ابوبکر مخزومی در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-== پانویس == {{پانویس}} {{ +== پانویس == {{پانویس}} {{)) |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==') |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*یكی از فقهای هفتگانه و از كسانی بود كه از روی [[خیر خواهی]] و [[نصیحت]]، از [[امام حسین]]{{ع}} خواست كه به سوی [[عراق]] نرود و در این راه، [[بی وفایی]] [[مردم]] را نسبت به [[پدر]] و [[برادر]] [[امام حسین]]{{ع}} یاد آوری میكرد<ref>مروج الذهب،ج ۳،ص ۶</ref>. وی از [[سادات]] [[قریش]] بود. در ایام [[خلافت]] [[عمر]] به [[دنیا]] آمد. به خاطر [[نماز]] بسیار، به او [[راهب]] [[قریش]] میگفتند. در سال ۹۵ [[هجری]] در [[گذشت]]<ref>حیاة الامام الحسین، ج ۳، ص ۲۸ به نقل از تهذیب التهذیب</ref><ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۳۹.</ref>. | *یكی از فقهای هفتگانه و از كسانی بود كه از روی [[خیر خواهی]] و [[نصیحت]]، از [[امام حسین]]{{ع}} خواست كه به سوی [[عراق]] نرود و در این راه، [[بی وفایی]] [[مردم]] را نسبت به [[پدر]] و [[برادر]] [[امام حسین]]{{ع}} یاد آوری میكرد<ref>مروج الذهب،ج ۳،ص ۶</ref>. وی از [[سادات]] [[قریش]] بود. در ایام [[خلافت]] [[عمر]] به [[دنیا]] آمد. به خاطر [[نماز]] بسیار، به او [[راهب]] [[قریش]] میگفتند. در سال ۹۵ [[هجری]] در [[گذشت]]<ref>حیاة الامام الحسین، ج ۳، ص ۲۸ به نقل از تهذیب التهذیب</ref><ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۳۹.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۰۲
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل نهضت عاشورا (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- یكی از فقهای هفتگانه و از كسانی بود كه از روی خیر خواهی و نصیحت، از امام حسین(ع) خواست كه به سوی عراق نرود و در این راه، بی وفایی مردم را نسبت به پدر و برادر امام حسین(ع) یاد آوری میكرد[۱]. وی از سادات قریش بود. در ایام خلافت عمر به دنیا آمد. به خاطر نماز بسیار، به او راهب قریش میگفتند. در سال ۹۵ هجری در گذشت[۲][۳].
منابع
پانویس
- ↑ مروج الذهب،ج ۳،ص ۶
- ↑ حیاة الامام الحسین، ج ۳، ص ۲۸ به نقل از تهذیب التهذیب
- ↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۹.