مقام تأیید الهی به چه معناست؟ (پرسش)

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۲۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

الگو:پرسش غیرنهایی

مقام تأیید الهی به چه معناست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مقام معصوم
مدخل اصلیمقام معصوم

مقام تأیید الهی به چه معناست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط با بحث‌های مقام معصوم، تأیید الهی و مقام تأیید الهی است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مقام معصوم مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

 
سید احمد خاتمی
آیت الله سید احمد خاتمی در کتاب «در آستان امامان معصوم» در این‌باره گفته‌ است:
«"تأیید" به معنای "قدرت‌دادن، قوّت بخشیدن و نیرومند کردن" است. "امداد ویژه الهی" از موهبت‌های خداوند به "معصوم" است؛ امداد الهی، سراسر جهان هستی را فراگرفته و بدون هیچ مرزی، همه را شامل است: ﴿كُلاًّ نُّمِدُّ هَؤُلاء وَهَؤُلاء مِنْ عَطَاء رَبِّكَ وَمَا كَانَ عَطَاء رَبِّكَ مَحْظُورًا [۱] اما این امداد؛ یعنی امداد و عنایت مربوط به معصومان(ع) ویژه است. از این امداد، تعبیر به " رُوحٌ‏ مِنْه‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏" شده است که برگرفته از قرآن است: ﴿لا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُوْلَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الإِيمَانَ وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُوْلَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ [۲] آیا این "روح الهی" که خداوند، مؤمنان را با آن تأیید می‌کند، تقویت پایه‌های ایمان است، یا دلایل عقلی، یا قرآن، یا فرشته بزرگ خدا که "روح" نام دارد؟ آنچه از مجموع روایات استفاده می‌شود این است که: این روح، یک نوع حیات معنوی جدید است که خداوند بر مؤمنان افاضه می‌کند. حیات معنوی که همراه با نورانیّت باطن، رسیدن به مقام اطمینان و استقامت در انجام دادن تکالیف می‌گردد و فصل مقوّم انسانیّت انسان است، این همان روح ویژه‌ای است که پاداش ایمان به خدا و قیامت، عمل به تکلیف و دوستی با دوستان خدا و دشمنی با دشمنان او می‌گردد. این همان روح است که مایه استقامت است.
حضرت امام صادق(ع) فرمود: "هر مؤمنی قلبش دو گوش دارد؛ گوشی که در آن وسواس خنّاس می‌دمد و گوشی که فرشته در آن می‌دمد، خداوند، مؤمن را به وسیله فرشته تقویت می‌کند و این همان است که می‌فرماید: ﴿وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ[۳].
جابر از امام باقر(ع) نقل می‌کند که ما "پنج روح" داریم: ١. روح حیات؛ ۲. روح قوّت؛ ۳. روح شهوت؛ ۴. روح ایمان؛ ۵. روح القدس. انبیا و اوصیا از آن جهت که بشرند، سه روح اوّل را دارند، این سه روح را دیگر انسان‌ها حتّی کفّار و بهائم نیز دارند، در "روح ایمان"، کافران سهمی ندارند و آن ویژه "مؤمنان" است، اما "روح القدس" روح پنجم است که به گفته شیخ صدوق، به اعتقاد امامیّه، ویژه انبیا و ائمه(ع) است[۴] صاحبان روح ایمان، ممکن است دچار لغزش شوند.
ابن بکیر گوید: "به امام باقر(ع) عرض کردم که معنای این فرمایش پیغمبر(ص) که فرمود:وقتی مردی زنا می‌کند، روح ایمان از او مفارقت می‌کند[۵]، چیست؟ فرمود: این همان است که قرآن می‌گوید: این همان است که از او مفارقت می‌کند[۶] اما کسی که "روح القدس" دارد، هرگز گرفتار لغزش نمی‌شود.
به گفته آیة الله جوادی آملی: "به کمک روح القدس است که عرش تا فرش در قبضه معصومان(ع) است و نه تنها بر زمین و انسان‌ها بلکه بر کیهان و کهکشان‌ها و فرشتگان حکم می‌رانند... این روح که به کمک آن، بار رسالت و نبوّت، حمل و دشواری‌های به دوش کشیدن آن آسان می‌شود، بر خلاف چهار روح دیگر، میراث رسالت است، پس از پیامبر(ص) به جانشینان معصوم منتقل می‌شود... با انتقال این روح است که امام هر عصری، در طلیعه امامت خود، ذلّت بی‌سابقه‌ای در برابر خدا احساس می‌کند... و می‌فهمد به مقام امامت رسیده است؛ یعنی تا این روح منتقل نشود، به این مقام نمی‌رسد... برخورداری از روح چهارم "روح ایمان" و روح پنجم "روح القدس" انسان را چنان قوی می‌کند که توان تحمّل بار امانتی را پیدا خواهد کرد که آسمان و زمین از به دوش کشیدن آن اظهار عجز کردند... وصف انبیا به " أُولِي‏ الْأَيْدِي‏ وَ الْأَبْصارِ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏" نیز از برکت همین روح تأییدی است، این روح هم منشأ دیدن ملکوت می‌شود... و هم مایه قدرت و بت‌شکنی... و هم سبب سخن گفتن اعجازآمیز در گهواره، خلق کردن موجود زنده، شفا بخشیدن به بیماران صعب‌العلاج و زنده کردن مردگان به اذن خدا..."[۷][۸].



پاسخ‌های دیگر

  با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های وابسته

  1. مقام نور الهی به چه معناست؟ (پرسش)
    1. مقام نور الله به چه معناست؟ (پرسش)
  2. مقام واسطه فیض الهی به چه معناست؟ (پرسش)
  3. مقام باب الله به چه معناست؟ (پرسش)
  4. مقام عین الله به چه معناست؟ (پرسش)
  5. مقام وعد الله به چه معناست؟ (پرسش)
  6. مقام سبیل الله به چه معناست؟ (پرسش)
  7. مقام صاحب الزمان به چه معناست؟ (پرسش)
  8. مقام میثاق الله به چه معناست؟ (پرسش)
  9. مقام اجتباء به چه معناست؟ (پرسش)
  10. مقام اختیار به چه معناست؟ (پرسش)
  11. مقام اصطفاء به چه معناست؟ (پرسش)
  12. مقام شهادت به چه معناست؟ (پرسش)
  13. مقام امین الله به چه معناست؟ (پرسش)
  14. مقام برهان الهی به چه معناست؟ (پرسش)
  15. مقام ارتضاء به چه معناست؟ (پرسش)
  16. مقام طهارت به چه معناست؟ (پرسش)
  17. مقام ولی نعمت به چه معناست؟ (پرسش)
  18. مقام امانت الهی به چه معناست؟ (پرسش)
  19. مقام خلافت الهی به چه معناست؟ (پرسش):
    1. مقام خلافت الهی در عالم اجسام به چه معناست؟ (پرسش)
    2. مقام خلافت الهی در عالم مجردات به چه معناست؟ (پرسش)
  20. مقام انسان کامل به چه معناست؟ (پرسش)
  21. مقام حجت الهی به چه معناست؟ (پرسش)
  22. مقام اعراف به چه معناست؟ (پرسش)
  23. مقام میزان به چه معناست؟ (پرسش)
  24. مقام صراط الهی به چه معناست؟ (پرسش)
    1. مقام صراط مستقیم به چه معناست؟ (پرسش)
  25. مقام قسمت کننده بهشت و جهنم به چه معناست؟ (پرسش)
    1. قسیم النار و الجنة به چه معناست؟ (پرسش)
  26. مقام شفاعت به چه معناست؟ (پرسش)
  27. مقام تزویج کننده بهشتیان به چه معناست؟ (پرسش)


پانویس

  با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. هر یک از این دو گروه (دنیا پرستان و خداپرستان) را از عطای پروردگارت بهره و کمک می‌دهیم، عطای پروردگارت هرگز از کسی منع نشده است؛ سوره اسراء، آیه: ۲۰.
  2. هیچ قومی را که ایمان به خدا و روز رستاخیز دارند نمی‌یابی که با دشمنان خدا و رسولش دوستی کنند هرچند پدران، یا فرزندان، یا برادران، یا خویشاوندانشان باشند، آنان کسانی هستند که خدا ایمان را بر صفحه دل‌هایشان نوشته و با روحی از ناحیه خودش آنان را تقویت فرموده و آنان را در باغ‌هایی از بهشت وارد می‌کند که نهرها از زیر درختانش جاری است، جاودانه در آن می‌مانند، خدا از آنان خشنود است و آنان نیز از خدا خشنودند، آنان حزب الله‌اند، بدانید حزب الله پیروز و رستگارند؛ سوره مجادله، آیه:۲۲.
  3. " مَا مِنْ‏ مُؤْمِنٍ‏ إِلَّا وَ لِقَلْبِهِ‏ فِي‏ صَدْرِهِ‏ أُذُنَانِ أُذُنٌ يَنْفُثُ فِيهَا الْمَلَكُ وَ أُذُنٌ يَنْفُثُ فِيهَا الْوَسْوَاسُ الْخَنَّاسُ فَيُؤَيِّدُ اللَّهُ الْمُؤْمِنَ بِالْمَلَكِ وَ هُوَ قَوْلُهُ سُبْحَانَهُ‏ ﴿وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ بحارالأنوار؛ ج۶۳، ص:۱۹۴.
  4. بحارالأنوار؛ ج۶، ص:۲۵۰.
  5. "إِذَا زَنَى‏ الرَّجُلُ‏ فَارَقَهُ‏ رُوحُ‏ الْإِيمَانِ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏".
  6. " هُوَ قَوْلُهُ ﴿وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ ذَاكَ الَّذِي يُفَارِقُهُ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ اصول کافی؛ ج۲، ص:۲۸۰، ح۱۱.
  7. ادب فنای مقرّبان؛ ج۴، ص:۸۹ - ۸۶.
  8. خاتمی سید احمد، در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص: ۱۹۳ تا۱۹۶.
  9. «و خداوند هر که را بخواهد با یاری خود تأیید می‌کند»؛ سوره آل عمران، آیه۱۳.
  10. «اوست که تو را با یاری خود و مؤمنان تقویت کرد»؛ سوره انفال، آیه ۶۲.
  11. «ما مؤمنان را در برابر دشمنشان تأیید کردیم و سرانجام پیروز شدند»؛ سوره صف، آیه ۱۴.
  12. «اوست که تو را با یاری خود و مؤمنان تقویت کرد»؛ سوره انفال، آیه ۶۲.
  13. المفردات فی غریب القرآن: ۴۹۵.
  14. «خداوند سکینه و آرامش خود را بر وی فرستاد و با لشکرهایی که مشاهده نمی‌شدند او را تقویت نمود»؛ سوره توبه، آیه ۴۰.
  15. ر.ک: الکافی: ۸ / ۳۷۸، حدیث ۵۷۱.
  16. عیون أخبار الرّضا(ع): ۱ / ۲۰۷، المسترشد: ۴۳۶.
  17. «با روحی از خویش تأییدشان کرده است »؛ سوره مجادله، آیه ۲۲.
  18. «ما او را با روح القدس تقویت نمودیم»؛ سوره بقره، آیه ۸۷.
  19. «بگو: روح القدس آن را از جانب پروردگارت به حق نازل کرده است تا افراد مؤمن را ثابت قدم گرداند»؛ سوره نحل، آیه ۱۰۲.
  20. سوره شعراء (۲۶): آیه ۱۹۳ و ۱۹۴.
  21. بصائر الدرجات: ۴۶۷، حدیث ۴، باب ما جعل الله فی الأنبیاء و الأصیاء و المؤمنین و سائر الناس من الأرواح... و بحار الأنوار: ۲۵ / ۵۵، حدیث ۱۵. در این منبع به جای «علمنا»، «عرفوا» آمده است.
  22. بصائر الدرجات: ۴۷۳، حدیث ۹، باب فی الأئمة (ع) أنّ الرّوح القدس یتلقاهم إذا احتاجوا إلیه، بحار الأنوار: ۲۵ / ۵۷، حدیث ۲۴.
  23. بصائر الدرجات: ۴۷۶، حدیث ۴ و ۵، بحار الأنوار: ۱۸ / ۲۶۷، حدیث ۲۸ و ۲۵ / ۶۰، حدیث ۳۱.
  24. «ملائکه و روح نازل می‌شوند»؛ سوره قدر، آیه ۴.
  25. «آنان کسانی هستند که خداوند ایمان را بر دل‌هایشان نوشته (ثابت کرده) است و با روحی از جانب خود آنان را تقویت نموده است»؛ سوره مجادله، آیه ۲۲.
  26. «ما روح خود را به سوی او فرستادیم و به صورت انسانی بی‌عیب و نقص (بر مریم) ظاهر شد»؛ سوره مریم، آیه ۱۷.
  27. بصائر الدرجات: ۴۷۱ – ۴۷۶، الکافی: ۱ / ۲۷۱ – ۲۷۴.
  28. نهج البلاغه: ۲ / ۱۵۷ (در ضمن خطبه قاصعه)، بحار الأنوار: ۱۴ / ۴۷۵. در این منبع آمده است: علماً من أخلاقه».
  29. «همین طور بر تو نیز روحی را به فرمان خویش امر نمودیم و تا پیش از آن نمی‌دانستی که کتاب و ایمان چیست»؛ سوره شوری، آیه ۵۲.
  30. الکافی: ۱ / ۲۷۳، حدیث ۱، بحار الأنوار: ۱۸ / ۲۶۴، حدیث ۲۲.
  31. ر.ک: حسینی میلانی، سید علی، با پیشوایان هدایتگر، ج۲، ص۱۳۷-۱۴۵.
  32. روضة المتّقین ۵ / ۴۷۰.
  33. « با روحی از خویش تأییدشان کرده است»؛ سورۀ مجادله: ۲۲.
  34. «و به عیسی پسر مریم برهان‌ها (ی روشن) دادیم و او را با روح القدس نیرومند کردیم»؛ سورۀ بقره: ۸۷.
  35. جمال الاسبوع ۴۱۳.
  36. «از روح خویش در او دمید»؛ سورۀ سجده: ۹.
  37. «در او از روان خویش دمیدم»؛ سورۀ حجر: ۲۹.
  38. ر.ک: بحرینی، سید مجتبی، جامعه در حرم، ص ۳۴۵