان با جَنب و بنی‌الحارث بن کعب بود. صُداء در همسایگی بنوالحارث بن کعب در شمال نجران در دره‌های مَزخَة، البجباجة، حُزا، لجیة، العلوب، المدید و عَبَدان و منطقه عُبَرَة[۱]سکونت داشتند.[۲]

اسلام صُدَاء

پس از بازگشت رسول‌الله (ص) از جعرانه در سال هشتم هجری قیس بن سعد بن عباده را با چهارصد نفر از مسلمانان به قبیله صداء گسیل کرد. پس از آن، پانزده نفر از نمایندگان صداء به حضور رسول‌الله (ص) آمدند و اسلام آوردند و در حجةالوداع نیز یکصد نفر از افراد آن قبیله شرکت کردند[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۸۷ و ۱۸۸.
  2. منتظرالقائم، اصغر، نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت، ص:۷۵.
  3. ابن‌سعد، الطبقات الکبری، المجلد الأول، ص۳۲۶.
  4. منتظرالقائم، اصغر، نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت، ص:۷۵.