اسم امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n\n\n +\n\n))
 
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ادغام با|اسم اصلی امام مهدی}}
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = امام مهدی
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
}}


{{مهدویت}}
== مقدمه ==
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام مهدی]]{{ع}} است. "'''امام مهدی'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
در کتاب "[[نجم الثاقب]]" اسامى [[حضرت مهدی]]{{ع}} چنین آمده است:[[ محمد]]،[[ احمد]]، مهدى، اصل، [[اوقیدمو]] (در [[تورات]])، [[ایزدشناس]] و [[ایزدنشان]] (در نزد [[مجوس]])، ایستاده (در کتاب شاکمونى)، [[بقیة الله]]، [[بهرام]]، [[بنده یزدان]] (در کتاب ایستاع)، [[پرویز]] (در کتاب برزین)، [[برهان الله]]، جعفر، [[جمعه]]، [[حاشر]] (در صحف ابراهیم)، [[خجسته]] (در کتاب کندر)، [[خسرو]] (در کتاب خسرو مجوس)، [[خداشناس]]، [[راهنما]]، [[زندافریس]] (در کتاب ماریاقین)، [[سروش ایزد]] (در کتاب [[زمزم]] [[زردشت]])، [[شماطیل]] (در کتاب ارماتش)، [[صمصام الاکبر]] (در کتاب کندرال)، عصر، [[غیب]]، [[فردوس الاکبر]]، فیروز (در کتاب فرنگان)، [[فرخنده]] (در کتاب اشعیاى نبى)، [[فیذموا]] (در تورات)، [[قاطع]]، [[کلمة الحق]]، [[کیقباد دوم]] (در نزد مجوس)، [[کوکمأ]] (در کتاب بختا)، [[لندیطارا]] (در کتاب هزارنامه هند)، لسان الصدق، [[ماشع]] (در تورات عبریه)، [[مهمید الاخر]] (در [[انجیل]])، [[مسیح الزمان]] (در کتاب فرنگیان)، [[میزان الحق]] (در کتاب آژى)، [[صالح]]، منصور، عبدالله، مومل، [[منان]]، [[نور آل محمد]]{{عم}}، [[نجم]]، و هوه‌ل (در تورات)<ref>نجم الثاقب، باب دوّم.</ref>.
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==مقدمه==
در کتاب "ذخیرة الالباب" معروف به "دوائر العلوم" آمده که اسم آن جناب حضرت مهدی{{ع}} در تورات به لغت ترکوم "اوقیدمو" است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>.
*در کتاب "نجم الثاقب" اسامى [[حضرت مهدى]] {{ع}} چنین آمده است: [[محمد]]، [[احمد]]، [[مهدى]]، اصل، [[اوقیدمو]] (در تورات)، [[ایزدشناس]] و [[ایزدنشان]] (در نزد مجوس)، [[ایستاده]] (در کتاب شاکمونى)، [[بقیة الله]]، [[بهرام]]، [[بنده یزدان]] (در کتاب ایستاع)، [[پرویز]] (در کتاب برزین)، [[برهان الله]]، [[جعفر]]، [[جمعه]]، [[حاشر]] (در صحف ابراهیم)، [[خجسته]] (در کتاب کندر)، [[خسرو]] (در کتاب خسرو مجوس)، [[خداشناس]]، [[راهنما]]، [[زندافریس]] (در کتاب ماریاقین)، [[سروش ایزد]] (در کتاب زمزم زردشت)، [[شماطیل]] (در کتاب ارماتش)، [[صمصام]] [[الاکبر]] (در کتاب کندرال)، عصر، غیب، [[فردوس الاکبر]]، [[فیروز]] (در کتاب فرنگان)، [[فرخنده]] (در کتاب اشعیاى نبى)، [[فیذموا]] (در تورات)، [[قاطع]]، [[کلمة الحق]]، [[کیقباد دوم]] (در نزد مجوس)، [[کوکمأ]] (در کتاب بختا)، [[لندیطارا]] (در کتاب هزارنامه هند)، [[لسان الصدق]]، [[ماشع]] (در تورات عبریه)، [[مهمید الاخر]] (در انجیل)، [[مسیح الزمان]] (در کتاب فرنگیان)، [[میزان الحق]] (در کتاب آژى)، [[صالح]]، [[منصور]]، [[عبدالله]]، [[مومل]]، [[منان]]، [[نور آل محمد]] {{عم}}، [[نجم]]، و [[هوه‌ل]] (در تورات)<ref>نجم الثاقب، باب دوّم. </ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۰۴.</ref>.
*در کتاب "ذخیرة الالباب" معروف به "دوائر العلوم" آمده که اسم آن جناب ([[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}) در تورات به لغت ترکوم "اوقیدمو" است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۴۰.</ref>.
*در کتاب "ذخیرة الالباب" از میرزا [[محمد نیشابوری]] آمده است که، نام آن جناب ([[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}) است در نزد مجوس<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۴۸.</ref>.
*در کتاب "ذخیرة الالباب" از [[محمد نیشابوری]] نوشته که ایزدنشان، نام [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در نزد مجوس است. [[شیخ بهایی]] نیز در "کشکول" فرموده: فارسیان، آن جناب را ایزدشناس و ایزد نشان گویند<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۴۹.</ref>.
*در کتاب "ذخیرة الالباب" معروف به "دوائر العلوم" از میرزا [[محمد نیشابوری]] آمده که: ایستاده، نام آن جناب ([[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}) است در کتاب شاکمونی<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۴۹.</ref>.
* برهان الله اسم [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در کتاب انکلیون است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۶۶.</ref>.
*پرویز اسم آن حضرت است در کتاب برزین از رفرس، چنان‌چه در کتاب "ذخیرة الالباب" ذکر شده است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۹۷.</ref>.
*راهنما از اسامی حضرت است در کتاب "باتیکل"، که صاحب آن از عظمای کفره است. از آن کتاب، در بشارت به وجود و ظهور آن حضرت کلماتی نقل کرده‌اند<ref>بحارالانوار ج ۵۱ص۳۳۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۴۷.</ref>.
* زند افریس [[اسم حضرت]] است در کتاب "[[ماریاقین]]". احتمال داده‌اند که اصل اسم "[[افریس]]" باشد و مراد از زند، همان کتاب منسوب به زردشت یا [[صحف]] [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} یا فصلی از آن باشد<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۲۱.</ref>.
*صمصام الاکبر نام حضرت است در کتاب "کندرال"<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۵۰.</ref>.
*شماطیل اسم آن حضرت است در کتاب "ارماتش"<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۳۷.</ref>.


==اسم امام مهدی در فرهنگنامه آخر الزمان==
در کتاب "ذخیرة الالباب" از میرزا محمد نیشابوری آمده است که، نام آن جناب حضرت مهدی{{ع}} است در نزد مجوس<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>.
*در کتاب‌های مختلف آسمانی و در مصادر [[شیعه]] و غیرشیعه، نام‌ها و [[القاب]] بسیاری برای [[حضرت قائم]]{{ع}} یاد شده است، مرحوم [[میرزا]] [[محدث نوری]] در کتاب [[نجم‌الثاقب]] برخی از این نام‌ها را گردآوری نموده است. ما در این جا برخی از این نام‌ها را از این کتاب به طور اختصار [[نقل]] می‌کنیم: [[محمد]]، [[احمد]]، [[عبد الله]]، اصل، [[اوقیدمو]]، [[ایزد شناس]]، [[ایزدن نشان]]، [[ایستاده خداشناس]]، [[بهرام بنده یزدان]]، [[پرویز]]، [[برهان الله]]، [[باسط]]، تمام، [[جابر]]، [[حمد]]، [[حامد]]، [[حاشر]]، [[خجسته]]، [[راهنما]]، [[زند افریس]]، [[سروش ایزد]]، [[سید]]، [[شماطیل]]، [[صدق]]، [[صراط]]، [[ضیاء]]، [[ضیاء]]، [[غریم]]، [[فردوس الأکبر]]، [[فیروز]]، [[فرخنده]]، [[فقیه]]، [[کیقباد دوم]]، [[لندیطارا]]، [[ماشع]]، [[مهمید]]، [[مسیح الزمان]]، [[میزان الحق]]، [[منصور]]، [[سوشیانس]]<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۷۱.</ref>.


==اوقیدمو در فرهنگنامه آخر الزمان==
در کتاب "ذخیرة الالباب" از محمد نیشابوری نوشته که ایزدنشان، [[نام حضرت مهدی]]{{ع}} در نزد مجوس است. [[شیخ بهایی]] نیز در "کشکول" فرموده: [[فارسیان]]، آن جناب را ایزدشناس و ایزد نشان گویند<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>.
*در کتاب [[ذخیره الألباب (کتاب)|ذخیره الألباب]] معروف به «دوائر العلوم» آمده است: اسم [[حضرت مهدی]]{{ع}} در [[تورات]] به زبان ترکوم «[[اوقیدمو]]» است<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۸۰.</ref>.
==پرویز در فرهنگنامه آخر الزمان==
*پرویز، این نام نیز برای حضرت در کتاب برزین آمده است<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۸۱.</ref>.
==[[برهان الله]] در [[فرهنگنامه]] [[آخر الزمان]]==
*[[برهان الله]]، در کتاب "انکلیون" از [[اسامی]] [[حضرت]] فرموده‌اند<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۸۱.</ref>.
==[[خجسته]] در [[فرهنگنامه]] [[آخر الزمان]]==
*در کتاب "[[ذخیره]]" یاد می‌کند که نام [[حضرت]] در کتاب "کندر" آل فرنگیان "[[خجسته]]" [[باد]] شده است<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۸۴.</ref>.
==[[راهنما]] در [[فرهنگنامه]] [[آخر الزمان]]==
*در کتاب "باتنکل" که نوشته یکی از برزگ‌ترین علمای غیر [[مسلمان]] است، به وجود و [[ظهور]] [[حضرت]] بشارت‌هایی داده و نام آن جناب را "[[راهنما]]" یاد کرده است<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۸۴.</ref>.
==[[زند افریس]] در [[فرهنگنامه]] [[آخر الزمان]]==
*در کتاب "ماریاقین" که از کتب [[زرتشت]] یا [[صحف]] [[ابراهیم]]{{ع}} است، [[حضرت]] بدین نام نامیده شده است. برخی نیز "[[افریس]]" گفته‌اند<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۸۶.</ref>.
==[[زند افریس]] در [[فرهنگنامه]] [[آخر الزمان]]==
*در کتاب "[[ذخیره]]" می‌فرماید که [[نام حضرت مهدی]]{{ع}} در کتاب "ارماتش" [[شماطیل]] است<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۸۸.</ref>.
==صمصام الاکبر در [[فرهنگنامه]] [[آخر الزمان]]==
*به معنای "[[برترین]] [[شمشیر]]" است. در کتاب [[ذخیره]] [[نقل]] شده است که صمصام الأکبر یکی از [[نام‌های حضرت مهدی]]{{ع}} است که در کتاب "کندرال" آمده است<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۹۱.</ref>.


==[[سروش ایزد]] در [[فرهنگنامه]] [[آخر الزمان]]==
در کتاب "ذخیرة الالباب" معروف به "دوائر العلوم" از میرزا محمد نیشابوری آمده که: ایستاده، نام آن جناب حضرت مهدی{{ع}} است در کتاب [[شاکمونی]]<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>.
*[[سروش ایزد]]، این نام در کتاب "زمزم" [[زرتشتیان]] برای [[حضرت]] گفته شده است. {{متن حدیث|سِدْرَةُ الْمُنْتَهَى، سَنَاء، سَبِيل‏، سَاعَة}}. این چهار نام در کتاب هدایة از [[القاب]] [[حضرت]] یاد شده است. [[سدرة المنتهی]] نام درختی است در سوی راست [[عرش الهی]] که [[فرشتگان]] و [[مؤمنان]] [[برتر]] از آن نمی‌توانند اوج بگیرند و کسی جز [[اهل بیت]]{{عم}} از ماورای [[سدرة المنتهی]] خبر ندارد. [[سناء]] به معنای بلندی و [[برتری]] و درخشندگی است. [[سبیل]] به معنای شاهراه است و [[حضرت]] شاهراه رسیدن به [[حق]] و [[حقیقت]] است، و راهی جز او برای وصول به [[حق]] نیست. «[[ساعة]]» به معنی هنگام بر انگیخته شدن [[قیامت]] یا زمان وقوع [[ظهور]] است؛ زیرا در [[قرآن کریم]] [[آیات]] بسیاری هست که در آن واژه «[[ساعة]]» به کار رفته است و است در [[تأویل]] این [[آیات]] فرموده‌اند که منظور از [[ساعة]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} و [[ظهور]] ایشان است. از جمله [[آیات]] {{متن قرآن|يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا}}<ref>«از تو از برپا شدن رستخیز می‌پرسند که چه هنگام است؟» سوره اعراف، آیه ۱۸۷.</ref>. {{متن قرآن|وَعِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ}}<ref>«و دانش رستخیز، تنها نزد اوست» سوره زخرف، آیه ۸۵.</ref>. {{متن قرآن|هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ}}<ref>«آیا (اینان) جز رستخیز را انتظار دارند که ناگهان سراغ آنها بیاید و آنان بی‌خبر باشند؟» سوره زخرف، آیه ۶۶.</ref>. {{متن قرآن|وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِيبٌ * يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا وَالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلَا إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ}}<ref>«خداوند است که کتاب را به حق و ترازو را فرو فرستاد و تو چه می‌دانی؟ شاید رستخیز نزدیک باشد * آنان که بدان ایمان ندارند آن را به شتاب می‌جویند و مؤمنان از آن در هراسند و می‌دانند که راستین است، آگاه باش! آنان که درباره رستخیز چالش می‌ورزند در گمراهی ژرفند» سوره شوری، آیه ۱۷-۱۸.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} به [[مفضل]] فرمود: آنان که در ساعت [[جدل]] می‌کنند، کسانی هستند که از روی [[انکار]] می‌گویند: [[قائم]]{{ع}} کی متولد شده است؟ چه کسی او را دیده است؟ کی [[ظهور]] می‌کند؟
در روایتی [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} از [[رسول خدا]] پرسید: ای [[رسول خدا]]، [[حضرت]] [[قائم اهل بیت]]{{عم}} کی [[قیام]] خواهد کرد؟ [[رسول خدا]]{{صل}} پاسخ داد: ای [[حسن]]! به درستی که [[ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}} همانند ساعت [[قیامت]] است که [[خداوند]] زمان آن را مخفی داشته است و احدی از اهل [[آسمان]] و [[زمین]] بدان [[آگاهی]] ندارند. هرگاه که [[ظهور]] حضرتش فرارسد، بی‌خبر و ناگهانی خواهد آمد<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۸۶.</ref>.


==پرسش مستقیم==
برهان الله اسم حضرت مهدی{{ع}} در کتاب انکلیون است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>.
 
پرویز اسم آن حضرت است در کتاب برزین از رفرس، چنان‌چه در کتاب "ذخیرة الالباب" ذکر شده است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>.
 
راهنما از اسامی حضرت است در کتاب "باتیکل"، که صاحب آن از عظمای کفره است. از آن کتاب، در [[بشارت]] به وجود و ظهور آن حضرت کلماتی نقل کرده‌اند<ref>بحارالانوار ج ۵۱ص۳۳۵.</ref>.
 
[[زند افریس]] [[اسم حضرت]] است در کتاب "ماریاقین". احتمال داده‌اند که اصل اسم "افریس" باشد و مراد از زند، همان کتاب منسوب به [[زردشت]] یا صحف [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} یا فصلی از آن باشد<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>.
 
[[صمصام الاکبر]] نام حضرت است در کتاب "کندرال" به معنای "[[برترین]] [[شمشیر]]"<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>.
 
[[شماطیل]] اسم آن حضرت است در کتاب "ارماتش"<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۴۰ ـ ۴۳۷؛ [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۷۱.</ref>
 
[[سروش ایزد]]، این نام در کتاب "[[زمزم]]" [[زرتشتیان]] برای حضرت گفته شده است: {{متن حدیث|سِدْرَةُ الْمُنْتَهَى، سَنَاء، سَبِيل‏، سَاعَة}}. این چهار نام در کتاب هدایة از [[القاب]] حضرت یاد شده است. [[سدرة المنتهی]] نام درختی است در سوی راست [[عرش الهی]] که [[فرشتگان]] و [[مؤمنان]] [[برتر]] از آن نمی‌توانند اوج بگیرند و کسی جز [[اهل بیت]]{{عم}} از ماورای سدرة المنتهی خبر ندارد. [[سناء]] به معنای بلندی و [[برتری]] و درخشندگی است. [[سبیل]] به معنای شاهراه است و حضرت شاهراه رسیدن به [[حق]] و [[حقیقت]] است، و راهی جز او برای وصول به حق نیست. «[[ساعة]]» به معنی هنگام بر انگیخته شدن [[قیامت]] یا [[زمان]] وقوع ظهور است؛ زیرا در [[قرآن کریم]] [[آیات]] بسیاری هست که در آن واژه «ساعة» به کار رفته است و است در [[تأویل]] این آیات فرموده‌اند که منظور از ساعة [[حضرت مهدی]]{{ع}} و ظهور ایشان است. از جمله آیات {{متن قرآن|يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا}}<ref>«از تو از برپا شدن رستخیز می‌پرسند که چه هنگام است؟» سوره اعراف، آیه ۱۸۷.</ref>، {{متن قرآن|وَعِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ}}<ref>«و دانش رستخیز، تنها نزد اوست» سوره زخرف، آیه ۸۵.</ref>، {{متن قرآن|هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ}}<ref>«آیا (اینان) جز رستخیز را انتظار دارند که ناگهان سراغ آنها بیاید و آنان بی‌خبر باشند؟» سوره زخرف، آیه ۶۶.</ref>، {{متن قرآن|وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِيبٌ * يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا وَالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلَا إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ}}<ref>«خداوند است که کتاب را به حق و ترازو را فرو فرستاد و تو چه می‌دانی؟ شاید رستخیز نزدیک باشد * آنان که بدان ایمان ندارند آن را به شتاب می‌جویند و مؤمنان از آن در هراسند و می‌دانند که راستین است، آگاه باش! آنان که درباره رستخیز چالش می‌ورزند در گمراهی ژرفند» سوره شوری، آیه ۱۷-۱۸.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} به [[مفضل]] فرمود: آنان که در [[ساعت]] [[جدل]] می‌کنند، کسانی هستند که از روی [[انکار]] می‌گویند: [[قائم]]{{ع}} کی متولد شده است؟ چه کسی او را دیده است؟ کی ظهور می‌کند؟
 
در روایتی [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} از [[رسول خدا]] پرسید: ای رسول خدا، حضرت [[قائم اهل بیت]]{{عم}} کی [[قیام]] خواهد کرد؟ رسول خدا{{صل}} پاسخ داد: ای حسن! به [[درستی]] که ظهور حضرت قائم{{ع}} همانند ساعت [[قیامت]] است که [[خداوند]] [[زمان]] آن را مخفی داشته است و احدی از اهل آسمان و [[زمین]] بدان [[آگاهی]] ندارند. هرگاه که ظهور حضرتش فرارسد، بی‌خبر و ناگهانی خواهد آمد<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۸۶.</ref>.
 
== پرسش مستقیم ==
* [[نام امام مهدی در کتاب‌ها و ملل گوناگون چیست؟ (پرسش)]]
* [[نام امام مهدی در کتاب‌ها و ملل گوناگون چیست؟ (پرسش)]]


== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسمان محمد}}
{{پرسمان محمد}}


==منابع==
== منابع ==
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
{{منابع}}
* [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']].
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
 
# [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']].
==پانویس==
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{امام مهدی}}
[[رده:مدخل]]


[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:نام‌های امام مهدی]]
[[رده:نام‌های امام مهدی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۳۹

مقدمه

در کتاب "نجم الثاقب" اسامى حضرت مهدی(ع) چنین آمده است:محمد،احمد، مهدى، اصل، اوقیدمو (در توراتایزدشناس و ایزدنشان (در نزد مجوس)، ایستاده (در کتاب شاکمونى)، بقیة الله، بهرام، بنده یزدان (در کتاب ایستاع)، پرویز (در کتاب برزین)، برهان الله، جعفر، جمعه، حاشر (در صحف ابراهیم)، خجسته (در کتاب کندر)، خسرو (در کتاب خسرو مجوس)، خداشناس، راهنما، زندافریس (در کتاب ماریاقین)، سروش ایزد (در کتاب زمزم زردشتشماطیل (در کتاب ارماتش)، صمصام الاکبر (در کتاب کندرال)، عصر، غیب، فردوس الاکبر، فیروز (در کتاب فرنگان)، فرخنده (در کتاب اشعیاى نبى)، فیذموا (در تورات)، قاطع، کلمة الحق، کیقباد دوم (در نزد مجوس)، کوکمأ (در کتاب بختا)، لندیطارا (در کتاب هزارنامه هند)، لسان الصدق، ماشع (در تورات عبریه)، مهمید الاخر (در انجیلمسیح الزمان (در کتاب فرنگیان)، میزان الحق (در کتاب آژى)، صالح، منصور، عبدالله، مومل، منان، نور آل محمد(ع)، نجم، و هوه‌ل (در تورات)[۱].

در کتاب "ذخیرة الالباب" معروف به "دوائر العلوم" آمده که اسم آن جناب حضرت مهدی(ع) در تورات به لغت ترکوم "اوقیدمو" است[۲].

در کتاب "ذخیرة الالباب" از میرزا محمد نیشابوری آمده است که، نام آن جناب حضرت مهدی(ع) است در نزد مجوس[۳].

در کتاب "ذخیرة الالباب" از محمد نیشابوری نوشته که ایزدنشان، نام حضرت مهدی(ع) در نزد مجوس است. شیخ بهایی نیز در "کشکول" فرموده: فارسیان، آن جناب را ایزدشناس و ایزد نشان گویند[۴].

در کتاب "ذخیرة الالباب" معروف به "دوائر العلوم" از میرزا محمد نیشابوری آمده که: ایستاده، نام آن جناب حضرت مهدی(ع) است در کتاب شاکمونی[۵].

برهان الله اسم حضرت مهدی(ع) در کتاب انکلیون است[۶].

پرویز اسم آن حضرت است در کتاب برزین از رفرس، چنان‌چه در کتاب "ذخیرة الالباب" ذکر شده است[۷].

راهنما از اسامی حضرت است در کتاب "باتیکل"، که صاحب آن از عظمای کفره است. از آن کتاب، در بشارت به وجود و ظهور آن حضرت کلماتی نقل کرده‌اند[۸].

زند افریس اسم حضرت است در کتاب "ماریاقین". احتمال داده‌اند که اصل اسم "افریس" باشد و مراد از زند، همان کتاب منسوب به زردشت یا صحف حضرت ابراهیم(ع) یا فصلی از آن باشد[۹].

صمصام الاکبر نام حضرت است در کتاب "کندرال" به معنای "برترین شمشیر"[۱۰].

شماطیل اسم آن حضرت است در کتاب "ارماتش"[۱۱].[۱۲]

سروش ایزد، این نام در کتاب "زمزم" زرتشتیان برای حضرت گفته شده است: «سِدْرَةُ الْمُنْتَهَى، سَنَاء، سَبِيل‏، سَاعَة». این چهار نام در کتاب هدایة از القاب حضرت یاد شده است. سدرة المنتهی نام درختی است در سوی راست عرش الهی که فرشتگان و مؤمنان برتر از آن نمی‌توانند اوج بگیرند و کسی جز اهل بیت(ع) از ماورای سدرة المنتهی خبر ندارد. سناء به معنای بلندی و برتری و درخشندگی است. سبیل به معنای شاهراه است و حضرت شاهراه رسیدن به حق و حقیقت است، و راهی جز او برای وصول به حق نیست. «ساعة» به معنی هنگام بر انگیخته شدن قیامت یا زمان وقوع ظهور است؛ زیرا در قرآن کریم آیات بسیاری هست که در آن واژه «ساعة» به کار رفته است و است در تأویل این آیات فرموده‌اند که منظور از ساعة حضرت مهدی(ع) و ظهور ایشان است. از جمله آیات ﴿يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا[۱۳]، ﴿وَعِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ[۱۴]، ﴿هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ[۱۵]، ﴿وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِيبٌ * يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا وَالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلَا إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ[۱۶]. امام صادق(ع) به مفضل فرمود: آنان که در ساعت جدل می‌کنند، کسانی هستند که از روی انکار می‌گویند: قائم(ع) کی متولد شده است؟ چه کسی او را دیده است؟ کی ظهور می‌کند؟

در روایتی امام حسن مجتبی(ع) از رسول خدا پرسید: ای رسول خدا، حضرت قائم اهل بیت(ع) کی قیام خواهد کرد؟ رسول خدا(ص) پاسخ داد: ای حسن! به درستی که ظهور حضرت قائم(ع) همانند ساعت قیامت است که خداوند زمان آن را مخفی داشته است و احدی از اهل آسمان و زمین بدان آگاهی ندارند. هرگاه که ظهور حضرتش فرارسد، بی‌خبر و ناگهانی خواهد آمد[۱۷].

پرسش مستقیم

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. نجم الثاقب، باب دوّم.
  2. نجم الثاقب، باب دوم.
  3. نجم الثاقب، باب دوم.
  4. نجم الثاقب، باب دوم.
  5. نجم الثاقب، باب دوم.
  6. نجم الثاقب، باب دوم.
  7. نجم الثاقب، باب دوم.
  8. بحارالانوار ج ۵۱ص۳۳۵.
  9. نجم الثاقب، باب دوم.
  10. نجم الثاقب، باب دوم.
  11. نجم الثاقب، باب دوم.
  12. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۴۰ ـ ۴۳۷؛ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۷۱.
  13. «از تو از برپا شدن رستخیز می‌پرسند که چه هنگام است؟» سوره اعراف، آیه ۱۸۷.
  14. «و دانش رستخیز، تنها نزد اوست» سوره زخرف، آیه ۸۵.
  15. «آیا (اینان) جز رستخیز را انتظار دارند که ناگهان سراغ آنها بیاید و آنان بی‌خبر باشند؟» سوره زخرف، آیه ۶۶.
  16. «خداوند است که کتاب را به حق و ترازو را فرو فرستاد و تو چه می‌دانی؟ شاید رستخیز نزدیک باشد * آنان که بدان ایمان ندارند آن را به شتاب می‌جویند و مؤمنان از آن در هراسند و می‌دانند که راستین است، آگاه باش! آنان که درباره رستخیز چالش می‌ورزند در گمراهی ژرفند» سوره شوری، آیه ۱۷-۱۸.
  17. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۸۶.