علم الإمام - مظفر (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'http\:\/\/www\.ketab\.ir\/modules\.php\?name\=\News\&op\=pirbook\&bcode\=(.*)\s' به 'https://db.ketab.ir/bookview.aspx?bookid=$1 ') |
جز (جایگزینی متن - '\|\sشماره ملی\s\s\s\s\s\s\s\s\s=\s(.*) \}\}\n \'\'\'(.*)\'\'\'' به '| شماره ملی = $1 }} '''$2'''') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
| شماره ملی = ۲۸۲۷۵۷۲ | | شماره ملی = ۲۸۲۷۵۷۲ | ||
}} | }} | ||
'''علم الإمام (کتاب وجیز یبحث عن علم الإمام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل)''' کتابی است که با زبان فارسی به بررسی [[ماهیت علم ائمه]]{{عم}} به روش عقل و نقلی می‌پردازد. این اثر به قلم [[محمد حسین مظفر]] نگاشته شده و [[مکتب الحیدریه (ناشر)|انتشارات المکتبة الحیدریة]] نشر آن را به عهده داشته است.<ref name=p1>[https://db.ketab.ir/bookview.aspx?bookid=1581440 وبگاه خانه کتاب]</ref> | '''علم الإمام (کتاب وجیز یبحث عن علم الإمام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل)''' کتابی است که با زبان فارسی به بررسی [[ماهیت علم ائمه]]{{عم}} به روش عقل و نقلی می‌پردازد. این اثر به قلم [[محمد حسین مظفر]] نگاشته شده و [[مکتب الحیدریه (ناشر)|انتشارات المکتبة الحیدریة]] نشر آن را به عهده داشته است.<ref name=p1>[https://db.ketab.ir/bookview.aspx?bookid=1581440 وبگاه خانه کتاب]</ref> | ||
[[پرونده:Thumbnail.jpg|بندانگشتی|150px|طرح جلد دیگری از این کتاب]] | [[پرونده:Thumbnail.jpg|بندانگشتی|150px|طرح جلد دیگری از این کتاب]] | ||
نسخهٔ ۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۲۰
| علم الإمام | |
|---|---|
 | |
| زبان | عربی |
| ترجمهٔ کتاب | [[کتاب وجیز یبحث عن علم الإمام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل (کتاب)|کتاب وجیز یبحث عن علم الإمام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل]] |
| نویسنده | محمد حسین مظفر |
| موضوع | علم امام و امامت در احادیث |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات المکتبة الحیدریة|انتشارات المکتبة الحیدریة]][[رده:انتشارات المکتبة الحیدریة]] |
| محل نشر | قم، ایران |
| سال نشر | ۱۳۸۹ ش |
| شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۵۰۳-۱۹۸-۳ |
| شماره ملی | ۲۸۲۷۵۷۲ |
علم الإمام (کتاب وجیز یبحث عن علم الإمام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل) کتابی است که با زبان فارسی به بررسی ماهیت علم ائمه(ع) به روش عقل و نقلی می‌پردازد. این اثر به قلم محمد حسین مظفر نگاشته شده و انتشارات المکتبة الحیدریة نشر آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «کتاب حاضر، از منظر قرآنی، روایی، فلسفی و کلامی به تبیین ابعاد مختلف و مراتب علم امامان پرداخته شده و اثبات شده است که تمامی علوم آنان از امور دینی و غیردینی از نوع "علم حضوری" بوده که این نوع از علم کامل‌ترین علم بوده واشتباه در آن راه ندارد. علم امامان به امور مختلف آسمان و زمین، احکام دین، ظاهر و باطن قرآن، احوال مردم، اسماء و صفات الهی و نیاز همه مردم به علوم آنان، ارث بردن ائمه از پیامبر(ص) در تمامی علوم ایشان و پاسخ برخی از شبهات در مورد ماهیت و مقدار علم ائمه(ع) از اصلی‌ترین مفاد این کتاب است که با رویکردی عقلی و نقلی به تبیین آنها پرداخته شده است»[۱].
فهرست کتاب
- هدف از نگارش کتاب
- مباحث مقدماتی
- علم پیامبر
- وظیفه خلیفه
- خلافت و اهل بیت
- علم حضوری امام از راه عقل
- علم حضوری برای امت سودمندتر است
- علم حضوری برای رسالت و امامت کامل‌تر است
- علم حضوری روزی کامل تری است
- علم حضوری قدرت کامل تری است
- علم حضوری لطف کامل است
- اولویت در امام انتخاب بهترین افراد است
- علم حضوری ایده‌آل‌تر است
- علم حضوری در دلالت رساتر است
- دارنده علم حضوری سلامت بیشتری از فریب خوردن دارد
- باید علم فرستاده و گواه حضوری باشد
- آیا بیان عقلی مخالفی وجود دارد
- برهان نقلی بر ضرورت حضوری بودن علم امام
- آنچه از روایات که بر حضوری بودن علم ایشان دلالت دارد
- امامان گنجینه‌های علم و حجت کامل خداوند متعال می‌‌باشند
- علم ایشان(ع) نسبت به آنچه در آسمان و زمین است
- امامان(ع) راسخان در علم و در اختیار دارندگان علم می‌‌باشند
- امامان(ع) گنجینه‌ها و وارثان علم می‌‌باشند
- امامان(ع) وارثان علم پیامبر(ص) می‌‌باشند
- تمامی کتابها نزد ایشان می‌‌باشد و ایشان(ع) نسبت به آن کتابها با تفاوت زبان هایش آگاهی دارند
- امامان(ع) نسبت به تمام کتاب آگاهی دارند
- تمامی دانش‌ها نزد ایشان می‌‌باشد
- حتی نسبت به جابجایی بال پرنده نیز آگاهی دارند
- امامان(ع) گواهان بر مردم می‌‌باشند
- منابع علم ایشان(ع)
- همانا اسم اعظم نزد ایشان می‌‌باشد
- همانا نشانه‌ها و معجزات پیامبران نزد ایشان(ع) می‌‌باشد
- آنچه که از علم جفر و جامعه و مصحف فاطمه(س) و اتفاقات روز و شب نزد ایشان می‌‌باشد
- ادله نقلی مخالف
- آنچه که از قرآن کریم بر عدم حضوری بودن علم ایشان دلالت می‌‌نماید
- پاسخ آن
- روایات متعارض و نفی کننده روایات دال بر علم حضوری
- آنان(ع) علم غیب نمی‌دانستند
- مسأله سهو پیامبر(ص) و امامان(ع)
- خواب ماندن پیامبر(ص) نسبت به نماز صبح
- هر آیینه امام بخواهد بداند، خداوند متعال او را آگاه می‌‌سازد
- آنچه که این شکل جمع نمودن را تأیید می‌‌نماید
- استمرار عدم علم حضوری به صورت عملی و کلامی
- اقدام ایشان بر کشته شدن و نوشیدن سم
- مسأله غلو
- پاسخ از مؤید اول استمرار ایشان بر عدم وجود علم حضوری
- پاسخ از مؤید دوم اقدام ایشان بر کشته شدن و نوشیدن سم
- پاسخ از مؤید سوم مسأله غلو
- مسائلی که علم حضوری ایشان را تأیید می‌‌کند
- علم ایشان منتی از جانب خداوند متعال است و این منت تنها با علم حضوری سازگار است
- سایر صفات ایشان مقید نیست
- دارا بودن علم حضوری دورترین حالت نسبت از سرپیچی مردم و نزدیک ترین حالت برای بندگی مردم است
- نیاز مردم به وجود انسان عالم به علم حضوری
- وجود عالم به علم حضوری ممکن است و دلیل بر این مطلب اقامه گردیده است
- اگر ایشان عالم به علم حضوری نبودند، وجود یک فرد داناتر از ایشان ضرورت می‌‌داشت
- جهل ایشان در برخی اوقات موجب سهو، فراموشی و مسائل دیگر می‌‌گردد
- جهل ایشان موجب نیازمندی ایشان به مردم می‌‌گردد
- جهل ایشان موجب می‌‌گردد که ایشان مورد خطاب امر به معروف و نهی از منکر قرار گیرند، جهل موجب صدور فعلی از ایشان می‌‌گردد که قصاص در پی خواهد داشت
- بررسی شبهات افرادی که قائل به عدم عموم شده‌اند، و پاسخ این شبهات
- سهو پیامبر اکرم{{صل}ج رحمتی برای امت محسوب می‌‌گردد
- تفاوت میان سهو در خواب و موارد دیگر، سهو در اولی امکان دارد ولی در دومی ممکن نیست
- اگر نسبت به موضوعات آگاهی می‌‌داشتند، باید درب زندگی و معاشرت ایشان بسته می‌‌گشت
- در برخی اوقات داشتن علم فعلی به موضوعات قبیح می‌‌باشد
- مقتضای اصل، این است که علم فعلی ندارند
- اگر علم ایشان علم حضوری باشد دیگر نزول جناب جبرئیل(ع) لغو خواهد بود
- خلاصه مطلب
- باید نسبت به علم امام اعتقاد داشت
- آگاهی نسبت به برخی از صفات امام، و اینکه صفات ایشان والاترین صفات می‌‌باشند
- امام و امامت
دربارهٔ پدیدآورنده
آیت‌الله محمد حسین مظفر (متولد ۱۳۱۲ ق، نجف اشرف و متوفی ۱۳۸۱ ق، نجف اشرف)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد حسین میرزای نایینی، آقاضیاءِ عِراقی، سید ابوالحسن اصفهانی و محمد حسن مظفر به اتمام رساند و از سید عبدالحسین شرف‌الدین و آقابزرگ تهرانی اجازه روایت گرفت. وی رییس لجنة المجمع الثقافی بود که وابسته به جمعیة منتدى النشر بوده است. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورد. «علم الإمام» (ترجمه فارسی: پژوهشی در باب علم امام)، «میثم التمار»، «دلائل الصدق لنهج الحق»، «مؤمن الطاق»، «الإمام الصادق»؛ «الثقلان الکتاب و العترة»، «الشعائر الحسینیة» و «الشیعة و الإمامة» برخی از این آثار است.[۲] [۳]
پانویس
دریافت متن کتاب
- دریافت متن PDF کتاب در کتابخانه دیجیتالی تبیان
- دریافت متن دیجیتال کتاب در وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت