انتظار فرج چه فضیلتی دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'آقای دکتر شفیعی سروستانی؛}}' به 'آقای دکتر شفیعی سروستانی (پژوهشگر معارف مهدویت)؛}}')
خط ۵۱: خط ۵۱:
:::::*«در [[روایات]]، [[ارزش]] و [[فضیلت]] بسیاری برای "[[انتظار]]" شمرده شده است که برخی از آن‌ها را می‌آوریم. [[پیامبر خاتم|پیامبر گرامی اسلام]] {{صل}} [[برترین]] [[عبادت]] را [[انتظار فرج]] می‌داند<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۱، ص ۲۸۷.</ref>. و در جای دیگری می‌فرماید: [[برترین]] [[جهاد]] [[امت]] من [[انتظار فرج]] است<ref>بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۱۴۳.</ref>. [[حضرت علی]] {{ع}} نیز فرمود: [[منتظر فرج]] باشید و از [[رحمت]] [[خداوند]] [[ناامید]] نشوید. به درستی که خوشایندترین اعمال نزد [[خداوند]]، [[انتظار فرج]] است<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۳.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} نیز فرمود: [[منتظر]] امر ما، به سان آن است که در [[راه خدا]] به [[خون]] خود غلتیده باشد<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۶۴۵.</ref>. در روایتی [[علامه مجلسی|مرحوم مجلسی]] از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] می‌کند: هرکس که بمیرد در حالی که [[منتظر]] این امر باشد، همانند کسی است که با [[حضرت قائم]] {{ع}} در خیمه‌اش بوده باشد. پس [[حضرت]] چند لحظه‌ای درنگ کرده، آن‌گاه فرمود: نه، بلکه مانند کسی است که در خدمت آن [[حضرت]] [[شمشیر]] بزند. سپس فرمود: نه، به [[خدا]] همچون کسی است که در پیشگاه [[رسول خدا]] {{صل}} [[شهید]] شده باشد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۶.</ref>. و نیز در [[روایت]] دیگری می‌فرماید: بدانید کسی که [[منتظر ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} باشد، [[پاداش]] کسی را دارد که شب‌ها را برای انجام [[عبادت]] بیدار، و روزها روزه‌دار باشد<ref>کافی، ج ۲، ص ۲۲۲.</ref>. و در ضمن [[حدیث]] مفصلی آمده است که آن [[حضرت]] فرمود: هرکس [[منتظر]] امر ما باشد و بر [[ترس]] و آزاری که از [[دشمنان]] ما می‌بیند [[صبر]] کند، فردای [[قیامت]] با ما خواهد بود<ref>کافی، ج ۱، ص ۳۷۲.</ref>. پس [[انتظار]]، [[آدمی]] را [[متعهد]] می‌سازد که برای تحقق [[هدف‌های اسلامی]] و آرمان‌های انسانی، بدون هیچ‌گونه ضعف و [[یأس]]، [[تلاش]] کند و به سوی مقاصد متعالی [[اسلام]] گام بردارد و پیوسته مقاوم و استوار، به [[وظایف]] دینی و اسلامی خود عمل نماید. از همین جهت است که "[[انتظار]]" در [[روایات]]، [[عبادت]] شمرده شده و از [[بهترین]] و با ارزش‌ترین اعمال به شمار آمده است»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۴۳.</ref>.
:::::*«در [[روایات]]، [[ارزش]] و [[فضیلت]] بسیاری برای "[[انتظار]]" شمرده شده است که برخی از آن‌ها را می‌آوریم. [[پیامبر خاتم|پیامبر گرامی اسلام]] {{صل}} [[برترین]] [[عبادت]] را [[انتظار فرج]] می‌داند<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۱، ص ۲۸۷.</ref>. و در جای دیگری می‌فرماید: [[برترین]] [[جهاد]] [[امت]] من [[انتظار فرج]] است<ref>بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۱۴۳.</ref>. [[حضرت علی]] {{ع}} نیز فرمود: [[منتظر فرج]] باشید و از [[رحمت]] [[خداوند]] [[ناامید]] نشوید. به درستی که خوشایندترین اعمال نزد [[خداوند]]، [[انتظار فرج]] است<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۳.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} نیز فرمود: [[منتظر]] امر ما، به سان آن است که در [[راه خدا]] به [[خون]] خود غلتیده باشد<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۶۴۵.</ref>. در روایتی [[علامه مجلسی|مرحوم مجلسی]] از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] می‌کند: هرکس که بمیرد در حالی که [[منتظر]] این امر باشد، همانند کسی است که با [[حضرت قائم]] {{ع}} در خیمه‌اش بوده باشد. پس [[حضرت]] چند لحظه‌ای درنگ کرده، آن‌گاه فرمود: نه، بلکه مانند کسی است که در خدمت آن [[حضرت]] [[شمشیر]] بزند. سپس فرمود: نه، به [[خدا]] همچون کسی است که در پیشگاه [[رسول خدا]] {{صل}} [[شهید]] شده باشد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۶.</ref>. و نیز در [[روایت]] دیگری می‌فرماید: بدانید کسی که [[منتظر ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} باشد، [[پاداش]] کسی را دارد که شب‌ها را برای انجام [[عبادت]] بیدار، و روزها روزه‌دار باشد<ref>کافی، ج ۲، ص ۲۲۲.</ref>. و در ضمن [[حدیث]] مفصلی آمده است که آن [[حضرت]] فرمود: هرکس [[منتظر]] امر ما باشد و بر [[ترس]] و آزاری که از [[دشمنان]] ما می‌بیند [[صبر]] کند، فردای [[قیامت]] با ما خواهد بود<ref>کافی، ج ۱، ص ۳۷۲.</ref>. پس [[انتظار]]، [[آدمی]] را [[متعهد]] می‌سازد که برای تحقق [[هدف‌های اسلامی]] و آرمان‌های انسانی، بدون هیچ‌گونه ضعف و [[یأس]]، [[تلاش]] کند و به سوی مقاصد متعالی [[اسلام]] گام بردارد و پیوسته مقاوم و استوار، به [[وظایف]] دینی و اسلامی خود عمل نماید. از همین جهت است که "[[انتظار]]" در [[روایات]]، [[عبادت]] شمرده شده و از [[بهترین]] و با ارزش‌ترین اعمال به شمار آمده است»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۴۳.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}
{{جمع شدن|۴. آقای دکتر شفیعی سروستانی (پژوهشگر معارف مهدویت)؛}}
{{جمع شدن|۴. آقای دکتر شفیعی سروستانی (پژوهشگر معارف مهدویت)؛}}
[[پرونده:13681061.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[ابراهیم شفیعی سروستانی]]]]
[[پرونده:13681061.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[ابراهیم شفیعی سروستانی]]]]
خط ۵۹: خط ۶۰:
:::::#در همان کتاب، به [[نقل]] از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] دیگری به این شرح در [[فضیلت منتظران]] وارد شده است: خوشا به حال [[شیعیان]] [[قائم]] ما که در زمان غیبتش، چشم به راه [[ظهور]] او هستند و هنگام ظهورش، [[فرمان‌بردار]] او. آنان [[اولیای خدا]] هستند، همان‌ها که نه ترسی برایشان هست و نه [[اندوهگین]] می‌شوند<ref>همان، ص ۳۵۷، ح ۵۴.</ref>.  
:::::#در همان کتاب، به [[نقل]] از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] دیگری به این شرح در [[فضیلت منتظران]] وارد شده است: خوشا به حال [[شیعیان]] [[قائم]] ما که در زمان غیبتش، چشم به راه [[ظهور]] او هستند و هنگام ظهورش، [[فرمان‌بردار]] او. آنان [[اولیای خدا]] هستند، همان‌ها که نه ترسی برایشان هست و نه [[اندوهگین]] می‌شوند<ref>همان، ص ۳۵۷، ح ۵۴.</ref>.  
:::::#در [[روایت]] دیگری، [[مجلسی]] از [[امام صادق]] {{ع}} چنین [[نقل]] می‌کند: هر کس از شما بمیرد در حالی که [[منتظر]] این امر باشد، همانند کسی است که با [[حضرت قائم]] {{ع}} در خیمه‌اش بوده باشد. سپس [[حضرت]] چند لحظه‌ای درنگ کرد و آن گاه فرمود: نه، بلکه مانند کسی است که در [[خدمت]] آن [[حضرت]] [[شمشیر]] بزند. سپس فرمود: نه، به [[خدا]] همچون کسی است که در پیشگاه [[رسول خدا]] می‌شهید شده باشد<ref>بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۲۶، ح ۱۸.</ref>»<ref>[[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[چشم به راه (کتاب)|چشم به راه]]، ص۵۰.</ref>.
:::::#در [[روایت]] دیگری، [[مجلسی]] از [[امام صادق]] {{ع}} چنین [[نقل]] می‌کند: هر کس از شما بمیرد در حالی که [[منتظر]] این امر باشد، همانند کسی است که با [[حضرت قائم]] {{ع}} در خیمه‌اش بوده باشد. سپس [[حضرت]] چند لحظه‌ای درنگ کرد و آن گاه فرمود: نه، بلکه مانند کسی است که در [[خدمت]] آن [[حضرت]] [[شمشیر]] بزند. سپس فرمود: نه، به [[خدا]] همچون کسی است که در پیشگاه [[رسول خدا]] می‌شهید شده باشد<ref>بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۲۶، ح ۱۸.</ref>»<ref>[[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[چشم به راه (کتاب)|چشم به راه]]، ص۵۰.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{جمع شدن|۵. پژوهشگران مسجد مقدس جمکران؛}}
[[پرونده:4764567.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[پژوهشگران مسجد مقدس جمکران]]]]
::::::'''[[پژوهشگران مسجد مقدس جمکران]]'''، در کتاب ''«[[ انتظار چیست منتظر کیست؟ (کتاب)| انتظار چیست منتظر کیست؟]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
::::::«در [[روایات]] رسیده از [[ائمه اطهار]]{{عم}} آن چنان [[منزلت]] و مقامی برای [[منتظران]] [[مهدی موعود]]{{ع}} بیان شده که [[انسان]] را به شگفتی وا می‌دارد، که آیا ممکن است چنین عمل به ظاهر ساده‌ای این همه [[فضیلت]] و [[پاداش]] داشته باشد ؟!! تا بدانجا که [[امام جواد]]{{ع}} فرمودند:"[[برترین]] [[اعمال شیعیان]] ما [[انتظار فرج]] ([[مهدی موعود]]{{ع}}) است"<ref>{{متن حدیث|"... أَفْضَلُ أَعْمَالِ شِيعَتِنَا انْتِظَارُ الْفَرَجِ..."}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۷۱، ادامه حدیث ۱، باب ۳۶.</ref>؛
::::::البته با اندکی تأمل و توجه به [[فلسفه انتظار]] و [[وظایف]] [[منتظران واقعی]] سر این همه [[فضیلت]] روشن خواهد شد. چه این که در [[نبوی]] [[شریف]] آمده است: {{متن حدیث|"أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ أَحْمَزُهَا"}}<ref>مجمع البحرین، ص ۲۹۷؛ در انتظار ققنوس، ص ۲۷۸.</ref>. و شاید سر این [[فضیلت]] بزرگ، [[سختی]] و مشقتی باشد که در [[انتظار واقعی]] نهفته است، والا صرف ادعای [[انتظار]] که مشکل و دشوار نیست. در اینجا به روایاتی چند از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[ائمه معصومین]]{{عم}} پیرامون [[فضیلت انتظار]] و [[منزلت]] و مقامی که برای [[منتظران واقعی]] [[مصلح جهانی]] بیان شده است، اشاره می‌کنیم. شاید تذکری باشد برای نگارنده و خواننده، به [[امید]] این که از [[منتظران حقیقی]] قدوم آن [[منجی]] عالم [[بشریت]] باشیم ان شاء [[الله]].
:::::#از [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[نقل]] شده که [[پیامبر]]{{صل}} فرموده است:"[[بهترین]] [[عبادت]] ها، [[انتظار فرج]] است"<ref>{{متن حدیث|"اَفْضَلُ اْلعِبادَه اِنْتِظارُ اْلفَرَجِ..."}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص ۵۳۷، ح ۶، باب ۲۵.</ref>؛
:::::#[[امام سجاد]]{{ع}} به ابا خالد می‌فرمایند:"اهل [[زمان غیبت]] او ([[امام مهدی]]{{ع}}) که [[معتقد به امامت]] او و [[منتظران]] [[ظهور]] او هستند، [[برتر]] از اهل هر زمانی هستند..."<ref> {{متن حدیث|"...يَا أَبَا خَالِدٍ إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَيْبَتِهِ الْقَائِلِينَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ مِنْ أَهْلِ كُلِّ زَمَان‏..."}}؛ منتخب الاثر فی الامام الثانی عشر{{ع}}، ص ۳۰۵.</ref>؛
:::::#[[مرحوم صدوق]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] کرده که آن [[حضرت]] بعد از معرفی فرزندش [[امام]] [[موسی بن جعفر]]{{ع}} و این که [[امام مهدی]]{{ع}} که کامل کننده [[دوازده امام]] است از صلب اوست، فرمودند: "کسی که [[منتظر]] دوازدهمین آنان باشد، مانند کسی است که شمشیرش را از غلاف بیرون کشیده و پیش روی [[رسول خدا]]{{صل}} از آن [[حضرت]] [[دفاع]] می‌نماید"<ref> {{متن حدیث|"... الْمُنْتَظِرُ لِلثَّانِي عَشَرَ مِنْهُمْ كَالشَّاهِرِ سَيْفَهُ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ{{صل}}  يَذُبُّ عَنْه‏..."}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۶، ح ۵، باب ۳۳.</ref>؛ 
:::::#در همان کتاب نیز به [[نقل]] از [[امام صادق]]{{ع}} در [[روایت]] دیگری در [[فضیلت منتظران]] چنین آمده است:"ای ابابصیر! خوشا به حال [[شیعیان]] [[قائم]] ما، کسانی که در غیبتش [[منتظِر]] [[ظهور]] او هستند، و در حال ظهورش نیز فرمانبردار اویند. آنان [[اولیای خدا]] هستند که نه ترسی بر آن هاست و نه [[اندوهگین]] می‌شوند"<ref>{{متن حدیث|"... يَا أَبَا بَصِيرٍ طُوبَى لِشِيعَةِ قَائِمِنَا{{ع}} الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ فِي غَيْبَتِهِ وَ الْمُطِيعِينَ لَهُ فِي ظُهُورِهِ أُولَئِكَ أَوْلِيَاءُ اللَّهِ الَّذِينَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُون‏"}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۳۹، ح ۵۴، باب ۳۳.</ref>؛
:::::#[[مرحوم مجلسی]] روایتی به [[سند]] خود از "[[فیض]] بن مختار" [[نقل]] می‌کند که در آن [[روایت]] [[امام صادق]]{{ع}} می‌فرمایند:"[[راوی]] می‌گوید: [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: هرکس از شما بمیرد در حالی که [[منتظر]] این امر ([[ظهور امام عصر]]) باشد، همانند کسی است که با [[حضرت قائم]]{{ع}} در خیمه‌اش بوده باشد. سپس [[حضرت]] چند لحظه‌ای درنگ کرده، آن گاه فرمودند: نه، بلکه مانند کسی است که در [[خدمت]] آن [[حضرت]] [[شمشیر]] بزند. سپس فرمودند: نه، به [[خدا]] قسم همچون کسی است که در رکاب [[رسول خدا]]{{صل}} [[شهید]] شده باشد"<ref>{{متن حدیث|"مَنْ مَاتَ مِنْكُمْ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ لِهَذَا الْأَمْرِ كَمَنْ هُوَ مَعَ الْقَائِمِ فِي فُسْطَاطِهِ قَالَ ثُمَّ مَكَثَ هُنَيْئَةً ثُمَّ قَالَ لَا بَلْ كَمَنْ قَارَعَ مَعَهُ بِسَيْفِهِ ثُمَّ قَالَ لَا وَ اللَّهِ إِلَّا كَمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ{{صل}}"}}؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۶، ح ۱۸.</ref>»<ref>[[انتظار چیست منتظر کیست؟ (کتاب)|انتظار چیست منتظر کیست؟]]، ص 19-22.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}



نسخهٔ ‏۷ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۱۷

الگو:پرسش غیرنهایی

انتظار فرج چه فضیلتی دارد؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / غیبت امام مهدی / وظایف و تکالیف مسلمانان در عصر غیبت / فضیلت انتظار
مدخل اصلیفضیلت انتظار فرج

انتظار فرج چه فضیلتی دارد؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

علی رضا رجالی تهرانی
حجت الاسلام و المسلمین علی رضا رجالی تهرانی، در کتاب «یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان» در این‌باره گفته است:
«در روایات اسلامی فضیلت و ثواب بسیاری برای منتظران آن امام منتظر (ع) بیان شده است. ما در اینجا به چند نمونه اکتفا می‏‌کنیم:
  1. جعفر بن ابی دلف می‏‌گوید: شنیدم حضرت امام رضا (ع) می‏‌‏فرمود: همانا امام بعد از من پسرم علی است، امر او امر من، گفته‏‌اش گفته من و اطاعتش اطاعت از من است و امام بعد از او، پسرش حسن است، امر او امر پدرش، و گفته او گفته پدرش و اطاعت او اطاعت از پدرش می‏‌باشد. سپس ساکت شد. عرض کردم: ای فرزند رسول خدا! امام بعد از حسن (ع) کیست؟ پس آن حضرت به شدّت گریست، سپس فرمود: البتّه بعد از حسن پسرش آن‏که قائم به حق و مورد انتظار است، می‏‌باشد. گفتم: ای فرزند رسول خدا (ص) چرا قائم نامیده شده است؟ فرمود: چون‏که او به پا خیزد، پس از آن‏که یادش مرده باشد و بیشتر معتقدان به امامتش برگشته باشند. گفتم: چرا منتظر نامیده شده است؟ فرمود: زیرا او را غیبتی است که روزهای بسیار و مدّتی طولانی دارد، پس مخلصان منتظر خروجش باشند و اهل تردید انکارش کنند، و جاهلان یاد او را به استهزا گیرند، و وقت‌‏گذاران در آن دروغگو شوند، و عجله‌‏کنندگان در آن هلاک گردند، و تسلیم‌‏شوندگان در آن نجات یابند[۱]
  2. کسی از امام صادق (ع) پرسید: چه می‏‌‏گویید درباره شخصی که دارای ولایت پیشوایان است و انتظار ظهور حضرت حق را می‏‌کشد و در این حال از دنیا می‏‌‏رود؟ امام(ع) در پاسخ فرمود: او همانند کسی است که با رهبر این انقلاب در خیمه او (ستاد ارتش او) بوده باشد -سپس اندکی سکوت کرد- و فرمود: مانند کسی است که با پیامبر اکرم (ص) در مبارزاتش همراه بوده است[۲]
  3. فیض بن مختار از امام صادق (ع) روایت کند که فرمود: هرکس از شما بمیرد، در حالی‏که منتظر این امر (ظهور مهدی) باشد، همانند کسی است که با حضرت قائم (ع) در خیمه‏‌اش بوده باشد. سپس چند لحظه‏‌ای درنگ کرده و آنگاه فرمود: نه، بلکه مانند کسی است که در خدمت آن حضرت شمشیر بزند. سپس فرمود: نه به خدا، همچون کسی است که در رکاب رسول خدا (ص) شهید شده باشد[۳]
  4. امیر المؤمنین (ع) فرمود: منتظر فرج باشید و از رحمت خدا ناامید نشوید، به درستی که بهترین عمل نزد خداوند عزّ و جلّ انتظار فرج است[۴]»[۵].

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. کمال الدّین و تمام النّعمة، شیخ صدوق، ص ۳۷۸
  2. اثبات الهداة، شیخ حرّ عاملی، ج ۷، ص ۴۰
  3. بحار الانوار، علّامه مجلسی، ج ۵۲، ص ۱۲۶.
  4. بحار الانوار، علّامه مجلسی، ج ۵۲، ص ۱۲۳
  5. رجالی تهرانی؛علی رضا، یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص ۲۴۳.
  6. الخصال، ص ۶۲۶؛ کمال الدین و تمام النعمه، ص۶۴۵؛ شرح الاخبار، ج۳، ص۵۶۰؛ تحف العقول، ص۱۱۵؛ معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۳، ص۷۵.
  7. المحاسن، ج۱، ص۱۷۳؛ کمال الدین و تمام النعمه، ص۶۴۴؛ بحار الانوار، ج۷۴، ص۱۲۶.
  8. الغیبة، نعمانی، ص۹۲؛ کمال الدین و تمام النعمه، ص ۳۳۵-۶۴۷؛ الصراط المستقیم، ج۲، ص۲۲۸.
  9. صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص۱۲۲ - ۱۲۳.
  10. ذاریات، آیه ۵۶
  11. انتظار فرج عبادت است؛ اربلی، کشف الغمة في معرفة الأئمة، ج ۲، ص ۱۰۱ و شیخ طوسی، امالی، ص ۴۰۵
  12. برترین عبادت انتظار فرج است؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۸۷ و ر.ک: ترمذی، سنن، ج ۵، ص ۵۶۵
  13. برترین کارهای امت من، انتظار فرج از جانب خداوند است؛ شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ج ۲، ص ۳۶ و شیخ صدوق ، کمال الدین وتمام النعمة، ج ۲، ص ۶۴۴
  14. برترین جهاد امت من انتظار گشایش است حرانی، تحف العقول، ص ۳۷
  15. ر.ک: یوسف، آیه ۸۷
  16. ... و تسلیم به امر ما، و پرهیزکاری و فروتنی، و انتظار قائم ما...؛ شیخ کلینی، الکافی، ج ۲، ص ۲۳، ح ۱۳
  17. بر شما باد به تسلیم و رد امور به ما و انتظار امر ما و امر خودتان و فرج ما و فرج خودتان؛کشی، رجال کشی، ص ۱۳۸.
  18. «" هُوَ بِمَنْزِلَةِ مَنْ كَانَ مَعَ اَلْقَائِمِ فِي فُسْطَاطِهِ ثُمَّ سَكَتَ هُنَيْئَةً ثُمَّ قَالَ هُوَ كَمَنْ كَانَ مَعَ رَسُولِ اَللَّهِ "»؛ برقی، محاسن، ج ۱، ص ۱۷۳ و بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۲۵
  19. سلیمیان، خدامراد، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.
  20. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷.
  21. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۸۳؛ غیبة طوسی، ص ۱۷۶.
  22. بحار الانوار، ج ۴۷، ص ۶۰-ج ۵۱، ص ۱۵۶.
  23. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۳۵.
  24. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۸۷.
  25. بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۱۴۳.
  26. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۳.
  27. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۴۵.
  28. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۶.
  29. کافی، ج ۲، ص ۲۲۲.
  30. کافی، ج ۱، ص ۳۷۲.
  31. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۳.
  32. بحارالأنوار ، ج ۵۲، ص ۱۲۲، ح ۴.
  33. کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۴۵، ح ۶.
  34. همان، ص ۳۵۷، ح ۵۴.
  35. بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۲۶، ح ۱۸.
  36. شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۵۰.
  37. «"... أَفْضَلُ أَعْمَالِ شِيعَتِنَا انْتِظَارُ الْفَرَجِ..."»؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۷۱، ادامه حدیث ۱، باب ۳۶.
  38. مجمع البحرین، ص ۲۹۷؛ در انتظار ققنوس، ص ۲۷۸.
  39. «"اَفْضَلُ اْلعِبادَه اِنْتِظارُ اْلفَرَجِ..."»؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص ۵۳۷، ح ۶، باب ۲۵.
  40. «"...يَا أَبَا خَالِدٍ إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَيْبَتِهِ الْقَائِلِينَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ مِنْ أَهْلِ كُلِّ زَمَان‏..."»؛ منتخب الاثر فی الامام الثانی عشر(ع)، ص ۳۰۵.
  41. «"... الْمُنْتَظِرُ لِلثَّانِي عَشَرَ مِنْهُمْ كَالشَّاهِرِ سَيْفَهُ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ(ص) يَذُبُّ عَنْه‏..."»؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۶، ح ۵، باب ۳۳.
  42. «"... يَا أَبَا بَصِيرٍ طُوبَى لِشِيعَةِ قَائِمِنَا(ع) الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ فِي غَيْبَتِهِ وَ الْمُطِيعِينَ لَهُ فِي ظُهُورِهِ أُولَئِكَ أَوْلِيَاءُ اللَّهِ الَّذِينَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُون‏"»؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۳۹، ح ۵۴، باب ۳۳.
  43. «"مَنْ مَاتَ مِنْكُمْ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ لِهَذَا الْأَمْرِ كَمَنْ هُوَ مَعَ الْقَائِمِ فِي فُسْطَاطِهِ قَالَ ثُمَّ مَكَثَ هُنَيْئَةً ثُمَّ قَالَ لَا بَلْ كَمَنْ قَارَعَ مَعَهُ بِسَيْفِهِ ثُمَّ قَالَ لَا وَ اللَّهِ إِلَّا كَمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ(ص)"»؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۶، ح ۱۸.
  44. انتظار چیست منتظر کیست؟، ص 19-22.