بنی ثقیف
- مدخل‌های وابسته به این بحث:
مقدمه
ثقیف از قبایل مشهور و نیرومند و پرجمعیت عرب بود که مردمش در طائف و اطرافش سکونت داشتند. موقعیت ممتاز طائف، توجه عرب را به آن شهر و ساکنانش معطوف کرده و ایشان را هم پیمان قریش، اوس، خزرج و یهود قرار داده و محلی برای سرمایه‌گذاری قریش بود.
مردم ثقیف مشرک و بت‌پرست بودند و بتخانه معروف لات به آنان تعلق داشت. رسول خدا(ص) در سال هشتم هجری قمری پس از فتح مکه به جنگ قبیله هوازن و ثقیف رفت و در منطقه حنین جنگ سختی با آنان کرد که به شکست آن دو قبیله منتهی شد. پس از نبرد حنین مردم ثقیف به شهر خود، طائف، که دارای دژ محکم و مرتفعی بود پناهنده شدند.
پس از بازگشت پیامبر به مدینه، عروة بن مسعود ثقفی از بزرگان ثقیف به مدینه آمد و اسلام آورد و برای دعوت قوم خود به پذیرش اسلام راهی سرزمین طائف شد. اما مردم ثقیف پس از آگاهی از مسلمان‌شدن عروه، او را تیرباران کردند.
پس از شهادت عروة بن مسعود و گسترش اسلام در شبه جزیره عربستان، قبیله ثقیف در سال نهم هجرت (عام الوفود) هیئت نمایندگی را به مدینه اعزام کرد. سرانجام قبیله ثقیف مسلمان شدند و بتخانه لات نیز ویران گشت.
ثقفیان در دوره سه خلیفه اول، از نیروهای مؤثر حکومت در اداره شهرها و نیز جنگ‌ها و فتوحات بودند. همچنین آنان با توجه به روابط و هم‌پیمانی دیرینه با بنی‌عبدشمس، از ارکان مهم حکومت بنی‌امیه به شمار می‌آمدند.
افراد موثر، دانشمندان و شاعران زیادی از قبیله ثقیف بر آمده‌اند که مختار بن ابی‌عبیده ثقفی، حجاج بن یوسف ثقفی و مغیرة بن شعبه از آنان هستند[۱].
ثقیف
نسب و خاستگاه ثقیف
تیره‌ها و قبایل رقیب و همپیمان
اقتصاد ثقیف
نبردهای جاهلی ثقیف
جایگاه ثقیف در جامعه عرب جزیره
اعتقادات، آداب و رسوم ثقیف
ثقیف و ظهور اسلام
اسلام ثقیف
ثقیف پس از پیامبر(ص)
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ خیرخواه علوی، سید علی، مقاله «ثقیف»، دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۵، ص:۵۶۶.