ابورافع: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
خط ۵: خط ۵:
}}
}}
== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[ابورافع اسلم قبطی بریه]] از قبطیان [[مصر]] و [[اهل]] [[مدینه]] به حساب می‌‌آمد.<ref>الثقات ۳/۱۶.</ref> [[صحابی پیامبر]]{{صل}}،<ref>رجال الطوسی ۵.</ref> [[امام علی]] و [[امام حسن]]{{ع}} بود<ref> رجال النجاشی ۱/۶۴.</ref> و از [[پیامبر]]، امام علی و [[ابن مسعود]] [[روایت]] کرده است.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۲/۹۲.</ref> فرزندانش «عبیدالله» و «حسن»،<ref>الجرح و التعدیل ۲/۱۴۹.</ref>[[علی بن حسین]]، [[فضل بن عبیدالله]]<ref> سیر اعلام النبلاء ۲/۱۶.</ref> و دیگران از او روایت نقل کرده‌اند.
[[ابورافع اسلم قبطی بریه]] از قبطیان [[مصر]] و [[اهل]] [[مدینه]] به حساب می‌‌آمد.<ref>الثقات ۳/۱۶.</ref> [[صحابی پیامبر]] {{صل}}،<ref>رجال الطوسی ۵.</ref> [[امام علی]] و [[امام حسن]] {{ع}} بود<ref> رجال النجاشی ۱/۶۴.</ref> و از [[پیامبر]]، امام علی و [[ابن مسعود]] [[روایت]] کرده است.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۲/۹۲.</ref> فرزندانش «عبیدالله» و «حسن»،<ref>الجرح و التعدیل ۲/۱۴۹.</ref>[[علی بن حسین]]، [[فضل بن عبیدالله]]<ref> سیر اعلام النبلاء ۲/۱۶.</ref> و دیگران از او روایت نقل کرده‌اند.


وی از [[محدثان]] [[ثقه]] و [[شیعه]] بود.<ref>خلاصة الاقوال ۳.</ref> [[ابورافع]] [[غلام]] [[عباس بن عبدالمطلب]] بود که او را به پیامبر بخشید. چون ابورافع خبر [[مسلمان]] شدن عباس را به پیامبر{{صل}} داد، [[حضرت]] او را [[آزاد]] کرد.<ref>الطبقات الکبری ۴/۷۳. </ref> او پیش از [[هجرت]] مسلمان شد و همراه [[جعفر بن ابی طالب]] به [[حبشه]] [[مهاجرت]] نمود. او در برخی از [[جنگ‌ها]] شرکت داشت و [[امین]] پیامبر{{صل}} بود. وی پس از [[رحلت]] آن حضرت، تا به [[خلافت]] رسیدن امام علی{{ع}} با او بود و در ۸۵ سالگی [[زمین]] و [[خانه]] خود را در [[خیبر]] و مدینه فروخت و همراه [[امام]] به [[کوفه]] آمد و از سوی حضرت به [[خزانه]] داری [[منصوب]] شد. پس از [[شهادت]] آن حضرت، به همراه امام حسن{{ع}} به مدینه آمد و حضرت نصف [[خانه علی]]{{ع}} و زمینی را به او واگذار کرد.<ref>رجال النجاشی ۱/۶۱ ـ ۶۴.</ref> دو فرزند او عبیدالله و علی کاتب [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} بودند.<ref>اسد الغابه ۱/۴۱.</ref> ابورافع در سال ۴۰ هـ در کوفه<ref>المنتظم ۵/۱۶۷.</ref> یا مدینه<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۲/۹۲.</ref> از [[دنیا]] رفت. کتاب السنن و الاحکام و القضایا اثر اوست <ref>رجال النجاشی ۱/۶۴.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۷۵ - ۱۷۶.</ref>
وی از [[محدثان]] [[ثقه]] و [[شیعه]] بود.<ref>خلاصة الاقوال ۳.</ref> [[ابورافع]] [[غلام]] [[عباس بن عبدالمطلب]] بود که او را به پیامبر بخشید. چون ابورافع خبر [[مسلمان]] شدن عباس را به پیامبر {{صل}} داد، [[حضرت]] او را [[آزاد]] کرد.<ref>الطبقات الکبری ۴/۷۳. </ref> او پیش از [[هجرت]] مسلمان شد و همراه [[جعفر بن ابی طالب]] به [[حبشه]] [[مهاجرت]] نمود. او در برخی از [[جنگ‌ها]] شرکت داشت و [[امین]] پیامبر {{صل}} بود. وی پس از [[رحلت]] آن حضرت، تا به [[خلافت]] رسیدن امام علی {{ع}} با او بود و در ۸۵ سالگی [[زمین]] و [[خانه]] خود را در [[خیبر]] و مدینه فروخت و همراه [[امام]] به [[کوفه]] آمد و از سوی حضرت به [[خزانه]] داری [[منصوب]] شد. پس از [[شهادت]] آن حضرت، به همراه امام حسن {{ع}} به مدینه آمد و حضرت نصف [[خانه علی]] {{ع}} و زمینی را به او واگذار کرد.<ref>رجال النجاشی ۱/۶۱ ـ ۶۴.</ref> دو فرزند او عبیدالله و علی کاتب [[امیرمؤمنان علی]] {{ع}} بودند.<ref>اسد الغابه ۱/۴۱.</ref> ابورافع در سال ۴۰ هـ در کوفه<ref>المنتظم ۵/۱۶۷.</ref> یا مدینه<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۲/۹۲.</ref> از [[دنیا]] رفت. کتاب السنن و الاحکام و القضایا اثر اوست <ref>رجال النجاشی ۱/۶۴.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۷۵ - ۱۷۶.</ref>


== مشایخ در روایت ==
== مشایخ در روایت ==

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۳۱

این مدخل زیرشاخهٔ بحث راویان غدیر است. ابو رافع از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابو رافع در رجال و تراجم - ابو رافع در تاریخ اسلامی - ابو رافع در حدیث - ابو رافع در معارف و سیره علوی - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

ابورافع اسلم قبطی بریه از قبطیان مصر و اهل مدینه به حساب می‌‌آمد.[۱] صحابی پیامبر (ص)،[۲] امام علی و امام حسن (ع) بود[۳] و از پیامبر، امام علی و ابن مسعود روایت کرده است.[۴] فرزندانش «عبیدالله» و «حسن»،[۵]علی بن حسین، فضل بن عبیدالله[۶] و دیگران از او روایت نقل کرده‌اند.

وی از محدثان ثقه و شیعه بود.[۷] ابورافع غلام عباس بن عبدالمطلب بود که او را به پیامبر بخشید. چون ابورافع خبر مسلمان شدن عباس را به پیامبر (ص) داد، حضرت او را آزاد کرد.[۸] او پیش از هجرت مسلمان شد و همراه جعفر بن ابی طالب به حبشه مهاجرت نمود. او در برخی از جنگ‌ها شرکت داشت و امین پیامبر (ص) بود. وی پس از رحلت آن حضرت، تا به خلافت رسیدن امام علی (ع) با او بود و در ۸۵ سالگی زمین و خانه خود را در خیبر و مدینه فروخت و همراه امام به کوفه آمد و از سوی حضرت به خزانه داری منصوب شد. پس از شهادت آن حضرت، به همراه امام حسن (ع) به مدینه آمد و حضرت نصف خانه علی (ع) و زمینی را به او واگذار کرد.[۹] دو فرزند او عبیدالله و علی کاتب امیرمؤمنان علی (ع) بودند.[۱۰] ابورافع در سال ۴۰ هـ در کوفه[۱۱] یا مدینه[۱۲] از دنیا رفت. کتاب السنن و الاحکام و القضایا اثر اوست [۱۳][۱۴]

مشایخ در روایت

روایت‌کنندگان از او

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
  2. موسوعة الحدیث

پانویس

  1. ↑ الثقات ۳/۱۶.
  2. ↑ رجال الطوسی ۵.
  3. ↑ رجال النجاشی ۱/۶۴.
  4. ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۲/۹۲.
  5. ↑ الجرح و التعدیل ۲/۱۴۹.
  6. ↑ سیر اعلام النبلاء ۲/۱۶.
  7. ↑ خلاصة الاقوال ۳.
  8. ↑ الطبقات الکبری ۴/۷۳.
  9. ↑ رجال النجاشی ۱/۶۱ ـ ۶۴.
  10. ↑ اسد الغابه ۱/۴۱.
  11. ↑ المنتظم ۵/۱۶۷.
  12. ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۲/۹۲.
  13. ↑ رجال النجاشی ۱/۶۴.
  14. ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۷۵ - ۱۷۶.
  15. ↑ موسوعة الحدیث
  16. ↑ موسوعة الحدیث
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=ابورافع&oldid=1093931»