ابو عمرو نهشلی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۲۴

مقدمه

ابوعمرو^[۱] مردی شب‌زنده‌دار و نمازگزار، متّقی و پرهیزگار بود. ابن‌نما به نقل از مهران، غلام بنی‌کاهل، می‌گوید: روز عاشورا در کربلا حضور داشتم، مردی را دیدم که حملات سنگین و سختی می‌کرد و به هر گروه از دشمن که می‌رسید آنها را متفرّق و پراکنده می‌ساخت، سپس به سوی حسین (ع) می‌شتافت و این‌چنین رجز می‌خواند:

إِبْشِرْ هُدیتَ الرُّشْدَ تَلْقی احْمَدا

في جَنَّةِ الْفِرْدَوْسِ تَعْلُو صُعُدا

مژده باد تو را که به راه رشد و کمال هدایت شدی و پیغمبر (ص) را در درجات بالای بهشت دیدار می‌کنی و بالا می‌روی.

مهران گوید: پرسیدم این شخص کیست؟ گفتند که: ابوعمرو نهشلی (یا خثعمی) است. در همین هنگام عامر بن نهشل‌ تمیمی از طایفه بنی‌اللّات، بر وی تاخت و او را به شهادت رساند و سرش را از بدن جدا کرد^[۲]^[۳]

جستارهای وابسته

عامر بن نهشل‌ تمیمی (قاتل)

منابع

جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

↑ وی را، ابوعامر نیز گفته‎اند. (اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۰؛ انصار الحسین، ص۱۱۵، الدار الاسلامیة.)
↑ مثیر الاحزان، (ابن نما)، ص۵۷؛ بحارالانوار، ص۴۵، ص۳۰؛ ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۰۷؛ قمقام، ص۴۲۵؛ جلاء اعیون (تاریخ چهارده معصوم علامه مجلسی) ص۶۷۳؛ رمز المصیبة، ج۲، ص۱۳۵.
↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۸۷.

[1] وی را، ابوعامر نیز گفته‎اند. (اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۰؛ انصار الحسین، ص۱۱۵، الدار الاسلامیة.)

[2] مثیر الاحزان، (ابن نما)، ص۵۷؛ بحارالانوار، ص۴۵، ص۳۰؛ ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۰۷؛ قمقام، ص۴۲۵؛ جلاء اعیون (تاریخ چهارده معصوم علامه مجلسی) ص۶۷۳؛ رمز المصیبة، ج۲، ص۱۳۵.

[3] جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۸۷.

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 == مقدمه ==
-ابوعمرو<ref>وی را، ابوعامر نیز گفته‎اند. (اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۰؛ انصار الحسین، ص۱۱۵، الدار الاسلامیة.)</ref> مردی [[شب‌زنده‌دار]] و [[نمازگزار]]، [[متّقی]] و [[پرهیزگار]] بود. ابن‌نما به نقل از مهران، [[غلام]] [[بنی‌کاهل]]، می‌گوید: [[روز عاشورا]] در [[کربلا]] حضور داشتم، مردی را دیدم که حملات سنگین و [[سختی]] می‌کرد و به هر گروه از [[دشمن]] که می‌رسید آنها را متفرّق و پراکنده می‌ساخت، سپس به سوی [[حسین]]{{ع}} می‌شتافت و این‌چنین [[رجز]] می‌خواند:
+ابوعمرو<ref>وی را، ابوعامر نیز گفته‎اند. (اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۰؛ انصار الحسین، ص۱۱۵، الدار الاسلامیة.)</ref> مردی [[شب‌زنده‌دار]] و [[نمازگزار]]، [[متّقی]] و [[پرهیزگار]] بود. ابن‌نما به نقل از مهران، [[غلام]] [[بنی‌کاهل]]، می‌گوید: [[روز عاشورا]] در [[کربلا]] حضور داشتم، مردی را دیدم که حملات سنگین و [[سختی]] می‌کرد و به هر گروه از [[دشمن]] که می‌رسید آنها را متفرّق و پراکنده می‌ساخت، سپس به سوی [[حسین]] {{ع}} می‌شتافت و این‌چنین [[رجز]] می‌خواند:
 {{شعر}}
 {{ب|''إِبْشِرْ هُدیتَ الرُّشْدَ تَلْقی احْمَدا''|2=''في جَنَّةِ الْفِرْدَوْسِ تَعْلُو صُعُدا''}}
 {{پایان شعر}}
-:مژده باد تو را که به [[راه رشد]] و کمال [[هدایت]] شدی و [[پیغمبر]]{{صل}} را در درجات بالای [[بهشت]] [[دیدار]] می‌کنی و بالا می‌روی.
+:مژده باد تو را که به [[راه رشد]] و کمال [[هدایت]] شدی و [[پیغمبر]] {{صل}} را در درجات بالای [[بهشت]] [[دیدار]] می‌کنی و بالا می‌روی.
 مهران گوید: پرسیدم این شخص کیست؟ گفتند که: [[ابوعمرو نهشلی]] (یا خثعمی) است. در همین هنگام [[عامر بن نهشل‌ تمیمی]] از [[طایفه]] [[بنی‌اللّات]]، بر وی تاخت و او را به [[شهادت]] رساند و سرش را از [[بدن]] جدا کرد<ref>مثیر الاحزان، (ابن نما)، ص۵۷؛ بحارالانوار، ص۴۵، ص۳۰؛ ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۰۷؛ قمقام، ص۴۲۵؛ جلاء اعیون (تاریخ چهارده معصوم علامه مجلسی) ص۶۷۳؛ رمز المصیبة، ج۲، ص۱۳۵.</ref><ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۸۷.</ref>