امید

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Saqi (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۵۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
مدخل‌های وابسته به این بحث:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امید (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

مفهوم‌شناسی امید

  • امید در لغت به معنای گمان وقوع خیری ممکن‌الحصول در آینده آمده است[۱]. معانی ترس، توقع، انتظار و شوق نیز برای آن ذکر شده است[۲]. شاید بتوان گفت این معانی به لوازم معنای امید یا به بخشی از آن اشاره دارد، زیرا از آن رو که متعلق امید امری ممکن الحصول است نه قطعی، و ترس از تحقق نیافتن آن وجود دارد امید را به خوف معنا کرده‌اند و از آن رو که متعلَّق امید، امری خیر و مسرّت بخش است و طبعا موجب اشتیاق شخص امیدوار به آن امر شده و حالت انتظار و توقع به او دست می‌دهد، امید را به توقع و شوق و انتظار معنا کرده‌اند[۳].

رابطه امید با رجا و آرزو

رابطه با شوق و اشتیاق

ارزش و جایگاه امید

ضرورت امید

اقسام امید

  1. امید راستین: امید حقیقی و راستین، چنان‌که امام علی(ع) فرموده است: واقع‌بینانه و اصیل است و همان‌طور که تشنه با نوشیدن آب سیراب می‌شود[۱۰]، شخص امیدوار نیز پس از رسیدن به هدف خود کامیاب می‌گردد.امید راستین، ویژگی‌هایی دارد که عبارت‌اند از: خدامحوری[۱۱] (امید به خدا)، جهت‌گزینی به سوی آینده و افق‌های فراسو[۱۲]، انتخاب آینده پُربار برای جبران ضرر گذشته و انتظار آینده پُربار. در این میان، خدامحوری جزء ویژگی‌های اصلی است و در کردار و گفتار فرد، انعکاس آن دیده می‌شود: "پس هر کس به خدا امیدوار باشد باید امید او در کردارش آشکار شود، هر امیدی جز امید به خدای تعالی ناخالص است"[۱۳]. هم‌چنین امام علی(ع) کسانی را به اهل بیت(ع)، احساس دوستی و مودّت دارند در زمره امیدواران به رحمت پروردگار قرار می‌دهد[۱۴][۱۵].
  2. امید دروغین: امید دروغین، نطقه مقابل امید راستین است. همان‌طور که تشنه به سراب نمی‌رسد، شخص دارای امید کاذب نیز پس از رسیدن به هدف دروغین، ناکام می‌شود. این نوع امید، یا به عبارت دقیق‌تر شِبه امید نیز دارای دارای ویژگی‌های است: مبتنی بر عمل صالح نیست[۱۶]، بلکه بر اساس آرزوهای طولانی و پوشالی است[۱۷]. شخصی که این شِبه امید را دارد متکبّر نه متواضع[۱۸] و افزون‌خواهی او مشهود است[۱۹]. در امید راستین، محور امید خداوند است ولی در امید دروغین غیر خدا کانون امیدواری است[۲۰]. بر عکس امید راستین که آینده‌محور و فرصت‌ساز است،امید دروغین گذشته‌محور و فرصت‌سوز است، چنان‌که امام علی(ع) توصیه فرموده است: "به آینده امیدوار و از گذشته ناامید باشید"[۲۱][۲۲].

مراتب امید

ویژگی‌ها و شرایط امید

خاستگاه امید (اسباب و عوامل امید)

راه کسب امید

موانع امید

نشانه‌های امید

فواید و کارکردهای امید

امید عامل حرکت

گستره امید

عواقب نبود امید

همراهی بیم و امید (خوف و رجاء)

متعلق امید

امور عادی و دنیوی

امور معنوی و الهی

امید به خدا

امید به ثواب الهی

امید به فضل الهی

امید به لقای الهی

امید به اولیای الهی

امید به دیدار امام

ناامیدی

امیدبخشی

امید و مهدویت

احساس امید در سایه انتظار ظهور

گستره امیدواری در مکتب انتظار

  1. امید به شکل‌گیری و استقرار مدینه فاضله: ایجاد جامعه آرمانی و رسیدن به مدینه فاضله، گرایش فطری بشری است؛ بشر از ابتدای آفرینش همواره به امید برپایی جامعه‌ای سرشار از قسط و عدل روزگار سپری کرده است و برای تحقّق این آرمان سترگ تلاش نموده است، اگر چه روز به روز بر ابعاد ظلم در زندگی او افزوده شده است، واین هدف، به آرمان دست نیافتنی برای او درآمده است[۲۹].
  2. امید به همراهی محبوب: امید همراهی و مصاحبت با آخرین حجت خداوند متعال، شوق‌آفرین و حرکت‌زاست که در منابع اسلامی به منتظران، مژده همراهی و درک حضور داده شده است: «طُوبَى لِشِيعَتِنَا الْمُتَمَسِّكِينَ بِحَبْلِنَا فِي غَيْبَةِ قَائِمِنَا الثَّابِتِينَ عَلَى مُوَالاتِنَا وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِنَا أُولَئِكَ مِنَّا وَ نَحْنُ مِنْهُمْ قَدْ رَضُوا بِنَا أَئِمَّةً وَ رَضِينَا بِهِمْ شِيعَةً فَطُوبَى لَهُمْ ثُمَّ طُوبَى لَهُمْ وَ هُمْ وَ اللَّهِ مَعَنَا فِي دَرَجَاتِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ»[۳۰]؛ "خوشا بر احوال شیعیان ما که به ریسمان ما در دوران غیبت قائم ما، تمسّک جسته‌اند، آنان از ما و ما از ایشانیم، آنان از ما به عنوان پیشوایان دین رضایت دارند و ما از آنان به عنوان شیعیان، خوشا بر احوال آنان و خوشا بر احوال آنان، سوگند به خدا آنان در روز قیامت همراه ما در درجات ما هستند".
  3. امید به پاداش اخروی: امید به پاداش آخرت یکی دیگر از ابعاد امیدواری مکتب انتظار است. در تبیین آیه شریفه ﴿لَهُمُ الْبُشْرَى فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ لَا تَبْدِيلَ لِكَلِمَاتِ اللَّهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ[۳۱].
  4. امید به حسن عاقبت: اطمینان به هدایت یافتن و نیز حسن عاقبت و تداوم هدایت در روایات اسلامی بیان شده که این موجبات امیدواری و سلامت دینی فرد منتظر است. امام صادق(ع) در این خصوص می‌فرماید: «طُوبَى لِمَنْ تَمَسَّكَ بِأَمْرِنَا فِي غَيْبَةِ قَائِمِنَا فَلَمْ يَزِغْ قَلْبُهُ بَعْدَ الْهِدَايَةِ... وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: ﴿طُوبَى لَهُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ[۳۲]»[۳۳]؛ "خوش بر احوال کسی که در زمان غیبت به امر ما ملتزم باشد، قلب چنین شخصی از امر هدایت روی‌گردان نمی‌شود، و این قول خداوند است: خوشا بر آنان و آنان را فرجام نیکوست"[۳۴].

امید یکی از دستاوردهای دولت مهدوی

  1. مبتنی بر اراده حتمی خداوند است: ﴿وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ[۳۵].
  2. در تمام ادیان آسمانی این وعده و نوید به بشریت داده شده است: ﴿وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ[۳۶].
  3. فرصت‌ساز و مبتنی بر آینده سرشار از عدالت و صلح و دوستی و امنیت و معنویت برای تمام بشریت، با ظهور و حضور حجت خدا در زمین است: پیامبر اعظم(ص): «وَ لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا يَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِكَ حَتَّى يَخْرُجَ قَائِمُنَا فَيَمْلَأَهَا قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً»[۳۷]؛ "اگر از دنیا جز روزی باقی نماند، خداوند آن روز آن چنان طولانی گرداند تا قائم ما ظهور کند، پس جهان را سرشار از قسط و عدالت گرداند، چنان‌که از ظلم و ستم پر شده بود".
  4. این امید مبتنی بر محبّت و مؤدّت اهل بیت پیامبر(ص) و نجات بشریت توسط فرزندی از نسل پاک آن حضرت است: «حَتَّى يَخْرُجَ قَائِمُنَا فَيَمْلَأَهَا قِسْطاً وَ عَدْلًا...».

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

  1. ذبیح‌زاده، محمد هادی، امید، دائرةالمعارف قرآن کریم
  2. سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. مفردات، ص۳۴۶؛ الفروق‌اللغویه، ص۲۴۸، "رجا"؛ التحقیق، ج۴، ص۷۰، "رجو".
  2. مجمع‌البحرین، ج۲، ص۱۵۵، "رجو"؛ نثر طوبی، ج۱، ص۲۹۷؛ کشاف اصطلاحات الفنون، ج۱، ص۸۴۴، "رجاء".
  3. ذبیح‌زاده، محمد هادی، امید، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۴، ص ۴۰۲.
  4. آذربایجانی، مسعود، ماهنامه موعود، شماره۷۶، خرداد۸۶، رابطه انتظار و بهداشت روان،.
  5. مدن، یوسف، سیکولوجیة الانتظار، ص۱۲۲.
  6. سبحانی‌نیا، محمد، مهدویت و آرامش روان، ص۱۱۶.
  7. ر.ک: انصاری، رضا، پیش‌درآمدی بر آثار روان‌شناسی انتظار
  8. موحدی، محسن، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.
  9. جعفر بوالهری و دیگران، نهج البلاغه و بهداشت روان، ص۷۵-۷۶.
  10. نهج البلاغه، خطبه ۴/۵.
  11. نهج البلاغه، حکمت ۸۲/۱، حکمت ۴۱۶/۵، خطبه ۹۱/۱۰۱- ۱۰۰.
  12. نهج البلاغه، خطبه ۱۱۴/۱۹، خطبه ۱۰۹/۳۸ و نامه ۳۱/۱۳.
  13. نهج البلاغه، خطبه۱۶۰/۹.
  14. نهج البلاغه، خطبه ۱۰۹/۲۸.
  15. نظری شاری، عبدالله، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه امامت و ولایت
  16. نهج البلاغه، حکمت ۱۵۰/۱.
  17. نهج البلاغه، حکمت ۱۵۰/۱.
  18. نهج البلاغه، نامه ۲۱/۲.
  19. نهج البلاغه، حکمت ۱۵۰/۵.
  20. نهج البلاغه، خطبه ۱۶۰/۱۰.
  21. نهج البلاغه، خطبه ۱۱۴/۱۹.
  22. نظری شاری، عبدالله، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه امامت و ولایت
  23. نظری شاری، عبدالله، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه امامت و ولایت.
  24. نظری شاری، عبدالله، فصلنامه بلاغ، نقش انتظار در بهداشت روانی ۹۲، ص۱۱۲-۱۱۳.
  25. نظری شاری، عبدالله، فصلنامه بلاغ، نقش انتظار در بهداشت روانی ۹۲، ص۱۱۲.
  26. طوسی، محمد بن الحسن، الغیبة، ص۴۹.
  27. سبحانی‌نیا، محمد، مهدویت و آرامش روان، ص۱۱۷.
  28. مطهری، مرتضی، قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ، ص۷.
  29. نظری شاری، عبدالله، فصلنامه بلاغ، نقش انتظار در بهداشت روانی ۹۲، ص۱۰۹-۱۱۰.
  30. ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمۀ، ج۲، ص۳۶۱.
  31. «در زندگی این جهان و در جهان واپسین نوید آنان راست. هیچ دگرگونی در کلمات خداوند نیست، این است که رستگاری سترگ است» سوره یونس، آیه ۶۴.
  32. «خوشا بر آنان و آنان را فرجام نیکوست» سوره رعد، آیه ۲۹.
  33. بحرانی، سیدهاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۲۵۴؛ و نیز: حسینی شاه‌عبدالعظیمی، حسین، تفسیر اثنی‌عشری، ج۶، ص۳۸۳.
  34. نظری شاری، عبدالله، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه امامت و ولایت
  35. «و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شده‌اند منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم» سوره قصص، آیه ۵.
  36. «و در زبور پس از تورات نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.
  37. خزاز رازی، علی بن محمد، کفایة الأثر، ص۱۶۵.
  38. نظری شاری، عبدالله، فصلنامه بلاغ، نقش انتظار در بهداشت روانی ۹۲، ص۱۱۳.