ظلم‌ستیزی

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۰۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مدخل‌های وابسته به این بحث:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ظلم‌ستیزی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

مفهوم‌شناسی ظلم‌ستیزی

اهمیت و ارزش ظلم‌ستیزی (ضرورت)

مؤلفه‌های ظلم‌ستیزی

مؤلفه‌های فردی

مؤلفه‌های اجتماعی

اقسام ظلم‌ستیزی

مراتب ظلم‌ستیزی

ویژگی ها و شرایط ظلم‌ستیزی

موانع ظلم‌ستیزی

عوامل مستقیم

  1. نبود الگوی مناسب و رهبری
  2. جلوگیری کردن از دعوت انبیاء در مسیر هدایت مردم
  3. نداشتن برنامه راهبردی
  4. ایجاد جامعه طبقاتی
  5. ترس
  6. کبر و خود بزرگ بینی

عوامل غیر مستقیم

  1. ضعف و ناتوانی
  2. خودبرتربینی اقتصادی و تمکن مالی
  3. فساد و اخلال گری
  4. کم گذاشتن حق دیگران
  5. سستی حکومت‌ها در اجرای عدالت و مبارزه با ظلم

لوازم ظلم‌ستیزی

آداب ظلم‌ستیزی

آثار و نشانه‌های ظلم‌ستیزی

فواید و کارکردهای ظلم‌ستیزی

گستره و مصداق‌های ظلم‌ستیزی

اسلام به دنبال اجرای عدالت و ستیز با ظلم در همه عرصه هاست. لذا جامعه اسلامی همه ریشه‌های ظلم و طغیان را باید نابود و قلع و قمع کند و خالی از همه مصداق‌های ظلم و جور باشد؛ نه تنها در جهان اسلام، بلکه در همه دنیا؛ نه ظلم اقتصادی، نه ظلم سیاسی؛ نه ظلم فرهنگی و نه هیچ‌گونه ستمی. این اصل بدین معناست که باید استثمار، اختلاف طبقاتی، تبعیض، نابرابری، زورگویی، گردن‌کلفتی و قلدری از جهان ریشه‌کن بشود[۱۲]. امام معصوم برای اجرای کامل عدالت با اطاعت و نصرت امت به دنبال امحای همه بدی‌ها و شقاوت‌های بشری در سطح فردی و اجتماعی است؛ البته نه به این معنا که همه انسان‌ها به فرشته یا انسان متقی تمام عیار تبدیل شوند، بلکه بدین معنا که در سطح جامعه دیگر ظلم نباشد و ظالم مجال اجرای برنامه‌های ظالمانه خود را نیابد[۱۳]. حکومت امام عادل و همراهی امت او با برنامه عدالت محور او، بشریت را از زیر بارهای ظلم و ستم نجات خواهد داد؛ همان چیزی که همه پیغمبران برای آن تلاش کرده‌اند و همان چیزی که پیغمبر اسلام و قرآن کریم، وعده آن‌را به مردم داده است: ﴿وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ[۱۴][۱۵]. از جمله مهم ترین مصداق‌های ظلم‌ستیزی در اسلام را می توان در موارد ذیل بررسی کرد:

  1. مبارزه با ظلم فکری:
    1. مبارزه با انحراف عقیدتی (مبارزه با بدعت)
  2. مبارزه با ظلم فرهنگی (ظلم‌ستیزی در امور فرهنگی تا تحقق عدالت فرهنگی):
    1. مبارزه با تعصب
    2. مبارزه با نژادپرستی (مبارزه با تبعیض نژادی)
  3. مبارزه با ظلم اقتصادی (ظلم‌ستیزی در امور اقتصادی تا تحقق عدالت اقتصادی):
    1. مبارزه با فقر
    2. مبارزه با تبعیض اقتصادی
  4. مبارزه با ظلم سیاسی (ظلم‌ستیزی در امور سیاسی تا تحقق عدالت سیاسی)
    1. مبارزه با تبعیض سیاسی
  5. مبارزه با ظلم قضایی (ظلم‌ستیزی در امور قضایی تا تحقق عدالت قضایی)
  6. مبارزه با ظلم اداری (ظلم‌ستیزی در امور اداری تا تحقق عدالت اداری)

راهکارها و ابزارهای ظلم‌ستیزی

عواقب ترک ظلم‌ستیزی

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

  1. تربیت سیاسی در پرتو انتظار
  2. احیای اندیشه ظلم‌ستیزی دینی در تفکر سیاسی دینی امام خمینی
  3. نیم‌نگاهی به ظلم‌ستیزی در منابع اهل سنت
  4. بررسی ظلم‌ستیزی و عدالت‌گستری در سیره انبیاء از منظر قرآن کریم

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. شیعه، شیخ حر عاملی، طهران: المکتبـة الاسلامیة، بی تا، ج11، ابواب امربه‌معروف و نهی‌از منکر
  2. غررالحکم و دررالکم: 6817
  3. جمشیدی، محمد حسین، فصلنامه پانزده خرداد، احیای اندیشه ظلم‌ستیزی دینی در تفکر سیاسی دینی امام خمینی، ص32.
  4. سوره طه، آیه ۲۴.
  5. نک: سوره اسراء، آیه۱۰۳
  6. موسوی، سید مهدی، تربیت سیاسی در پرتو انتظار
  7. «ای پیامبر! با کافران و منافقان جهاد کن و بر آنان سخت بگیر و جایگاهشان دوزخ است و (این) پایانه، بد است» سوره توبه، آیه 73.
  8. سوره نساء، آیه۱۴۱.
  9. «بگو: تنها شما را به (سخن) یگانه‌ای اندرز می‌دهم و آن اینکه: دو تن دو تن و تک تک برای خداوند قیام کنید سپس بیندیشید، در همنشین شما دیوانگی نیست؛ او برای شما جز بیم‌دهنده‌ای پیش از (رسیدن) عذابی سخت نیست» سوره سبأ، آیه 46.
  10. قیام و انقلاب امام مهدی، ص۲۰
  11. موسوی، سید مهدی، تربیت سیاسی در پرتو انتظار
  12. ر.ک: در مکتب جمعه، ج ۲، ص ۲۰۰.
  13. ر.ک: ولایت و حکومت، ص ۳۰۵.
  14. «و بار (تکلیف)‌های گران و بندهایی را که بر آنها (بسته) بود از آنان برمی‌دارد» سوره اعراف، آیه ۱۵۷.
  15. ر.ک: بیانات آیت الله خامنه ای در دیدار جمعی از بسیجیان، ۳/۹/۱۳۷۸.