مرگ سرخ و سفید: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
*[[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} فرمود: "در آستانه [[قیام]] [[امام مهدی|قائم]]{{ع}} ... [[مرگ سفید]] است ...؛ اما [[مرگ سفید]]، پس آن [[طاعون]] است"<ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۳۸، ح ۴۳۰</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۳۹۳.</ref>. | *[[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} فرمود: "در آستانه [[قیام]] [[امام مهدی|قائم]]{{ع}} ... [[مرگ سفید]] است ...؛ اما [[مرگ سفید]]، پس آن [[طاعون]] است"<ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۳۸، ح ۴۳۰</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۳۹۳.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | ==پرسش مستقیم== | ||
* [[مرگ سرخ و سفید به چه معناست و آیا از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)]] | |||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||
نسخهٔ ۴ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۱۰
- این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
امام باقر(ع) در حدیثی درباره توصیف احوال قبل از ظهور می‌‌فرماید: زمانی حضرت مهدی(ع) ظهور می‌‌نماید که مردم از بسیاری مشکلات و مصیبت‌های بزرگ صبح و شام آرزوی مرگ می‌‌کنند[۱]. در روایتی دیگر نیز فرموده‌اند: زمانی خواهد آمد که مردم تمنای مردن دارند[۲]. امیرالمؤمنین(ع) در حدیثی فرمود: قبل از ظهور حضرت قائم(ع) مرگ و سرخ و مرگ سفید خواهد بود که مرگ سرخ، کشته شدن با شمشیر است و مرگ، سفید، مردن از مرض وبا است[۳]. امام صادق(ع) فرمود: پیش از قیام حضرت قائم(ع) دو نوع مرگ پدیدار خواهد شد، یک مرگ سرخ و دیگری مرگ سفید و با این دو نوع مرگ آنقدر مردم بمیرند که از هر هفت نفر پنج نفر خواهند مرد و مرگ سرخ، قتل با شمشیر است و مرگ سفید، مردن از مرض وبا می‌‌باشد[۴]. امام صادق(ع) فرمود: ظهور واقع نخواهد شد مگر زمانی که دو سوم مردم از دنیا بروند. شخصی پرسید: اگر دو سوم مردم بمیرند دیگر چه چیز باقی خواهد ماند؟! حضرت پاسخ داد: (شما شیعیان و دوستان حضرت مهدی(ع) باقی می‌‌مانید) آیا دوست ندارید که جزو آن یک سوم باقی مانده باشید؟![۵] امیرالمؤمنین(ع) فرمود: حضرت مهدی(ع) زمانی قیام خواهد کرد که یک سوم مردم کشته شده باشند و یک سوم مردم بمیرند و یک سوم از آنان باقی مانده باشد[۶]. رسول خدا(ص) فرمود: زمانی خواهد رسید که بهترین آرزوی مؤمن مرگ اوست و در آن زمان دجال قیام خواهد کرد[۷]. در روایتی دیگر فرمود: در آخرالزمان مردم بر سر قبرها می‌‌روند، بر روی آن می‌خوابند و می‌‌گویید: ای کاش من به جای شخصی بودم که در این قبر مدفون گشته؛ آنان برای شوق دیدار خداوند چنین نمی‌گویند، بلکه بلا به حدی شدید است که تمنای مرگ می‌‌کنند[۸][۹].
مرگ سرخ و سفید در موعودنامه
- تعبیری است که در برخی روایات مربوط به ظهور حضرت آمده است. امیر المؤمنین علی (ع) می‌فرمایند: پیش از ظهور قائم(ع) جهان دچار دو نوع مرگ می‌شود: مرگ سفید و سرخ. مرگ سرخ با شمشیر است و مرگ سفید با طاعون است[۱۰].
- امام صادق (ع) نیز می‌فرمایند: پیش از ظهور قائم (ع) دو نوع مرگ پدیدار می‌گردد: مرگ سرخ و مرگ سفید. به اندازه‌ای از انسان‌ها کشته می‌شوند که از هر هفت نفر، پنج تن نابود می‌گردند[۱۱][۱۲].
- در برخی روایات مربوط به ظهور حضرت، تعبیر به "مرگ سفید" شده است. پیامبر گرامی اسلام (ص) می‌فرمایند: قیامت برپا نمی‌گردد، تا این‌که مرگ سفید ظاهر شود. گفتند یا رسول الله! مرگ سفید چیست؟ فرمود: "مرگ ناگهانی"[۱۳]. امیر المؤمنین علی (ع) می‌فرمایند: پیش از ظهور قائم (ع) مرگ سرخ و سفید وجود دارد... و مرگ سفید طاعون است[۱۴][۱۵].
مرگ سرخ و سفید در فرهنگنامه مهدویت
- در روایات فراوانی گفته شده است: در آستانه ظهور، جنگهای خونین فراوانی رخ خواهد داد که بسیاری از مردم، کشته خواهند شد.
- از این کشتار، به مرگ سرخ یاد شده است. حضرت علی(ع) در این باره فرمود: "در آستانه قیام قائم، مرگ سرخ، مرگ سفید و ملخهایی به هنگام و ملخهایی نابه هنگام سرخ، همچون خون خواهد بود؛ اما مرگ سرخ "کشته شدن با" شمشیر است و مرگ سفید به وسیله طاعون است"[۱۶][۱۷].
- در روایات، از آن به بیماری طاعون که باعث مرگ انسانهای فراوانی می‌شود، یاد شده است.
- حضرت علی(ع) فرمود: "در آستانه قیام قائم(ع) ... مرگ سفید است ...؛ اما مرگ سفید، پس آن طاعون است"[۱۸][۱۹].
پرسش مستقیم
پرسش‌های وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۵۰.
- ↑ همان، ص ۶۴۲.
- ↑ غیبت نعمانی: ص ۲۷۷.
- ↑ بحار الأنوار: ج ۵۲، ص ۲۰۷.
- ↑ همان.
- ↑ ملاحم: ص ۵۸.
- ↑ سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۲۱.
- ↑ همان: ص ۲۶۹.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۵۴۳-۵۴۴.
- ↑ غیبة نعمانی، ص ۲۷۷؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۱.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۶۵؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۷.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۴۰.
- ↑ الفائق، ج ۱، ص ۱۴۱.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۱؛ غیبة طوسی، ص ۲۶۷.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۴۰.
- ↑ " بَيْنَ يَدَيِ الْقَائِمِ مَوْتٌ أَحْمَرُ وَ مَوْتٌ أَبْيَضُ وَ جَرَادٌ فِي حِينِهِ وَ جَرَادٌ فِي غَيْرِ حِينِهِ أَحْمَرُ كَأَلْوَانِ الدَّمِ فَأَمَّا الْمَوْتُ الْأَحْمَرُ فَالسَّيْفُ وَ أَمَّا الْمَوْتُ الْأَبْيَضُ فَالطَّاعُونُ"، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۳۸، ح ۴۳۰
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۳۹۳.
- ↑ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۳۸، ح ۴۳۰
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۳۹۳.