فرزندان امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(۴۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = امام حسین | عنوان مدخل  = فرزندان امام حسین | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[فرزندان امام حسین در حدیث]] - [[فرزندان امام حسین در تاریخ اسلامی]] - [[فرزندان امام حسین در معارف و سیره حسینی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
برای امام حسین {{ع}} فرزندانی نام برده شده است: [[حضرت علی اکبر]] {{ع}}؛ [[امام سجاد]] {{ع}}؛ [[علی اصغر]] {{ع}}؛ [[جعفر بن الحسین بن علی]]؛ [[محمد بن الحسین بن علی]]؛ [[فاطمه دختر امام حسین|فاطمه]] و [[سکینه بنت الحسین بن علی|سکینه]].
[[شیخ مفید]]، در کتاب [[الإرشاد]]، فرزندان امام حسین{{ع}} را شش تن، نام می‌بَرَد: [[علی بن الحسین الأکبر]]، [[علی بن الحسین الأصغر]]، [[جعفر]]، [[عبدالله]]، سَکینه و [[فاطمه]]<ref>الإرشاد، ج۲، ص۱۳۵.</ref>. در عین حال [[ابن طلحه]]، در کتاب مطالب السؤول، از نُه، و ابن فُندُق در لباب الأنساب از ده فرزند نام برده است<ref>ر.ک: مطالب السؤول، ص۷۳؛ لباب الأنساب، ج۱، ص۳۴۹.</ref>.
* الإرشاد: [[امام حسین]]{{ع}}، شش فرزند داشت: [[علی اکبر]]، که کنیه‌اش [[ابو محمد]] و مادرش شاه [[زنان]]، دختر [[یزدگرد]]، شاه [[ایران]] بود. [[علی اصغر]]<ref>مقصود از علی اکبر در این عبارت امام سجاد{{ع}} و مراد از علی اصغر برادر شهید اوست که به علی اکبر معروف است.</ref>، که با پدرش در [[کربلا]] کشته شد... و مادرش اُم لیلا، دختر [[ابو مرة بن عروة بن مسعود ثقفی]] بود. [[جعفر بن حسین]]، که [[فرزندی]] از او نماند و مادرش از [[قبیله]] قُضاعه بود و در همان روزگارِ زندگانی امام حسین{{ع}} در گذشت. [[عبدالله بن حسین]]، که در [[کودکی]] با پدرش کشته شد. تیری آمد و او را در دامان پدرش [[ذبح]] کرد.... [[سکینه دختر امام حسین]]{{ع}}، که مادرش رَباب، دختر امرِؤ القیس بن عَدی کلبی است. رَباب، [[مادر]] عبدالله بن حسین نیز بود. فاطمه، دختر امام حسین{{ع}}، که مادرش اُم [[اسحاق]]، دختر [[طلحة بن عبید الله]] تَیمی]] است<ref>{{متن حدیث|كَانَ لِلْحُسَيْنِ{{ع}} سِتَّةُ أَوْلَادٍ عَلِيُ‏ بْنُ‏ الْحُسَيْنِ‏ الْأَكْبَرُ كُنْيَتُهُ أَبُو مُحَمَّدٍ وَ أُمُّهُ شَاهْ‏زَنَانُ بِنْتُ كِسْرَى يَزْدَجَرْدَ. وَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ الْأَصْغَرُ قُتِلَ مَعَ أَبِيهِ بِالطَّفِّ وَ قَدْ تَقَدَّمَ ذِكْرُهُ فِيمَا سَلَفَ وَ أُمُّهُ لَيْلَى بِنْتُ أَبِي مُرَّةَ بْنِ عُرْوَةَ بْنِ مَسْعُودٍ الثَّقَفِيَّةُ. وَ جَعْفَرُ بْنُ الْحُسَيْنِ لَا بَقِيَّةَ لَهُ وَ أُمُّهُ قُضَاعِيَّةٌ وَ كَانَتْ وَفَاتُهُ فِي حَيَاةِ الْحُسَيْنِ{{ع}}. وَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْحُسَيْنِ قُتِلَ مَعَ أَبِيهِ صَغِيراً جَاءَهُ سَهْمٌ وَ هُوَ فِي حَجْرِ أَبِيهِ فَذَبَحَهُ وَ قَدْ تَقَدَّمَ ذِكْرُهُ فِيمَا مَضَى. وَ سُكَيْنَةُ بِنْتُ الْحُسَيْنِ وَ أُمُّهَا الرَّبَابُ بِنْتُ إِمْرِئِ الْقَيْسِ بْنِ عَدِيٍّ كَلْبِيَّةٌ وَ هِيَ أُمُّ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحُسَيْنِ. وَ فَاطِمَةُ بِنْتُ الْحُسَيْنِ وَ أُمُّهَا أُمُّ إِسْحَاقَ بِنْتُ طَلْحَةَ بْنِ عُبَيْدِ اللَّهِ تَيْمِيَّةٌ}} (الإرشاد، ج۲، ص۱۳۵).</ref>.
* [[الکافی]] - به نقل از [[عبد الرحمان بن محمد عَزرَمی]] -: [[معاویه]]، [[مروان بن حکم]] را بر [[مدینه]] گمارد و به او [[فرمان]] داد که برای [[جوانان]] [[قریش]]، عطایی مقرر بدارد و او هم مقرر کرد. [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}} می‌فرماید: من نزد او رفتم. گفت: نامت چیست؟ گفتم: [[علی بن الحسین]]. گفت: نام برادرت چیست؟ گفتم: [[علی]]. گفت: علی و علی؟! پدرت چه می‌خواهد بکند؟ می‌خواهد نام همه فرزندانش را علی بگذارد؟! سپس، سهم مرا معلوم کرد و من، نزد پدرم باز گشتم و ماجرا را گفتم. [پدرم] فرمود: «وای بر پسر [[زن]] کبودْچشمِ<ref>کبودْچشمی، صفتی رایج است و چه بسا مراد، بد یُمنی آن باشد. عرب، کبودچشمی را علامت شومی می‌دانستند... و کبودی، بدترین نوع رنگ چشم و مبغوض ترینِ آن در نزد عرب بوده است؛ زیرا رومیان، که کبودچشم بودند، سرسخت‌ترین دشمن آنان بودند.</ref> دباغ چرم‌ها. اگر صد فرزند برایم متولد شود، دوست دارم جز [[نام علی]]، بر آنها نگذارم»<ref>{{متن حدیث|اسْتَعْمَلَ مُعَاوِيَةُ مَرْوَانَ بْنَ الْحَكَمِ عَلَى الْمَدِينَةِ وَ أَمَرَهُ أَنْ‏ يَفْرِضَ‏ لِشَبَابِ‏ قُرَيْشٍ‏ فَفَرَضَ لَهُمْ فَقَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ{{ع}} فَأَتَيْتُهُ فَقَالَ مَا اسْمُكَ فَقُلْتُ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ فَقَالَ مَا اسْمُ أَخِيكَ فَقُلْتُ عَلِيٌّ قَالَ عَلِيٌّ وَ عَلِيٌّ مَا يُرِيدُ أَبُوكَ أَنْ يَدَعَ أَحَداً مِنْ وُلْدِهِ إِلَّا سَمَّاهُ عَلِيّاً ثُمَّ فَرَضَ لِي فَرَجَعْتُ إِلَى أَبِي فَأَخْبَرْتُهُ فَقَالَ وَيْلِي عَلَى ابْنِ الزَّرْقَاءِ دَبَّاغَةِ الْأَدَمِ لَوْ وُلِدَ لِي مِائَةٌ لَأَحْبَبْتُ أَنْ لَا أُسَمِّيَ أَحَداً مِنْهُمْ إِلَّا عَلِيّاً}} (الکافی، ج۶، ص۱۹، ح۷؛ بحار الأنوار، ج۴۴، ص۲۱۱، ح۸).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۰.</ref>


==[[علی اکبر]]==
== مقدمه ==
[[شیخ مفید]]، در کتاب [[ارشاد شیخ مفید|الإرشاد]]، فرزندان امام حسین {{ع}} را شش تن، نام می‌بَرَد: [[علی بن الحسین الأکبر]]، [[علی بن الحسین الأصغر]]، [[جعفر بن الحسین بن علی|جعفر]]، [[عبدالله بن الحسین بن علی|عبدالله]]، [[سکینه بنت الحسین بن علی|سَکینه]] و [[فاطمه بنت الحسین بن علی|فاطمه]]<ref>الإرشاد، ج۲، ص۱۳۵.</ref>. در عین حال [[ابن طلحه]]، در کتاب مطالب السؤول، از نُه، و [[ابن فُندُق]] در [[لباب الأنساب]] از ده فرزند نام برده است<ref>ر. ک: مطالب السؤول، ص۷۳؛ لباب الأنساب، ج۱، ص۳۴۹.</ref>.


==[[علی اوسط]]==
در کتاب [[الإرشاد (کتاب)|الإرشاد]] آمده است که: [[امام حسین]] {{ع}}، شش فرزند داشت: [[علی اکبر]]، که کنیه‌اش [[ابو محمد]] و مادرش [[شاه زنان دختر یزدگرد]]، [[شاه ایران]] بود. [[علی اصغر]]<ref>مقصود از علی اکبر در این عبارت امام سجاد {{ع}} و مراد از علی اصغر برادر شهید اوست که به علی اکبر معروف است.</ref>، که با پدرش در [[کربلا]] کشته شد... و مادرش [[لیلا]] دختر [[ابو مرة بن عروة بن مسعود ثقفی]] بود. [[جعفر بن حسین]]، که [[فرزندی]] از او نماند و مادرش از [[قبیله قُضاعه]] بود و در همان روزگارِ زندگانی امام حسین {{ع}} در گذشت. [[عبدالله بن حسین]]، که در [[کودکی]] با پدرش کشته شد. تیری آمد و او را در دامان پدرش [[ذبح]] کرد.... [[سکینه دختر امام حسین]] {{ع}}، که مادرش رَباب، دختر امرِؤ القیس بن عَدی کلبی است. رَباب، [[مادر]] عبدالله بن حسین نیز بود. فاطمه، دختر امام حسین {{ع}}، که مادرش اُم [[اسحاق]]، دختر [[طلحة بن عبید الله]] تَیمی است<ref>{{متن حدیث|كَانَ لِلْحُسَيْنِ {{ع}} سِتَّةُ أَوْلَادٍ عَلِيُ‏ بْنُ‏ الْحُسَيْنِ‏ الْأَكْبَرُ كُنْيَتُهُ أَبُو مُحَمَّدٍ وَ أُمُّهُ شَاهْ‏زَنَانُ بِنْتُ كِسْرَى يَزْدَجَرْدَ. وَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ الْأَصْغَرُ قُتِلَ مَعَ أَبِيهِ بِالطَّفِّ وَ قَدْ تَقَدَّمَ ذِكْرُهُ فِيمَا سَلَفَ وَ أُمُّهُ لَيْلَى بِنْتُ أَبِي مُرَّةَ بْنِ عُرْوَةَ بْنِ مَسْعُودٍ الثَّقَفِيَّةُ. وَ جَعْفَرُ بْنُ الْحُسَيْنِ لَا بَقِيَّةَ لَهُ وَ أُمُّهُ قُضَاعِيَّةٌ وَ كَانَتْ وَفَاتُهُ فِي حَيَاةِ الْحُسَيْنِ {{ع}}. وَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْحُسَيْنِ قُتِلَ مَعَ أَبِيهِ صَغِيراً جَاءَهُ سَهْمٌ وَ هُوَ فِي حَجْرِ أَبِيهِ فَذَبَحَهُ وَ قَدْ تَقَدَّمَ ذِكْرُهُ فِيمَا مَضَى. وَ سُكَيْنَةُ بِنْتُ الْحُسَيْنِ وَ أُمُّهَا الرَّبَابُ بِنْتُ إِمْرِئِ الْقَيْسِ بْنِ عَدِيٍّ كَلْبِيَّةٌ وَ هِيَ أُمُّ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحُسَيْنِ. وَ فَاطِمَةُ بِنْتُ الْحُسَيْنِ وَ أُمُّهَا أُمُّ إِسْحَاقَ بِنْتُ طَلْحَةَ بْنِ عُبَيْدِ اللَّهِ تَيْمِيَّةٌ}}، الإرشاد، ج۲، ص۱۳۵.</ref>.


==[[علی اصغر]]==
از [[عبد الرحمان بن محمد عَزرَمی]] اینگونه نقل شده: [[معاویه]]، [[مروان بن حکم]] را بر [[مدینه]] گمارد و به او [[فرمان]] داد که برای [[جوانان]] [[قریش]]، عطایی مقرر بدارد و او هم مقرر کرد. [[امام]] [[زین العابدین]] {{ع}} می‌فرماید: من نزد او رفتم. گفت: نامت چیست؟ گفتم: [[علی بن الحسین]]. گفت: نام برادرت چیست؟ گفتم: [[علی]]. گفت: علی و علی؟! پدرت چه می‌خواهد بکند؟ می‌خواهد نام همه فرزندانش را علی بگذارد؟! سپس، سهم مرا معلوم کرد و من، نزد پدرم باز گشتم و ماجرا را گفتم. [پدرم] فرمود: «وای بر پسر [[زن]] کبودْچشمِ<ref>کبودْچشمی، صفتی رایج است و چه بسا مراد، بد یُمنی آن باشد. عرب، کبودچشمی را علامت شومی می‌دانستند... و کبودی، بدترین نوع رنگ چشم و مبغوض ترینِ آن در نزد عرب بوده است؛ زیرا رومیان، که کبودچشم بودند، سرسخت‌ترین دشمن آنان بودند.</ref> دباغ چرم‌ها. اگر صد فرزند برایم متولد شود، دوست دارم جز [[نام علی]]، بر آنها نگذارم»<ref>{{متن حدیث|اسْتَعْمَلَ مُعَاوِيَةُ مَرْوَانَ بْنَ الْحَكَمِ عَلَى الْمَدِينَةِ وَ أَمَرَهُ أَنْ‏ يَفْرِضَ‏ لِشَبَابِ‏ قُرَيْشٍ‏ فَفَرَضَ لَهُمْ فَقَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ {{ع}} فَأَتَيْتُهُ فَقَالَ مَا اسْمُكَ فَقُلْتُ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ فَقَالَ مَا اسْمُ أَخِيكَ فَقُلْتُ عَلِيٌّ قَالَ عَلِيٌّ وَ عَلِيٌّ مَا يُرِيدُ أَبُوكَ أَنْ يَدَعَ أَحَداً مِنْ وُلْدِهِ إِلَّا سَمَّاهُ عَلِيّاً ثُمَّ فَرَضَ لِي فَرَجَعْتُ إِلَى أَبِي فَأَخْبَرْتُهُ فَقَالَ وَيْلِي عَلَى ابْنِ الزَّرْقَاءِ دَبَّاغَةِ الْأَدَمِ لَوْ وُلِدَ لِي مِائَةٌ لَأَحْبَبْتُ أَنْ لَا أُسَمِّيَ أَحَداً مِنْهُمْ إِلَّا عَلِيّاً}} (الکافی، ج۶، ص۱۹، ح۷؛ بحار الأنوار، ج۴۴، ص۲۱۱، ح۸).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۰.</ref>


==[[جعفر بن الحسین بن علی|جعفر]]==
== علی اکبر ==
وی در [[زمان]] [[حیات]] [[امام حسین]]{{ع}} از [[دنیا]] رفت. مادرش از [[قبیله]] قُضاعه بود و اطلاع بیشتری از وی، در دست نیست.
{{اصلی|حضرت علی اکبر}}
* [[الإرشاد]]: امام حسین{{ع}}، شش فرزند داشت:... و [[جعفر بن حسین]]، نسلی ندارد. مادرش قُضاعی بود. وی در حیات امام حسین{{ع}} در گذشت<ref>ر.ک: الإرشاد، ج۲، ص۱۳۵.</ref>..<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۶.</ref>
[[علی اکبر]] [[فرزند]] بزرگ [[امام حسین]] {{ع}} و شبیه [[پیامبر]] است. مادر او، [[لیلا دختر ابی مرّه]] نام داشت و [[روز عاشورا]] در سن ٢٥ سالگی بعد از فداکاری بسیار [[شهید]] شد. او اوّلین شهید عاشورا از [[بنی هاشم]] بود. ایشان نزدیک‌ترین شهیدی است که با [[امام حسین]] {{ع}} دفن شده است و به این خاطر ضریح امام، شش گوشه دارد<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص۲۱۴-۲۱۵؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۴۹.</ref>.


==[[محمد بن الحسین بن علی|محمد]]==
== علی اوسط ==
از محمد به عنوان یکی از فرزندان امام حسین{{ع}} نام برده شده است و در برخی منابع، او را در زمره [[اسیران]] آورده‌اند. البته قولی بر [[شهادت]] ایشان نیز وجود دارد.
{{اصلی|امام سجاد علیه‌السلام}}
*[[العِقد الفرید (کتاب)|العِقد الفرید]] - در یادکردِ اسیران -: و [[دوازده]] [[نوجوان]] از [[بنی هاشم]]، [[اسیر]] شدند که [[محمد بن حسین]] هم در میان آنان بود<ref>العقد الفرید، ج۳، ص۳۷۰؛ الإمامة و السیاسة، ج۲، ص۱۲.</ref>..<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۶.</ref>
امام سجاد {{ع}} [[فرزند]] [[امام حسین]] {{ع}}، پنجم [[شعبان]] سال ۳۸ ﻫ. در [[مدینه]] به [[دنیا]] آمد و در حادثه کربلا حضور داشت اما به دلیل بیماری در جنگ شرکت نکرد. [[سجاد]] {{ع}} و زین‌العابدین از [[القاب]] و ابوالحسن و ابومحمد کنیه ایشان است. دارای خُلق و خویی الهی و انسانی و از آشکارترین ویژگی‌های اخلاقی ایشان [[عبادت]] و [[طاعت]] فراوان است، لذا معروف به زین‌العابدین است.


==[[فاطمه بنت الحسین|فاطمه]]==
[[بیان حقایق دین]] در قالب [[دعا]]؛ [[حفظ]] دستاوردهای [[قیام]] [[عاشورا]] و جلوگیری از وقوع انحرافات اساسی در اصول و مبانی [[فرهنگ]] [[اسلام]] و پاسخ‌گویی به شبهات از جمله فعالیت‌های ایشان است. [[صحیفه سجادیه]] و [[رساله حقوق]] از جمله آثار حضرت است. سرانجام [[امام]] در روز ۱۲ یا ۲۵ [[محرم]] سال ۹۵ه‍ در ۵۷ توسط ولید بن عبدالملک مسموم و به [[شهادت]] رسید و در [[قبرستان بقیع]] [[مدینه]] دفن شد<ref>[[محسن میرزاپور|میرزاپور، محسن]]، [[امامت امام زین العابدین (مقاله)|امامت امام زین العابدین]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص ۴۳۵؛ [[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «امام سجاد»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۷۸؛ [[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه]]، ص ۲۵۴.</ref>.
فاطمه، بزرگ‌ترین دختر امام حسین{{ع}} است و مادرش اُم [[اسحاق]] بود. فاطمه، پیش از [[واقعه کربلا]]، با حسنِ مُثنا [[ازدواج]] کرد و در [[کربلا]] با وی، حضور داشت. همسرش جزء مجروحان [[حادثه کربلا]] بود. فاطمه در میان اُسرا به [[کوفه]] و [[شام]] رفت. برخی از ماجراهای [[هجوم]] به خیمه‌ها و دوران [[اسارت]] [[اهل بیت پیامبر]]{{صل}}، از او نقل شده است. فاطمه، از [[راویان حدیث]] است و پدرش [[کتابی]] در هم پیچیده (مَلفوف) و نیز [[وصیت نامه]] خود را به وی سپرد. [[وفات]] وی، حدود [[سال ۱۱۷ هجری]] بوده است. وی در [[مدینه]] وفات یافت. بیشتر [[فرزندان]] و [[نوادگان]] وی، در [[مبارزه]] با [[خلفای بنی عباس]] به شهادت رسیدند و یا [[زندانی]] شدند.
*[[الإرشاد (کتاب)|الإرشاد]]: [[حسن بن حسن]]، یکی از دو دختر عمویش را از امام حسین{{ع}} [[خواستگاری]] کرد. امام حسین{{ع}} به او فرمود: «پسر عزیزم! هر کدام را بیشتر [[دوست]] می‌داری، برگزین». [[حسن]]، [[شرم]] کرد و هیچ نگفت. امام حسین{{ع}} فرمود: «من خود، فاطمه را برایت برگزیدم. او بیش از دختر دیگرم به مادرم فاطمه [[دختر پیامبر خدا]]{{صل}} شبیه است»<ref>{{متن حدیث|أَنَّ الْحَسَنَ بْنَ الْحَسَنِ خَطَبَ إِلَى عَمِّهِ الْحُسَيْنِ{{ع}} إِحْدَى ابْنَتَيْهِ فَقَالَ لَهُ الْحُسَيْنُ اخْتَرْ يَا بُنَيَّ أَحَبَّهُمَا إِلَيْكَ فَاسْتَحْيَا الْحَسَنُ وَ لَمْ يُحِرْ جَوَاباً فَقَالَ الْحُسَيْنُ{{ع}} فَإِنِّي قَدِ اخْتَرْتُ لَكَ ابْنَتِي فَاطِمَةَ وَ هِيَ أَكْثَرُهُمَا شَبَهاً بِأُمِّي‏ فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ{{صل}}}} (الإرشاد، ج۲، ص۲۵؛ العدد القویة، ص۳۵۵، ح۱۸).</ref>.
*[[تقریب التهذیب (کتاب)|تقریب التهذیب]]: فاطمه، دختر [[حسین بن علی بن ابی طالب]]{{ع}}، [[هاشمی]]، [[مدنی]]، [[همسر]] [[حسن بن حسن بن علی]]، ثِقه و از طبقه چهارم [[[راویان]]] است. او پس از سال یکصد [[هجری]] و در [[کهن‌سالی]] در گذشت<ref>ر.ک: تقریب التهذیب، ج۲، ص۶۵۴.</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۷.</ref>


==سکینه==
== علی اصغر ==
نام وی، [[آمنه]] است و [[امینه]] و اُمَیمه نیز گفته‌اند. سَکینه، [[لقب]] اوست که مادرش به وی داد. مادرش رَباب دختر اِمرؤ القَیس است. وی در [[مدینه]] به [[دنیا]] آمد. [[سال]] ولادت او در مصادر [[تاریخی]] به ثبت نرسیده است؛ اما برخی محققان، بر پایه [[حدس]] و [[گمان]]، سال ولادت وی را ۴۷ [[هجری]] دانسته‌اند؛ لیکن بر پایه اطلاعاتی دیگر، باید سال ولادت وی، حدود ۵۱ هجری باشد؛ [[سکینه]]، زنی خوش خو، ظریف، زیبارو، [[عفیف]]، [[اهل]] [[شعر]] و [[ادب]] و از [[راویان حدیث]] بود. بزرگان [[قریش]] و بزرگان شعر و ادب، در مجلس وی حاضر می‌شدند. سکینه، در [[حادثه عاشورا]] حضور داشت و به همراه [[اسیران]]، به [[کوفه]] و [[شام]] و از آنجا به مدینه رفت. درگذشت وی، در [[منابع تاریخی]]، در [[ربیع]] اول [[سال ۱۱۷ هجری]] ثبت شده است. مکان [[دفن]] وی، بنا بر مشهور، مدینه است.
{{اصلی|علی اصغر}}
برای [[امام حسین]] {{ع}} [[فرزندی]] به نام [[علی اصغر]] نام برده شده است که در [[روز]] [[عاشورا]] در دامان پدر [[شهید]] شده است و نام مادر او [[رباب]] بوده است. درباره سن این [[کودک]] و چگونگی [[شهادت]] در منابع گوناگون، [[اختلاف]] وجود دارد<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۶؛ [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص۲۰۹.</ref>.


*الأعلام، زِرِکلی: سَکینه، دختر [[حسین بن علی بن ابی طالب]]، فهیم، شاعر، بزرگوار، و از زیباترینِ [[زنان]] و نیکوسیرت‌ترینِ آنان بود. وی، سروَر زنان [[روزگار]] خود و با بزرگان قریش، [[همنشین]] بود. [[شاعران]]، در [[خانه]] او گِرد می‌آمدند، به گونه‌ای که او آنها را می‌دید و آنها او را نمی‌دیدند، و او سخن آنان را می‌شنید و سبُک و سنگینشان می‌کرد و با آنان، بحث می‌کرد و صِله می‌داد. او بر [[هشام]] ([[خلیفه]] اُمَوی) در آمد و [[عمامه]]، ردای خز و کمربندش را از او خواست، و او هم آنها را داد. یکی از معاصران او گفته است: نزد سَکینه آمدم و در درگاهش، [[جریر]] و [[فَرَزدَق]] و جَمیل و کثیر را دیدم. پس او [[فرمان]] داد که به هر یک، هزار [[درهم]] بدهند. [[مصعب بن زبیر]]، با او [[ازدواج]] کرد و کشته شد. [[عبدالله بن عثمان بن عبدالله]] نیز با او ازدواج کرد و در گذشت. [[زید بن عمرو بن عثمان بن عفان]] هم با او ازدواج کرد؛ ولی [[سلیمان بن عبد الملک]] به او [[فرمان]] داد تا طلاقش دهد؛ زیرا از [[مرگ]] همسرانش فال بد زد. [[زید]] نیز طلاقش داد. [[اخبار]] درباره سَکینه، فراوان است و اقامت و درگذشت او در [[مدینه]] بوده است<ref>{{متن حدیث|سُكَينَةُ بِنتُ الحُسَينِ بنِ عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ{{ع}}: نَبيلَةٌ شاعِرَةٌ كَريمَةٌ، مِن أجمَلِ النِّساءِ وَ أطيَبِهِنَّ نَفساً. كانَت سَيِّدَةَ نِساءِ عَصرِها، تُجالِسُ الأَجِلَّةَ مِن قُرَيشٍ، وَ تُجمَعُ إلَيهَا الشُّعَراءُ فَيَجلِسونَ بِحَيثُ تَراهُم وَ لا يَرَونَها، وَ تَسمَعُ كَلامَهُم، فَتُفاضِلُ بَينَهُم، وَ تُناقِشُهُم وَ تُجيزُهُم. دَخَلَت عَلى هِشامٍ (الخَليفَةِ) وَ سَأَلَتهُ عِمامَتَهُ وَ مِطرَفَهُ وَ مِنطَقَتَهُ، فَأَعطاها ذلِكَ. وَ قالَ أحَدُ مُعاصِريها: أتَيتُها وَ إذا بِبابِها جَريرٌ وَ الفَرَزدَقُ وَ جَميلٌ وَ كَثيرٌ، فَأَمَرَت لِكُلِّ واحِدٍ بِأَلفِ دِرهَمٍ. تَزَوَّجَها مُصعَبُ بنُ الزُّبَيرِ، وَ قُتِلَ، فَتَزَوَّجَها عَبدُ اللّهِ بنُ عُثمانَ بنِ عَبدِ اللّهِ، فَمات عَنها، وَ تَزَوَّجَها زَيدُ بنُ عَمرِو بنِ عُثمانَ بنِ عَفّانَ، فَأَمَرَهُ سُلَيمانُ بنُ عَبدِ المَلِكِ بِطَلاقِها، تَشاؤُما مِن مَوتِ أزواجِها، فَفَعَلَ. أخبارُها كَثيرَةٌ. وَ كانَت إقامَتُها وَ وَفاتُها بِالمَدينَةِ}} (الأعلام، زرکلی، ج۳، ص۱۰۶).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۸.</ref>
== جعفر ==
{{اصلی|جعفر بن الحسین بن علی}}
جعفر بن الحسین بن علی در [[زمان]] [[حیات]] [[امام حسین]] {{ع}} از [[دنیا]] رفت. مادرش از [[قبیله قُضاعه]] بود و اطلاع بیشتری از وی، در دست نیست. امام حسین {{ع}}، شش فرزند داشت: ... و [[جعفر بن حسین]]، نسلی ندارد. مادرش [[قضاعی]] بود. وی در حیات امام حسین {{ع}} در گذشت<ref>ر. ک: الإرشاد، ج۲، ص۱۳۵.</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۶.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== محمد ==
{{اصلی|محمد بن الحسین بن علی}}
از محمد به عنوان یکی از فرزندان امام حسین {{ع}} نام برده شده است و در برخی منابع، او را در زمره [[اسیران]] آورده‌اند. البته قولی بر [[شهادت]] ایشان نیز وجود دارد. [[العِقد الفرید (کتاب)|العِقد الفرید]] - در یادکردِ اسیران -: و دوازده نوجوان از [[بنی هاشم]]، [[اسیر]] شدند که [[محمد بن حسین]] هم در میان آنان بود<ref>العقد الفرید، ج۳، ص۳۷۰؛ الإمامة و السیاسة، ج۲، ص۱۲.</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۶.</ref>


==منابع==
== فاطمه ==
{{اصلی|فاطمه دختر امام حسین}}
فاطمه دختر امام حسین {{ع}}، نام مادرش [[ام اسحاق]] بود. او از [[زنان]] با [[فضیلت]] و نمونه در [[روزگار]] خویش به شمار می‌آمد. ایشان با عموزاده‌اش، [[حسن مثنی]]، [[فرزند]] [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} [[ازدواج]] کرد. فاطمه همراه پدر و همسرش در [[کربلا]] حضور داشت و بعد از [[شهادت]] امام و یارانش به [[اسارت]] درآمد و با خواندن [[خطبه]] همراه عمه‌اش [[زینب کبری]] {{س}} در [[کوفه]] و [[شام]] به افشاگری علیه [[حکومت]] دست زد<ref>[[محمد صادق مزینانی|مزینانی، محمد صادق]]، [[نقش زنان در حماسه عاشورا (کتاب)|نقش زنان در حماسه عاشورا]]، ص۲۲۴-۲۳۲؛ [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۷.</ref>.
 
== سکینه ==
{{اصلی|سکینه بنت الحسین بن علی}}
نام سکینه، [[آمنه]] است. مادرش [[رباب]] است. وی در [[مدینه]] به [[دنیا]] آمد. [[سکینه]]، زنی [[خوش‌خو]]، [[عفیف]]، [[اهل شعر]] و [[ادب]] و از [[راویان حدیث]] بود. ایشان در [[حادثه عاشورا]] حضور داشت و به همراه [[اسیران]]، به [[کوفه]] و [[شام]] و از آنجا به مدینه رفت. درگذشت وی، در [[منابع تاریخی]]، در [[ربیع اول]] [[سال ۱۱۷ هجری]] ثبت شده است. مکان [[دفن]] وی، بنا بر مشهور، مدینه است<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۸.</ref>.
 
== رقیه ==
{{اصلی|رقیه دختر امام حسین}}
 
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:13681353.jpg|22px]]، [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|'''گزیده دانشنامه امام حسین''']]
# [[پرونده:13681353.jpg|22px]] [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|'''گزیده دانشنامه امام حسین''']]
# [[پرونده:1100374.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|'''اصحاب امام حسین''']]
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
# [[پرونده:440259451.jpg|22px]] [[محسن میرزاپور|میرزاپور، محسن]]، [[امامت امام زین العابدین (مقاله)|'''مقاله «امامت امام زین العابدین»''']]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه کلام اسلامی''']]
# [[پرونده:1100516.jpg|22px]] [[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه (کتاب)|'''درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه''']]
# [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «امام سجاد» و «دیگر آثار امام سجاد»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']]
# [[پرونده:1100854.jpg|22px]] [[محمد صادق مزینانی|مزینانی، محمد صادق]]، [[نقش زنان در حماسه عاشورا (کتاب)|'''نقش زنان در حماسه عاشورا''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:فرزندان امام حسین]]
[[رده:فرزندان امام حسین]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۳

برای امام حسین (ع) فرزندانی نام برده شده است: حضرت علی اکبر (ع)؛ امام سجاد (ع)؛ علی اصغر (ع)؛ جعفر بن الحسین بن علی؛ محمد بن الحسین بن علی؛ فاطمه و سکینه.

مقدمه

شیخ مفید، در کتاب الإرشاد، فرزندان امام حسین (ع) را شش تن، نام می‌بَرَد: علی بن الحسین الأکبر، علی بن الحسین الأصغر، جعفر، عبدالله، سَکینه و فاطمه[۱]. در عین حال ابن طلحه، در کتاب مطالب السؤول، از نُه، و ابن فُندُق در لباب الأنساب از ده فرزند نام برده است[۲].

در کتاب الإرشاد آمده است که: امام حسین (ع)، شش فرزند داشت: علی اکبر، که کنیه‌اش ابو محمد و مادرش شاه زنان دختر یزدگرد، شاه ایران بود. علی اصغر[۳]، که با پدرش در کربلا کشته شد... و مادرش لیلا دختر ابو مرة بن عروة بن مسعود ثقفی بود. جعفر بن حسین، که فرزندی از او نماند و مادرش از قبیله قُضاعه بود و در همان روزگارِ زندگانی امام حسین (ع) در گذشت. عبدالله بن حسین، که در کودکی با پدرش کشته شد. تیری آمد و او را در دامان پدرش ذبح کرد.... سکینه دختر امام حسین (ع)، که مادرش رَباب، دختر امرِؤ القیس بن عَدی کلبی است. رَباب، مادر عبدالله بن حسین نیز بود. فاطمه، دختر امام حسین (ع)، که مادرش اُم اسحاق، دختر طلحة بن عبید الله تَیمی است[۴].

از عبد الرحمان بن محمد عَزرَمی اینگونه نقل شده: معاویه، مروان بن حکم را بر مدینه گمارد و به او فرمان داد که برای جوانان قریش، عطایی مقرر بدارد و او هم مقرر کرد. امام زین العابدین (ع) می‌فرماید: من نزد او رفتم. گفت: نامت چیست؟ گفتم: علی بن الحسین. گفت: نام برادرت چیست؟ گفتم: علی. گفت: علی و علی؟! پدرت چه می‌خواهد بکند؟ می‌خواهد نام همه فرزندانش را علی بگذارد؟! سپس، سهم مرا معلوم کرد و من، نزد پدرم باز گشتم و ماجرا را گفتم. [پدرم] فرمود: «وای بر پسر زن کبودْچشمِ[۵] دباغ چرم‌ها. اگر صد فرزند برایم متولد شود، دوست دارم جز نام علی، بر آنها نگذارم»[۶].[۷]

علی اکبر

علی اکبر فرزند بزرگ امام حسین (ع) و شبیه پیامبر است. مادر او، لیلا دختر ابی مرّه نام داشت و روز عاشورا در سن ٢٥ سالگی بعد از فداکاری بسیار شهید شد. او اوّلین شهید عاشورا از بنی هاشم بود. ایشان نزدیک‌ترین شهیدی است که با امام حسین (ع) دفن شده است و به این خاطر ضریح امام، شش گوشه دارد[۸].

علی اوسط

امام سجاد (ع) فرزند امام حسین (ع)، پنجم شعبان سال ۳۸ ﻫ. در مدینه به دنیا آمد و در حادثه کربلا حضور داشت اما به دلیل بیماری در جنگ شرکت نکرد. سجاد (ع) و زین‌العابدین از القاب و ابوالحسن و ابومحمد کنیه ایشان است. دارای خُلق و خویی الهی و انسانی و از آشکارترین ویژگی‌های اخلاقی ایشان عبادت و طاعت فراوان است، لذا معروف به زین‌العابدین است.

بیان حقایق دین در قالب دعا؛ حفظ دستاوردهای قیام عاشورا و جلوگیری از وقوع انحرافات اساسی در اصول و مبانی فرهنگ اسلام و پاسخ‌گویی به شبهات از جمله فعالیت‌های ایشان است. صحیفه سجادیه و رساله حقوق از جمله آثار حضرت است. سرانجام امام در روز ۱۲ یا ۲۵ محرم سال ۹۵ه‍ در ۵۷ توسط ولید بن عبدالملک مسموم و به شهادت رسید و در قبرستان بقیع مدینه دفن شد[۹].

علی اصغر

برای امام حسین (ع) فرزندی به نام علی اصغر نام برده شده است که در روز عاشورا در دامان پدر شهید شده است و نام مادر او رباب بوده است. درباره سن این کودک و چگونگی شهادت در منابع گوناگون، اختلاف وجود دارد[۱۰].

جعفر

جعفر بن الحسین بن علی در زمان حیات امام حسین (ع) از دنیا رفت. مادرش از قبیله قُضاعه بود و اطلاع بیشتری از وی، در دست نیست. امام حسین (ع)، شش فرزند داشت: ... و جعفر بن حسین، نسلی ندارد. مادرش قضاعی بود. وی در حیات امام حسین (ع) در گذشت[۱۱].[۱۲]

محمد

از محمد به عنوان یکی از فرزندان امام حسین (ع) نام برده شده است و در برخی منابع، او را در زمره اسیران آورده‌اند. البته قولی بر شهادت ایشان نیز وجود دارد. العِقد الفرید - در یادکردِ اسیران -: و دوازده نوجوان از بنی هاشم، اسیر شدند که محمد بن حسین هم در میان آنان بود[۱۳].[۱۴]

فاطمه

فاطمه دختر امام حسین (ع)، نام مادرش ام اسحاق بود. او از زنان با فضیلت و نمونه در روزگار خویش به شمار می‌آمد. ایشان با عموزاده‌اش، حسن مثنی، فرزند امام حسن مجتبی (ع) ازدواج کرد. فاطمه همراه پدر و همسرش در کربلا حضور داشت و بعد از شهادت امام و یارانش به اسارت درآمد و با خواندن خطبه همراه عمه‌اش زینب کبری (س) در کوفه و شام به افشاگری علیه حکومت دست زد[۱۵].

سکینه

نام سکینه، آمنه است. مادرش رباب است. وی در مدینه به دنیا آمد. سکینه، زنی خوش‌خو، عفیف، اهل شعر و ادب و از راویان حدیث بود. ایشان در حادثه عاشورا حضور داشت و به همراه اسیران، به کوفه و شام و از آنجا به مدینه رفت. درگذشت وی، در منابع تاریخی، در ربیع اول سال ۱۱۷ هجری ثبت شده است. مکان دفن وی، بنا بر مشهور، مدینه است[۱۶].

رقیه

منابع

پانویس

  1. الإرشاد، ج۲، ص۱۳۵.
  2. ر. ک: مطالب السؤول، ص۷۳؛ لباب الأنساب، ج۱، ص۳۴۹.
  3. مقصود از علی اکبر در این عبارت امام سجاد (ع) و مراد از علی اصغر برادر شهید اوست که به علی اکبر معروف است.
  4. «كَانَ لِلْحُسَيْنِ (ع) سِتَّةُ أَوْلَادٍ عَلِيُ‏ بْنُ‏ الْحُسَيْنِ‏ الْأَكْبَرُ كُنْيَتُهُ أَبُو مُحَمَّدٍ وَ أُمُّهُ شَاهْ‏زَنَانُ بِنْتُ كِسْرَى يَزْدَجَرْدَ. وَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ الْأَصْغَرُ قُتِلَ مَعَ أَبِيهِ بِالطَّفِّ وَ قَدْ تَقَدَّمَ ذِكْرُهُ فِيمَا سَلَفَ وَ أُمُّهُ لَيْلَى بِنْتُ أَبِي مُرَّةَ بْنِ عُرْوَةَ بْنِ مَسْعُودٍ الثَّقَفِيَّةُ. وَ جَعْفَرُ بْنُ الْحُسَيْنِ لَا بَقِيَّةَ لَهُ وَ أُمُّهُ قُضَاعِيَّةٌ وَ كَانَتْ وَفَاتُهُ فِي حَيَاةِ الْحُسَيْنِ (ع). وَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْحُسَيْنِ قُتِلَ مَعَ أَبِيهِ صَغِيراً جَاءَهُ سَهْمٌ وَ هُوَ فِي حَجْرِ أَبِيهِ فَذَبَحَهُ وَ قَدْ تَقَدَّمَ ذِكْرُهُ فِيمَا مَضَى. وَ سُكَيْنَةُ بِنْتُ الْحُسَيْنِ وَ أُمُّهَا الرَّبَابُ بِنْتُ إِمْرِئِ الْقَيْسِ بْنِ عَدِيٍّ كَلْبِيَّةٌ وَ هِيَ أُمُّ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحُسَيْنِ. وَ فَاطِمَةُ بِنْتُ الْحُسَيْنِ وَ أُمُّهَا أُمُّ إِسْحَاقَ بِنْتُ طَلْحَةَ بْنِ عُبَيْدِ اللَّهِ تَيْمِيَّةٌ»، الإرشاد، ج۲، ص۱۳۵.
  5. کبودْچشمی، صفتی رایج است و چه بسا مراد، بد یُمنی آن باشد. عرب، کبودچشمی را علامت شومی می‌دانستند... و کبودی، بدترین نوع رنگ چشم و مبغوض ترینِ آن در نزد عرب بوده است؛ زیرا رومیان، که کبودچشم بودند، سرسخت‌ترین دشمن آنان بودند.
  6. «اسْتَعْمَلَ مُعَاوِيَةُ مَرْوَانَ بْنَ الْحَكَمِ عَلَى الْمَدِينَةِ وَ أَمَرَهُ أَنْ‏ يَفْرِضَ‏ لِشَبَابِ‏ قُرَيْشٍ‏ فَفَرَضَ لَهُمْ فَقَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ (ع) فَأَتَيْتُهُ فَقَالَ مَا اسْمُكَ فَقُلْتُ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ فَقَالَ مَا اسْمُ أَخِيكَ فَقُلْتُ عَلِيٌّ قَالَ عَلِيٌّ وَ عَلِيٌّ مَا يُرِيدُ أَبُوكَ أَنْ يَدَعَ أَحَداً مِنْ وُلْدِهِ إِلَّا سَمَّاهُ عَلِيّاً ثُمَّ فَرَضَ لِي فَرَجَعْتُ إِلَى أَبِي فَأَخْبَرْتُهُ فَقَالَ وَيْلِي عَلَى ابْنِ الزَّرْقَاءِ دَبَّاغَةِ الْأَدَمِ لَوْ وُلِدَ لِي مِائَةٌ لَأَحْبَبْتُ أَنْ لَا أُسَمِّيَ أَحَداً مِنْهُمْ إِلَّا عَلِيّاً» (الکافی، ج۶، ص۱۹، ح۷؛ بحار الأنوار، ج۴۴، ص۲۱۱، ح۸).
  7. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۰.
  8. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص۲۱۴-۲۱۵؛ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۴۹.
  9. میرزاپور، محسن، امامت امام زین العابدین، دانشنامه کلام اسلامی، ج۱، ص ۴۳۵؛ خالقیان، فضل‌الله، مقاله «امام سجاد»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۷۸؛ اکبر ذاکری، علی، درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه، ص ۲۵۴.
  10. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۶؛ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص۲۰۹.
  11. ر. ک: الإرشاد، ج۲، ص۱۳۵.
  12. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۶.
  13. العقد الفرید، ج۳، ص۳۷۰؛ الإمامة و السیاسة، ج۲، ص۱۲.
  14. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۶.
  15. مزینانی، محمد صادق، نقش زنان در حماسه عاشورا، ص۲۲۴-۲۳۲؛ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۷.
  16. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۸.