پرده‌خوانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(...)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = امام حسین
| موضوع مرتبط = امام حسین
خط ۱۱: خط ۱۰:


[[شمایل]] نگاری و صورتگری مذهبی، خود را در پرده‌ها نشان می‌دهد. نوعی از نقاشی مذهبی در این پرده‌ها تجلی می‌یابد. بر مبنای حوادث [[تاریخ اسلام]]، به‌ویژه وقایع [[کربلا]]، نقاشی‌های در هم و برهمی روی پرده کشیده می‌شود که عنوان پرده نگاری دارد. نگارگران پرده‌های مذهبی، عموما با [[الهام]] از مقتل‌ها، به تصویر صحنه‌ها می‌پرداختند. نقالانی هم با [[نصب]] آنها بر روی دیوار و در حضور [[مردم]]، با دهانی گرم به [[تعزیه]] خوانی و [[پرده خوانی]] بر اساس حوادث به تصویر کشیده شده می‌پرداختند. محتوای این پرده‌ها اعم از [[دنیا]] و [[آخرت]] و [[بهشت و جهنم]] و [[صالحان]] و شروران و حسینیان و [[یزیدیان]] بود. در این پرده‌ها، [[شمایل]] [[حضرت عباس]] با دستانی از [[بدن]] جدا، طفلان مسلم، خیمه‌های سوزان، [[قیام مختار]]، مجلس [[جن]] و [[انس]]، [[معراج]] [[پیامبر]] به همراه [[براق]]، [[کوثر]]، [[ضامن آهو]]... و کشیده می‌شد و نقالان پرده خوان با [[نثر]] و [[شعر]]، حوادث مربوط به آنها را با صدا بازگو می‌کردند واز حاضران [[اشک]] می‌گرفتند<ref>کیهان(روزنامه ۷/۴/۷۳ص ۱۲ مقاله پرده‌های مذهبی. در زمینه پرده خوانی از جمله ر ک.: دایره المعارف تشیع، ج ۳، ص ۶۱۳</ref><ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۹۳.</ref>.
[[شمایل]] نگاری و صورتگری مذهبی، خود را در پرده‌ها نشان می‌دهد. نوعی از نقاشی مذهبی در این پرده‌ها تجلی می‌یابد. بر مبنای حوادث [[تاریخ اسلام]]، به‌ویژه وقایع [[کربلا]]، نقاشی‌های در هم و برهمی روی پرده کشیده می‌شود که عنوان پرده نگاری دارد. نگارگران پرده‌های مذهبی، عموما با [[الهام]] از مقتل‌ها، به تصویر صحنه‌ها می‌پرداختند. نقالانی هم با [[نصب]] آنها بر روی دیوار و در حضور [[مردم]]، با دهانی گرم به [[تعزیه]] خوانی و [[پرده خوانی]] بر اساس حوادث به تصویر کشیده شده می‌پرداختند. محتوای این پرده‌ها اعم از [[دنیا]] و [[آخرت]] و [[بهشت و جهنم]] و [[صالحان]] و شروران و حسینیان و [[یزیدیان]] بود. در این پرده‌ها، [[شمایل]] [[حضرت عباس]] با دستانی از [[بدن]] جدا، طفلان مسلم، خیمه‌های سوزان، [[قیام مختار]]، مجلس [[جن]] و [[انس]]، [[معراج]] [[پیامبر]] به همراه [[براق]]، [[کوثر]]، [[ضامن آهو]]... و کشیده می‌شد و نقالان پرده خوان با [[نثر]] و [[شعر]]، حوادث مربوط به آنها را با صدا بازگو می‌کردند واز حاضران [[اشک]] می‌گرفتند<ref>کیهان(روزنامه ۷/۴/۷۳ص ۱۲ مقاله پرده‌های مذهبی. در زمینه پرده خوانی از جمله ر ک.: دایره المعارف تشیع، ج ۳، ص ۶۱۳</ref><ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۹۳.</ref>.
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۴: خط ۲۱:
{{امام حسین}}
{{امام حسین}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:پرده‌خوانی]]
[[رده:پرده‌خوانی]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]

نسخهٔ ‏۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۵۸

مقدمه

  • نوحه خوانی بر اساس پرده‌ای که به دیوار نصب می‌کنند و روی آن تصاویری از چهره‌های خوب و بد در تاریخ اسلام، به‌ویژه حوادث مربوط به عاشوراست و نوحه خوان، طبق صحنه‌های تصویر، اشعار و مراثی را می‌خواند و مردم که اغلب پای دیوارها در کوچه‌ها و میادین یا تکیه‌ها پای صحبت و نوحه‌اش می‌نشینند، دور او جمع می‌شوند و می‌گریند و به پرده خوان، طبق نذر و نیاز خویش، کمک مالی می‌کنند. پرده خوانی، یکی از هنرهای نمایشی و شرح حال و سیره اولیاء دین است که بر اساس تصاویر منقوش بر پرده‌های بزرگ، اجرا می‌گردد. پرده خوان دهانی گرم و صوتی دلنشین دارد و همراه باخواندن، اشاره به تصاویر می‌کند.

شمایل نگاری و صورتگری مذهبی، خود را در پرده‌ها نشان می‌دهد. نوعی از نقاشی مذهبی در این پرده‌ها تجلی می‌یابد. بر مبنای حوادث تاریخ اسلام، به‌ویژه وقایع کربلا، نقاشی‌های در هم و برهمی روی پرده کشیده می‌شود که عنوان پرده نگاری دارد. نگارگران پرده‌های مذهبی، عموما با الهام از مقتل‌ها، به تصویر صحنه‌ها می‌پرداختند. نقالانی هم با نصب آنها بر روی دیوار و در حضور مردم، با دهانی گرم به تعزیه خوانی و پرده خوانی بر اساس حوادث به تصویر کشیده شده می‌پرداختند. محتوای این پرده‌ها اعم از دنیا و آخرت و بهشت و جهنم و صالحان و شروران و حسینیان و یزیدیان بود. در این پرده‌ها، شمایل حضرت عباس با دستانی از بدن جدا، طفلان مسلم، خیمه‌های سوزان، قیام مختار، مجلس جن و انس، معراج پیامبر به همراه براق، کوثر، ضامن آهو... و کشیده می‌شد و نقالان پرده خوان با نثر و شعر، حوادث مربوط به آنها را با صدا بازگو می‌کردند واز حاضران اشک می‌گرفتند[۱][۲].

منابع

پانویس

  1. کیهان(روزنامه ۷/۴/۷۳ص ۱۲ مقاله پرده‌های مذهبی. در زمینه پرده خوانی از جمله ر ک.: دایره المعارف تشیع، ج ۳، ص ۶۱۳
  2. ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۹۳.