وضعیت مسکن در عصر ظهور چگونه است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

وضعیت مسکن در عصر ظهور چگونه است؟
وضعیت مسکن در عصر ظهور چگونه است؟
موضوع اصلی	بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاتر	مهدویت / عصر ظهور امام مهدی / کلیات عصر ظهور
تعداد پاسخ	۱ پاسخ
	v; t; e;

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۴:۴۷

وضعیت مسکن در عصر ظهور چگونه است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

آیت‌الله سید محمد کاظم قزوینی، در کتاب «امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور» در این‌باره گفته است:

«مشکل مسکن از مشکلاتی شمرده می‌شود که بشر، نگران آن است و بسیاری از مردم در بحران به سر می‌برند که یا در خانه‌های استیجاری هستند یا خانه هایشان کوچک است و توانایی مالی کافی برای خرید خانه‌ای- که با خانواده شان، با آسایش زندگی کنند- را ندارند. این مشکل هم از نتایج همان قوانین کفار است که بر مردم حاکم می‌باشد؛ چون حکومت‌ها، آزادی‌ها را سرکوب می‌کنند و نمی‌گذارند، آنها در خارج از شهر برای خود خانه‌هایی بسازند، مگر به شرطهای دشوار و مالیات‌های سنگین که هیچ دلیلی بر آن از سوی خدای متعال، نازل نشده است. از نتایج تأسف بار و سختی‌هایی که این مشکل را به بار می‌آورد، نپرس؛ بسیاری از جوانان قسمتی از جوانی شان را به دلیل مشکل مسکن بدون همسر می‌گذرانند و این از دلایلی است که آن دسته از جوانانی که ایمانشان ضعیف است به انحرافات جنسی و غیره کشیده می‌شوند. بعد از تمام شدن دوران طلایی جوانی، ازدواج می‌کنند و مجبور می‌شوند، خانه‌ای کوچک یا آپارتمان تنگی اجاره کنند. در آن جا هم بیماری‌هایی به وجود می‌آید که در نتیجه هوای بد می‌باشد. افزون بر این، بسیاری از دعواهای خانوادگی و بیماری‌های روانی، نتیجه مکانی است که اهل خانه در آن زندگی می‌کنند و کودکان از بازی، دویدن و ورزش در محیط خانه محروم هستند و مجبور می‌شوند به خیابان‌ها، تفریحگاه‌ها و پارک‌ها بروند؛ رفتن به پارک‌ها، منجر به انحراف فکری و رفتاری می‌شود، منحرفانی در آن مکان‌ها هستند که برای آنها، دام‌هایی پهن کرده‌اند تا آنها را در منجلاب‌های فساد بیندازند؛ گذشته از این، ده‌ها مشکل، بدبختی و جرایم در نتیجه عدم وجود مسکن به وجود می‌آید. اما در دوران امام زمان (ع)، این مشکلات به صورت کامل حل می‌شود، همان طور که در عصر حکومت امیر مؤمنان (ع) حل شد؛ پس در تاریخ آمده، که همه انسان‌ها برای خود و به برکت حکومت امیر مؤمنان (ع)، خانه مستقلی داشتند^[۱]. سؤال فعلی این است: امام زمان (ع) این مشکل را چگونه حل می‌کند؟ جواب: با اجرای قوانین اسلام. قانون اسلام می‌گوید: زمین برای خدا و برای کسی است که آن را آباد کرده باشد. پس هر زمینی که مالِ کس دیگری نیست و انسانی که به وسیله آباد کردن، زنده کند برای او می‌شود و هیچ کس حق اعتراض به او را ندارد و نمی‌تواند از او مالیات بگیرد؛ چون در اسلام، مالیات نداریم، مگر آنچه قرآن و احادیث شریف بر آنها تصریح کرده‌اند مثل خمس، زکات و آنچه شبیه آن دوست. در این جا حدیثی بیان می‌کنیم که به حل مشکل مسکن در عصر امام زمان (ع) اشاره می‌کند. امام صادق (ع) فرمود: "هنگامی که قائم آل محمد (ص) قیام کند... خانه‌های کوفه به رود کربلا متصل می‌شوند"^[۲]. این حدیث، نشان دهنده این است که مردم، زمین‌های خشک و صحراهای خالی را با ساختن و آبادانی به کار می‌گیرند تا اینکه برای مثال خانه‌های کوفه به رود کربلا وصل شوند به رغم مسافت دوری که بین آن دو وجود دارد»^[۳].

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

↑ الغارات.
↑ " إِذَا قَامَ قَائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ بَنَى فِي ظَهْرِ الْكُوفَةِ مَسْجِداً لَهُ أَلْفُ بَابٍ وَ اتَّصَلَتْ‏ بُيُوتُ‏ الْكُوفَةِ بِنَهَرِ كَرْبَلَاءَ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ بحار؛ مجلسی؛ ج ۵۲، ص ۳۳۷.
↑ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۴۵۵-۴۵۷.

[1] الغارات.

[2] " إِذَا قَامَ قَائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ بَنَى فِي ظَهْرِ الْكُوفَةِ مَسْجِداً لَهُ أَلْفُ بَابٍ وَ اتَّصَلَتْ‏ بُيُوتُ‏ الْكُوفَةِ بِنَهَرِ كَرْبَلَاءَ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ بحار؛ مجلسی؛ ج ۵۲، ص ۳۳۷.

[3] قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۴۵۵-۴۵۷.

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{جعبه اطلاعات پرسش
 | موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
-| موضوع فرعی = وضعیت مسکن در عصر [[ظهور]] چگونه است؟
 | تصویر = 7626626268.jpg
-| اندازه تصویر = 200px
 | مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[عصر ظهور امام مهدی]] /  [[کلیات عصر ظهور]]
 | مدخل اصلی =
@@ خط ۱۵: / خط ۱۳: @@
 آیت‌الله '''[[سید محمد کاظم قزوینی]]'''، در کتاب ''«[[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:
-«مشکل مسکن از مشکلاتی شمرده می‌شود که [[بشر]]، نگران آن است و بسیاری از [[مردم]] در بحران به سر می‌برند که یا در خانه‌های استیجاری هستند یا خانه هایشان کوچک است و [[توانایی]] مالی کافی برای خرید خانه‌ای- که با [[خانواده]] شان، با [[آسایش]] زندگی کنند- را ندارند. این مشکل هم از نتایج همان [[قوانین]] [[کفار]] است که بر [[مردم]] [[حاکم]] می‌باشد؛ چون [[حکومت‌ها]]، آزادی‌ها را سرکوب می‌کنند و نمی‌گذارند، آنها در خارج از شهر برای خود خانه‌هایی بسازند، مگر به شرطهای دشوار و مالیات‌های سنگین که هیچ دلیلی بر آن از سوی [[خدای متعال]]، نازل نشده است. از نتایج تأسف بار و سختی‌هایی که این مشکل را به بار می‌آورد، نپرس؛ بسیاری از [[جوانان]] قسمتی از [[جوانی]] شان را به [[دلیل]] مشکل مسکن بدون همسر می‌گذرانند و این از دلایلی است که آن دسته از جوانانی که ایمانشان ضعیف است به [[انحرافات]] جنسی و غیره کشیده می‌شوند. بعد از تمام شدن دوران طلایی [[جوانی]]، [[ازدواج]] می‌کنند و مجبور می‌شوند، خانه‌ای کوچک یا آپارتمان تنگی اجاره کنند. در آن جا هم بیماری‌هایی به وجود می‌آید که در نتیجه هوای بد می‌باشد. افزون بر این، بسیاری از دعواهای خانوادگی و بیماری‌های روانی، نتیجه مکانی است که اهل خانه در آن زندگی می‌کنند و کودکان از بازی، دویدن و ورزش در محیط خانه محروم هستند و مجبور می‌شوند به خیابان‌ها، تفریحگاه‌ها و پارک‌ها بروند؛ رفتن به پارک‌ها، منجر به [[انحراف]] [[فکری]] و رفتاری می‌شود، منحرفانی در آن مکان‌ها هستند که برای آنها، دام‌هایی پهن کرده‌اند تا آنها را در منجلاب‌های [[فساد]] بیندازند؛ گذشته از این، ده‌ها مشکل، [[بدبختی]] و جرایم در نتیجه عدم وجود مسکن به وجود می‌آید. اما در دوران [[امام زمان]] {{ع}}، این مشکلات به صورت کامل حل می‌شود، همان طور که در عصر [[حکومت]] [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}} حل شد؛ پس در [[تاریخ]] آمده، که همه [[انسان‌ها]] برای خود و به [[برکت]] [[حکومت]] [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}}، خانه مستقلی داشتند<ref>الغارات.</ref>. سؤال فعلی این است: [[امام زمان]] {{ع}} این مشکل را چگونه حل می‌کند؟ جواب: با اجرای [[قوانین]] [[اسلام]]. [[قانون]] [[اسلام]] می‌گوید: [[زمین]] برای [[خدا]] و برای کسی است که آن را آباد کرده باشد. پس هر زمینی که مالِ کس دیگری نیست و انسانی که به وسیله آباد کردن، زنده کند برای او می‌شود و هیچ کس [[حق]] اعتراض به او را ندارد و نمی‌تواند از او مالیات بگیرد؛ چون در [[اسلام]]، مالیات نداریم، مگر آنچه [[قرآن]] و [[احادیث]] شریف بر آنها تصریح کرده‌اند مثل [[خمس]]، [[زکات]] و آنچه شبیه آن [[دوست]]. در این جا حدیثی بیان می‌کنیم که به حل مشکل مسکن در عصر [[امام زمان]] {{ع}} اشاره می‌کند. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "هنگامی که [[قائم]] [[آل محمد]]{{صل}} [[قیام]] کند... خانه‌های [[کوفه]] به رود [[کربلا]] متصل می‌شوند"<ref>{{عربی|" إِذَا قَامَ قَائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ بَنَى فِي ظَهْرِ الْكُوفَةِ مَسْجِداً لَهُ أَلْفُ بَابٍ وَ اتَّصَلَتْ‏ بُيُوتُ‏ الْكُوفَةِ بِنَهَرِ كَرْبَلَاءَ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ بحار؛ مجلسی؛ ج ۵۲، ص ۳۳۷.</ref>. این [[حدیث]]، نشان دهنده این است که [[مردم]]، زمین‌های خشک و صحراهای خالی را با ساختن و [[آبادانی]] به کار می‌گیرند تا اینکه برای مثال خانه‌های [[کوفه]] به رود [[کربلا]] وصل شوند به رغم مسافت دوری که بین آن دو وجود دارد»<ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص ۴۵۵-۴۵۷.</ref>.
+«مشکل مسکن از مشکلاتی شمرده می‌شود که [[بشر]]، نگران آن است و بسیاری از [[مردم]] در بحران به سر می‌برند که یا در خانه‌های استیجاری هستند یا خانه هایشان کوچک است و [[توانایی]] مالی کافی برای خرید خانه‌ای- که با [[خانواده]] شان، با [[آسایش]] زندگی کنند- را ندارند. این مشکل هم از نتایج همان [[قوانین]] [[کفار]] است که بر [[مردم]] [[حاکم]] می‌باشد؛ چون [[حکومت‌ها]]، آزادی‌ها را سرکوب می‌کنند و نمی‌گذارند، آنها در خارج از شهر برای خود خانه‌هایی بسازند، مگر به شرطهای دشوار و مالیات‌های سنگین که هیچ دلیلی بر آن از سوی [[خدای متعال]]، نازل نشده است. از نتایج تأسف بار و سختی‌هایی که این مشکل را به بار می‌آورد، نپرس؛ بسیاری از [[جوانان]] قسمتی از [[جوانی]] شان را به [[دلیل]] مشکل مسکن بدون همسر می‌گذرانند و این از دلایلی است که آن دسته از جوانانی که ایمانشان ضعیف است به [[انحرافات]] جنسی و غیره کشیده می‌شوند. بعد از تمام شدن دوران طلایی [[جوانی]]، [[ازدواج]] می‌کنند و مجبور می‌شوند، خانه‌ای کوچک یا آپارتمان تنگی اجاره کنند. در آن جا هم بیماری‌هایی به وجود می‌آید که در نتیجه هوای بد می‌باشد. افزون بر این، بسیاری از دعواهای خانوادگی و بیماری‌های روانی، نتیجه مکانی است که اهل خانه در آن زندگی می‌کنند و کودکان از بازی، دویدن و ورزش در محیط خانه محروم هستند و مجبور می‌شوند به خیابان‌ها، تفریحگاه‌ها و پارک‌ها بروند؛ رفتن به پارک‌ها، منجر به [[انحراف]] [[فکری]] و رفتاری می‌شود، منحرفانی در آن مکان‌ها هستند که برای آنها، دام‌هایی پهن کرده‌اند تا آنها را در منجلاب‌های [[فساد]] بیندازند؛ گذشته از این، ده‌ها مشکل، [[بدبختی]] و جرایم در نتیجه عدم وجود مسکن به وجود می‌آید. اما در دوران [[امام زمان]] {{ع}}، این مشکلات به صورت کامل حل می‌شود، همان طور که در عصر [[حکومت]] [[امام علی|امیر مؤمنان]] {{ع}} حل شد؛ پس در [[تاریخ]] آمده، که همه [[انسان‌ها]] برای خود و به [[برکت]] [[حکومت]] [[امام علی|امیر مؤمنان]] {{ع}}، خانه مستقلی داشتند<ref>الغارات.</ref>. سؤال فعلی این است: [[امام زمان]] {{ع}} این مشکل را چگونه حل می‌کند؟ جواب: با اجرای [[قوانین]] [[اسلام]]. [[قانون]] [[اسلام]] می‌گوید: [[زمین]] برای [[خدا]] و برای کسی است که آن را آباد کرده باشد. پس هر زمینی که مالِ کس دیگری نیست و انسانی که به وسیله آباد کردن، زنده کند برای او می‌شود و هیچ کس [[حق]] اعتراض به او را ندارد و نمی‌تواند از او مالیات بگیرد؛ چون در [[اسلام]]، مالیات نداریم، مگر آنچه [[قرآن]] و [[احادیث]] شریف بر آنها تصریح کرده‌اند مثل [[خمس]]، [[زکات]] و آنچه شبیه آن [[دوست]]. در این جا حدیثی بیان می‌کنیم که به حل مشکل مسکن در عصر [[امام زمان]] {{ع}} اشاره می‌کند. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "هنگامی که [[قائم]] [[آل محمد]] {{صل}} [[قیام]] کند... خانه‌های [[کوفه]] به رود [[کربلا]] متصل می‌شوند"<ref>{{عربی|" إِذَا قَامَ قَائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ بَنَى فِي ظَهْرِ الْكُوفَةِ مَسْجِداً لَهُ أَلْفُ بَابٍ وَ اتَّصَلَتْ‏ بُيُوتُ‏ الْكُوفَةِ بِنَهَرِ كَرْبَلَاءَ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ بحار؛ مجلسی؛ ج ۵۲، ص ۳۳۷.</ref>. این [[حدیث]]، نشان دهنده این است که [[مردم]]، زمین‌های خشک و صحراهای خالی را با ساختن و [[آبادانی]] به کار می‌گیرند تا اینکه برای مثال خانه‌های [[کوفه]] به رود [[کربلا]] وصل شوند به رغم مسافت دوری که بین آن دو وجود دارد»<ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص ۴۵۵-۴۵۷.</ref>.
 == پرسش‌های وابسته ==