علم ذاتی معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
== | ==معناشناسی [[علم ذاتی معصوم]]== | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول ={{وسط‌چین}}'''[[علم ذاتی معصوم چیست؟ (پرسش)|علم ذاتی معصوم چیست؟]]'''{{پایان}} | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول ={{وسط‌چین}}'''[[علم ذاتی معصوم چیست؟ (پرسش)|علم ذاتی معصوم چیست؟]]'''{{پایان}} | ||
|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[علم معصوم (پرسش)|(پرسمان علم معصوم)]]</small>| تراز = راست| عرض = ۱۰۰px| اندازه خط = ۱۳px|رنگ پس‌زمینه=# | |تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[علم معصوم (پرسش)|(پرسمان علم معصوم)]]</small>| تراز = راست| عرض = ۱۰۰px| اندازه خط = ۱۳px|رنگ پس‌زمینه=#F۸FBF۹| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = وسط}} | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول ={{وسط‌چین}}'''[[آیا علم معصوم ذاتی است یا خداوند به او علم می‌آموزد؟ (پرسش)|آیا علم معصوم ذاتی است یا خداوند به او علم می‌آموزد؟]]'''{{پایان}} | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول ={{وسط‌چین}}'''[[آیا علم معصوم ذاتی است یا خداوند به او علم می‌آموزد؟ (پرسش)|آیا علم معصوم ذاتی است یا خداوند به او علم می‌آموزد؟]]'''{{پایان}} | ||
|تاریخ بایگانی| منبع = <small> | |تاریخ بایگانی| منبع = <small>علم معصوم (پرسش)|(پرسمان علم معصوم)</small>| تراز = راست| عرض = ۱۰۰px| اندازه خط = ۱۳px|رنگ پس‌زمینه=#F۸FBF۹| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = وسط}} | ||
[[علم ذاتی]] [[امامان]]{{عم}} دارای دو معنا است: | |||
===ذاتی به معنای استقلالی=== | |||
این صورت بدان معناست که [[تصور]] شود [[امام]] دانش‌های خود را به طور غیر وابسته به [[خداوند]] و صرف نظر از [[عطای الهی]] در ذات خود دارد؛ به عبارت دیگر [[علم]] او هیچ ارتباطی با خداوند نداشته و ذات امام به طور مستقل دارای این [[علوم]] باشد. این معنا با توجه به [[معارف توحیدی]] و [[اسلامی]] [[باطل]] است و تنها [[علم خداوند]] ذاتی است. | |||
در [[آیات قرآن]] به [[صراحت]] تأکید شده است، [[علمی]] که به [[انسان‌ها]] و [[برگزیدگان خداوند]] می‌رسد، به [[اذن]] و [[خواست الهی]] است و اگر خداوند نخواهد، دانشی نخواهند داشت: {{متن قرآن|إِن کُلُّ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ إِلاَّ آتِی الرَّحْمَنِ عَبْدًا}}<ref>«بلکه هیچ موجودی در آسمان‌ها و زمین نیست جز اینکه خدا را بنده فرمانبردار است» سورۀ مریم، آیۀ ۹۳.</ref>. | |||
[[روایات]] نیز اشاره به این مطلب دارند که علوم [[اهل بیت]]{{عم}} از طریق فراگیری از [[پیامبر]]{{صل}}، بهره‌مندی از کتاب‌های [[الهی]] و ویژه، [[الهام]]، [[تحدیث فرشتگان]] و... به دست می‌آید؛ یعنی وقتی علوم آنان کسبی است، ذاتی بودن آن [[نفی]] می‌شود و علوم ایشان غیرذاتی است. در روایتی [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "گاهی (درهای) علم به روی ما گشوده می‌شود و ما (مطالبی را) می‌دانیم و گاهی بسته می‌شود و نمی‌دانیم امام فردی مانند دیگر انسان‌هاست؛ همانند آنان به [[دنیا]] می‌آید؛ (...) [[امتیاز]] او نسبت به دیگران این است که علومی ویژه به او داده شده و دعای او [[مستجاب]] است"<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، خصال، ج ۲، ص۵۲۸.</ref>. علاوه بر اینکه ایشان برای نگه داری [[علوم]] و کمالاتی که [[خداوند]] به آنها [[عنایت]] کرده است [[رنج]] بیشتری از سایرین را [[تحمل]] می‌کنند<ref>ر.ک: [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[ادب فنای مقربان (کتاب)|ادب فنای مقربان]]، ج ۶، ص۳۱۸ و ۳۱۹؛ [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، [[قلمرو علوم برگزیدگان خداوند در قرآن (مقاله)|قلمرو علوم برگزیدگان خداوند در قرآن]]، ص۲۷۶؛ [[سید حبیب بخارایی‌زاده|بخارایی‌زاده، سید حبیب]]، [[علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت (پایان‌نامه)|علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت]]، ص۱۹؛ [[مصطفی سلطانی|سلطانی، مصطفی]]، [[امامت از دیدگاه امامیه و زیدیه (کتاب)|امامت از دیدگاه امامیه و زیدیه]]، ص۶۹.</ref>. | |||
===ذاتی به معنای غیر استقلالی ([[فطری]])=== | |||
اگر چه [[علم امام]] غیر ذاتی و وابسته به عطای [[خداوند متعال]] است، اما خداوند، هرگاه امامی را می‌آفریند، [[علم ویژه]] را همراه او در فطرتش قرار می‌دهد لذا علم امام ذاتی یعنی فطری است. البته این معنا مورد [[اختلاف]] میان [[علما]] قرار گرفته است، برخی از علما<ref>مانند مرحوم ملاصالح مازندرانی.</ref> از فطری بودن علم امام طرفداری کرده‌اند؛ اما عده‌ای دیگر علم امام را تدریجی و افزایش پذیر دانسته‌اند<ref>ر.ک: سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی، ویژگی‌های علوم ائمه از دیدگاه علمی امامیه.</ref>. | |||
==نتیجه گیری== | ==نتیجه گیری== | ||
بنابراین بی‌تردید [[علوم ویژه]] [[پیامبران]] و [[امامان]]{{عم}} ذاتی نبوده، بلکه [[موهبت]] و عطای خداوند متعال است و دیگر [[برگزیدگان خداوند]] نیز در این [[حکم]] با ایشان شریک‌اند و [[باور]] به آن از [[ضروریات دین]] به شمار می‌آید<ref>ر.ک: سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی، ویژگی‌های علوم ائمه از دیدگاه علمی امامیه.</ref>. | |||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۴۹
- اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث علم معصوم است. "علم ذاتی معصوم" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل علم ذاتی معصوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
معناشناسی علم ذاتی معصوم
علم معصوم (پرسش)
علم ذاتی امامان(ع) دارای دو معنا است:
ذاتی به معنای استقلالی
این صورت بدان معناست که تصور شود امام دانش‌های خود را به طور غیر وابسته به خداوند و صرف نظر از عطای الهی در ذات خود دارد؛ به عبارت دیگر علم او هیچ ارتباطی با خداوند نداشته و ذات امام به طور مستقل دارای این علوم باشد. این معنا با توجه به معارف توحیدی و اسلامی باطل است و تنها علم خداوند ذاتی است.
در آیات قرآن به صراحت تأکید شده است، علمی که به انسان‌ها و برگزیدگان خداوند می‌رسد، به اذن و خواست الهی است و اگر خداوند نخواهد، دانشی نخواهند داشت: ﴿إِن کُلُّ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ إِلاَّ آتِی الرَّحْمَنِ عَبْدًا﴾[۱].
روایات نیز اشاره به این مطلب دارند که علوم اهل بیت(ع) از طریق فراگیری از پیامبر(ص)، بهره‌مندی از کتاب‌های الهی و ویژه، الهام، تحدیث فرشتگان و... به دست می‌آید؛ یعنی وقتی علوم آنان کسبی است، ذاتی بودن آن نفی می‌شود و علوم ایشان غیرذاتی است. در روایتی امام صادق(ع) فرمودند: "گاهی (درهای) علم به روی ما گشوده می‌شود و ما (مطالبی را) می‌دانیم و گاهی بسته می‌شود و نمی‌دانیم امام فردی مانند دیگر انسان‌هاست؛ همانند آنان به دنیا می‌آید؛ (...) امتیاز او نسبت به دیگران این است که علومی ویژه به او داده شده و دعای او مستجاب است"[۲]. علاوه بر اینکه ایشان برای نگه داری علوم و کمالاتی که خداوند به آنها عنایت کرده است رنج بیشتری از سایرین را تحمل می‌کنند[۳].
ذاتی به معنای غیر استقلالی (فطری)
اگر چه علم امام غیر ذاتی و وابسته به عطای خداوند متعال است، اما خداوند، هرگاه امامی را می‌آفریند، علم ویژه را همراه او در فطرتش قرار می‌دهد لذا علم امام ذاتی یعنی فطری است. البته این معنا مورد اختلاف میان علما قرار گرفته است، برخی از علما[۴] از فطری بودن علم امام طرفداری کرده‌اند؛ اما عده‌ای دیگر علم امام را تدریجی و افزایش پذیر دانسته‌اند[۵].
نتیجه گیری
بنابراین بی‌تردید علوم ویژه پیامبران و امامان(ع) ذاتی نبوده، بلکه موهبت و عطای خداوند متعال است و دیگر برگزیدگان خداوند نیز در این حکم با ایشان شریک‌اند و باور به آن از ضروریات دین به شمار می‌آید[۶].
پرسش‌های وابسته
جستارهای وابسته
منبع‌شناسی جامع علم ذاتی معصوم
منابع
- هاشمی، سید علی، ویژگی‌های علوم ائمه از دیدگاه علمی امامیه.
بخارایی‌زاده، سید حبیب، علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت.
جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقربان
سلطانی، مصطفی، امامت از دیدگاه امامیه و زیدیه
هاشمی، سید علی، قلمرو علوم برگزیدگان خداوند در قرآن
پانویس
- ↑ «بلکه هیچ موجودی در آسمان‌ها و زمین نیست جز اینکه خدا را بنده فرمانبردار است» سورۀ مریم، آیۀ ۹۳.
- ↑ ابن بابویه، محمد بن علی، خصال، ج ۲، ص۵۲۸.
- ↑ ر.ک: جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقربان، ج ۶، ص۳۱۸ و ۳۱۹؛ هاشمی، سید علی، قلمرو علوم برگزیدگان خداوند در قرآن، ص۲۷۶؛ بخارایی‌زاده، سید حبیب، علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت، ص۱۹؛ سلطانی، مصطفی، امامت از دیدگاه امامیه و زیدیه، ص۶۹.
- ↑ مانند مرحوم ملاصالح مازندرانی.
- ↑ ر.ک: سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی، ویژگی‌های علوم ائمه از دیدگاه علمی امامیه.
- ↑ ر.ک: سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی، ویژگی‌های علوم ائمه از دیدگاه علمی امامیه.