نخع

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Hosein (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۸ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۴۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث مذحج است. "نخع" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

از شاخه‌های مَذحِج، جَسر بن عمرو بن عُلَة بن جَلد بن مالک بن أُدَد[۱] می‌باشد. جایگاه نخع جنوب شرقی بیضاء[۲] در دره‌های مران، کَبران، نزعه، حَجُومة، مَلاحة، التیبب[۳] و صَحب[۴] بود.[۵]

مذحج
مرادبنی‌الحارث بن کعبنخعصداء
جنبسعدالعشیرهرهاءعنس
زبیدجعفیانس الله

اسلام نَخَع

برخی از بزرگان نخع همچون مالک بن حارث هنگامی که علی(ع) در قبیله مَذحِج بود اسلام آوردند و در اقدامات نظامی وی در مَذحِج او را همراهی کردند[۶]. پس از آن، نمایندگان نخع آخرین نمایندگانی بودند که در نیمه محرم سال یازدهم هجری به حضور رسول‌الله(ص) در مدینه رسیدند. آنان دویست نفر بودند که در یمن با «معاذ بن جبل» بیعت کرده و مسلمان شده بودند[۷].[۸]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. هشام بن محمد کلبی، جمهرة النسب، الجزء الأول، ص۲۸۸؛ ابن عبد ربه، العقد الفرید، الجزء الثالث، ص۳۱۱؛ یاقوت حموی، المقتضب، ص۲۷۹.
  2. محمد بن علی الاکوع، پاورقی صفة جزیرة العرب، ص۱۷۶.
  3. حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۷۸.
  4. حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۸۹.
  5. منتظرالقائم، اصغر، نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت، ص:۷۴-۷۵.
  6. واقدی، فتوح شام، تصحیح عبداللطیف عبدالرحمان، الجزء الأول، ص۶۲.
  7. ابن‌سعد، الطبقات الکبری، المجلد الأول، ص۳۴۶؛ شهاب‌الدین احمد نویری، نهایة الأرب، ترجمه محمود مهدوی، جلد سوم، ص۹۷.
  8. منتظرالقائم، اصغر، نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت، ص:۷۵.