کوفه: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
منابع فراوانی دربارۀ [[تاریخ]]، پیشینه، بزرگان، حوادث، [[فضایل]] و [[قبایل]] این [[شهر]] وجود دارد که طالبان به آنها مراجعه کنند<ref>از جمله ر. ک: «فضل الکوفه و مساجدها» مشهدی، «تاریخ الکوفه» براقی، «کوفه از نظر مذهبی» سیّد عباس حسینی، «العتبات المقدسه فی الکوفه» طریحی، «معجم البلدان» حموی، ذیل نام این شهر، «دانشنامۀ امام علی»، ج ۹ مقالۀ کوفه، «سیمای کوفه» گلی زواره‌ای، «فرهنگ عاشورا»، ذیل عنوان کوفه، «کوفه، پیدایش شهر اسلامی»، هشام جعیط، ترجمه ابو الحسن سروقد مقدم، فصلنامۀ «مشکوة»، شمارۀ ۵۳ مقالۀ «مردم‌شناسی کوفه»</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۵۱۵.</ref> | منابع فراوانی دربارۀ [[تاریخ]]، پیشینه، بزرگان، حوادث، [[فضایل]] و [[قبایل]] این [[شهر]] وجود دارد که طالبان به آنها مراجعه کنند<ref>از جمله ر. ک: «فضل الکوفه و مساجدها» مشهدی، «تاریخ الکوفه» براقی، «کوفه از نظر مذهبی» سیّد عباس حسینی، «العتبات المقدسه فی الکوفه» طریحی، «معجم البلدان» حموی، ذیل نام این شهر، «دانشنامۀ امام علی»، ج ۹ مقالۀ کوفه، «سیمای کوفه» گلی زواره‌ای، «فرهنگ عاشورا»، ذیل عنوان کوفه، «کوفه، پیدایش شهر اسلامی»، هشام جعیط، ترجمه ابو الحسن سروقد مقدم، فصلنامۀ «مشکوة»، شمارۀ ۵۳ مقالۀ «مردم‌شناسی کوفه»</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۵۱۵.</ref> | ||
==الکوفه== | |||
شهری است مشهور در [[سرزمین بابل]] و در سواد [[عراق]].<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۴۹۰.</ref> در وجه [[تسمیه]] [[کوفه]] به این نام، اقوال متعددی مطرح است: برخی کوفه را به معنای جایی که در آن ریگ و شن باشد، دانسته<ref>مقدسی، احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، ص۱۱۶.</ref> و بعضی هم، آمیختگی شن با ریگ را در این [[شهر]]، دلیل نامگذاری‌اش به این نام عنوان کرده‌اند.<ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۴۱.</ref> بعضی هم، کوفه را از ریشه «کاف تکوف» گرفته و آورده‌اند که چون [[سعد بن ابی وقاص]]، پس از فتح [[قادسیه]] و استقرار در [[انبار]]، [[سپاه مسلمانان]] را برای [[رهایی]] از [[بدی]] آب و هوا و موجودات [[آزاردهنده]] آن به سوی این [[سرزمین]] [[هدایت]] کرد و به آنان گفت: «تکوفوا فی هذا الموضع؛ در این مکان جمع شوید»، این منطقه، «کوفه» نام گرفته است.<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۱۴۱-۱۱۴۲.</ref> «دایره‌وار بودن [[زمین]] کوفه» هم از دیگر [[دلایل]] نامیده شدن این منطقه به کوفه برشمرده شده است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۴۹۰.</ref> ضمن این که برخی از بزرگان نیز، نام کوفه را برگرفته از اسم تپه کوچکی در وسط آن شهر به نام«[[کوفان]]»<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۴۹۱ به نقل از ابن کلبی.</ref> یا برگرفته از واژه «کوفان» به معنای «[[بلا]] و [[شر]]» دانسته‌اند.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۴۹۰-۴۹۱. در باب این وجه تسمیه اقوال دیگری نیز مطرح شده است. جهت مطالعه ر. ک. (بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۱۴۱-۱۱۴۲؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۴۹۰-۴۹۱.)</ref> اقلیم شناسان متقدم، کوفه را از شهرهای اقلیم سوم<ref>مقدسی، احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، ص۶۰.</ref> و [[منزل]] [[نوح نبی]]{{ع}} گفته‌اند<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۱۴۲.</ref> و از شهرهای تابعه آن به نام حمام [[عمر]]، جامعین، [[سورا]]، نیل، [[قادسیه]] و [[عین التمر]] اشاره کرده‌اند.<ref>مقدسی، احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، ص۱۱۴.</ref> «مقدسی» در توصیف [[کوفه]]، این [[شهر]] را «قصبه‌ای بزرگ، سبک، خوش ساختمان با بازارهایی بزرگ، پر [[برکت]] و جامع مرافق» گفته<ref>مقدسی، احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، ص۱۱۶.</ref> و از قرار داشتن [[مسجد جامع]] و نیز [[رود فرات]] در سمت شرق و [[کناسه]] در غرب این شهر خبر داده و پیرامون شهر را مملو از نخلستان، باغ، حوضها و جوی‌های آب معرفی کرده است.<ref>مقدسی، احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، ص۱۱۶-۱۱۷.</ref> فاصله این شهر تا [[مدینه]] در حدود ۲۰ مرحله و تا [[مکه]] ۲۷ مرحله ذکر شده است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۴۹۳.</ref> کوفه در ایام [[خلافت عمر بن خطاب]] در [[سال ۱۷ هجری]] بنا نهاده شد و با آغاز [[خلافت امام علی]]{{ع}} به پایتختی [[خلافت اسلامی]] برگزیده شد. این شهر در سده‌های نخست [[اسلام]] نقشی بسیار پر رنگ و اساسی در حوادث ایام ایفا نمود و موقعیت ممتاز [[اجتماعی]] اش، آن را پیوسته کانون توجه هیأت حاکمه و اقشار مختلف [[مردم]] زمانه قرار داد. از جمله وقایع مهم و تأثیر گذار به وقوع پیوسته در این شهر می‌‌توان به حوادث ایام [[خلافت امیرالمؤمنین]]{{ع}} و سپس [[ترور]] ایشان در مسجد جامع این شهر، [[قیام خونین کربلا]] و قیامهایی - نظیر [[توابین]] و مختار - که پس از آن در [[خونخواهی]] از شهدای این واقعه هولناک انجام گرفت و نیز [[قیام]] و [[شهادت]] [[زید بن علی]] اشاره کرد. گذشته از حوادث و رخدادهای [[سیاسی]] بیشمار این شهر، کوفه یکی از قطب‌های [[علمی]] [[جهان اسلام]] محسوب می‌‌شد. وجود تعداد زیادی از نوابغ [[علم]] و [[شعر]] و زبان و [[ادب]] در این شهر در سده‌های نخست [[اسلامی]] که در کتب تراجم مفصل به نام و آثارشان پرداخته شده است، شاهدی بر این مدعاست. موقعیت علمی این شهر با تأسیس [[مکتب]] نحوی [[کوفی]] بیش از پیش شهره [[آفاق]] گشت و این شهر را تا مدتها عرصه [[رقابت]] و [[کشمکش]] با [[بصره]] و [[مکتب]] نحوی‌اش کرد. تا این که موقعیت ممتاز [[علمی]] و [[سیاسی]] این دو [[شهر]] با تأسیس [[بغداد]] به حاشیه رفت. با تأسیس شهر بغداد در [[سال ۱۴۵ هجری]]، [[کوفه]] [[قرن]] به قرن بسیاری از ذخایر علمی خود را از دست داد و رفته رفته با از دست دادن [[جایگاه علمی]] و سیاسی خود، بسیاری از ابنیه هایش ویرانه شد و شهر به دهکده‌ای کوچک تبدیل شد. چندان که از [[عظمت]] سابق این شهر در حال حاضر، تنها [[مسجد]] بزرگش باقی مانده که [[گواهی]] بر [[شکوه]] و عظمت آن و سرمایه‌ای [[معنوی]] و نماد این شهر قرار گرفته است. | |||
امروزه کوفه در کنار [[رود فرات]] در فاصله ۸ کیلومتری شهر [[نجف]] و ۱۰۶ کیلومتری بغداد و ۶۰ کیلومتری جنوب شهر [[کربلا]] قرار دارد. [[زمین]] آن دشتی است مرتفع که ارتفاع آن از سطح دریا به ۲۲ متر می‌‌رسد. کرانه [[غربی]] این شهر، تقریباً شش متر از [[ساحل]] شرقی بلندتر است که آن را از سیل در گذشته و در عصر کنونی مصون می‌‌دارد. در [[جانب غربی]] کوفه، زمین کم کم از سطح دریا بالا می‌‌رود به حدی که این ارتفاع تا شصت و نیم متر هم می‌‌رسد. سپس این ارتفاع، با شیب تند به سمت جنوب غربی فرود می‌‌آید تا به دریاچه نمکی کم عمق معروف به «بحرالنجف» می‌‌رسد.<ref>[[عاتق بن غیث بلادی|بلادی، عاتق بن غیث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص۲۶۷.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۸
این مدخل زیرشاخهٔ بحث عراق است. کوفه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: کوفه در نهج البلاغه - کوفه در معارف مهدویت - کوفه در معارف و سیره حسینی - کوفه در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد
کوفه یکی از شهرهای عراق که در زمان حکومت علی (ع) مقر خلافت آن حضرت بود. امیرالمؤمنین (ع) دوران پنج ساله زمامداریش را در این شهر گذراند. کوفه در زمان خلیفه دوم در غرب نهر فرات بنا شد. در احادیث، شهری با فضیلت به حساب آمده و مسجد کوفه در این شهر، یکی از ارجمندترین مساجد است. حضرت علی (ع) در همین شهر حکومت کرد و به شهادت رسید. سال‌های بعد نیز کوفه یکی از پرحادثه‌ترین شهرهای جهان اسلام بود. قیام مسلم بن عقیل و خروجِ توابین در کوفه بود. شهادت امام حسین (ع) در کربلا نیز نزدیکی همین شهر اتفاق افتاد. در سال‌های حکومت امویان و عباسیان، پیوسته وضعی متلاطم داشت. مردم آنجا نیز به بی‌وفایی و ناپایداری معروف‌اند[۱].
مقدمه
از شهرهای مهم و تاریخی عراق، که پیشتر در قلمرو حکومت ساسانیان بود و در زمان خلیفۀ دوم به تصرف مسلمانان درآمد و ابتدا نقشۀ مسجد جامع طرّاحی شد و گسترش شهر بر محور آن انجام گرفت و محلّ استقرار نیروهای رزمنده و قبایل عرب مسلمان گشت و عظمت یافت.
در تاریخ اسلام، شاهد حوادث بسیار و تحوّلات شگفت بوده است. امیر المؤمنین (ع) کوفه را مقرّ خلافت خویش قرار داد. و بنا به روایات، امام زمان (ع) نیز پس از ظهور، در کوفه مستقر خواهد شد و سپاهیان خویش را از آنجا به اطراف اعزام خواهد نمود.[۲] از این شهر با نام "کوفان" هم یاد شده است.
کوفه شهر بافضیلتی است و در روایات از آن ستایش شده و امام صادق (ع) دربارۀ آن سرزمین فرموده است: "خاکی است که دوستدار ماست، ما هم آن را دوست داریم"[۳]، کوفه سرزمین شیعیان اهل بیت بوده و چهره‌های درخشانی از این شهر و قبایل اطرافش در راه علی (ع) و امام حسین (ع) و اهل بیت پیامبر جانفشانی کرده‌اند و امویان پیوسته بغض و کینۀ شیعه علی (ع) را در این سرزمین در دل داشته و به سرکوبی آنان پرداختند. قیام‌های متعددی در این شهر به هواداری اهل بیت و مبارزه با جبّاران اموی و عباسی شکل گرفته است.
منابع فراوانی دربارۀ تاریخ، پیشینه، بزرگان، حوادث، فضایل و قبایل این شهر وجود دارد که طالبان به آنها مراجعه کنند[۴].[۵]
الکوفه
شهری است مشهور در سرزمین بابل و در سواد عراق.[۶] در وجه تسمیه کوفه به این نام، اقوال متعددی مطرح است: برخی کوفه را به معنای جایی که در آن ریگ و شن باشد، دانسته[۷] و بعضی هم، آمیختگی شن با ریگ را در این شهر، دلیل نامگذاری‌اش به این نام عنوان کرده‌اند.[۸] بعضی هم، کوفه را از ریشه «کاف تکوف» گرفته و آورده‌اند که چون سعد بن ابی وقاص، پس از فتح قادسیه و استقرار در انبار، سپاه مسلمانان را برای رهایی از بدی آب و هوا و موجودات آزاردهنده آن به سوی این سرزمین هدایت کرد و به آنان گفت: «تکوفوا فی هذا الموضع؛ در این مکان جمع شوید»، این منطقه، «کوفه» نام گرفته است.[۹] «دایره‌وار بودن زمین کوفه» هم از دیگر دلایل نامیده شدن این منطقه به کوفه برشمرده شده است.[۱۰] ضمن این که برخی از بزرگان نیز، نام کوفه را برگرفته از اسم تپه کوچکی در وسط آن شهر به نام«کوفان»[۱۱] یا برگرفته از واژه «کوفان» به معنای «بلا و شر» دانسته‌اند.[۱۲] اقلیم شناسان متقدم، کوفه را از شهرهای اقلیم سوم[۱۳] و منزل نوح نبی(ع) گفته‌اند[۱۴] و از شهرهای تابعه آن به نام حمام عمر، جامعین، سورا، نیل، قادسیه و عین التمر اشاره کرده‌اند.[۱۵] «مقدسی» در توصیف کوفه، این شهر را «قصبه‌ای بزرگ، سبک، خوش ساختمان با بازارهایی بزرگ، پر برکت و جامع مرافق» گفته[۱۶] و از قرار داشتن مسجد جامع و نیز رود فرات در سمت شرق و کناسه در غرب این شهر خبر داده و پیرامون شهر را مملو از نخلستان، باغ، حوضها و جوی‌های آب معرفی کرده است.[۱۷] فاصله این شهر تا مدینه در حدود ۲۰ مرحله و تا مکه ۲۷ مرحله ذکر شده است.[۱۸] کوفه در ایام خلافت عمر بن خطاب در سال ۱۷ هجری بنا نهاده شد و با آغاز خلافت امام علی(ع) به پایتختی خلافت اسلامی برگزیده شد. این شهر در سده‌های نخست اسلام نقشی بسیار پر رنگ و اساسی در حوادث ایام ایفا نمود و موقعیت ممتاز اجتماعی اش، آن را پیوسته کانون توجه هیأت حاکمه و اقشار مختلف مردم زمانه قرار داد. از جمله وقایع مهم و تأثیر گذار به وقوع پیوسته در این شهر می‌‌توان به حوادث ایام خلافت امیرالمؤمنین(ع) و سپس ترور ایشان در مسجد جامع این شهر، قیام خونین کربلا و قیامهایی - نظیر توابین و مختار - که پس از آن در خونخواهی از شهدای این واقعه هولناک انجام گرفت و نیز قیام و شهادت زید بن علی اشاره کرد. گذشته از حوادث و رخدادهای سیاسی بیشمار این شهر، کوفه یکی از قطب‌های علمی جهان اسلام محسوب می‌‌شد. وجود تعداد زیادی از نوابغ علم و شعر و زبان و ادب در این شهر در سده‌های نخست اسلامی که در کتب تراجم مفصل به نام و آثارشان پرداخته شده است، شاهدی بر این مدعاست. موقعیت علمی این شهر با تأسیس مکتب نحوی کوفی بیش از پیش شهره آفاق گشت و این شهر را تا مدتها عرصه رقابت و کشمکش با بصره و مکتب نحوی‌اش کرد. تا این که موقعیت ممتاز علمی و سیاسی این دو شهر با تأسیس بغداد به حاشیه رفت. با تأسیس شهر بغداد در سال ۱۴۵ هجری، کوفه قرن به قرن بسیاری از ذخایر علمی خود را از دست داد و رفته رفته با از دست دادن جایگاه علمی و سیاسی خود، بسیاری از ابنیه هایش ویرانه شد و شهر به دهکده‌ای کوچک تبدیل شد. چندان که از عظمت سابق این شهر در حال حاضر، تنها مسجد بزرگش باقی مانده که گواهی بر شکوه و عظمت آن و سرمایه‌ای معنوی و نماد این شهر قرار گرفته است. امروزه کوفه در کنار رود فرات در فاصله ۸ کیلومتری شهر نجف و ۱۰۶ کیلومتری بغداد و ۶۰ کیلومتری جنوب شهر کربلا قرار دارد. زمین آن دشتی است مرتفع که ارتفاع آن از سطح دریا به ۲۲ متر می‌‌رسد. کرانه غربی این شهر، تقریباً شش متر از ساحل شرقی بلندتر است که آن را از سیل در گذشته و در عصر کنونی مصون می‌‌دارد. در جانب غربی کوفه، زمین کم کم از سطح دریا بالا می‌‌رود به حدی که این ارتفاع تا شصت و نیم متر هم می‌‌رسد. سپس این ارتفاع، با شیب تند به سمت جنوب غربی فرود می‌‌آید تا به دریاچه نمکی کم عمق معروف به «بحرالنجف» می‌‌رسد.[۱۹]
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۱۹۲.
- ↑ ارشاد، مفید، ج ۲ ص ۳۷۹
- ↑ «تُرْبَةٌ تُحِبُّنَا وَ نُحِبُّهَا»؛ سفینة البحار، ج ۲ ص ۴۹۹
- ↑ از جمله ر. ک: «فضل الکوفه و مساجدها» مشهدی، «تاریخ الکوفه» براقی، «کوفه از نظر مذهبی» سیّد عباس حسینی، «العتبات المقدسه فی الکوفه» طریحی، «معجم البلدان» حموی، ذیل نام این شهر، «دانشنامۀ امام علی»، ج ۹ مقالۀ کوفه، «سیمای کوفه» گلی زواره‌ای، «فرهنگ عاشورا»، ذیل عنوان کوفه، «کوفه، پیدایش شهر اسلامی»، هشام جعیط، ترجمه ابو الحسن سروقد مقدم، فصلنامۀ «مشکوة»، شمارۀ ۵۳ مقالۀ «مردم‌شناسی کوفه»
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۵۱۵.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۴۹۰.
- ↑ مقدسی، احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، ص۱۱۶.
- ↑ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۴۱.
- ↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۱۴۱-۱۱۴۲.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۴۹۰.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۴۹۱ به نقل از ابن کلبی.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۴۹۰-۴۹۱. در باب این وجه تسمیه اقوال دیگری نیز مطرح شده است. جهت مطالعه ر. ک. (بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۱۴۱-۱۱۴۲؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۴۹۰-۴۹۱.)
- ↑ مقدسی، احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، ص۶۰.
- ↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۱۴۲.
- ↑ مقدسی، احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، ص۱۱۴.
- ↑ مقدسی، احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، ص۱۱۶.
- ↑ مقدسی، احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، ص۱۱۶-۱۱۷.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۴۹۳.
- ↑ بلادی، عاتق بن غیث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۲۶۷.