بحث:علت تأخیر ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)

فعلا کار نشود

۲. حجت الاسلام والمسلمین مروجی طبسی؛

محمد جواد مروجی طبسی حجت الاسلام و المسلمین محمد جواد مروجی طبسی، در کتاب «بامداد بشریت» در این‌باره گفته است: «موارد یاد شده (نشانه‌های ظهور) که از زبان معصومین(ع) بیان شده است، نشانه‌ای بیش نیستند، آنها علائم ظهور هستند، نه علت ظهور، در روایات برخی از نشانه‌های ظهور امام زمان(ع) به عنوان نشانه‌های حتمی معروف شده است، همانند: خروج سفیانی و کشته شدن جوانی از آل محمد بین رکن و مقام. اگر نشانه‌های حتمی ظاهر شود، بدون شک امام زمان(ع) ظهور خواهد کرد، اما هنوز آن علائم به وقوع نپیوسته است. حضرت آیت الله مکارم شیرازی در بحث انگیزه پیدایش مذهب که در شب‌های پنج‌شنبه ایراد می‌فرمود، اظهار داشت: "فساد هدف نیست. آمادگی هدف است. برخلاف آنچه بعضی تصور می‌کنند، آنچه برای تسریع ظهور مصلح جهانی لازم است، وجود ظلم و فساد در سراسر زمین نیست، بلکه یک آمادگی و تشنگی لازم است. البته نمی‌توان انکار کرد که افزایش ظلم و فساد یکی از علل آمادگی و تشنگی خواهد بود، چه اینکه وقتی مردم جهان ثمره تلخ و شوم تبعیض‌ها و بی‌عدالتی‌ها را بچشند، ناراحت می‌شوند و در جستجوی یک طریق اصلاح و یافتن یک مصلح جهانی گام برمی‌دارند". در نتیجه، باید گفت: هسته اصلی زمینه برای ظهور، آمادگی و آگاهی از عواقب وضع نابسامان امروز دنیا است، نه این که وجود ظلم و فساد هدف اصلی باشد».

ایجاد شرایط برای تحقق انقلاب

• پیروزی هر انقلاب و یا هر فعالیت اجتماعی به یک سلسله شرایط و موقعیت‌های عینی و خارجی بستگی دارد که بدون فراهم شدن آن شرایط هیچگونه انقلابی محقق نمی‌شود. چنانکه چنین تغییر و یا پیروزی برای جامعه ای الهی هم متصور است. اما در جامعۀ الهی تحقق انقلاب و یا پیروزی به واسطۀ دو تغییر میسر می‌‌شود: تغییرات اجتماعی الهی و تغییرات عوامل خارجی.
• می توان گفت این دو بخش در تشکیل یک حکومت الهی همانگونه که وجودشان لازم است اما کاملا مستقل و بی ارتباط از هم هستند، یعنی ممکن است برای ایجاد انقلاب الهی، زمین، تغییرات اجتماعی الهی وجود داشته باشد اما بخش دیگر آن یعنی عوامل خارجی وجود نداشته باشد، چنانکه انقلاب پیامبر، بعد از گذشت پنج قرن از جاهلیت مردم آن سرزمین حاصل شد، در حالی که زمینۀ الهی آن یعنی فترت آدمی، خیلی بیشتر نیاز به چنین پیامبری را احساس می‌‌کرد، ولی چون، عوامل خارجی مهیا نبود، این انقلاب بعد از گذشت پنج قرن محقق شد. انقلاب مهدوی هم بر همین اساس است، یعنی ایجاد چنین انقلابی علاوه بر اینکه احتیاج به تغییرات اجتماعی ـ الهی دارد، به تغییرات خارجی هم برای محقق شدنش نیازمند است.

عوامل تاخیر در ظهور امام زمان(ع)

• برخی از عوامل خارجی که موجب تاخیر در ظهور امام زمان(ع) شده است عبارت‌اند از:

عدم وجود یاوران کافی برای قیام

• مهم‌ترین عامل تأخیر ظهور حضرت، آماده نبودن جهان برای پذیرش حکومت الهی امام زمان(ع) است. چنانکه در روایتی، سدیر صیرفی نقل می‌‌کند از امام صادق(ع) درباره عدم قیامش در مقابل ظلم حاکم سوال کردم، امام برای پاسخ به این سوال مرا به خارج مدینه برد، هنگام نماز، در محلی پیاده شدیم. امام صادق(ع) به جوانی که در آن نزدیکی مشغول چراندن بزهایش بود، نگاهی کرد و فرمود: «ای سدیر! به خدا قسم! اگر پیروان من، به تعداد این بزها بودند، بر جای نمی‌نشستم و قیام می‌کردم. سدیر می‌‌گوید: بعد از تمام شدن نماز، حیوانات آن گله را شمردم و متوجه شدم عدد آن بزها بیشتر از هفده راس نبود».

نبود تجهیزات پیشرفته

• عده ای معتقدند علت تاخیر قیام امام عصر(ع) به این خاطر است که با گذشت زمان، ابزار آلات جنگی، بسیار پیشرفته خواهد شد و این امذ سبب می‌‌شود امام با سرعت بیشتری به هدفش که همان حکومت عدل جهانی است برسد زیرا مبارزه با سلاح پیشرفته کمک بسیاری برای نابودی دشمنان عدل و عدالت خواهد کرد. عده ای این نظریه را درست ندانسته و قائلند سلاح‌های پیشرفتۀ مادی بدون وجود روحیۀ جهادی در مقابل دشمنان به هیچ وجه نمی‌تواند کمکی برای قیام امام عصر(ع) محسوب شود، چراکه در طول تاریخ کاخ‌های بزرگ مادی وجود داشتند که با اولین تلنگر فرور ریختند و این امر به این خاطر بود که محافظان این کاخ‌ها هیچ پشتوانۀ روحی برای حفظ این کاخ‌ها در وجودشان نمی‌دیدند.

تاخیر ظهور به سبب آزمایش بندگان

• عامل خارجی دیگری که سبب تاخیر امر ظهور می‌‌شود، ابتلاء و آزمایش منتظرین به وسیلۀ ابزار طبیعی است؛ چراکه ابتلاء و آزمایش، هرچند موجب تاخیر در امر ظهور می‌‌شود ولی نقش بسیار مهمی در تکامل آدمی دارد. البته این ویژگی، به این معنا نیست که در همۀ موارد نقش غیر طبیعی الهی وجود نداشته باشد، بلکه در مواردی براساس ایجاب شرایط، از راه‌های غیر عادی هم استفاده می‌‌شود، چنانکه در مبارزات انقلابی پیامبر، حصر مدینه به وسیلۀ کفار و دشمنان اسلام به واسطۀ گرد بادی شدید از هم پاشید؛ همچنین سرد شدن و گلستان آتش نمرود برای ابراهیم و بی حرکت شدن شمشیری که بر روی پیامبر توسط یهودی پیمان‌‏شکن کشیده شد، همه این امور نشانگر وجود عوامل غیر طبیعی است اما باید توجه داشت، تمامی این موارد فقط در موارد جزئی اتفاق می‌‌افتد و در زمانی که زمینه و شرایط برای اصلاحات عمومی کاملا آماده است کمک‌های ماورائی، صورت طبیعی به خود می‌گیرد و با واقعیت‌های خارجی مطابقت می‌‌کند.

نشاختن مفهوم عدل

• از جمله عواملی که سبب تاخیر امر ظهور می‌‌شود نشناختن مفهوم عدل توسط مردم است، چراکه این نشاختن سبب می‌‌شود مردم، از جان و دل، منتظر عدالت گر واقعی نباشند؛ در واقع در یک بیان کلی می‌‌توان گفت، عموم مردم و جامعۀ بشری باید به درجه‌ای از معرفت برسند که متوجه شوند تمام حکومت‌های ساختگی بشر غیر عادلانه است و نمی‌تواند، سعادت و عدالت واقعی را به بشر هدیه دهند.

فراهم نشدن زمینۀ فرهنگی

• یکی دیگر از عواملی که سبب تاخیر فرج امام عصر(ع) می‌‌شود، فراهم نشدن زمینۀ فرهنگی در سطح جهانی است. به عبارتی می‌‌توان گفت یکی از مهمترین عوامل مؤثر انسانی در رخداد این قیام، آمادگی فکری همۀ اقوام و ملل انسانی دربارۀ مدیریت جهان به وسیلۀ انسان کامل است. در توضیح این حکمت، باید توجه داشت در قیام امام مهدی(ع) دو عنصر مهم و مؤثر وجود دارد: گسترۀ وسیع انسانی و جغرافیایی قیام امام مهدی(ع) که تمام مرزهای جغرافیایی کره زمین و همگی اقوام و ملل انسانی را شامل می‌شود و وجود زمینۀ فرهنگی و سیاسی.
• با در نظر گرفتن اینکه سیره امامان پیشین برای تحقق حکومت اهل بیت بهره‌گیری از اعجاز یا کشتار فراوان بدون توجه به زمینه‌های فرهنگی یا سیاسی جامعه اسلامی نبوده، تحقق اهداف قیام امام مهدی(ع) منوط به آگاهی پیشین مردمان از راهبردهای فرهنگی و سیاسی آن است و این جز با آمادگی فکری و وجود زمینه‌های فرهنگی در مخاطبان نسبت به این قیام ممکن نخواهد بود.

عدم انجام تکالیف فردی و اجتماعی

• عامل دیگری که سبب تاخیر ظهور حضرت می‌‌شود، انجام ندادن تکالیف فردی و اجتماعی منتظرین در زمان غیبت است در واقع انجام ندادن تکالیف فردی و اجتماعی منتظرین در زمان غیبت به معنای آماده نبودن آنان در امر ظهور است. ایجاد چنین آمادگی نه تنها سبب امر ظهور می‌‌شود بلکه فضیلتی دارد که امام سجاد(ع) در وصف آن می‌‌فرماید: «مردمی که در زمان غیبت مهدی به سر می‌برند و معتقد به امامت وی هستند و خود را آماده ظهور او کرده‌اند، بهتر و شایسته‌تر از مردم هر زمان دیگرند».
• در مجموع می‌‌توان گفت آماده نبودن منتظران یکی از اصلی ترین عوامل تاخیر امر ظهور حضرت است، چنانکه در توقیعی که امام عصر(ع) برای شیخ مفید فرستادند فرمودند: «اگر شیعیان ما (که خداوند توفیق طاعتشان دهد) در راه ایفای پیمانی که بر دوش دارند، همدل می‌شدند، توفیق ملاقات ما از ایشان به تأخیر نمی‌افتاد، و سعادت دیدار ما زودتر نصیب آنها می‌‌شد، دیداری بر مبنای شناختی عمیق و صداقتی از آنان نسبت به ما. علت مخفی شدن ما از آنها چیزی جز آنچه که از اعمال آنها به ما می‌رسد نیست در حالی که ما توقّع انجام چنین اعمالی را از آنها نداریم».

تجربه اجتماعی، مدنی، سیاسی، انسان ها

• یکی از مهترین عواملی که سبب تاخیر امر ظهور می‌‌شود تجربۀ اجتماعی، مدنی و سیاسی انسان هاست، چراکه قیام امام زمان، یک قیام جهانی است و حصول چنین قیامی لازمه‌اش فقط داشتن یک رهبر شایسته نیست، بلکه این امر عظیم نیازمند محیط جهانی مساعد است و این مساعد‌سازی جهانی زمانی شکل می‌‌گیرد که احساس نابودی مداوم در انسان متمدّن ایجاد شود و این امر موجب انگیزۀ اساسی، برای پذیرش رسالت عدالت خواه مهدوی است و این انگیزه و احساس تنها با تجربه‌‏های اجتماعی، مدنی و سیاسی انسان‌ها شکل می‌‌گیرد.

برداشتی اشتباه از روایات

• در زمینه تاخیر ظهور عده ای به دلیل برداشت اشتباه از روایات قائلند امر قیام امام حاصل نمی‌شود مگر اینکه جهان از ظلم و ستم پر شود و هر مقابله ای با ظلم و ستم سبب طولانی شدن امر فرج خواهد شد، بنابراین این عده معتقدند عامل اصلی حصول قیام امام پر شدن زمین از ظلم و ستم است. در جواب این نظریه چندین پاسخ داده شده است:

1. پرشدن زمین از ظلم‌ و جور، به معنای نابودی توحید و عدل در زمین یا باقی نماندن مکانی برای پرستش خداوند است و این امر خلاف سنت‌های الهی است.
2. ظلم و ستمی که امروزه در گسترۀ عظیمی از زمین بر مستضعفان و بینوایان می‌رود و تهاجم وسیعی که علیه ارزش‌های الهی می‌شود، شاید در تاریخ کم‌نظیر باشد چنانکه شکنجه‌های وحشیانه‌ای که بر مسلمانان در زندان‌های اسرائیل اعمال می‌شود، از محدودۀ بیان بیرون است، در حالی که چنین ظلم و شکنجه‌هایی بسیار وحشتناکتر و فراتر از پرشدن زمین از ظلم ‌و جور است.
3. در روایات آمده است امام عصر(ع)زمین را از عدل و داد پر می‌‌کند، همانگونه که زمین، از ظلم و ستم پر شده بود، تعبیر به معنای این نیست که باید در زمین ظلم و ستم فراوان شود تا فرج اما عصر محقق شود، بلکه این تعبیر به این معناست که امام به وسیلۀ مبارزه با ظلم و ستم، همانگونه که زمین از ظلم و جور پرشده بود آن را از عدل و داد لبریز می‌‌کند، چنانکه روایت: «یَخْرُجُ عَلَی حِینِ غَفْلَةٍ مِنَ النَّاسِ وَ إِمَاتَةٍ مِنَ الْحَقِّ وَ إِظْهَارٍ مِنَ الْجَوْرِ وَ اللَّهِ لَوْ لَمْ یَخْرُجْ لَضُرِبَ عُنُقُهُ یَفْرَحُ لِخُرُوجِهِ أَهْلُ السَّمَاءِ وَ سُکَّانُهَا یَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً»، ثابت کنندۀ همین مطلب است.

نتیجه گیری

• بنابراین باید توجه داشت همانگونه که در دوران غیبت امام عصر(ع) آماده بودن فترت آدمی برای ظهور امام نقش اساسی و مهمی دارد همانطور هم نبودن عوامل خارجی مانند: خلأ یاوران حقیقی برای قیام امام؛ نفهمیدن مفهوم عدل، عدالت توسط انسان ها؛ انجام ندادن تکالیف فردی، اجتماعی، منتظرین، می‌‌تواند سبب تاخیر ظهور حضرت شود.

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: