آیا غلام احمدخان مدعی مهدویت‌ بود؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«'''[[غلام]] احمدخان:''' میرزا [[غلام احمد خان قادیانی]] در سال ۱۸۳۵ یا ۱۸۲۳ میلادی متولد شد<ref> احمد سروش، مدعیان [[مهدویت]]، ص ۷۵ </ref> و به سال ۱۹۰۸ میلادی در گذشت. او که مؤسس [[فرقه]] "[[احمدیه]]" یا "قادیانی" شمرده می‌شود، اهل [[پنجاب]] [[پاکستان]] بود. پدرش از [[مخالفان]] سرسخت [[انگلیس]] به شمار می‌آمد و با زبانهای فارسی، اردو و [[عربی]] آشنایی داشت. [[غلام]] [[احمد]] در [[چهل سالگی]] ادعای [[مهدویت]] کرد و جمعی از [[مردم]] [[پنجاب]] را پیرامون خویش گرد آورد. او که در اصول با اعتقادهای اسلامی موافق بود، ولی به جمع [[مسیحیت]] و [[مهدویت]] [[اعتقاد]] داشت و خود را [[مهدی موعود]] و مظهر [[عیسی]]{{ع}} و [[پیامبر خاتم|حضرت محمد]]{{صل}} می‌دانست. در نظر [[غلام]] [[احمد]]، [[حضرت عیسی]]{{ع}} پس از [[خاک]] سپاری از [[گور]] برون آمد، در کشمیر اقامت گزید و در ۱۲۰ سالگی در شهر سرینگر [[وفات]] یافت. [[غلام احمد خان]] [[جهاد]] با [[شمشیر]] را حتی علیه [[دشمنان اسلام]] [[حرام]] می‌دانست و مسالمت و [[صلح]] را شعار خود می‌شمرد. بدین سبب طرفدار [[دولت]] بریتانیا گردید و به تدریج پیروانش در لاهور، ایالت [[پنجاب]] و ربوه فزونی یافتند. آنها بیمارستان و مدرسه‌های بسیاری پدید آوردند و با کارهایی چنین نیک، شمار طرفداران خویش را فزونی بخشیدند. پس از [[مرگ]] [[غلام]] [[احمد]] خان، پیروانش به تدریج به فرقه‌های گونه‌گون تقسیم شدند.<ref> ر.ک: شهرستانی، الملل والنحل، ملحقات آخر جلد دوم.</ref>»<ref>[[احمد عابدی|عابدی، احمد]]؛ [[مدعیان و منکران بابیت و مهدویت (مقاله)|مدعیان و منکران بابیت و مهدویت]]، ص ۴۲۶.</ref>.

::::::«[[قادیانیه]] یا [[احمدیه]] [[مذهب]] جدیدی است که به میرزا [[غلام احمد خان قادیانی]] منسوب است. وی [[حدود]] سال ۱۲۵۵ ق "۱۸۳۹ م" در [[قادیان]]، متولد شد. و سال ۱۹۰۸ م، درگذشت<ref>  ر.ک: محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص ۳۸</ref>. او که مؤسس [[فرقه]] [[احمدیه]] یا [[قادیانیه]] شمرده می‌‏شود، اهل [[پنجاب]] [[پاکستان]] بود.

::::::«[[غلام احمد قادیانی]] در حدود سال 1839 میلادی در [[قادیان]] به [[دنیا]] آمد. در پنجاه سالگی مدعی [[ارسال وحی]] از جانب [[خداوند]] به خود شد و در سال 1904 میلادی خود را [[مسیح]] و [[مهدی]] و [[تاراکریشنا]] خواند. پیروانش را [[احمدیه]] یا [[قادیانیه]] یا میرزایی می‏‌خوانند<ref>فرهنگ فرق اسلامی، ص 39. </ref> [[احمدیه]] با وجود چنین مشابهتی با روشنیه، برخلاف آنان به خروج یا [[قیام]] دست نیازید و به‌‏ویژه برخلاف [[محمدیه]]، نه تنها به حرکت ضد استعماری و استقلال‌‏طلبانه هندیان علیه انگلیسی‌‏ها نپیوست، بلکه به [[تبلیغ]] [[پذیرش]] [[سلطه]] انگلیسی‌‏ها بر شبه‌‏قاره [[هند]] نیز پرداخت. پس از چندی، گروهی از جمعیت [[احمدیه]] منشعب شدند و غلام احمد را مجدد و نه [[پیامبر]] خواندند و تأکید کردند که او هرگز [[ادعای پیامبری]] نداشته است. این [[جماعت]]، [[مردم]] را به [[اسلام]] [[دعوت]] می‏‌کرده‏‌اند و انجمن اشاعه [[اسلام]] [[احمدیه]] نام دارند<ref>فرهنگ فرق اسلامی، ص۴۰. </ref>>»<ref>[[محسن مدیر شانه‌چی|مدیر شانه‌چی، محسن]]، [[نگاهى به جنبش‌‏هاى مهدوى در تاريخ اسلام و بازتاب آن در جوامع اسلامى‏ (مقاله)|نگاهى به جنبش‌‏هاى مهدوى در تاريخ اسلام و بازتاب آن در جوامع اسلامى‏]]، [[مجموعه آثار دومین همایش بین‏‌المللی دکترین مهدویت (کتاب)|مجموعه آثار دومین همایش بین‏‌المللی دکترین مهدویت]]، ج‏4، ص۱۵۱.</ref>.

::::::«یکی از [[فرق]] [[مبتدعه]] است که [[میرزا غلام احمد قادیانی]] آن را بنیان نهاد. وی دعوی نمود که [[مهدی موعود]] و مظهر [[رجعت]]، [[مسیح]] است. سپس در روز چهارم مارس ۱۸۸۹ م ادعا کرد که [[وحی]] بر او نازل شده و [[پیامبر]] است. چون مردی عالم و زباندان بود، جمعی از [[مردم]] [[قادیان]] به او گرویدند و با او [[بیعت]] کردند. [[پیروان]] این [[مذهب]] تازه را قادیانی یا میرزائی و به‌طوری که خودشان می‌نویسند "احمدی" نام نهادند. بعدها این [[فرقه]]، دو گروه شدند که مجموع [[پیروان]] [[مذهب]] احمدی از دو گروه، از یک میلیون متجاوز است که بیشتر در [[پنجاب]] و بمبئی و افغانستان و [[عربستان]] و [[ایران]] و [[مصر]] سکونت دارند<ref>معارف و معاریف، ج ۱، ص ۶۰۷. </ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۱.</ref>.