شیوه و رفتار امام مهدی با مردم اهل مکه چگونه خواهد بود؟ (پرسش)

شیوه و رفتار امام مهدی با مردم اهل مکه چگونه خواهد بود؟
شیوه و رفتار امام مهدی با مردم اهل مکه چگونه خواهد بود؟
موضوع اصلی	بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاتر	مهدویت / عصر ظهور امام مهدی / قیام امام مهدی / جنگ‌های امام مهدی
تعداد پاسخ	۱ پاسخ
	v; t; e;

شیوه و رفتار امام مهدی (ع) با مردم اهل مکه چگونه خواهد بود؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

آیت‌الله نجم‌الدین طبسی، در کتاب «تا ظهور ج۱» در این‌باره گفته است:

«از ابو بصیر نقل شده می‌گوید: امام باقر (ع)، در ضمن حدیث مفصل و طولانی فرمود: حضرت قائم (ع) به یاران خود می‌گوید: ای مردم! اهل مکه، مرا نمی‌خواهند؛ ولی خدا مرا به سوی آنان فرستاده تا بر آنها اتمام حجت کنم به نوعی که سزاوار فردی مانند من است بر آنان اتمام حجت کند. از این رو، مردی از یاران خود را می‌طلبد و به او می‌فرماید: نزد اهل مکه برو و به آنان بگو: من فرستاده فلانی هستم و او به شما می‌گوید: ما اهل بیت (ع) رحمت و معدن رسالت و خلافتیم و دودمان محمد (ص) و سلاله و نسل پاک پیامبران هستیم. مورد ظلم و ستم قرار گرفتیم و مقهور گردیدیم و از زمان رحلت پیامبرمان تاکنون، حق ما را گرفته و غصب کرده‌اند. اکنون از شما یاری می‌طلبیم، ما را یاری کنید. زمانی که آن جوان این سخن را بر زبان می‌آورد مردم مکه، بر وی هجوم می‌آورند و میان رکن و مقام سر از پیکر او جدا می‌کنند. و او همان نفس زکیه است. هنگامی این خبر به آن حضرت می‌رسد. به یاران خود می‌فرماید: آیا به شما خبر ندادم مردم مکه ما را نمی‌خواهند"^[۱]؛ اهل مکه، نه‌تنها فرستاده امام را به قتل می‌رسانند؛ بلکه جانشین آن حضرت را نیز به شهادت خواهند رساند. ابو خالد، از امام باقر (ع) نقل کرده که آن حضرت فرمود: با حضرت قائم (ع) در مکه، بر اساس کتاب خدا و سنت پیامبر او، بیعت صورت می‌گیرد و آن حضرت، جانشینی را بر مکه می‌گمارد و خود به سوی مدینه حرکت می‌کند که خبر کشته شدن جانشیناش بین راه به او می‌رسد. حضرت، بیدرنگ برمی‌گردد و کشندگان را به قتل می‌رساند و بیش از این، کاری انجام نمی‌دهد^[۲]»^[۳].

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

↑ " أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) فِي حَدِيثٍ طَوِيلٍ إِلَى أَنْ قَالَ: يَقُولُ الْقَائِمُ (ع) لِأَصْحَابِهِ يَا قَوْمِ إِنَّ أَهْلَ مَكَّةَ لَا يُرِيدُونَنِي‏ وَ لَكِنِّي‏ مُرْسِلٌ‏ إِلَيْهِمْ‏ لِأَحْتَجَّ عَلَيْهِمْ بِمَا يَنْبَغِي لِمِثْلِي أَنْ يَحْتَجَّ عَلَيْهِمْ فَيَدْعُو رَجُلًا مِنْ أَصْحَابِهِ فَيَقُولُ لَهُ امْضِ إِلَى أَهْلِ مَكَّةَ فَقُلْ يَا أَهْلَ مَكَّةَ أَنَا رَسُولُ فُلَانٍ إِلَيْكُمْ وَ هُوَ يَقُولُ لَكُمْ إِنَّا أَهْلُ بَيْتِ الرَّحْمَةِ وَ مَعْدِنُ الرِّسَالَةِ وَ الْخِلَافَةِ وَ نَحْنُ ذُرِّيَّةُ مُحَمَّدٍ وَ سُلَالَةُ النَّبِيِّينَ وَ إِنَّا قَدْ ظُلِمْنَا وَ اضْطُهِدْنَا وَ قُهِرْنَا وَ ابْتُزَّ مِنَّا حَقُّنَا مُنْذُ قُبِضَ نَبِيُّنَا إِلَى يَوْمِنَا هَذَا فَنَحْنُ نَسْتَنْصِرُكُمْ فَانْصُرُونَا فَإِذَا تَكَلَّمَ هَذَا الْفَتَى بِهَذَا الْكَلَامِ أَتَوْا إِلَيْهِ فَذَبَحُوهُ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ وَ هِيَ النَّفْسُ الزَّكِيَّةُ فَإِذَا بَلَغَ ذَلِكَ الْإِمَامَ قَالَ لِأَصْحَابِهِ أَلَا أَخْبَرْتُكُمْ أَنَّ أَهْلَ مَكَّةَ لَا يُرِيدُونَنَا "بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۸۲- ۵۸۳، ح ۷۷۳؛ معجم احادیث الامام المهدی، ج ۳، ص ۲۹۵.
↑ " عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) قَالَ‏ يُبَايَعُ‏ الْقَائِمُ‏ بِمَكَّةَ عَلَى‏ كِتَابِ‏ اللَّهِ‏ وَ سُنَّةِ رَسُولِهِ‏ وَ يَسْتَعْمِلُ عَلَى مَكَّةَ ثُمَّ يَسِيرُ نَحْوَ الْمَدِينَةِ فَيَبْلُغُهُ أَنَّ عَامِلَهُ قُتِلَ فَيَرْجِعُ إِلَيْهِمْ فَيَقْتُلُ الْمُقَاتِلَةَ وَ لَا يَزِيدُ عَلَى ذَلِك‏"؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸، ح ۸۳.
↑ طبسی، نجم‌الدین، تا ظهور، ج۱، ص۲۳۴ .

[1] " أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) فِي حَدِيثٍ طَوِيلٍ إِلَى أَنْ قَالَ: يَقُولُ الْقَائِمُ (ع) لِأَصْحَابِهِ يَا قَوْمِ إِنَّ أَهْلَ مَكَّةَ لَا يُرِيدُونَنِي‏ وَ لَكِنِّي‏ مُرْسِلٌ‏ إِلَيْهِمْ‏ لِأَحْتَجَّ عَلَيْهِمْ بِمَا يَنْبَغِي لِمِثْلِي أَنْ يَحْتَجَّ عَلَيْهِمْ فَيَدْعُو رَجُلًا مِنْ أَصْحَابِهِ فَيَقُولُ لَهُ امْضِ إِلَى أَهْلِ مَكَّةَ فَقُلْ يَا أَهْلَ مَكَّةَ أَنَا رَسُولُ فُلَانٍ إِلَيْكُمْ وَ هُوَ يَقُولُ لَكُمْ إِنَّا أَهْلُ بَيْتِ الرَّحْمَةِ وَ مَعْدِنُ الرِّسَالَةِ وَ الْخِلَافَةِ وَ نَحْنُ ذُرِّيَّةُ مُحَمَّدٍ وَ سُلَالَةُ النَّبِيِّينَ وَ إِنَّا قَدْ ظُلِمْنَا وَ اضْطُهِدْنَا وَ قُهِرْنَا وَ ابْتُزَّ مِنَّا حَقُّنَا مُنْذُ قُبِضَ نَبِيُّنَا إِلَى يَوْمِنَا هَذَا فَنَحْنُ نَسْتَنْصِرُكُمْ فَانْصُرُونَا فَإِذَا تَكَلَّمَ هَذَا الْفَتَى بِهَذَا الْكَلَامِ أَتَوْا إِلَيْهِ فَذَبَحُوهُ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ وَ هِيَ النَّفْسُ الزَّكِيَّةُ فَإِذَا بَلَغَ ذَلِكَ الْإِمَامَ قَالَ لِأَصْحَابِهِ أَلَا أَخْبَرْتُكُمْ أَنَّ أَهْلَ مَكَّةَ لَا يُرِيدُونَنَا "بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۸۲- ۵۸۳، ح ۷۷۳؛ معجم احادیث الامام المهدی، ج ۳، ص ۲۹۵.

[2] " عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) قَالَ‏ يُبَايَعُ‏ الْقَائِمُ‏ بِمَكَّةَ عَلَى‏ كِتَابِ‏ اللَّهِ‏ وَ سُنَّةِ رَسُولِهِ‏ وَ يَسْتَعْمِلُ عَلَى مَكَّةَ ثُمَّ يَسِيرُ نَحْوَ الْمَدِينَةِ فَيَبْلُغُهُ أَنَّ عَامِلَهُ قُتِلَ فَيَرْجِعُ إِلَيْهِمْ فَيَقْتُلُ الْمُقَاتِلَةَ وَ لَا يَزِيدُ عَلَى ذَلِك‏"؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸، ح ۸۳.

[3] طبسی، نجم‌الدین، تا ظهور، ج۱، ص۲۳۴ .

[۱]

[۲]

[۳]