ابو عمرو نهشلی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
ابوعمرو<ref>وی را، ابوعامر نیز گفتهاند. (اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۰؛ انصار الحسین، ص۱۱۵، الدار الاسلامیة.)</ref> مردی [[شبزندهدار]] و [[نمازگزار]]، [[متّقی]] و [[پرهیزگار]] بود. ابننما به نقل از مهران، [[غلام]] [[بنیکاهل]]، میگوید: [[روز عاشورا]] در [[کربلا]] حضور داشتم، مردی را دیدم که حملات سنگین و [[سختی]] میکرد و به هر گروه از [[دشمن]] که میرسید آنها را متفرّق و پراکنده میساخت، سپس به سوی [[حسین]]{{ع}} میشتافت و اینچنین [[رجز]] میخواند: | ابوعمرو<ref>وی را، ابوعامر نیز گفتهاند. (اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۰؛ انصار الحسین، ص۱۱۵، الدار الاسلامیة.)</ref> مردی [[شبزندهدار]] و [[نمازگزار]]، [[متّقی]] و [[پرهیزگار]] بود. ابننما به نقل از مهران، [[غلام]] [[بنیکاهل]]، میگوید: [[روز عاشورا]] در [[کربلا]] حضور داشتم، مردی را دیدم که حملات سنگین و [[سختی]] میکرد و به هر گروه از [[دشمن]] که میرسید آنها را متفرّق و پراکنده میساخت، سپس به سوی [[حسین]]{{ع}} میشتافت و اینچنین [[رجز]] میخواند: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} |
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۳
مقدمه
ابوعمرو[۱] مردی شبزندهدار و نمازگزار، متّقی و پرهیزگار بود. ابننما به نقل از مهران، غلام بنیکاهل، میگوید: روز عاشورا در کربلا حضور داشتم، مردی را دیدم که حملات سنگین و سختی میکرد و به هر گروه از دشمن که میرسید آنها را متفرّق و پراکنده میساخت، سپس به سوی حسین(ع) میشتافت و اینچنین رجز میخواند:
إِبْشِرْ هُدیتَ الرُّشْدَ تَلْقی احْمَدا | في جَنَّةِ الْفِرْدَوْسِ تَعْلُو صُعُدا |
- مژده باد تو را که به راه رشد و کمال هدایت شدی و پیغمبر(ص) را در درجات بالای بهشت دیدار میکنی و بالا میروی.
مهران گوید: پرسیدم این شخص کیست؟ گفتند که: ابوعمرو نهشلی (یا خثعمی) است. در همین هنگام عامر بن نهشل تمیمی از طایفه بنیاللّات، بر وی تاخت و او را به شهادت رساند و سرش را از بدن جدا کرد[۲][۳]
جستارهای وابسته
- عامر بن نهشل تمیمی (قاتل)
منابع
- جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ وی را، ابوعامر نیز گفتهاند. (اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۰؛ انصار الحسین، ص۱۱۵، الدار الاسلامیة.)
- ↑ مثیر الاحزان، (ابن نما)، ص۵۷؛ بحارالانوار، ص۴۵، ص۳۰؛ ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۰۷؛ قمقام، ص۴۲۵؛ جلاء اعیون (تاریخ چهارده معصوم علامه مجلسی) ص۶۷۳؛ رمز المصیبة، ج۲، ص۱۳۵.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۸۷.