صفحهٔ اصلی
حضرت خدیجه (س) همسر رسول خدا (ص)، ام المؤمنین و یکی از چهار زن باعظمت دنیاست. او اولین زنی است که به پیامبر اکرم (ص) گروید و اسلام آورد و وی اولین همسر پیامبر خدا (ص) و با فضیلتترین آنهاست. به خاطر عفت و کمالِ فراوان در دوران جاهلیت به او طاهره میگفتند.
خدیجه (س) از زنان نامور و ثروتمند حجاز و زنی عاقل، دانا و شریف بود و مردان با ثروت او تجارت میکردند. خدیجه (س) زمانی که راستگویی و امانتداری رسول خدا (ص) را شنید از ایشان درخواست کرد تا برای تجارت به شام سفر کند و ایشان هم قبول کردند. در این سفر تجاری میسره، غلام خدیجه (س) همراه ایشان بود که پس از بازگشت از سفر برای خدیجه (س) اتفاقات پیش آمده را گزارش داد و او هم که زنی دانا بود برای پیامبر (ص) پیغام فرستاد و برای ازدواج با ایشان ابراز آمادگی کرد.
پس از ازدواج، خدیجه (س) برای درهم شکستن نقشۀ پلید قریشیان که یتیمی و فقر رسول خدا (ص) را دستاویز قرار داده بودند و پیامبر (ص) را تحقیر میکردند به پسر عمویش، وکالت داد تا تمامی داراییهایش را به محمد (ص) هدیه دهد و به همگان اعلام کند تمامی اموال از این پس، ملک محمد (ص) است و او میتواند هر گونه که بخواهد در آن تصرف کند.
اوصافی برای حضرت خدیجه (س) بیان شده است که برخی از آنها عبارتاند از: اولین زن مسلمان و اولین زن نمازگزار؛ همدلی و حمایت عملی از امر رسالت؛ حمایتهای اقتصادی در امر رسالت؛ بانوی برگزیدۀ الهی و ... .
خدیجه (س) زمان کوتاهی پس از محاصرۀ اقتصادی در سال دهم بعثت در سن ۶۵ سالگی درگذشت. شیخ مفید نیز، ضمن پذیرش این نظر، وفات حضرت خدیجه (س) را در روز دهم ماه رمضان سال دهم بعثت دانسته است. پیامبر اکرم (ص) او را با دستان خویش غسل داد و در قبر نهاد. مصیبت مرگ خدیجه (س)، اندک زمانی پس از رحلت ابوطالب، عموی گرامی پیامبر، سنگینی از حزن و اندوه را بر سینۀ پیامبر فرو آورد از اینرو آن سال را عام الحزن نام نهادند.
روایت شده است که چون بیماری خدیجه (س) شدت یافت، به پیامبر (ص)، سه وصیت کرد: «اگر تقصیری در حق تو کردهام مرا ببخش؛ مراقب دخترم فاطمه باش که کسی او را مورد اذیت و بیمهری قرار ندهد». وی خجالت کشید سومین وصیت خود را مستقیماً به پیامبر (ص) بگوید، از این رو از فاطمه (س) خواست تا به پیامبر (ص) بگوید که از قبر در هراس است و او را در همان لباسی کفن کند که در آن اولین بار به پیامبر (ص) وحی شده بود.
وظیفه مسلمانان درباره محبت و مودت به امام مهدی چیست؟
از وظایف مهم مسلمانان در هر عصر و زمان، محبت و دوستی با اهل بیت پیامبر(ص) در جایگاه دوستان خداوند است. انسان وقتی به کسی علاقه داشته باشد، یاد و خاطرۀ محبوب همیشه در فکر و ذهنش حضور دارد و این موجب میشود زندگیش رنگ و بوی معشوق بگیرد، اگر محبوب انسان موجودی متعالی و ملکوتی باشد، این الگوپذیری زمینۀ رشد و تعالی او را فراهم میسازد و اگر محبوب و معشوق او موجودی پست و فرومایه باشد، این الگوپذیری موجب سقوط و هلاکت وی خواهد شد. به خاطر اهمیت محبت به اهل بیت(ع) خداوند در قرآن کریم، مزد رسالت پیامبر اکرم(ص) را مودت و دوستی خاندان او قرار داده است و میفرماید: ﴿ قُل لَّا أَسَلُكمُ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فىِ الْقُرْبى﴾. گرچه شیعیان موظف هستند تمام معصومان(ع) را دوست بدارند و به آنها عشق بورزند، اما نسبت به دوستی و محبت به آن حضرت به خصوص تأکید شده است؛ زیرا او صاحب، آقا، سرور و امام زمان ما است و شخصیتی است که همۀ ائمه(ع) دربارۀ او، به عظمت و بزرگی سخنها گفته و تأکیدها کردهاند.
در برخی از روایات دربارۀ محبت و مودت به امام مهدی(ع) چنین آمده است:
- رسول اکرم(ص)، فرمودند: «پدر و مادرم فدایش باد! که او هم نام من و شبیه من و شبیه موسی بن عمران است که بر او نورهایی احاطه دارد».
- همچنین فرمودند: «به درستی که اگر من آن روز را درک میکردم، جانم را برای صاحب این امر نگه میداشتم».
با توجه به روایتهای یاد شده، جای تردیدی نیست که محبت اهل بیت(ع) به آخرین حجت الهی در دوران غیبت، کاری بس مهم و ارزشمند است.

مادران چهارده معصوم، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی زندگانی بانوان و شخصیتهایی مهم و تأثیرگزار در تاریخ اسلام میپردازد. پدیدآورنده این اثر حیدر مظفری ورسی است و انتشارات جامعة المصطفی العالمیة انتشار آن را به عهده داشته است.
در معرفی این کتاب آمده است: «اثر حاضر با رویکرد تاریخی و نسب نگاری به زندگانی بانوانی فرهیخته و شخصیتهایی مهم و تأثیرگزار در تاریخ اسلام پرداخته است که در دامان پر مهر هر یک از آنان، معصومی پرورش یافته است. ترتیب فصل بندی این کتاب براساس تاریخ حیات آن مادران گرامی است. در هر فصل، ابتدا به مشخصات فردی هر یک از مادران گرامی معصومان از جمله قبیله و ملیت ایشان اشاره و سپس به نسب و جایگاه خانوادگی آنان پرداخته شده است و در پایان، فرازهایی از زندگانی آن مادران با فضیلت و نیز شایستگیها و فضایلی که آنان به واسطه همدمی با خاندان رسالت و امامت کسب نمودند، بیان شده است».
- تجربه در کلام اسلامی
- سیره خانوادگی امام سجاد
- سیره اخلاقی امام سجاد
- قیاس
- اجماع از دیدگاه اهل سنت
- منابع تفسیر قرآن
- شخصیت پیامبر خاتم در قرآن
- افسردگی
- دانشنامه بقیع شریف (کتاب)
- محمد نوری
- قرآن و علم کلام (کتاب)
- سنت پیامبر خاتم در قرآن
- شب عاشورا در معارف و سیره حسینی
- مرجعیت علمی اهل بیت از دیدگاه اهل سنت
- امیرمؤمنان در آیینه قرآن (کتاب)