بنی حیف بن أنمار
مقدمه
این قوم در شمار طوایف قحطانی[۱] و از شاخه‌های بنی حاشد بن همدان هستند که نسب از حیف بن أنمار (نُمار) بن ناشج بن وادعه می‌برند[۲]. از حیف بن انمار فرزندی به نام «جریر» بر جای ماند که نسل بنی حیف از او و دیگر فرزندان از ذریه حیف بن انمار تداوم یافت[۳]. این طایفه نیز چونان دیگر طوایف همدان، خاستگاهی یمنی داشتند که از مهمترین و اصلی‌ترین سکونت‌گاه‌های این قوم در یمن می‌توان از الشقره، الراکبه، عمدان، حضن و عقبه الثویله و نیز محذا النعال و ثائبه یاد کرد[۴]. سرزمین مهجره در رأس المنضج[۵] و بخشی از وادی نجران و فروعش[۶] هم، از دیگر منازلی بودند که به بنی حیف اختصاص داشتند. بعلاوه آنکه از سجع، الثعبان، المقیق و الجدلیات نیز به عنوان مواطن مشترک بنی جماعه و بنی حیف یاد شده است[۷]. از تاریخ جاهلی و اسلامی این قوم جز خبر حضور آنان در نبرد جاهلی خولان و کشته شدن حیف بن انمار - که در آن زمان ریاست بنی وادعه را بر عهده داشت - در این جنگ[۸] اطلاعی در دست نیست.[۹]
منابع
حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت
پانویس
- ↑ ر.ک: ابن‌حزم، جمهرة انساب العرب، ص۳۹۲.
- ↑ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۲۰.
- ↑ حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۲۴۹.
- ↑ حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۲۴۹.
- ↑ حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۶۷.
- ↑ حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۸۳.
- ↑ حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۲۴۹.
- ↑ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۲۰.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.