خوش‌خلقی: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
* خوش‌خلقی یا حُسن خلق به‌معنای [[خوشرویی]]، [[خوش‌رفتاری]]، [[حسن معاشرت]] و برخورد [[پسندیده]] با دیگران، از [[فضیلت‌های اخلاقی]] و نشأت‌یافته از [[خصلت نیک]] [[ادب]] است. [[فرهنگ دینی]]، [[مردمان]] را به پرورش این [[فضیلت]] فراخوانده و آنان را به [[سبقت]] از یکدیگر در آن فرامی‌خواند<ref>غررالحکم ۱</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 288.</ref>.
* خوش‌خلقی یا حُسن خلق به‌معنای [[خوشرویی]]، [[خوش‌رفتاری]]، [[حسن معاشرت]] و [[برخورد پسندیده با دیگران]]، از [[فضیلت‌های اخلاقی]] و نشأت‌یافته از [[خصلت نیک]] [[ادب]] است. [[فرهنگ دینی]]، [[مردمان]] را به پرورش این [[فضیلت]] فراخوانده و آنان را به [[سبقت]] از یکدیگر در آن فرامی‌خواند<ref>غررالحکم ۱</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 288.</ref>.
*در تعریف حُسن خلق گفته‌اند: حُسن خلق آن ست که برخوردت را نرم کنی و سخنت را پاکیزه‌ سازی و برادرت را با [[خوشرویی]] [[دیدار]] کنی. [[فرهنگ دینی]] همواره [[مردمان]] را به نرم‌خویی و [[ملایمت]] سفارش می‌کند. [[قرآن کریم]] در مورد [[اخلاق]] نیک [[پیامبر]]{{صل}} می‌فرماید: به‌درستی که تو به [[اخلاق]] [[پسندیده]] و بزرگی آراسته شده‌ای<ref>{{متن قرآن| وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ }}؛ سوره قلم، آیه ۴</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 288.</ref>.
*در تعریف حُسن خلق گفته‌اند: حُسن خلق آن ست که برخوردت را نرم کنی و سخنت را پاکیزه‌ سازی و برادرت را با [[خوشرویی]] [[دیدار]] کنی. [[فرهنگ دینی]] همواره [[مردمان]] را به نرم‌خویی و [[ملایمت]] سفارش می‌کند. [[قرآن کریم]] در مورد [[اخلاق]] نیک [[پیامبر]]{{صل}} می‌فرماید: به‌درستی که تو به [[اخلاق]] [[پسندیده]] و بزرگی آراسته شده‌ای<ref>{{متن قرآن| وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ }}؛ سوره قلم، آیه ۴</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 288.</ref>.
*دست‌یابی به [[فضیلت]] حسن خلق، ملازمت و [[هم‌بستگی]] ویژه‌ای با [[رفتار]] نیکو دارد، زیرا خلق و خوی [[آدمی]] از [[رفتار]] او نشأت می‌گیرد. [[امام علی]]{{ع}} ریشه [[اخلاق نیکو]] را نشأت‌گرفته از ریشه [[خانوادگی]] و اصل و [[نسب]] او و نشانه‌ای از [[کرامت]] فرد برمی‌شمرد. [[فضیلت]] حُسن خلق در شکل‌گیری رفتارهای [[اجتماعی]] تأثیری شگرف دارد. از این‌رو [[پیامبران الهی]] برای اثربخشی و ترغیب [[مردم]] به پذیرش [[دعوت الهی]] خویش، افرادی خوش‌خلق و گشاده‌رو بودند. [[قرآن کریم]] درباره خوی نیکوی [[پیامبر اکرم]]{{صل}} می‌فرماید: در پرتو [[رحمت]] و [[لطف خدا]] با آنان [[مهربان]] و نرم‌خو شده‌ای و اگر [[خشن]] و [[سنگ‌دل]] بودی، از گردت پراکنده می‌شدند<ref>{{متن قرآن|فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ }}؛ سوره آل عمران، آیه ۱۵۹.</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 288- 289.</ref>.
*دست‌یابی به [[فضیلت]] حسن خلق، ملازمت و [[هم‌بستگی]] ویژه‌ای با [[رفتار]] نیکو دارد، زیرا خلق و خوی [[آدمی]] از [[رفتار]] او نشأت می‌گیرد. [[امام علی]]{{ع}} ریشه [[اخلاق نیکو]] را نشأت‌گرفته از ریشه [[خانوادگی]] و اصل و [[نسب]] او و نشانه‌ای از [[کرامت]] فرد برمی‌شمرد. [[فضیلت]] حُسن خلق در شکل‌گیری رفتارهای [[اجتماعی]] تأثیری شگرف دارد. از این‌رو [[پیامبران الهی]] برای اثربخشی و ترغیب [[مردم]] به پذیرش [[دعوت الهی]] خویش، افرادی خوش‌خلق و گشاده‌رو بودند. [[قرآن کریم]] درباره خوی نیکوی [[پیامبر اکرم]]{{صل}} می‌فرماید: در پرتو [[رحمت]] و [[لطف خدا]] با آنان [[مهربان]] و نرم‌خو شده‌ای و اگر [[خشن]] و [[سنگ‌دل]] بودی، از گردت پراکنده می‌شدند<ref>{{متن قرآن|فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ }}؛ سوره آل عمران، آیه ۱۵۹.</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 288- 289.</ref>.

نسخهٔ ‏۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۲۴

آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

مدخل‌های وابسته به این بحث:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل خوش‌خلقی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

آثار حسن خلق در زندگی

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ غررالحکم ۱
  2. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 288.
  3. ↑ ﴿ وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ ﴾؛ سوره قلم، آیه ۴
  4. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 288.
  5. ↑ ﴿فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ ﴾؛ سوره آل عمران، آیه ۱۵۹.
  6. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 288- 289.
  7. ↑ ﴿مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاء بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِي الإِنجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا ﴾؛ سوره فتح، آیه۲۹
  8. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 289.
  9. ↑ غررالحکم، ۱
  10. ↑ غررالحکم، ۱
  11. ↑ غررالحکم، ۱.
  12. ↑ نهج البلاغه، حکمت ۲۲۰
  13. ↑ نهج البلاغه، حکمت ۱۰۹
  14. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص ۲۸۹.
  15. ↑ تنبیه الغافلین، ذیل حکمت ۲۰۲
  16. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص۲۹۰.
  17. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص ۲۹۰.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=خوش‌خلقی&oldid=264077»