خباب بن الارت
مقدمه
خَبّاب از اهالی کَسْکر [۱] در پی حمله عرب‌های طایفه ربیعَه از قبیله تمیم به اسارت آنان درآمد و سپس در مکه به بردگی فروخته شد. ام انمار، حلیف و هم پیمان بنی زهره از قریش او را خرید و پس از آزاد شدنش از موالی این طایفه به شمار آمد. برخی هم او را از قبیله خزاعه یا تمیم دانسته‌اند،[۲] زیرا ام‌انمار، خریدار او نسبش به قبیله خزاعه می‌رسید [۳] و طایفه ربیعه نیز که او را به بردگی فروخته بودند، از بخشی از قبیله تمیم بود. برخی شجره نسب او را در میان بنی تمیم به صورت "خباب بن ارت بن جندلة بن سعد بن خزیمة بن کعب" آورده و او را عرب دانسته‌اند.[۴] این سخن نادرست است، چون خباب عرب نبود و نمی‌توانست برخی حروف عربی را به خوبی و راحتی ادا کند، از این رو او را ارَتّ (کند زبان یا نرم زبان) نامیدند؛[۵] نیز پدر خباب اهل کَسْکَر و از حومه (سواد) آن دانسته شده است،[۶] پس نمی‌توان با اطمینان ارت را نام پدر وی دانست.[۷]
اسلام آوردن خباب
خباب در شأن نزول
خباب پس از هجرت
خباب در دوره خلفا
مرگ خباب
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ (در جنوب عراق کنونی که جزو قلمرو پارسیان در روزگار ساسانی بود) رک: بلدان الخلافه، ص ۵۹، ۶۳.
- ↑ اسدالغابه، ج ۲، ص ۱۴۷؛ الکامل، ج ۲، ص ۶۷ ـ ۶۸.
- ↑ الطبقات، ج ۳، ص ۱۲۲؛ الاستیعاب، ج ۲، ص ۴۳۸.
- ↑ الطبقات، ج ۳، ص ۱۲۱ ـ ۱۲۲؛ اسد الغابه، ج ۲، ص ۱۴۷.
- ↑ انساب الاشراف، ج ۱، ص ۱۹۹ ـ ۲۰۰؛ امتاع الاسماع، ج ۹، ص ۱۰۷ ـ ۱۰۸.
- ↑ انساب الاشراف، ج ۱، ص ۲۰۰؛ الکامل، ج ۲، ص ۶۷؛ سبل الهدی، ج ۲، ص ۳۶۲.
- ↑ داداش‌نژاد، منصور، مقاله «خباب بن ارت زهری»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۱۲.