معنای ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)
معنای ظهور امام مهدی چیست؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
مدخل بالاتر | مهدویت / مقدمات ظهور امام مهدی |
مدخل اصلی | کلیات ظهور امام مهدی |
مدخل وابسته | ؟ |
معنای ظهور امام مهدی(ع) چیست؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
پاسخ جامع اجمالی
* پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخها ودیدگاههای متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر و متن سخنان آنان در ذیل دیده میشود:
صدر | سلیمیان | رضوانی | تونهای | علیپور |
معانی ظهور
- بروز بعد از پنهان بودن؛ در اصطلاح مهدویت، مقصود، ظاهر شدن حضرت مهدی (ع) پس از پنهان زیستن طولانی، برای قیام و برپایی حکومت عدل جهانی است.[۳]
- اعلان انقلاب و قیام با شمشیر؛ این معنا دربارۀ امام زمان (ع) نیز صادق است چون آن حضرت عليه ستم قیام کرده و انقلاب بزرگی را به راه میاندازد.[۴]
- شیعه هر دو معنا را قبول دارد اما اهل سنت و ادیان دیگر تنها معنای دوم را دربارۀ مصلح کل قبول دارند.[۵]
تقسیم دوران ظهور
- دوران ظهور به سه مرحله تقسیم می شود:
- ظهور و آشکار شدن که فقط در اراده و علم الهی است؛[۶] امام باقر (ع) فرمودند:[۷] «همانا برای قائم غیبتی است پیش از ظهورش.»[۸]
- قیام و نهضت به امر الهی و خروج بر ستمگران و مبارزه با دشمنان؛ امام صادق (ع) فرمودند:[۹] «قائم در حالی قیام خواهد کرد که بیعت احدی بر گردن او نیست.»[۱۰]
- دوران تثبیت و حکومت جهانی.[۱۱]
چگونگی ظهور پس از غیبت
- معنای عملی: اینکه مردم امام(ع) را در آغاز ظهور ببینند و آن حضرت خود را به آنها معرفی نموده و یاری و پشتیبانی بخواهد.[۱۲]
- معنای نظری: بر طرف شدن غیبتی که امام آنرا به عنوان یک روش برگزیده است؛ در این صورت شخصیت امام آشکار شده و مردمان او را خواهند شناخت.[۱۳]
- اگر غیبت را به معنای مخفی بودن شخص امام بدانیم ظهور یعنی آشکار شدن جسم مبارک امام در برابر دیدگان مردم، علاوه بر اینکه در اینجا هم ضروری است که امام(علیه السلام)، خود را به آنها شناسانده، از حقیقت خویش آگاهشان سازد. اگر هم نظریۀ دوم (حضور امام(ع) در بین مردم و ناشناس بودن آن جناب برای آنها) را معتقد باشیم ظهور یعنی اینکه امام پرده از روی نام و عنوان حقیقی خویش بردارد و به روشنی و صراحت، خود را به مردم بشناساند و بر این امر دلیل و حجت بیاورد. این نظریه را برخی روایات تأیید مینمایند. در آنها آمده است، پس از ظهور، عدهای از مردم میگویند: "ما این شخص را پیش از این دیده بودیم".[۱۴]
پاسخهای دیگر
۱. آیت الله صدر؛ |
---|
|
۲. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ |
---|
|
۳. حجت الاسلام و المسلمین علیپور؛ |
---|
|
۴. آقای رضوانی (پژوهشگر حوزه علمیه قم)؛ |
---|
|
۵. آقای تونهای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ |
---|
|
پرسشهای وابسته
منبعشناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ خلیل بن احمد، العین، العین، ج ۴، ص ۳۷
- ↑ ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۲۹۸ ـ ۳۰۱؛ علیپور، مهدی، ظهور، ص ۲۱۹ـ ۲۲۰
- ↑ ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص ۱۷۰ و ۱۷۱؛ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۲۹۸ ـ ۳۰۱؛ علیپور، مهدی، ظهور، ص ۲۱۹ـ ۲۲۰؛ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۵۲۲؛ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص ۴۷۵
- ↑ ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص ۱۷۰ و ۱۷۱؛ علیپور، مهدی، ظهور، ص ۲۱۹ـ ۲۲۰؛ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۵۲۲
- ↑ ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص ۱۷۰ و ۱۷۱؛ علیپور، مهدی، ظهور، ص ۲۱۹ـ ۲۲۰
- ↑ ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۲۹۸ ـ ۳۰۱؛ علیپور، مهدی، ظهور، ص ۲۱۹ـ ۲۲۰
- ↑ ابن بابویه، محمد بن علی، علل الشرایع، ج ۱، ص ۲۴۶، ح ۹؛ طوسی، محمد بن حسن، کتاب الغیبة، ص ۳۳۲، ح ۲۷۴: «إِنَّ لِلْقَائِمِ غَيْبَةً قَبْلَ ظُهُورِه»
- ↑ ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۲۹۸ ـ ۳۰۱
- ↑ نعمانی، الغیبة، ص ۱۹۱، ح ۴۵: «يَقُومُ الْقَائِمُ وَ لَيْسَ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ لِأَحَد»
- ↑ ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۲۹۸ ـ ۳۰۱
- ↑ ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۲۹۸ ـ ۳۰۱؛ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۵۲۲
- ↑ ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور،، ص ۱۷۰ و ۱۷۱
- ↑ ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور،، ص ۱۷۰ و ۱۷۱
- ↑ ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور،، ص ۱۷۰ و ۱۷۱
- ↑ صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص۱۷۰، ۱۷۱.
- ↑ خلیل بن احمد، العین، ج ۴، ص ۳۷
- ↑ شیخ صدوق، علل الشرایع، ج ۱، ص ۲۴۶، ح ۹؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۳۲، ح ۲۷۴
- ↑ نعمانی، الغیبة، ص ۱۸۷، ح ۴۰
- ↑ " إِذَا قَامَ قَائِمُنَا أَذْهَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ عَنْ شِيعَتِنَا الْعَاهَةَ "، شیخ صدوق، الخصال، ج ۲، ص ۵۴۱، ح ۱۴
- ↑ نعمانی، الغیبة، ص ۱۹۱، ح ۴۵
- ↑ شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا علیه السّلام، ج ۲، ص ۵۹، ح ۲۳۰
- ↑ " إِذَا قَامَ قَائِمُنَا، وَضَعَ اللَّهُ يَدَهُ عَلى رُؤُوسِ الْعِبَادِ، فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ "، محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۲۵، ح ۲۱
- ↑ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۵۴، ح ۴۶۱
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۳۹۷، ح ۲
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۲۹۸ - ۳۰۱.
- ↑ محمد معین، فرهنگ فارسی، ذیل واژه ظهور.
- ↑ صدر، سید محمد، تاریخ مابعدالظهور، ص ۲۷۰.
- ↑ صدر، سید محمد، تاریخ مابعدالظهور، ص ۴۳.
- ↑ علیپور، مهدی، ظهور، ص: ۲۱۹-۲۲۰.
- ↑ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۵۵۲.
- ↑ نشریه موعود، شماره ۱۱ و ۱۰، ص ۴۹.
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص:۴۷۵.