مقام مکرمین به چه معناست؟ (پرسش)
مقام مکرمین به چه معناست؟ | |
---|---|
![]() | |
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مقام معصوم |
مدخل اصلی | مقام معصوم |
مقام مکرمین به چه معناست؟ یکی از پرسشهای مرتبط با بحثهای مقام معصوم، مقام مکرمین است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مقام معصوم مراجعه شود.
پاسخ نخست
![](https://commons.imamatpedia.com/w/images/thumb/9/91/373589.jpg/100px-373589.jpg)
آیتالله سید علی حسینی میلانی در کتاب «با پیشوایان هدایتگر» در اینباره گفته است:
««المُکَرَّمُونَ» ائمه(ع) مکرمّون هستند. درباره واژۀ "کرم" پیشتر با استناد به آیۀای از قرآن به طور مفصّل بحث شد. آنجا که میفرماید: ﴿بَلْ عِبَادٌ مُّكْرَمُونَ * لَا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُم بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ﴾[۱] کَرَم در آنجا به چه معناست؟ و ائمّه مکرّمون هستند یعنی چه؟ بین این دو تعبیر (مکَرَمون و مکرَّمون) فرق است، هر چند در اصل معنا که تکریم میباشد با هم شریکاند، این تشدید طبق قانون کثرة المبانی تدلّ علی کثرة المعانی باید دلالت زاید و معنای اضافهای داشته باشد. ائمه(ع) نزد خداوند کرامت خاصّهای دارند و بر دیگران مقدّم هستند. این واژه از آیهای اخذ شده که میفرماید: ﴿وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ﴾[۲] اصولاً انسان از بسیاری از مخلوقات افضل است، ولی لبّ تکریم بنی آدم وجود محمّد و آل محمّد(ع) است که در جمیع جهات بر دیگران مقدّم هستند؛ زیرا انبیای سابقین نیز مکرّمون هستند و همچنین ملائکه، مکرّمون هستند، امّا در جای خود ثابت شده و در گذشته نیز اشاره کردهایم که ائمه از همۀ انبیا به جز پیامبر اکرم(ص) افضل هستند؛ حتّی انبیای اولوالعزم، گرچه قبول آن بر بعضی سخت است و شاید در آینده این موضوع را توضیح بیشتری بدهیم. در شرح و عباده المکرمین الّذین لا یسبقونه بالقول و هم بأمره یعملون که متّخذ از آیۀ مبارکه[۳] بود به جهاتی از تکریمات معنویه الهیه نسبت به ائمّه(ع) از قبیل عصمت، علم و شفاعت اشاره شد،[۴] و لکن تکریمات معنویه به آن امور اختصاص نداشته، آن حضرات مظاهر همۀ اسماء حسنی و صفات علیای حق تعالی هستند. پس وقتی میگوییم: رسول الله و اهل بیت طاهرین(ع) از همۀ جهات بر همۀ مخلوقات مقدّم هستند، مقصود امتیاز آنان است در اصل خلقت، صفات و کمالات؛ چه باطنیه و چه ظاهریّه. این است که در آینده نیز خواهیم خواند که فَبَلَغ الله بکم أشرف محلّ المکرّمین» [۵].
پاسخها و دیدگاههای متفرقه
۱. حجت الاسلام و المسلمین بحرینی؛ |
---|
۲. آقای حسینی؛ |
---|
پرسشهای وابسته
- مقام محمود به چه معناست؟ (پرسش)
- مقام اهل حق به چه معناست؟ (پرسش)
- مقام ابرار به چه معناست؟ (پرسش)
- مقام نفس مطمئنه به چه معناست؟ (پرسش)
- مقام محسنین به چه معناست؟ (پرسش)
- مقام فائزین به چه معناست؟ (پرسش)
- مقام موقنین به چه معناست؟ (پرسش)
- مقام مسلمین به چه معناست؟ (پرسش)
- مقام صادقین به چه معناست؟ (پرسش)
- مقام صابرین به چه معناست؟ (پرسش)
- مقام مقربین به چه معناست؟ (پرسش)
- مقام مهدیین به چه معناست؟ (پرسش)
- مقام عابدین به چه معناست؟ (پرسش)
- مقام مطیعین به چه معناست؟ (پرسش)
پانویس
- ↑ «فرشتگان بندگان شایسته خدا هستند. هرگز در سخن از او پیشی نمیگیرند و به فرمان او عمل میکنند». سوره انبیا: آیه۲۶ و ۲۷.
- ↑ «ما فرزندان آدم را گرامی داشتیم». سوره اسراء: آیه۷۰.
- ↑ سوره انبیاء: آیه ۲۶ و ۲۷.
- ↑ رک: جلد یکم، صفحۀ ۳۸۸ از همین کتاب.
- ↑ ر.ک: حسینی میلانی، سید علی، با پیشوایان هدایتگر ج۲؛ ص۲۸ تا ۳۰.
- ↑ المجند – کرم.
- ↑ عیون اخبار الرضا(ع) ۱ / ۹۵ باب ۷ حدیث ۱۴.
- ↑ عیون اخبار الرضا(ع) ۱ / ۹۵ باب ۷ حدیث ۱۴.
- ↑ «... فامر الله تعالی الملائکه بالسجده لآدم تعظیما له انه قد فضله بان جعله وعاء لتلک الاشباح التی قد عمّ انوارها الآفاق»؛ زتفسیر امام عسکری(ع)۲۱۹.
- ↑ «و به این جهت فرشتگان را امر به سجده بر تو نمودم که وعاء و ظرف این اشباح و انوار قرار گرفتی». تفسیر امام حسن عسکری(ع) ۲۱۹.
- ↑ «آدم(ع) سجدۀ شکر برای خدا نمود که چنین عناصر مکرّمی را از ذریّه و فرزندان او قرار داده، خداوند هم متقابلاً فرشتگان را امر به سجدۀ او نمود». تفسیر برهان۱ / ۸۹.
- ↑ تفسیر عیّاشی ۲ / ۳۰۲.
- ↑ تفسیر برهان ۲ / ۴۲۸.
- ↑ ر.ک: بحرینی، سید مجتبی، جامعه در حرم؛ ص۲۹۳ تا ۲۹۷.
- ↑ سوره اسرا، آیه ۷۰.
- ↑ «يَا مُفَضَّلُ إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى جَعَلَ فِي اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ خَمْسَةَ أَرْوَاحٍ رُوحَ اَلْحَيَاةِ فَبِهِ دَبَّ وَ دَرَجَ وَ رُوحَ اَلْقُوَّةِ فَبِهِ نَهَضَ وَ جَاهَدَ وَ رُوحَ اَلشَّهْوَةِ فَبِهِ أَكَلَ وَ شَرِبَ وَ أَتَى اَلنِّسَاءَ مِنَ اَلْحَلاَلِ وَ رُوحَ اَلْإِيمَانِ فَبِهِ آمَنَ وَ عَدَلَ وَ رُوحَ اَلْقُدُسِ فَبِهِ حَمَلَ اَلنُّبُوَّةَ فَإِذَا قُبِضَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اِنْتَقَلَ رُوحُ اَلْقُدُسِ فَصَارَ إِلَى اَلْإِمَامِ وَ رُوحُ اَلْقُدُسِ لاَ يَنَامُ وَ لاَ يَغْفُلُ وَ لاَ يَلْهُو وَ لاَ يَزْهُو وَ اَلْأَرْبَعَةُ اَلْأَرْوَاحِ تَنَامُ وَ تَغْفُلُ وَ تَزْهُو وَ تَلْهُو وَ رُوحُ اَلْقُدُسِ كَانَ يَرَى بِهِ»؛ اصول کافی، ج ۱، ص۲۷۲.
- ↑ سوره کهف، آیه ۱۱۰؛ سوره فصلت، آیه ۶.
- ↑ «یعنی آن كل، ظاهر، جسم، پیکره و تندیس ما». سوره حجر، آیه ۲۸.
- ↑ سوره شورا، آیه ۵۲.
- ↑ «اَللَّهُمَّ أَصْلِحْ عَبْدَكَ وَ خَلِيفَتَكَ بِمَا أَصْلَحْتَ بِهِ أَنْبِيَاءَكَ وَ رُسُلَكَ وَ حُفَّهُ بِمَلاَئِكَتِكَ وَ أَيِّدْهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ مِنْ عِنْدِكَ وَ اُسْلُكْهُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَصَداً يَحْفَظُونَهُ مِنْ كُلِّ سُوءٍ وَ أَبْدِلْهُ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِ أَمْناً...»؛ مصباح المتهجد، ص۳۶۶.
- ↑ حسینی، سید مجتبی، مقامات اولیاء ج۱؛ ص۲۹۸ تا ۳۰۰.
+60650.