پردهخوانی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(...) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = امام حسین | | موضوع مرتبط = امام حسین | ||
خط ۱۱: | خط ۱۰: | ||
[[شمایل]] نگاری و صورتگری مذهبی، خود را در پردهها نشان میدهد. نوعی از نقاشی مذهبی در این پردهها تجلی مییابد. بر مبنای حوادث [[تاریخ اسلام]]، بهویژه وقایع [[کربلا]]، نقاشیهای در هم و برهمی روی پرده کشیده میشود که عنوان پرده نگاری دارد. نگارگران پردههای مذهبی، عموما با [[الهام]] از مقتلها، به تصویر صحنهها میپرداختند. نقالانی هم با [[نصب]] آنها بر روی دیوار و در حضور [[مردم]]، با دهانی گرم به [[تعزیه]] خوانی و [[پرده خوانی]] بر اساس حوادث به تصویر کشیده شده میپرداختند. محتوای این پردهها اعم از [[دنیا]] و [[آخرت]] و [[بهشت و جهنم]] و [[صالحان]] و شروران و حسینیان و [[یزیدیان]] بود. در این پردهها، [[شمایل]] [[حضرت عباس]] با دستانی از [[بدن]] جدا، طفلان مسلم، خیمههای سوزان، [[قیام مختار]]، مجلس [[جن]] و [[انس]]، [[معراج]] [[پیامبر]] به همراه [[براق]]، [[کوثر]]، [[ضامن آهو]]... و کشیده میشد و نقالان پرده خوان با [[نثر]] و [[شعر]]، حوادث مربوط به آنها را با صدا بازگو میکردند واز حاضران [[اشک]] میگرفتند<ref>کیهان(روزنامه ۷/۴/۷۳ص ۱۲ مقاله پردههای مذهبی. در زمینه پرده خوانی از جمله ر ک.: دایره المعارف تشیع، ج ۳، ص ۶۱۳</ref><ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۹۳.</ref>. | [[شمایل]] نگاری و صورتگری مذهبی، خود را در پردهها نشان میدهد. نوعی از نقاشی مذهبی در این پردهها تجلی مییابد. بر مبنای حوادث [[تاریخ اسلام]]، بهویژه وقایع [[کربلا]]، نقاشیهای در هم و برهمی روی پرده کشیده میشود که عنوان پرده نگاری دارد. نگارگران پردههای مذهبی، عموما با [[الهام]] از مقتلها، به تصویر صحنهها میپرداختند. نقالانی هم با [[نصب]] آنها بر روی دیوار و در حضور [[مردم]]، با دهانی گرم به [[تعزیه]] خوانی و [[پرده خوانی]] بر اساس حوادث به تصویر کشیده شده میپرداختند. محتوای این پردهها اعم از [[دنیا]] و [[آخرت]] و [[بهشت و جهنم]] و [[صالحان]] و شروران و حسینیان و [[یزیدیان]] بود. در این پردهها، [[شمایل]] [[حضرت عباس]] با دستانی از [[بدن]] جدا، طفلان مسلم، خیمههای سوزان، [[قیام مختار]]، مجلس [[جن]] و [[انس]]، [[معراج]] [[پیامبر]] به همراه [[براق]]، [[کوثر]]، [[ضامن آهو]]... و کشیده میشد و نقالان پرده خوان با [[نثر]] و [[شعر]]، حوادث مربوط به آنها را با صدا بازگو میکردند واز حاضران [[اشک]] میگرفتند<ref>کیهان(روزنامه ۷/۴/۷۳ص ۱۲ مقاله پردههای مذهبی. در زمینه پرده خوانی از جمله ر ک.: دایره المعارف تشیع، ج ۳، ص ۶۱۳</ref><ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۹۳.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۲۴: | خط ۲۱: | ||
{{امام حسین}} | {{امام حسین}} | ||
[[رده:پردهخوانی]] | [[رده:پردهخوانی]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] |
نسخهٔ ۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۵۸
مقدمه
- نوحه خوانی بر اساس پردهای که به دیوار نصب میکنند و روی آن تصاویری از چهرههای خوب و بد در تاریخ اسلام، بهویژه حوادث مربوط به عاشوراست و نوحه خوان، طبق صحنههای تصویر، اشعار و مراثی را میخواند و مردم که اغلب پای دیوارها در کوچهها و میادین یا تکیهها پای صحبت و نوحهاش مینشینند، دور او جمع میشوند و میگریند و به پرده خوان، طبق نذر و نیاز خویش، کمک مالی میکنند. پرده خوانی، یکی از هنرهای نمایشی و شرح حال و سیره اولیاء دین است که بر اساس تصاویر منقوش بر پردههای بزرگ، اجرا میگردد. پرده خوان دهانی گرم و صوتی دلنشین دارد و همراه باخواندن، اشاره به تصاویر میکند.
شمایل نگاری و صورتگری مذهبی، خود را در پردهها نشان میدهد. نوعی از نقاشی مذهبی در این پردهها تجلی مییابد. بر مبنای حوادث تاریخ اسلام، بهویژه وقایع کربلا، نقاشیهای در هم و برهمی روی پرده کشیده میشود که عنوان پرده نگاری دارد. نگارگران پردههای مذهبی، عموما با الهام از مقتلها، به تصویر صحنهها میپرداختند. نقالانی هم با نصب آنها بر روی دیوار و در حضور مردم، با دهانی گرم به تعزیه خوانی و پرده خوانی بر اساس حوادث به تصویر کشیده شده میپرداختند. محتوای این پردهها اعم از دنیا و آخرت و بهشت و جهنم و صالحان و شروران و حسینیان و یزیدیان بود. در این پردهها، شمایل حضرت عباس با دستانی از بدن جدا، طفلان مسلم، خیمههای سوزان، قیام مختار، مجلس جن و انس، معراج پیامبر به همراه براق، کوثر، ضامن آهو... و کشیده میشد و نقالان پرده خوان با نثر و شعر، حوادث مربوط به آنها را با صدا بازگو میکردند واز حاضران اشک میگرفتند[۱][۲].
منابع
پانویس
- ↑ کیهان(روزنامه ۷/۴/۷۳ص ۱۲ مقاله پردههای مذهبی. در زمینه پرده خوانی از جمله ر ک.: دایره المعارف تشیع، ج ۳، ص ۶۱۳
- ↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۹۳.