دین سفیانی

روایات در این مورد سه دسته هستند: ۱. مسیحی است؛ ۲. مسلمان است؛ ۳. ابتدا مسلمان است سپس مسیحی می‌شود. از آنجا که هیچ کدام از این روایات معتبر نیستند لذا نمی‌شود قاطعانه نظر داد. اما توجه به این نکته لازم است که روایات معتبر حکایت از عناد و تعصب شدید او علیه شیعیان دارند.

دین سفیانی چیست؟

روایاتی را که به دین سفیانی پرداخته‌اند، به سه دسته می‌توان تقسیم کرد:

سفیانی نصرانی است. امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: «... و خروج سفیانی با پرچمی سبز و صلیبی از طلاست»^[۱].^[۲] این روایت بر نصرانی بودن سفیانی دلالت دارد.
سفیانی در ابتدا مسلمان است، ولی به نصرانیت می‌گرود^[۳]
سفیانی، مسلمان است. امیرالمؤمنین (ع) فرمود‌ند: «... در سرزمین خشک تعداد اندکی نزد سفیانی می‌‌روند و به او می‌‌گویند: سزاوار نیست تو باعث از میان رفتن اسلام شوی، آیا ذلت مردم و فتنه‌هایی که آنان را فراگرفته، نمی ‌بینی؟ از خدا بترس و خروج کن، آیا دینت را یاری نمی‌کنی؟» این روایت تصریح به مسلمان بودن او دارد»^[۴]. امام باقر (ع) نیز فرمودند: «سفیانی ... خدا را هرگز عبادت نکرده و هیچ ‌گاه مکه و مدینه را ندیده است»^[۵]، در این روایت حقیقت اسلام از او نفی شده، اما از ظاهر آن نمی‌توان استفاده کرد مسلمان نیست. افزون بر آن، ندیدن مکه و مدینه برای غیر مسلمان مذمت نیست. بنابراین، از آنجا که روایت یاد شده در مقام تنقیص و مذمت او به ندیدن مکه و مدینه اشاره شده، می‌‌توان فهمید که مسلمان است. آغاز قیام او از شام و بالا گرفتن کار او در آنجا که کشوری اسلامی است، می‌‌تواند قرینه و شاهدی بر اسلام ظاهری او باشد^[۶].

در میان احادیث می‌‌توان با استفاده از روایت امام صادق (ع) که فرمودند: «او برای از میان بردن حکومت خراسانی به روم می‌رود و در حالی که به نصرانیت گرویده است از آنجا باز می‌گردد»^[۷]، سایر روایات را توجیه کرد که سفیانی در ابتدا به ظاهر مسلمان است و در نهایت به آیین مسیحیان می‌‌گرود. انگیزه این گرایش می‌‌تواند بهره‌ گیری از امکانات غرب در رویارویی با حرکت امام مهدی (ع) باشد.

در نهایت باید توجه داشت از آنجا که روایات یاد شده از اسناد معتبری برخوردار نیستند، ما نمی ‌توانیم دربارۀ دین سفیانی به نظر قاطعانه ‌ای دست یابیم. البته دربارۀ گرایش ‌‌های دینی سفیانی، مطلب قطعی وجود دارد و آن عناد و تعصب شدید او بر ضدّ شیعیان است که در روایات معتبر گزارش شده است^[۸].

پرسش مستقیم

دین سفیانی چیست؟ (پرسش)

پرسش‌های وابسته

مدخل‌های وابسته

منابع

پانویس

↑ «وَ خُرُوجُ السُّفْيَانِيِّ بِرَايَةٍ خَضْرَاءَ، وَ صَلِيبٍ مِنْ ذَهَب»؛ معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۵، ص۲۲۴، ابن صفار، حسن، بصائر الدرجات، ص۱۹۹.
↑ ر.ک: صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص ۶۴۷؛ آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۱۳۸ ـ ۱۴۰؛ حیدر کامل، دجال آخرالزمان، ص ۲۳۵.
↑ ر.ک: آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۱۳۸ ـ ۱۴۰.
↑ «وَ يَكُونُ لَهُ بِالْوادِ الْيَابِسِ عِدَّةٍ عَدِيدَةٍ فَيَقُولُونَ لَهُ: يَا هَذَا مَا يَحِلُّ لَكَ أَنْ تُضَيِّعَ الْإِسْلَامِ، أَ مَا تَرَى إِلَى النَّاسُ فِيهِ مِنَ الْأَهْوَالِ وَ الْفِتَنَ فَاتَّقِ اللَّهَ وَ اخْرُجْ لِنَصْرِ دِينُكَ»؛ عقد الدرر، ب ۴، ف ۲، ص۹۰.
↑ «السُّفْيَانِيُّ ... لَمْ يَعْبُدِ اللَّهَ قَطُّ وَ لَمْ يَرَ مَكَّةَ وَ لَا الْمَدِينَةَ قَط»؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص۳۱۸، ب ۱۸، ح۱۸.
↑ ر.ک: صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص ۶۴۷؛ آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۱۳۸ ـ ۱۴۰.
↑ «وَ يُذْهِبْ الَىَّ الرُّومِ لِدَفْعِ الْمَلِكِ الْخُرَاسَانِيُّ وَ يَرْجِعُ مِنْهَا مُنْتَصِراً»، به نقل از اربعین خاتون آبادی، ص۱۵۳. (این حدیث مرسله است.)
↑ ر.ک: آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۱۳۸ ـ ۱۴۰؛ کورانی، علی، عصر ظهور، ص ۱۱۶ـ ۱۱۹.

[1] «وَ خُرُوجُ السُّفْيَانِيِّ بِرَايَةٍ خَضْرَاءَ، وَ صَلِيبٍ مِنْ ذَهَب»؛ معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۵، ص۲۲۴، ابن صفار، حسن، بصائر الدرجات، ص۱۹۹.

[2] ر.ک: صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص ۶۴۷؛ آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۱۳۸ ـ ۱۴۰؛ حیدر کامل، دجال آخرالزمان، ص ۲۳۵.

[3] ر.ک: آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۱۳۸ ـ ۱۴۰.

[4] «وَ يَكُونُ لَهُ بِالْوادِ الْيَابِسِ عِدَّةٍ عَدِيدَةٍ فَيَقُولُونَ لَهُ: يَا هَذَا مَا يَحِلُّ لَكَ أَنْ تُضَيِّعَ الْإِسْلَامِ، أَ مَا تَرَى إِلَى النَّاسُ فِيهِ مِنَ الْأَهْوَالِ وَ الْفِتَنَ فَاتَّقِ اللَّهَ وَ اخْرُجْ لِنَصْرِ دِينُكَ»؛ عقد الدرر، ب ۴، ف ۲، ص۹۰.

[5] «السُّفْيَانِيُّ ... لَمْ يَعْبُدِ اللَّهَ قَطُّ وَ لَمْ يَرَ مَكَّةَ وَ لَا الْمَدِينَةَ قَط»؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص۳۱۸، ب ۱۸، ح۱۸.

[6] ر.ک: صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص ۶۴۷؛ آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۱۳۸ ـ ۱۴۰.

[7] «وَ يُذْهِبْ الَىَّ الرُّومِ لِدَفْعِ الْمَلِكِ الْخُرَاسَانِيُّ وَ يَرْجِعُ مِنْهَا مُنْتَصِراً»، به نقل از اربعین خاتون آبادی، ص۱۵۳. (این حدیث مرسله است.)

[8] ر.ک: آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۱۳۸ ـ ۱۴۰؛ کورانی، علی، عصر ظهور، ص ۱۱۶ـ ۱۱۹.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]