غیب در معارف مهدویت
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل غیب (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- "غیب" از نام‌های حضرت مهدی (ع) است که در قرآن ذکر شده است.
- روایت شده است از حضرت صادق (ع) که فرمودند: در آیه شریفه ﴿هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ * الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ...﴾[۱] متقین شیعیان علی بن ابی طالب (ع) هستند، و اما غیب، او غایب است و شاهد بر این، قول خداوند تبارک و تعالی است که فرمود: ﴿وَيَقُولُونَ لَوْلاَ أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ فَانتَظِرُواْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ﴾"[۲] یعنی برآمدن آن غیب از آیات خداوندی است[۳].
- در تفسیر آیه شریفه ﴿الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ﴾ آمده است که غیب سه روز است: روز رجعت، روز قیامت و روز قیام قائم (ع)[۴][۵].
