خزانه‌داری علم الهی در کلام اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۱۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث صفت معصوم و مرتبط با مدخل علم معصوم است. مدخل‌های وابسته به این بحث:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل علم معصوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

از جمله صفات امامان معصوم(ع) صفت خزانه‌داری علم الهی است.

چیستی خزینه و خزانه دار بودن امامان

  • از برخی روایات چنین برداشت می شود، امامان(علیهم السلام) خزانه‌دار علم خدا و صندوق وحی او و حجت رسا بر همۀ کسانی هستند که زیر آسمان و روی زمین‌اند،[۱] خداوند امامان را پس از پیامبر،[۲] به بخشی از علومی که نزد ذات مقدّسش هست واقف ساخته و آنها گنجینه‌دار این علومند[۳] و علومی را در اختیار ایشان قرار داده که در اختیار احدی از مردم قرار نداده است، زیرا این تعبیر که آنان خزانه‌دار و نگهدارنده علم خداوند هستند تنها در مورد اهل بیت(علیهم السلام) به کار رفته است.[۴]
  • واژۀ "خُزّان" و "خزنة" جمع خازن است به معنای حافظ و نگهدارنده؛[۵] و به کسی گفته می‌شود که چیزی را اعم از مادی یا معنوی در جایی ذخیره و نگهداری می‌کند[۶].[۷] خزینه و معدن یعنی چیزی که کم‌کم و به تناسب نیازهای گوناگون، از آن برداشته شود.[۸] آن بزرگواران مخزن علم و دانش هستند.[۹] در مخزن، حقیقت هر چیزی وجود دارد، نه صورت و تصویر آن و لذا حقیقت و ملکوت همۀ موجودات نزد امامان(علیهم السلام) حاضر است[۱۰] و این یعنی دسترسی به علم غیب.[۱۱]
  • در یک تقسیم علم بر دو قسم است:
  1. علوم دینی که ارتباط مستقیم با دین دارند؛
  2. علوم دنیوی که ارتباط مستقیم با دین ندارد؛

به مقتضای "خُزَّانُ‏ الْعِلْمِ" هر دو قسم از علوم نزد امامان(علیهم السلام) است.[۱۲] امامان(علیهم السلام) در هر عصری که زندگی می کردند از همۀ مردم آگاه تر بودند و لذا تطبیق "خُزَّانَ‏ الْعِلْمِ‏" از نظر عقلی، نقلی و واقع خارجی بر ایشان روشن است.[۱۳]

روایات خزانه دار بودن اهل بیت(علیهم السلام)

  • در این زمینه روایات بسیاری از امیرالمؤمنین و امام سجاد و امام صادق(علیهم السلام) وارد شده است، در کتاب بحارالانوار حدود 16 روایت[۱۴] و در کتاب کافی هم حدود نه روایت[۱۵] نقل شده است.[۱۶] برخی از این روایات عبارتند از:
  1. امام صادق(علیه السلام) به عبدالله بن ابی یعفور می فرماید:[۱۷] «به راستی خدا یگانه است، یگانگی پیرایه او است، در کار خود یکتا است، آفریدگانی را آفرید و آن‌ها را برای این کار سنجیده و اندازه گرفت، ای پسر یعفور ما آنانیم، ما در میان بندگانش حجت های خدائیم و خزانه‌دار علم او هستیم و قائم بر این کاریم.»[۱۸]
  2. در روایتی دیگر امام صادق(علیه السلام) فرمودند:[۱۹] «ما را در آسمان و زمینش خزانه‌داران خود ساخت، درخت برای ما سخن گفت و به وسیله عبادت ما خدای عزوجل پرستش شد و اگر ما نبودیم خدا پرستیده نمی‌شد.»[۲۰]
  3. امام باقر(علیه السلام) فرمودند:[۲۱] «ماییم خزانه‌های علم خداوند و ماییم مفسران حقیقی وحی الهی.»[۲۲]
  4. ابوحمزۀ ثمالی نقل می کند امام باقر(علیه السلام) در در تفسیر آیۀ «صِراطِ اللَّهِ الَّذِي لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ»[۲۳] می‌فرمایند:[۲۴] «منظور علی(علیه السلام) است، همانا خداوند علی(علیه السلام) را خزانه‌دار خویش بر هر آنچه در آسمان ها و هر آنچه در زمین است و امین خود بر آنها قرار داده است.»[۲۵]
  5. در حدیث قدسی آمده است، خداوند به رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود:[۲۶] «در میان جانشینان بعد از تو سنت تو و سنت پیامبران پیش از تو قرار دارد. آنان خزانه‌داران علم من بعد از تو هستند.»[۲۷]
  6. در روایتی امام باقر(علیه السلام) فرمودند:[۲۸] «به خدا سوگند، ما گنجوران خدا در آسمان و زمین هستیم، نه بر زر و سیم، که گنجوران علم اویم.»[۲۹]
  7. امام مهدی(علیه السلام) هم در وصف اهل بیت(علیهم السلام) می فرماید:[۳۰] «خداوند اهل بیت را گنجوران دانش خود و ودیعت‌داران حکمت خویش قرار داده است.»[۳۱]
  8. امام حسن عسکری(علیه السلام) نیز می فرمایند:[۳۲] «ما گنجینه‌های حضرت حق در دنیا و آخرت هستیم.»[۳۳]

برداشت هایی از روایات

  • از روایات مذکور در باب خزان العلم بودن اهل بیت(علیهم السلام) نکاتی برداشت می شود که به برخی از آنها اشاره می کنیم:
  1. چیزی که در خزینه، حفظ و نگهداری می‌شود ممکن است به دیگران برسد و آنان نیز بهره‌مند گردند، لیکن چون در اختیار خازن و کلیددار است حساب و برنامه‌ای دارد، همانند چشمه جوشان نیست که معمولاً از اختیار انسان خارج است و هر کسی می‌تواند به آن دسترسی پیدا کند، بلکه اولاً در اختیار خود خازن و نگهبانی است که هرگاه بخواهد، از آن استفاده می‌کند، ثانیا از دسترسی و دست برد دیگران خارج است و ثالثاً هر مقدار که خود خزانه‌دار بخواهد، به دیگران می‌دهد بدون این که از اختیار و کنترل او خارج شود.[۳۴]
  2. امامان(علیهم السلام) به خازنین تشبیه شده اند و خازن باید کاملا امین باشد و چون امامان(علیهم السلام) خازن علم پروردگار هستند پس مورد اطمینان و وثوق او می‌باشند و این فضیلت بزرگی است.[۳۵]
  3. علم در رأس تمام فضائل انسان است؛ زیرا به برکت علم، خدا و رسول شناخته می‌شوند و به واسطۀ علم، انسان از جهل و ضلالت خلاص می‌شود و به برکت علم دین را می‌شناسد و بالاخره به سبب علم خیر دنیا و آخرت حاصل می‌گردد پس عالم افضل است و هر کس از این نعمت بیشتر برخوردار گردد به همان نسبت فضیلت و شرف او بیشتر می‌شود پس کسانیکه خازن علمند یعنی دارای تمام علوم هستند افضل از دیگرانند لذا امامان(علیهم السلام) افضل از تمام افراد و بلکه از تمام ملائکه‌اند چون هیچ مخلوقی غیر از اهل بیت(علیهم السلام) خازن تمام علوم نیست.[۳۶]
  4. لازمۀ آنکه کسی خازن چیزی باشد، این است که بر آن علم داشته باشد و اگر تصور شود کسی خازن "مَا فِي‏ السَّمَاوَاتِ‏ وَ مَا فِي‏ الْأَرْضِ‏‏" می‌باشد، معنایش آن است که در همۀ عوالم، خازن همۀ موجودات است و لازمه‌اش عالم بودن به همۀ اشیاء است. بنابراین، این روایات، دلالت التزامی بر عمومیت علم امامان(علیهم السلام) می‌نمایند.[۳۷]
  5. تعبیر خزانه‌دار، به این نکته اشاره دارد که این علوم، علوم ذاتی اهل بیت(علیهم السلام) نیستند؛ بلکه ایشان خزانه‌داران علوم خداوند هستند.[۳۸]
  6. رحمت، علم و فضل خداوند در گنجینه‌ها به ودیعه نهاده شده، هر کس بخواهد از رحمت، علم و فضل خدا بهره‌مند شود، باید سراغ این گنجینه‌ها و خزانه داران آن برود.[۳۹]
  7. از روایات معلوم می‌شود علم پیامبر و اهل بیت همه شأنی است، یعنی تنها چیزی را که اراده کنند و خدا بخواهد می‌دانند، ایشان به خزینه علم الهی راه دارند و معنای خزینه و معدن این است که کم‌کم، و به تناسب نیازهای گوناگون، از آن برداشته می‌شود، لذا امامان(علیهم السلام) که خزینه دارهای علم الهی و معدن وحی هستند، در مواردی که اراده کنند و خدا بخواهد، از علم الهی بهره‌مند می‌گردند و عالم می‌شوند. و معنای روایاتی که می‌گوید: "ما به آنچه بوده و هست و خواهد بود عالم هستیم"، همین است که ما، به خزینه و معدن علم خدا راه داریم، به طوری که هرگاه اراده کنیم چیزی را بدانیم یا سؤالی را پاسخ گوئیم، با اذن خدا از آن استفاده می‌کنیم.[۴۰]
  • بنابراین بر اساس روایات امامان(علیهم السلام) به عنوان خزانه داران علم الهی محسوب می شوند.

پرسش‌های وابسته


جستارهای وابسته

منبع‌شناسی جامع علم معصوم

منابع

منبع‌شناسی جامع خزانه‌داری علم الهی

پانویس

  1. ر.ک. مظفر، محمد حسین، پژوهشی در باب علم امام، ص 67؛ نمازی شاهرودی، علی، علم غیب، ص 130؛ طهرانی، عباس، دین و وجدان، ص 286 ـ 289؛ حسینی میلانی، سید علی، با پیشوایان هدایتگر، ج 2، ص 126 ـ 133؛ خاتمی، سید احمد، امامان گنجینه های علم خداوند، صفحه؟؟؟؛ صدیقی، کاظم، سیمای عرشیان در کلام ابن الرضا(علیه السلام)، ص 148؛ هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود؟، صفحه؟؟؟؛ مهدی فر، حسن، علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن، صفحه؟؟؟؛ محقق فرید، محمد مهدی، مفتاح‌ الأسرار فی علم‌ الأئمة الأطهار، ص 64، پاورقی شماره 29
  2. هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود؟، صفحه؟؟؟
  3. ر.ک. خاتمی، سید احمد، امامان گنجینه های علم خداوند، صفحه؟؟؟
  4. مهدی فر، حسن، علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن، صفحه؟؟؟
  5. ر.ک. حسینی میلانی، سید علی، با پیشوایان هدایتگر، ج 2، ص 126 ـ 133
  6. فراهیدی، العین، ج ۴، ص ۲۰۹؛ ابن‌ منظور، لسان العرب، ج ۱۳، ص ۱۳۹
  7. ر.ک. هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود؟، صفحه؟؟؟
  8. ر.ک. طهرانی، عباس، دین و وجدان، ص 286 ـ 289
  9. ر.ک. حسینی میلانی، سید علی، با پیشوایان هدایتگر، ج 2، ص 126 ـ 133
  10. ر.ک. صدیقی، کاظم، سیمای عرشیان در کلام ابن الرضا(علیه السلام)، ص 148
  11. ر.ک. خاتمی، سید احمد، امامان گنجینه های علم خداوند، صفحه؟؟؟
  12. ر.ک. حسینی میلانی، سید علی، با پیشوایان هدایتگر، ج 2، ص 126 ـ 133
  13. ر.ک. حسینی میلانی، سید علی، با پیشوایان هدایتگر، ج 2، ص 126 ـ 133
  14. مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، ج ۲۶، ص ۱۰۵
  15. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۱۹۲
  16. ر.ک. نمازی شاهرودی، علی، علم غیب، ص 130؛ هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود؟، صفحه؟؟؟
  17. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 1، ص 193: «إِنَّ اللَّهَ وَاحِدٌ مُتَوَحِّدٌ بِالْوَحْدَانِيَّةِ مُتَفَرِّدٌ بِأَمْرِهِ فَخَلَقَ خَلْقاً فَقَدَّرَهُمْ لِذَلِكَ الْأَمْرِ فَنَحْنُ هُمْ يَا ابْنَ أَبِي يَعْفُورٍ فَنَحْنُ حُجَجُ اللَّهِ فِي عِبَادِهِ وَ خُزَّانُهُ عَلَى عِلْمِهِ وَ الْقَائِمُونَ بِذَلِك‏‏»
  18. ر.ک. نمازی شاهرودی، علی، علم غیب، ص 130؛ مهدی فر، حسن، علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن، صفحه؟؟؟
  19. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 1، ص 193 :«وَ جَعَلَنَا خِزَانَةً فِي‏ سَمَائِهِ‏ وَ أَرْضِهِ‏ وَ لَنَا نَطَقَتِ الشَّجَرَةُ وَ بِعِبَادَتِنَا عُبِدَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَوْلَانَا مَا عُبِدَ اللَّه»
  20. ر.ک. نمازی شاهرودی، علی، علم غیب، ص 130؛ هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود؟، صفحه؟؟؟
  21. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 1، ص 192: «نَحْنُ خُزَّانُ عِلْمِ اللَّهِ وَ نَحْنُ تَرَاجِمَةُ وَحْيِ اللَّهِ»
  22. ر.ک. زرین جویی، عین الله، مسئله علم امام در آثار دانشمندان معاصر شیعی، ص 51 ـ 54
  23. سورۀ شوری، آیۀ 53
  24. بصائرالدرجات، ج 1، ص 106: «عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ(علیه السلام) فِي قَوْلِ اللَّهِ‏ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى(صِراطِ اللَّهِ الَّذِي لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ) يَعْنِي عَلِيّاً إِنَّهُ‏ جَعَلَ‏ عَلِيّاً خَازِنَهُ‏ عَلَى‏ مَا فِي‏ السَّمَاوَاتِ‏ وَ مَا فِي‏ الْأَرْضِ‏ مِنْ‏ شَيْ‏ءٍ وَ ائْتَمَنَهُ عَلَيْهِ﴿أَلا إِلَى اللَّهِ تَصِيرُ الْأُمُور﴾»
  25. ر.ک. بخارایی زاده، سید حبیب، علم غیب امامان از نگاه عقل كتاب و سنت، ص 177
  26. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 1، ص 193
  27. ر.ک. هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود؟، صفحه؟؟؟
  28. بصائر الدرجات، ص ۱۲۳ ـ ۱۲۴؛ بحار الانوار ج ۲۶، ص ۱۰۵؛ کافی، ج ۱، ص ۱۹۲: «وَاللّهِ إنّا لَخُزّانُ اللّهِ فِی سَمائِهِ وَ أرضِهِ ، لا عَلی ذَهَبٍ وَلا عَلی فِضَّةٍ إلّا عَلی عِلْمِهِ»
  29. ر.ک. مهدی فر، حسن، علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن، صفحه؟؟؟؛ داداش زاده، داوود، علم امام در کتاب کافی و شروح آن، ص 61
  30. احتجاج طبرسی، ج ۲، ص ۵۳۸؛ الغیبة طوسی، ص ۲۸۷: «وجعلهم خزان علمه، ومستودع حکمته»
  31. ر.ک. مهدی فر، حسن، علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن، صفحه؟؟؟
  32. بحارالانوار، ج ‌۲۵، ص ۳۳۶: «نَحْنُ خُزَّانُ اَللَّهِ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ»
  33. ر.ک. حسینی، سید مجتبی، مقامات اولیاء، ص 45
  34. ر.ک. جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقربان، ص 176 ـ 179
  35. ر.ک. نقوی، سید محمد تقی، شرح زیارت جامعه کبیره، ص 45 ـ 50
  36. ر.ک. نقوی، سید محمد تقی، شرح زیارت جامعه کبیره، ص 45 ـ 50
  37. ر.ک. بخارایی زاده، سید حبیب، علم غیب امامان از نگاه عقل كتاب و سنت، ص 177؛ ر.ک. هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود؟، صفحه؟؟؟
  38. ر.ک. جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقربان، ص 176 ـ 179؛ هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود؟، صفحه؟؟؟
  39. ر.ک. حسینی، سید مجتبی، مقامات اولیاء، ص 45
  40. ر.ک. طهرانی، عباس، دین و وجدان، ص 286 ـ 289؛ جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقربان، ص 176 ـ 179