لطف وجود امام مهدی

مقدمه

قاعده لطف از قواعد کلامی است که متکلمان به آن، بر وجود و لزوم معصوم استدلال می‌کنند. و این بدان معنی است که خداوند، زمینه نزدیکی انسان به طاعت و دوری او را از معصیت، فراهم می‌کند، اما نه به‌گونه‌ای که به حد اجبار برسد. شیخ مفید در پاسخ از این پرسش که دلیل بر وجود امام زمان S چیست‌؟ به قاعده لطف استناد می‌کند و می‌نویسد: وجود امام معصوم و حجت حق، در هرزمان لازم و این وجود معصوم، لطف است و لطف، همیشه بر خدا لازم است^[۱].
خواجه نصیر الدین طوسی (در اول بحث امامت تجرید الاعتقاد، ص ۲۲۲) می‌نویسد: نزد عقلا، معلوم است که انحصار لطف الهی در تعیین امام است. وجود امام لطف است و تصرف او در مسائل اجتماعی، لطفی دیگر و غیبت امام، مربوط‍‌ به ما می‌شود^[۲].
پس وجود امام S لطف است. سید مرتضی در رساله غیبت می‌گوید: "وجود حضرت در پرده غیب نیز لطف است؛ زیرا شیعیان با اعتقاد به وجود حضرت... در ارتکاب کار زشت، هراسی از حضرت دارند..."^[۳].
"وجود امام، لطف است و تصرف او در امور، لطف دیگر، خداوند به ایجاد امام، به لطف خود جامه عمل پوشاند و فردی را که برای اداره جامعه لازم است آفرید و حجت را بر مردم تمام کرد، تا اگر شایسته بودند، از وجودش بهره ببرند و بسط‍‌ ید امام، لطف دیگری است که به کوشش ما مربوط‍‌ می‌شود. تقویت قدرت امام در مواردی، در توان ماست. بنابراین، ما مکلف به آن هستیم و قدرت نداشتن امام را باید از چشم خود ببینیم"^[۴]^[۵].

پرسش مستقیم

برهان لطف چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)

پرسش‌های وابسته

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه

پانویس

↑ مصنفات شیخ مفید، ج ۱، چاپ کنگره هزاره شیخ مفید.
↑ چشم‌به‌راه مهدی، پاورقی ص ۸۰.
↑ رسائل الشریف المرتضی، ج ۲، ص ۲۹۹، به نقل از چشم‌به‌راه مهدی، ص ۸۰.
↑ غیبة طوسی، ص ۱۱.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۰۳.

[1] مصنفات شیخ مفید، ج ۱، چاپ کنگره هزاره شیخ مفید.

[2] چشم‌به‌راه مهدی، پاورقی ص ۸۰.

[3] رسائل الشریف المرتضی، ج ۲، ص ۲۹۹، به نقل از چشم‌به‌راه مهدی، ص ۸۰.

[4] غیبة طوسی، ص ۱۱.

[5] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۰۳.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]