سوره

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۷ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۱۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.


مقدمه

  • نام بخش‌هایی از قرآن کریم که با ﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ[۱] از هم جدا می‌شوند. مجموعه تعدادی از آیه‌های قرآن یک سوره نام دارد. اصل آن از "سور" است، به معنای دیوار یک شهر یا قلعه. همچنان که دیوارهای یک شهر در قدیم، مجموعه‌ای از خانه‌ها و انسان‌ها را در برمی‌گرفت، هر سوره هم تعدادی آیه را در بر دارد. قرآن ۱۱۴ سوره دارد. سوره اوّل آن "حمد" است و سوره آخرش "ناس". بعضی از سوره‌ها در مکه نازل شده‌اند و بعضی در مدینه، که به آنها مکی یا مدنی گویند. بعضی کوتاه‌اند و بعضی بلند. سوره بقره بلندترین سوره است با ۲۸۶ آیه و سوره کوثر، با سه آیه کوتاه‌ترین سوره است. هر سوره هم نام خاصّی دارد که در فهرست سوره‌ها در هر قرآن آمده است، بعضی از سوره‌ها هم چند نام دارند[۲].

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. «به نام خداوند بخشنده بخشاینده».
  2. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی.