اصحاب امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۹ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۰۰

متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

یاران امام مهدی در حدیث | یاران امام مهدی در نهج البلاغه | یاران امام مهدی در کلام اسلامی | یاران امام مهدی در تاریخ اسلامی | یاران امام مهدی در معارف مهدوی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل یاران امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

پس از گردآمدن یاران خاص حضرت در آغاز ظهور، نوبت به یاوران آن حضرت می‌رسد. آنان به طور سریع در مکه جمع شده، آماده یاری او می‌شوند. شمار یاوران آن حضرت در ابتدا افزون بر ده هزار خواهد شد؛ چنان که امام صادق (ع) فرمود: "امام زمان (ع) خروج نمی‌کند، مگر همراه یاران نیرومند و رشید، و این یاران کمتر از ده هزار نفر نیستند"^[۱]؛ آنچه در اینجا باید یادآور شد اینکه بخشی از یاران، همان شیعیان واقعی آن حضرتند که در دوران غیبت به شایستگی به وظایف خود عمل کرده‌اند. در این‌باره ابو بصیر از امام صادق (ع) روایت می‌کند: امام در تفسیر این قول خدای تعالی ﴿يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لاَ يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا﴾^[۲]؛ فرمود: یعنی خروج قائم منتظر ما، سپس فرمود: ای ابا بصیر! خوشا به حال شیعیان قائم ما، کسانی که در غیبتش منتظر ظهور او هستند و در حال ظهورش نیز فرمانبردار اویند. آنان اولیای خدا هستند که نه خوفی بر آنهاست و نه اندوهگین می‌شوند"^[۳]»^[۴].

اصحاب عام امام مهدی

اصحاب خاص امام مهدی

پرسش‌های وابسته

اصحاب خاص امام مهدی چه تعداد هستند؟ (پرسش)

منابع

سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ "مَا يَخْرُجُ إِلَّا فِي أُولِي قُوَّةٍ وَ مَا يَكُونُ أُولُو الْقُوَّةِ أَقَلَّ مِنْ عَشَرَةِ آلَافٍ"؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۵۴، ح۲۰.
↑ "روزی که پاره‌ای از نشانه‌های پروردگارت [پدید] آید، کسی که قبلًا ایمان نیاورده یا خیری در ایمان آوردن خود به دست نیاورده است، ایمان آوردنش سود نمی‌بخشد".
↑ " يَعْنِي خُرُوجَ الْقَائِمِ الْمُنْتَظَرِ مِنَّا ثُمَّ قَالَ(ع) يَا أَبَا بَصِيرٍ طُوبَى لِشِيعَةِ قَائِمِنَا الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ فِي غَيْبَتِهِ وَ الْمُطِيعِينَ لَهُ فِي ظُهُورِهِ أُولَئِكَ أَوْلِيَاءُ اللَّهِ الَّذِينَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُون‏"؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۳۵۷.
↑ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۲۱۵ - ۲۱۶.

[1] "مَا يَخْرُجُ إِلَّا فِي أُولِي قُوَّةٍ وَ مَا يَكُونُ أُولُو الْقُوَّةِ أَقَلَّ مِنْ عَشَرَةِ آلَافٍ"؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۵۴، ح۲۰.

[2] "روزی که پاره‌ای از نشانه‌های پروردگارت [پدید] آید، کسی که قبلًا ایمان نیاورده یا خیری در ایمان آوردن خود به دست نیاورده است، ایمان آوردنش سود نمی‌بخشد".

[3] " يَعْنِي خُرُوجَ الْقَائِمِ الْمُنْتَظَرِ مِنَّا ثُمَّ قَالَ(ع) يَا أَبَا بَصِيرٍ طُوبَى لِشِيعَةِ قَائِمِنَا الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ فِي غَيْبَتِهِ وَ الْمُطِيعِينَ لَهُ فِي ظُهُورِهِ أُولَئِكَ أَوْلِيَاءُ اللَّهِ الَّذِينَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُون‏"؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۳۵۷.

[4] سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۲۱۵ - ۲۱۶.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
 ==مقدمه==
-*[[یاران]] ویژه [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ [[سیصد و سیزده]] نفرند. [[احادیث]] فراوانی در [[ستایش]] این گروه ممتاز وارد شده و در [[قرآن کریم]] آیاتی است که [[تأویل]] به آنان شده است:
+*پس از گردآمدن [[یاران خاص]] [[حضرت]] در آغاز [[ظهور]]، نوبت به [[یاوران]] آن [[حضرت]] می‌رسد. آنان به طور سریع در [[مکه]] جمع شده، آماده [[یاری]] او می‌شوند. شمار [[یاوران]] آن [[حضرت]] در ابتدا افزون بر ده هزار خواهد شد؛ چنان که [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "[[امام زمان]] {{ع}} [[خروج]] نمی‌کند، مگر همراه [[یاران]] نیرومند و رشید، و این [[یاران]] کمتر از ده هزار نفر نیستند"<ref> {{عربی|"مَا يَخْرُجُ إِلَّا فِي أُولِي قُوَّةٍ وَ مَا يَكُونُ أُولُو الْقُوَّةِ أَقَلَّ مِنْ عَشَرَةِ آلَافٍ"}}؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۵۴، ح۲۰.</ref>؛ آنچه در اینجا باید یادآور شد اینکه بخشی از [[یاران]]، همان [[شیعیان]] واقعی آن حضرتند که در دوران [[غیبت]] به [[شایستگی]] به [[وظایف]] خود عمل کرده‌اند. در این‌باره [[ابو بصیر]] از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] می‌کند: [[امام]] در [[تفسیر]] این قول [[خدای تعالی]] {{متن قرآن|يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لاَ يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا}}<ref>"روزی که پاره‌ای از نشانه‌های پروردگارت [پدید] آید، کسی که قبلًا ایمان نیاورده یا خیری در ایمان آوردن خود به دست نیاورده است، ایمان آوردنش سود نمی‌بخشد".</ref>؛ فرمود: یعنی [[خروج]] [[قائم]] [[منتظر]] ما، سپس فرمود: ای [[ابا بصیر]]! خوشا به حال [[شیعیان]] [[قائم]] ما، کسانی که در غیبتش [[منتظر]] [[ظهور]] او هستند و در حال ظهورش نیز فرمانبردار اویند. آنان [[اولیای خدا]] هستند که نه خوفی بر آنهاست و نه [[اندوهگین]] می‌شوند"<ref>{{عربی|" يَعْنِي خُرُوجَ الْقَائِمِ الْمُنْتَظَرِ مِنَّا ثُمَّ قَالَ{{ع}} يَا أَبَا بَصِيرٍ طُوبَى لِشِيعَةِ قَائِمِنَا الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ فِي غَيْبَتِهِ وَ الْمُطِيعِينَ لَهُ فِي ظُهُورِهِ أُولَئِكَ أَوْلِيَاءُ اللَّهِ الَّذِينَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُون‏"}}؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۳۵۷.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص  ۲۱۵ - ۲۱۶.</ref>.
-#از [[امام باقر]]{{ع}} و [[امام صادق]]{{ع}} در [[تأویل]] [[سخن]] [[خدای متعال]]: {{متن قرآن|وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَى أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ لَّيَقُولُنَّ مَا يَحْبِسُهُ أَلاَ يَوْمَ يَأْتِيهِمْ لَيْسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِؤُونَ}}<ref> و اگر عذاب را از آنان چندگاهی پس افکنیم به یقین می‌گویند: چه آن را باز داشت؟ آگاه باشید روزی که به آنان برسد از ایشان بازگردانده نمی‌شود و آنچه به ریشخند می‌گرفتند آنها را فرا می‌گیرد؛ سوره هود، آیه: ۸.</ref> [[نقل]] شده که فرمودند: مراد از [[امت]] معدود، [[یاران مهدی]] در آخر الزمان‌اند؛ [[سیصد و سیزده]] نفر به شمار افراد [[جنگ بدر]]. آنان، در ساعتی جمع شوند؛ مانند ابرهایی که در پاییز جمع می‏‌شوند"<ref> {{عربی|" أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ يَعْنِي‏ عِدَّةً كَعِدَّةِ بَدْرٍ قَالَ‏ يَجْمَعُونَ‏ لَهُ‏ فِي‏ سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ قَزَعاً كَقَزَعِ‏ الْخَرِيفِ‏‏‏ ‏‏"}}، محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵۵، ح ۴۲؛ نیز: ر.ک: نعمانی، الغیبة، ص ۲۴۱</ref>.
-#[[امام صادق]]{{ع}} در [[وصف]] [[یاران]] خاصّ [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} فرمود: "مردانی که گویی قلب‏‌هایشان مانند پاره‏‌های آهن است. هیچ چیز نتواند دل‏های آنان را درباره ذات [[خداوند]] گرفتار [[شک]] سازد. سخت‌‏تر از سنگ هستند. اگر بر کوه‏‌ها حمله کنند، آن‏ها را از هم خواهند پاشید ... گویی که بر اسبان خود، مانند عقاب هستند. بر زین اسب [[امام]] دست می‏‌کشند و از این کار [[برکت]] می‏‌جویند. گرد [[امام]] خویش چرخیده، در جنگ‏ها، [[جان]] خود را سپر او می‌‏سازند و هرچه را بخواهد برایش انجام می‌‏دهند. مردانی که شب‏ها نمی‌‏خوابند؛ در نمازشان هم‌هم‌ه‏ای چون صدای [[زنبور عسل]] دارند. شب‏ها بر پای خویش [[ایستاده]] و صبح بر مرکب‏‌های خود سوارند. [[پارسایان]] شبند و شیران روز. [[اطاعت]] آنان برابر امامشان، از [[اطاعت]] کنیز برای آقایش زیادتر است. مانند چراغ‏ها هستند ... گویی که دل‏هایشان قندیل است. از [[ترس]] [[خدا]] بیمناک و خواهان شهادتند. تمنایشان [[شهید]] شدن در [[راه خدا]] است. شعارشان این است: ای [[مردم]]! برای خون‏خواهی [[حسین]] به پا خیزید. وقتی حرکت می‌‏کنند، پیشاپیش آنان به فاصله یک ماه‏ [[وحشت]] حرکت کند. آنان، دسته دسته به سوی مولا می‌‏روند. [[خدا]] به وسیله آنان [[امام]] راستین را [[یاری]] می‌‏فرماید"<ref>  محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸</ref>.
-==فرق بین یاران خاصّ و یاوران‏==
-*بین [[یاران]] ویژه [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ و [[یاوران]] آن حضرت تفاوتی هست؛ [[اصحاب]] و [[یاران خاص]] [[سیصد و سیزده]] نفرند. آنان کسانی‏‌اند که حضرات [[امام علی]]{{ع}} و [[امام صادق]]{{ع}} از آنان به پرچم‏داران تعبیر فرموده‏‌اند و هریک از این [[یاران خاص]]، نقش عظیمی در [[فرماندهی سپاه]] و گشودن [[شهرها]] و اداره امور و ... دارند.
-*[[یاوران]]، [[مؤمنان]] صالحی‌‏اند که به [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ در [[مکه]] و غیر آن ملحق می‌‏شوند. زیر پرچمش گرد می‌‏آیند و با [[دشمنان]] [[خدا]] و [[پیامبر خدا]]{{صل}} می‌‏جنگند.
-*[[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ از [[مکه]] خارج نخواهد شد؛ مگر آن‏که همراه او ده هزار نفر از [[یاوران]] خواهند بود<ref>محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷، ح ۸۱</ref>. البته این شمار، گروهی از [[یاوران]] ایشانند، نه همه آنان، برای نمونه فقط [[سید هاشمی]] با [[دوازده]] هزار نیرو در [[عراق]] به [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ ملحق می‌‏شوند ... این‏ همه، غیر از یاورانی است که از فرشتگانند. آنان نیز [[یاوران]] حضرت بوده و [[اوامر]] آن بزرگوار و آموزه‌‏هایش را فرمانبردار خواهند بود.
-==ویژگی‌‏های یاران خاص‏==
-*بیشتر [[یاران]] خاصّ حضرت در سن جوانی‌‏اند و بزرگسالان میان آنان کم هستند. این [[یاران]]، دارای افکاری متحد و آرایی یکنواخت بوده و دل‏های‏شان به هم پیوسته است.
-*[[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} در این‏ باره فرمود: "همانا [[یاران]] [[امام مهدی|قائم]]{{ع}} همگی جوانند و پیر میانشان نیست؛ مگر به اندازه [[سرمه در چشم]] یا به [[قدر]] نمک در توشه راه و کمترین چیز در توشه راه، نمک است<ref> {{عربی|" إِنَ‏ أَصْحَابَ‏ الْقَائِمِ‏ شَبَابٌ‏ لَا كُهُولَ‏ فِيهِمْ‏ إِلَّا كَالْكُحْلِ‏ فِي‏ الْعَيْنِ‏ أَوْ كَالْمِلْحِ فِي الزَّادِ وَ أَقَلُّ الزَّادِ الْمِلْحُ‏‏‏ ‏‏"}}، نعمانی، الغیبة، ص ۳۱۵، ح ۱۰</ref>.
-*لازم یادآوری است در تشکیل هسته اصلی آن پیکار بزرگ و [[جهاد]] [[مقدس]]، زنان نیز نقش بسزایی دارند و طبق تعبیر برخی از [[احادیث]]، [[حدود]] پنجاه [[زن]]، از [[یاران]] اصلی [[امام]] و همراه هسته مرکزی آن [[قیام]] می‏‌باشند. این موضوع، دو نکته را روشن می‏‌سازند:
-#زنان که در طول [[تاریخ]]، از [[حقوق]] خویش محروم بودند و شخصیت آنان تحقیر گشته بود، در دوران آن [[انقلاب]] بزرگ، شخصیت واقعی خویش را باز خواهند یافت و به عنوان [[کارگزاران]] اصلی آن تحوّل عظیم، در [[جامعه جهانی]] شرکت خواهند داشت. این موضوع، اهمیت ویژه‏ای دارد که [[ارزش]] واقعی و پایه [[قدرت]] و [[توانمندی]] نوع [[زن]] و ارزشیابی استعدادهای او را- در صورتی که خود را ساخته باشد- مشخص می‏‌سازد.
-#زنان اگر در [[جهاد]] و رویارویی مستقیم شرکت نکنند، در دیگر پست‏ها و مسؤولیت‌‏ها و سازندگی‌‏ها، می‌‏توانند مشارکت داشته باشند.
-*همچنین در گسترش [[فرهنگ]] اسلامی، [[تبیین]] خطوط اصلی [[دین]]، [[آموزش]] [[معارف الهی]] و جایگزین ساختن معیارها و اصول [[انقلاب مهدوی]]، می‏‌توانند کارامد باشند و نقش‏های اصلی و برجسته‏‌ای را بر عهده گیرند. در مسائل پشت جبهه و دیگر مسائل اجتماعی، فرهنگی و تربیتی نیز می‌‏توانند نقش سازنده‏‌ای داشته باشند.
-*[[امام باقر]]{{ع}} فرمود: "... به [[خدا]] سوگند سیصد و چند تن از مردان نزد او می‌‏آیند، که با آنان پنجاه [[زن]] نیز هست .... "<ref>{{عربی|" وَ يَجِي‏ءُ وَ اللَّهِ‏ ثَلَاثُ‏ مِائَةٍ وَ بِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلًا فِيهِمْ‏ خَمْسُونَ‏ امْرَأَة‏‏‏ ‏‏"}}، عیاشی، تفسیر عیاشی، ج ۱، ص ۶۵.</ref>.
-*این موضوع، ارجمندی [[جایگاه]] [[زن]] و بلندای رشد و [[تکامل]] او را روشن می‌‏کند. اثر تربیتی این موضوع مهم، در [[جامعه]] کنونی- که [[جامعه]] [[منتظر]] است- می‌‏تواند خودآیی زنان و بازشناسی توان رشد و بازیابی شخصیت آنان باشد.
-*برای شرکت در آن دگرگونی و [[انقلاب]] بزرگ و جهانی، زنان از هم اکنون باید با معیارهای دقیق اسلامی و [[اخلاقی]]، شخصیت خود را بسازند و در بعد [[علم]] و عمل [[تکامل]] یابند، و بدانند که هم‏اکنون و در آینده، مسؤولیت‌‏های بزرگی بر عهده دارند و در آینده نقش‏های اصولی‌‏تری را به‏ انجام خواهند رساند. پس ناگزیر از هم اکنون به [[شناخت]] دقیق و درست [[اسلام]] بپردازند و در [[تربیت]] خویش بکوشند، تا [[پیش از ظهور]]، در [[جامعه]] زنان [[منتظر]] قرار گیرند، و در [[دوران ظهور]] [[شایستگی]] شرکت در آن حرکت بزرگ و کمک رساندن به [[داعی]] [[حق]] را داشته باشند<ref>  محمد حکیمی، عصر زندگی، ص ۵۷- ۷۶( با تصرف).</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۴۹۳ -۴۹۶.</ref>.
 ==[[اصحاب عام امام مهدی]]==
 ==[[اصحاب خاص امام مهدی]]==
@@ خط ۳۴: / خط ۱۶: @@
 ==منابع==
-* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
+* [[پرونده:136865.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|'''درسنامه مهدویت''']]
 ==پانویس==