الکافی ج۱۱ (کتاب)
این کتاب، جلد یازدهم از مجموعهٔ پانزده جلدی الکافی است و با زبان عربی حاوی روایات معصومین (ع) در زمینه ازدواج، عقیقه و طلاق می‌باشد. پدیدآورندهٔ این اثر شیخ کلینی است و ناشر آن انتشارات دار الحدیث انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
| الکافی ج۱۱ | |
|---|---|
 | |
| از مجموعه | [[الکافی (کتاب)|الکافی]][[رده:مجموعه کتاب الکافی]] |
| زبان | عربی |
| ترجمهٔ کتاب | [[فروع الکافی
النکاح و العقیقة و الطلاق (کتاب)|فروع الکافی النکاح و العقیقة و الطلاق]] |
| نویسنده | شیخ کلینی |
| تحقیق یا تدوین | دار الحدیث |
| به کوشش | محمد حسین درایتی |
| موضوع | امامت و ولایت، احادیث معصومین، منابع روایی شیعه، کتب اربعه، روایات احکام شرعی |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات دار الحدیث|انتشارات دار الحدیث]][[رده:انتشارات دار الحدیث]] |
| وابسته به | مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث |
| محل نشر | قم، ایران |
| سال نشر |
|
| شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۴۹۳-۴۱۷-۹ |
| شماره ملی | ۱۸۸۲۹۲۱ |
دربارهٔ کتاب
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
فهرست کتاب
تتمة کتاب النکاح
- ۹۴.ابواب المتعة
- ۹۵.باب انهن بمنزلة الاماء و لیست من الاربع
- ۹۶.باب انه یجب ان یکف عنها من کان مستغنیا
- ۹۷.باب انه لا یجوز التمتع الا بالعفیفة
- ۹۸.باب شروط المتعة
- ۹۹.باب فی انه یحتاج ان یعید علیها الشرط بعد عقدة النکاح
- ۱۰۰.باب ما یجزی من المهر فیها
- ۱۰۱.باب عدة المتعة
- ۱۰۲.باب الزیادة فی الاجل
- ۱۰۳.باب ما یجوز من الاجل
- ۱۰۴.باب الرجل یتمتع بالمرأة مرارا کثیره
- ۱۰۵.باب حبس المهر عنها اذا اخلفت
- ۱۰۶.باب ا نها مصدقة علی نفسها
- ۱۰۷.باب الابکار
- ۱۰۸.باب تزویج الاماء
- ۱۰۹.باب وقوع الولد
- ۱۱۰.باب المیراث
- ۱۱۱.باب نوادر
- ۱۱۲.باب الرجل یحل جاریته لاخیه و المرأة تحل جاریتها لزوجها
- ۱۱۳.باب الرجل تکون لولده الجاریة یرید ان یطأها
- ۱۱۴.باب استبراء الامة
- ۱۱۵.باب السراری
- ۱۱۶.باب الامة یشتریها الرجل و هی حبلی
- ۱۱۷.باب الرجل یعتق جاریته و یجعل عتقها صداقها
- ۱۱۸.باب ما یحل للمملوک من النساء
- ۱۱۹.باب المملوک یتزوج بغیر أذن مولاه
- ۱۲۰.باب المملوکة تتزوج بغیر أذن موالیها
- ۱۲۱.باب الرجل یزوج عبده امته
- ۱۲۲.باب الرجل یزوج عبده امته ثم یشتهیها
- ۱۲۳.باب نکاح المرأة التی بعضها حر و بعضها رق
- ۱۲۴.باب الرجل یشتری الجاریة و لها زوج حر أو عبد
- ۱۲۵.باب المرأة تکون زوجة العبد ثم ترثه أو تشتریه فیصیر زوجها عبدها
- ۱۲۶.باب المرأة یکون لها زوج مملوک فترثه بعد ثم تعتقه و ترضی به
- ۱۲۷.باب الامة تکون تحت المملوک فتعتق او یعتقان جمیعا
- ۱۲۸.باب المملوک تحته الحرة فیعتق
- ۱۲۹.باب الرجل یشتری الجاریة الحامل فیطوها فتلد عنده
- ۱۳۰.باب الرجل یقع علی جاریته فیقع علیها غیره فی ذلک الطهر فتحبل
- ۱۳۱.باب الرجل یکون له الجاریة یطؤها فتحبل فیتهمها
- ۱۳۲.باب نادر
- ۱۳۳.باب
- ۱۳۴.باب الجاریة یقع علیها غیر واحد فی طهر واحد
- ۱۳۵.باب الرجل یکون له الجاریة یطؤها فیبیعها ثم تلد لاقل من ستة اشهر، و الرجل یبیع الجاریة من غیر ان یستبریها فیظهر بها حبل بعد ما مسها الآخر
- ۱۳۶.باب الولد اذا کان احد ابویه مملوکا و الآخر حرا
- ۱۳۷.باب المرأة یکون لها العبد فینکحها
- ۱۳۸.باب ان النساء اشباه
- ۱۳۹.باب کراهیة الرهبانیة و ترک الباه
- ۱۴۰.باب نوادر
- ۱۴۱.باب الاوقات التی یکره فیها الباه
- ۱۴۲.باب کراهة ان یواقع الرجل اهله و فی البیت صبی
- ۱۴۳.باب القول عند دخول الرجل باهله
- ۱۴۴.باب القول عند الباه و ما یعصم من مشارکة الشیطان
- ۱۴۵.باب العزل
- ۱۴۶.باب غیرة النساء
- ۱۴۷.باب حب المرأة لزوجها
- ۱۴۸.باب حق الزوج علی المرأة
- ۱۴۹.باب کراهیة ان تمنع النساء ازواجهن
- ۱۵۰.باب کراهیة ان تتبتل النساء و یعطلن انفسهن
- ۱۵۱.باب اکرام الزوجة
- ۱۵۲.باب حق المرأة علی الزوج
- ۱۵۳.باب مداراة الزوجة
- ۱۵۴.باب ما یجب من طاعة الزوج علی المرأة
- ۱۵۵.باب فی قلة الصلاح فی النساء
- ۱۵۶.باب فی تأدیب النساء
- ۱۵۷.باب فی ترک طاعتهن
- ۱۵۸.باب التستر
- ۱۵۹.باب النهی عن خلال تکره لهن
- ۱۶۰.باب ما یحل النظر الیه من المرأة
- ۱۶۱.باب القواعد من النساء
- ۱۶۲.باب اولی الاربة من الرجال
- ۱۶۳.باب النظر الی نساء اهل الذمة
- ۱۶۴.باب النظر الی نساء الاعراب و اهل السواد
- ۱۶۵.باب قناع الاماء و امهات الاولاد
- ۱۶۶.باب مصافحة النساء
- ۱۶۷.باب صفة مبایعة النبی(ص) النساء
- ۱۶۸.باب الدخول علی النساء
- ۱۶۹.باب آخر منه
- ۱۷۰.باب ما یحل للمملوک النظر الیه من مولاته
- ۱۷۱.باب الخصیان
- ۱۷۲.باب متی یجب علی الجاریة القناع
- ۱۷۳.باب حد الجاریة الصغیرة التی یجوز ان تقبل
- ۱۷۴.باب فی نحو ذلک
- ۱۷۵.باب المرأة یصیبها البلاء فی جسدها فیعالجها الرجال
- ۱۷۶.باب التسلیم علی النساء
- ۱۷۷.باب الغیرة
- ۱۷۸.باب انه لاغیرة فی الحلال
- ۱۷۹.باب خروج النساء الی العیدین
- ۱۸۰.باب ما یحل للرجل من امرأته و هی طامث
- ۱۸۱.باب مجامعة الحائض قبل ان تغتسل
- ۱۸۲.باب محاش النساء
- ۱۸۳.باب الخضخضة و نکاح البهیمة
- ۱۸۴.باب الزانی
- ۱۸۵.باب الزانیة
- ۱۸۶.باب اللواط
- ۱۸۷.باب من امکن من نفسه
- ۱۸۸.باب السحق
- ۱۸۹.باب ان من عف عن حرم الناس عف عن حرمه
- ۱۹۰.باب نوادر
- ۱۹۱.باب تفسیر ما یحل من النکاح و ما یحرم و الفرق بین النکاح و السفاح و الزنی و هو من کلام یونس
- ۱۹۲.باب
کتاب العقیقة
- باب فضل الولد
- باب شبه الولد
- باب فضل البنات
- باب الدعاء فی طلب الولد
- باب من کان له حمل فنوی ان یسمیه محمدا أو علیا ولد له ذکر و الدعاء لذلک
- باب بدء خلق الانسان و تقلبه فی بطن امه
- باب اکثر ما تلد المرأة
- باب فی آداب الولادة
- باب التهنیة بالولد
- باب الاسماء و الکنی
- باب تسویة الخلقة
- باب ما یستحب ان تطعم الحبلی و النفساء
- باب ما یفعل بالمولود من التحنیک و غیره اذا ولد
- باب العقیقة و وجوبها
- باب ان عقیقة الذکر و الانثی سواء
- باب ان العقیقة لاتجب علی من لایجد
- باب انه یعق یوم السابع عن المولود و یحلق رأسه و یسمی
- باب ان العقیقة لیست بمنزلة الاضحیة و انها تجزی ما کانت
- باب القول علی العقیقة
- باب ان الام لاتأکل من العقیقة
- باب ان رسول الله(ص) و فاطمة(س) عقا عن الحسن و الحسین(ع)
- باب ان ابا طالب عق عن رسول الله(ص)
- باب التطهیر
- باب خفض الجواری
- باب ا نه اذا مضی السابع فلیس علیه الحلق
- باب نوادر
- باب کراهیة القنازع
- باب الرضاع
- باب فی ضمان الظیر
- باب من یکره لبنه و من لایکره
- باب من احق بالولد اذا کان صغیرا
- باب النشوء
- باب تأدیب الولد
- باب حق الاولاد
- باب بر الاولاد
- باب تفضیل الولد بعضهم علی بعض
- باب التفرس فی الغلام و ما یستدل به علی نجابته
- باب النوادر
کتاب الطلاق
- باب کراهیة طلاق الزوجة الموافقة
- باب تطلیق المرأة غیر الموافقة
- باب ان الناس لایستقیمون علی الطلاق الا بالسیف
- باب من طلق لغیر الکتاب و السنة
- باب ان الطلاق لایقع الا لمن اراد الطلاق
- باب انه لاطلاق قبل نکاح
- باب الرجل یکتب بطلاق امرأته
- باب تفسیر طلاق السنة و العدة و ما یوجب الطلاق
- باب ما یجب ان یقول من اراد ان یطلق
- باب من طلق ثلاثا علی طهر بشهود فی مجلس أو اکثر انها واحدة
- باب من طلق و فرق بین الشهود أو طلق بحضرة قوم و لم یقل لهم: اشهدوا
- باب من اشهد علی طلاق امراتین بلفظة واحدة
- باب الاشهاد علی الرجعة
- باب ان المراجعة لاتکون الا بالمواقعة
- باب
- باب
- باب التی لاتحل لزوجها حتی تنکح زوجا غیره
- باب ما یهدم الطلاق و ما لایهدم
- باب الغائب یقدم من غیبته فیطلق عند ذلک انه لا یقع الطلاق حتی تحیض و تطهر
- باب النساء اللاتی یطلقن علی کل حال
- باب طلاق الغائب
- باب طلاق الحامل
- باب طلاق التی لم یدخل بها
- باب طلاق التی لم تبلغ و التی قد یئست من المحیض
- باب فی التی یخفی حیضها
- باب الوقت الذی تبین منه المطلقة و الذی یکون فیه الرجعة و متی یجوز لها ان تتزوج؟
- باب معنی الاقراء
- باب عدة المطلقة و این تعتد
- باب الفرق بین من طلق علی غیر السنة و بین المطلقة اذا خرجت و هی فی عدتها أو اخرجها زوجها
- باب فی تأویل قوله تعالی: ﴿لا تُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُيُوتِهِنَّ وَ لا يَخْرُجْنَ﴾
- باب طلاق المسترابة
- باب طلاق التی تکتم حیضها
- باب فی التی تحیض فی کل شهرین و ثلاثة
- باب عدة المسترابة
- باب ان النساء یصدقن فی العدة و الحیض
- باب المسترابة بالحبل
- باب نفقة الحبلی المطلقة
- باب ان المطلقة ثلاثا لاسکنی لها و لا نفقة
- باب متعة المطلقة
- باب ما للمطلقة التی لم یدخل بها من الصداق
- باب ما یوجب المهر کملا
- باب ان المطلقة و هو غائب عنها تعتد من یوم طلقت
- باب عدة المتوفی عنها زوجها و هو غائب
- باب علة اختلاف عدة المطلقة و عدة المتوفی عنها زوجها
- باب عدة الحبلی المتوفی عنها زوجها و نفقتها
- باب المتوفی عنها زوجها المدخول بها این تعتد و ما یجب علیها
- باب المتوفی عنها زوجها و لم یدخل بها و ما لها من الصداق و العدة
- باب الرجل یطلق امرأته ثم یموت قبل ان تنقضی عدتها
- باب طلاق المریض و نکاحه
- باب فی قول الله عز و جل:﴿وَ لا تُضآرُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ﴾
- باب طلاق الصبیان
- باب طلاق المعتوة و المجنون و طلاق ولیه عنه
- باب طلاق السکران
- باب طلاق المضطر و المکره
- باب طلاق الاخرس
- باب الوکالة فی الطلاق
- باب الایلاء
- باب انه لایقع الایلاء الا بعد دخول الرجل باهله
- باب الرجل یقول لأمراته هی علیه حرام
- باب الخلیة و البرییة و البتة
- باب الخیار
- باب کیف کان اصل الخیار
- باب الخلع
- باب المباراة
- باب عدة المختلعة و المباریة و نفقتهما و سکناهما
- باب النشوز
- باب الحکمین و الشقاق
- باب المفقود
- باب المرأة یبلغها موت زوجها أو طلاقها فتعتد ثم تزوج فیجیء زوجها
- باب المرأة یبلغها نعی زوجها أو طلاقه فتتزوج فیجیء زوجها الاول فیفارقانها جمیعا
- باب عدة المرأة من الخصی
- باب فی المصاب بعقله بعد التزویج
- باب الظهار
- باب اللعان
- باب طلاق الحرة تحت المملوک و المملوکة تحت الحر
- باب طلاق العبد اذا تزوج بإذن مولاه
- باب طلاق الامة و عدتها فی الطلاق
- باب عدة الامة المتوفی عنها زوجها
- باب عدة امهات الاولاد و الرجل یعتق احداهن أو یموت عنها
- باب الرجل تکون عنده الامة فیطلقها ثم یشتریها
- باب المرتد
- باب طلاق اهل الذمة و عدتهم فی الطلاق و الموت اذا اسلمت المرأة
دربارهٔ پدیدآورنده
| شیخ کلینی (ابو جعفر محمد بن اسحاق کلینی رازی) | |
|---|---|
 | |
| لقب | شیخ کلینی |
| تاریخ درگذشت | ۳۲۸ق |
| آرامگاه | بغداد (عراق) |
| ملیت | اهل ایران |
| زبان | عربی |
| پیشه | مرجع تقلید |
| منصب | محدث، فقیه، اصولی، متکلم |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه اثناعشری |
| اطلاعات علمی | |
| تحصیلات | اجتهاد |
| استادان | |
| شاگردان | |
| آثار |
|
ابو جعفر محمد بن اسحاق کلینی رازی (۲۵۸ق، تهران - ۳۲۸ق، بغداد) مشهور به شیخ کلینی، شیخ مشایخ شیعه و رئیس محدثین علمای امامیه و اوثق و اعدل ایشان و مروج مذهب شیعه در عصر غیبت امام عصر (ع) است. عامه و خاصه در فتاوی به وی مراجعه کرده‌اند و بدین‌جهت به ثقة الاسلام شهرت یافت. وی یکی از صاحبان کتب اربعه و صاحب کافی است که در عقاید حقه اسلامیه و استنباط دینی، مرجع اکابر و مورد استفاده فقها و محدثین بزرگ است و به تصدیق شیخ مفید، اجل کتب اسلامی و اعظم مصنفات شیعه و مشتمل بر شانزده هزار و یکصد و نود و نه حدیث است. کلینی از علمای زمان غیبت صغری است و وفات او ۶۹ سال پس از وفات امام عسکری (ع) در ماه شعبان ۳۲۹ هجری اتفاق افتاد و قبرش در بغداد است[۲].
استادان
کتاب‌های منتشر شده
به زبان عربی
- اصول الکافی
- الرجال؛
- الرد علی القرامطة؛
- رسائل الائمة؛
- تعبیر الرؤیاء.
روایت‌کنندگان از او
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ وبگاه خانه کتاب
- ↑ معارف و معاریف، ج ۸، ص ۵۷۶.