اسم امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
در کتاب "[[نجم الثاقب]]" اسامى [[حضرت مهدی]]{{ع}} چنین آمده است:[[ محمد]]،[[ احمد]]، مهدى، اصل، [[اوقیدمو]] (در [[تورات]])، [[ایزدشناس]] و [[ایزدنشان]] (در نزد [[مجوس]])، ایستاده (در کتاب شاکمونى)، [[بقیة الله]]، [[بهرام]]، [[بنده یزدان]] (در کتاب ایستاع)، [[پرویز]] (در کتاب برزین)، [[برهان الله]]، جعفر، [[جمعه]]، [[حاشر]] (در | در کتاب "[[نجم الثاقب]]" اسامى [[حضرت مهدی]]{{ع}} چنین آمده است:[[ محمد]]،[[ احمد]]، مهدى، اصل، [[اوقیدمو]] (در [[تورات]])، [[ایزدشناس]] و [[ایزدنشان]] (در نزد [[مجوس]])، ایستاده (در کتاب شاکمونى)، [[بقیة الله]]، [[بهرام]]، [[بنده یزدان]] (در کتاب ایستاع)، [[پرویز]] (در کتاب برزین)، [[برهان الله]]، جعفر، [[جمعه]]، [[حاشر]] (در صحف ابراهیم)، [[خجسته]] (در کتاب کندر)، [[خسرو]] (در کتاب خسرو مجوس)، [[خداشناس]]، [[راهنما]]، [[زندافریس]] (در کتاب ماریاقین)، [[سروش ایزد]] (در کتاب [[زمزم]] [[زردشت]])، [[شماطیل]] (در کتاب ارماتش)، [[صمصام الاکبر]] (در کتاب کندرال)، عصر، [[غیب]]، [[فردوس الاکبر]]، فیروز (در کتاب فرنگان)، [[فرخنده]] (در کتاب اشعیاى نبى)، [[فیذموا]] (در تورات)، [[قاطع]]، [[کلمة الحق]]، [[کیقباد دوم]] (در نزد مجوس)، [[کوکمأ]] (در کتاب بختا)، [[لندیطارا]] (در کتاب هزارنامه هند)، لسان الصدق، [[ماشع]] (در تورات عبریه)، [[مهمید الاخر]] (در [[انجیل]])، [[مسیح الزمان]] (در کتاب فرنگیان)، [[میزان الحق]] (در کتاب آژى)، [[صالح]]، منصور، عبدالله، مومل، [[منان]]، [[نور آل محمد]]{{عم}}، [[نجم]]، و هوه‌ل (در تورات)<ref>نجم الثاقب، باب دوّم.</ref>. | ||
در کتاب "ذخیرة الالباب" معروف به "دوائر العلوم" آمده که اسم آن جناب حضرت مهدی{{ع}} در تورات به لغت ترکوم "اوقیدمو" است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. | در کتاب "ذخیرة الالباب" معروف به "دوائر العلوم" آمده که اسم آن جناب حضرت مهدی{{ع}} در تورات به لغت ترکوم "اوقیدمو" است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. | ||
در کتاب "ذخیرة الالباب" از میرزا محمد | در کتاب "ذخیرة الالباب" از میرزا محمد نیشابوری آمده است که، نام آن جناب حضرت مهدی{{ع}} است در نزد مجوس<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. | ||
در کتاب "ذخیرة الالباب" از محمد نیشابوری نوشته که ایزدنشان، [[نام حضرت مهدی]]{{ع}} در نزد مجوس است. [[شیخ بهایی]] نیز در "کشکول" فرموده: [[فارسیان]]، آن جناب را ایزدشناس و | در کتاب "ذخیرة الالباب" از محمد نیشابوری نوشته که ایزدنشان، [[نام حضرت مهدی]]{{ع}} در نزد مجوس است. [[شیخ بهایی]] نیز در "کشکول" فرموده: [[فارسیان]]، آن جناب را ایزدشناس و ایزد نشان گویند<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. | ||
در کتاب "ذخیرة الالباب" معروف به "دوائر العلوم" از میرزا محمد نیشابوری آمده که: ایستاده، نام آن جناب حضرت مهدی{{ع}} است در کتاب [[شاکمونی]]<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. | در کتاب "ذخیرة الالباب" معروف به "دوائر العلوم" از میرزا محمد نیشابوری آمده که: ایستاده، نام آن جناب حضرت مهدی{{ع}} است در کتاب [[شاکمونی]]<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. | ||
برهان الله | برهان الله اسم حضرت مهدی{{ع}} در کتاب انکلیون است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. | ||
پرویز اسم آن حضرت است در کتاب برزین از رفرس، چنان‌چه در کتاب "ذخیرة الالباب" ذکر شده است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. | پرویز اسم آن حضرت است در کتاب برزین از رفرس، چنان‌چه در کتاب "ذخیرة الالباب" ذکر شده است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
راهنما از اسامی حضرت است در کتاب "باتیکل"، که صاحب آن از عظمای کفره است. از آن کتاب، در [[بشارت]] به وجود و ظهور آن حضرت کلماتی نقل کرده‌اند<ref>بحارالانوار ج ۵۱ص۳۳۵.</ref>. | راهنما از اسامی حضرت است در کتاب "باتیکل"، که صاحب آن از عظمای کفره است. از آن کتاب، در [[بشارت]] به وجود و ظهور آن حضرت کلماتی نقل کرده‌اند<ref>بحارالانوار ج ۵۱ص۳۳۵.</ref>. | ||
[[زند افریس]] [[اسم حضرت]] است در کتاب "ماریاقین". احتمال داده‌اند که اصل اسم " | [[زند افریس]] [[اسم حضرت]] است در کتاب "ماریاقین". احتمال داده‌اند که اصل اسم "افریس" باشد و مراد از زند، همان کتاب منسوب به [[زردشت]] یا صحف [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} یا فصلی از آن باشد<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. | ||
[[صمصام الاکبر]] نام حضرت است در کتاب "کندرال" به معنای "[[برترین]] [[شمشیر]]"<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. | [[صمصام الاکبر]] نام حضرت است در کتاب "کندرال" به معنای "[[برترین]] [[شمشیر]]"<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
[[شماطیل]] اسم آن حضرت است در کتاب "ارماتش"<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۴۰ ـ ۴۳۷؛ [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۷۱.</ref> | [[شماطیل]] اسم آن حضرت است در کتاب "ارماتش"<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۴۰ ـ ۴۳۷؛ [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۷۱.</ref> | ||
[[سروش ایزد]]، این نام در کتاب "[[زمزم]]" [[زرتشتیان]] برای حضرت گفته شده است: {{متن حدیث|سِدْرَةُ الْمُنْتَهَى، سَنَاء، سَبِيل، سَاعَة}}. این چهار نام در کتاب هدایة از [[القاب]] حضرت یاد شده است. [[سدرة المنتهی]] نام درختی است در سوی راست [[عرش الهی]] که [[فرشتگان]] و [[مؤمنان]] [[برتر]] از آن نمی‌توانند اوج بگیرند و کسی جز [[اهل بیت]]{{عم}} از ماورای سدرة المنتهی خبر ندارد. [[سناء]] به معنای بلندی و [[برتری]] و درخشندگی است. [[سبیل]] به معنای شاهراه است و حضرت شاهراه رسیدن به [[حق]] و [[حقیقت]] است، و راهی جز او برای وصول به حق نیست. «[[ساعة]]» به معنی هنگام بر انگیخته شدن [[قیامت]] یا [[زمان]] وقوع ظهور است؛ زیرا در [[قرآن کریم]] [[آیات]] بسیاری هست که در آن واژه «ساعة» به کار رفته است و است در [[تأویل]] این آیات فرموده‌اند که منظور از ساعة [[حضرت مهدی]]{{ع}} و ظهور ایشان است. از جمله آیات {{متن قرآن|يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا}}<ref>«از تو از برپا شدن رستخیز می‌پرسند که چه هنگام است؟» سوره اعراف، آیه ۱۸۷.</ref>، {{متن قرآن|وَعِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ}}<ref>«و دانش رستخیز، تنها نزد اوست» سوره زخرف، آیه ۸۵.</ref>، {{متن قرآن|هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ}}<ref>«آیا (اینان) جز رستخیز را انتظار دارند که ناگهان سراغ آنها بیاید و آنان بی‌خبر باشند؟» سوره زخرف، آیه ۶۶.</ref>، {{متن قرآن|وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِيبٌ * يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا وَالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلَا إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ}}<ref>«خداوند است که کتاب را به حق و ترازو را فرو فرستاد و تو چه می‌دانی؟ شاید رستخیز نزدیک باشد * آنان که بدان ایمان ندارند آن را به شتاب می‌جویند و مؤمنان از آن در هراسند و می‌دانند که راستین است، آگاه باش! آنان که درباره رستخیز چالش می‌ورزند در گمراهی ژرفند» سوره شوری، آیه ۱۷-۱۸.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} به [[مفضل]] فرمود: آنان که در [[ساعت]][[ جدل]] می‌کنند، کسانی هستند که از روی [[انکار]] می‌گویند: [[قائم]]{{ع}} کی متولد شده است؟ چه کسی او را دیده است؟ کی ظهور می‌کند؟ | [[سروش ایزد]]، این نام در کتاب "[[زمزم]]" [[زرتشتیان]] برای حضرت گفته شده است: {{متن حدیث|سِدْرَةُ الْمُنْتَهَى، سَنَاء، سَبِيل، سَاعَة}}. این چهار نام در کتاب هدایة از [[القاب]] حضرت یاد شده است. [[سدرة المنتهی]] نام درختی است در سوی راست [[عرش الهی]] که [[فرشتگان]] و [[مؤمنان]] [[برتر]] از آن نمی‌توانند اوج بگیرند و کسی جز [[اهل بیت]]{{عم}} از ماورای سدرة المنتهی خبر ندارد. [[سناء]] به معنای بلندی و [[برتری]] و درخشندگی است. [[سبیل]] به معنای شاهراه است و حضرت شاهراه رسیدن به [[حق]] و [[حقیقت]] است، و راهی جز او برای وصول به حق نیست. «[[ساعة]]» به معنی هنگام بر انگیخته شدن [[قیامت]] یا [[زمان]] وقوع ظهور است؛ زیرا در [[قرآن کریم]] [[آیات]] بسیاری هست که در آن واژه «ساعة» به کار رفته است و است در [[تأویل]] این آیات فرموده‌اند که منظور از ساعة [[حضرت مهدی]]{{ع}} و ظهور ایشان است. از جمله آیات {{متن قرآن|يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا}}<ref>«از تو از برپا شدن رستخیز می‌پرسند که چه هنگام است؟» سوره اعراف، آیه ۱۸۷.</ref>، {{متن قرآن|وَعِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ}}<ref>«و دانش رستخیز، تنها نزد اوست» سوره زخرف، آیه ۸۵.</ref>، {{متن قرآن|هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ}}<ref>«آیا (اینان) جز رستخیز را انتظار دارند که ناگهان سراغ آنها بیاید و آنان بی‌خبر باشند؟» سوره زخرف، آیه ۶۶.</ref>، {{متن قرآن|وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِيبٌ * يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا وَالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلَا إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ}}<ref>«خداوند است که کتاب را به حق و ترازو را فرو فرستاد و تو چه می‌دانی؟ شاید رستخیز نزدیک باشد * آنان که بدان ایمان ندارند آن را به شتاب می‌جویند و مؤمنان از آن در هراسند و می‌دانند که راستین است، آگاه باش! آنان که درباره رستخیز چالش می‌ورزند در گمراهی ژرفند» سوره شوری، آیه ۱۷-۱۸.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} به [[مفضل]] فرمود: آنان که در [[ساعت]] [[جدل]] می‌کنند، کسانی هستند که از روی [[انکار]] می‌گویند: [[قائم]]{{ع}} کی متولد شده است؟ چه کسی او را دیده است؟ کی ظهور می‌کند؟ | ||
در روایتی [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} از [[رسول خدا]] پرسید: ای رسول خدا، حضرت [[قائم اهل بیت]]{{عم}} کی [[قیام]] خواهد کرد؟ رسول خدا{{صل}} پاسخ داد: ای حسن! به [[درستی]] که | در روایتی [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} از [[رسول خدا]] پرسید: ای رسول خدا، حضرت [[قائم اهل بیت]]{{عم}} کی [[قیام]] خواهد کرد؟ رسول خدا{{صل}} پاسخ داد: ای حسن! به [[درستی]] که ظهور حضرت قائم{{ع}} همانند ساعت [[قیامت]] است که [[خداوند]] [[زمان]] آن را مخفی داشته است و احدی از اهل آسمان و [[زمین]] بدان [[آگاهی]] ندارند. هرگاه که ظهور حضرتش فرارسد، بی‌خبر و ناگهانی خواهد آمد<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۸۶.</ref>. | ||
== پرسش مستقیم == | == پرسش مستقیم == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۳۹
مقدمه
در کتاب "نجم الثاقب" اسامى حضرت مهدی(ع) چنین آمده است:محمد،احمد، مهدى، اصل، اوقیدمو (در تورات)، ایزدشناس و ایزدنشان (در نزد مجوس)، ایستاده (در کتاب شاکمونى)، بقیة الله، بهرام، بنده یزدان (در کتاب ایستاع)، پرویز (در کتاب برزین)، برهان الله، جعفر، جمعه، حاشر (در صحف ابراهیم)، خجسته (در کتاب کندر)، خسرو (در کتاب خسرو مجوس)، خداشناس، راهنما، زندافریس (در کتاب ماریاقین)، سروش ایزد (در کتاب زمزم زردشت)، شماطیل (در کتاب ارماتش)، صمصام الاکبر (در کتاب کندرال)، عصر، غیب، فردوس الاکبر، فیروز (در کتاب فرنگان)، فرخنده (در کتاب اشعیاى نبى)، فیذموا (در تورات)، قاطع، کلمة الحق، کیقباد دوم (در نزد مجوس)، کوکمأ (در کتاب بختا)، لندیطارا (در کتاب هزارنامه هند)، لسان الصدق، ماشع (در تورات عبریه)، مهمید الاخر (در انجیل)، مسیح الزمان (در کتاب فرنگیان)، میزان الحق (در کتاب آژى)، صالح، منصور، عبدالله، مومل، منان، نور آل محمد(ع)، نجم، و هوه‌ل (در تورات)[۱].
در کتاب "ذخیرة الالباب" معروف به "دوائر العلوم" آمده که اسم آن جناب حضرت مهدی(ع) در تورات به لغت ترکوم "اوقیدمو" است[۲].
در کتاب "ذخیرة الالباب" از میرزا محمد نیشابوری آمده است که، نام آن جناب حضرت مهدی(ع) است در نزد مجوس[۳].
در کتاب "ذخیرة الالباب" از محمد نیشابوری نوشته که ایزدنشان، نام حضرت مهدی(ع) در نزد مجوس است. شیخ بهایی نیز در "کشکول" فرموده: فارسیان، آن جناب را ایزدشناس و ایزد نشان گویند[۴].
در کتاب "ذخیرة الالباب" معروف به "دوائر العلوم" از میرزا محمد نیشابوری آمده که: ایستاده، نام آن جناب حضرت مهدی(ع) است در کتاب شاکمونی[۵].
برهان الله اسم حضرت مهدی(ع) در کتاب انکلیون است[۶].
پرویز اسم آن حضرت است در کتاب برزین از رفرس، چنان‌چه در کتاب "ذخیرة الالباب" ذکر شده است[۷].
راهنما از اسامی حضرت است در کتاب "باتیکل"، که صاحب آن از عظمای کفره است. از آن کتاب، در بشارت به وجود و ظهور آن حضرت کلماتی نقل کرده‌اند[۸].
زند افریس اسم حضرت است در کتاب "ماریاقین". احتمال داده‌اند که اصل اسم "افریس" باشد و مراد از زند، همان کتاب منسوب به زردشت یا صحف حضرت ابراهیم(ع) یا فصلی از آن باشد[۹].
صمصام الاکبر نام حضرت است در کتاب "کندرال" به معنای "برترین شمشیر"[۱۰].
شماطیل اسم آن حضرت است در کتاب "ارماتش"[۱۱].[۱۲]
سروش ایزد، این نام در کتاب "زمزم" زرتشتیان برای حضرت گفته شده است: «سِدْرَةُ الْمُنْتَهَى، سَنَاء، سَبِيل، سَاعَة». این چهار نام در کتاب هدایة از القاب حضرت یاد شده است. سدرة المنتهی نام درختی است در سوی راست عرش الهی که فرشتگان و مؤمنان برتر از آن نمی‌توانند اوج بگیرند و کسی جز اهل بیت(ع) از ماورای سدرة المنتهی خبر ندارد. سناء به معنای بلندی و برتری و درخشندگی است. سبیل به معنای شاهراه است و حضرت شاهراه رسیدن به حق و حقیقت است، و راهی جز او برای وصول به حق نیست. «ساعة» به معنی هنگام بر انگیخته شدن قیامت یا زمان وقوع ظهور است؛ زیرا در قرآن کریم آیات بسیاری هست که در آن واژه «ساعة» به کار رفته است و است در تأویل این آیات فرموده‌اند که منظور از ساعة حضرت مهدی(ع) و ظهور ایشان است. از جمله آیات ﴿يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا﴾[۱۳]، ﴿وَعِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ﴾[۱۴]، ﴿هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ﴾[۱۵]، ﴿وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِيبٌ * يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا وَالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلَا إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ﴾[۱۶]. امام صادق(ع) به مفضل فرمود: آنان که در ساعت جدل می‌کنند، کسانی هستند که از روی انکار می‌گویند: قائم(ع) کی متولد شده است؟ چه کسی او را دیده است؟ کی ظهور می‌کند؟
در روایتی امام حسن مجتبی(ع) از رسول خدا پرسید: ای رسول خدا، حضرت قائم اهل بیت(ع) کی قیام خواهد کرد؟ رسول خدا(ص) پاسخ داد: ای حسن! به درستی که ظهور حضرت قائم(ع) همانند ساعت قیامت است که خداوند زمان آن را مخفی داشته است و احدی از اهل آسمان و زمین بدان آگاهی ندارند. هرگاه که ظهور حضرتش فرارسد، بی‌خبر و ناگهانی خواهد آمد[۱۷].
پرسش مستقیم
پرسش‌های وابسته
- نام اصلی امام مهدی چیست؟ (پرسش)
- آیا بردن نام امام مهدی حرام است؟ (پرسش)
- نام امام مهدی به چه معناست؟ (پرسش)
- نام‌های امام مهدی چیستند؟ (پرسش)
- آیا در قرآن کریم به امام مهدی اشاره شده است؟ (پرسش)
- چرا نام امام مهدی در قرآن نیامده است؟ (پرسش)
- چرا به امام مهدی شریک القرآن میگوییم؟ آیا این لقب را به ائمه دیگر هم میتوان نسبت داد؟ (پرسش)
- نام امام مهدی در کتاب‌ها و ملل گوناگون چیست؟ (پرسش)
- آیا نام بردن اسم امام مهدی یعنی محمد جایز است؟ (پرسش)
- چرا می‌گویند به زبان آوردن و گفتن اسم واقعی امام مهدی حرام است؟ (پرسش)
- چرا نام امام مهدی برده نمی‌شود و به صورت م ح م د نوشته می‌شود؟ (پرسش)
- علت نهی از ذکر اسم خاص امام مهدی چیست؟ (پرسش)
منابع
پانویس
- ↑ نجم الثاقب، باب دوّم.
- ↑ نجم الثاقب، باب دوم.
- ↑ نجم الثاقب، باب دوم.
- ↑ نجم الثاقب، باب دوم.
- ↑ نجم الثاقب، باب دوم.
- ↑ نجم الثاقب، باب دوم.
- ↑ نجم الثاقب، باب دوم.
- ↑ بحارالانوار ج ۵۱ص۳۳۵.
- ↑ نجم الثاقب، باب دوم.
- ↑ نجم الثاقب، باب دوم.
- ↑ نجم الثاقب، باب دوم.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۴۰ ـ ۴۳۷؛ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۷۱.
- ↑ «از تو از برپا شدن رستخیز می‌پرسند که چه هنگام است؟» سوره اعراف، آیه ۱۸۷.
- ↑ «و دانش رستخیز، تنها نزد اوست» سوره زخرف، آیه ۸۵.
- ↑ «آیا (اینان) جز رستخیز را انتظار دارند که ناگهان سراغ آنها بیاید و آنان بی‌خبر باشند؟» سوره زخرف، آیه ۶۶.
- ↑ «خداوند است که کتاب را به حق و ترازو را فرو فرستاد و تو چه می‌دانی؟ شاید رستخیز نزدیک باشد * آنان که بدان ایمان ندارند آن را به شتاب می‌جویند و مؤمنان از آن در هراسند و می‌دانند که راستین است، آگاه باش! آنان که درباره رستخیز چالش می‌ورزند در گمراهی ژرفند» سوره شوری، آیه ۱۷-۱۸.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۸۶.