فرق علم پیامبر با امام چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن' به '{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن')
خط ۳۳: خط ۳۳:
[[پرونده:673589.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[رضا استادی|استادی]]]]
[[پرونده:673589.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[رضا استادی|استادی]]]]
::::::آیت‌الله '''[[رضا استادی]]''' در مقاله‌ای با عنوان ''«[http://marifat.nashriyat.ir/node/1188  پاسخى به چالش‌هاى فکرى در بحث امامت و عصمت]»''  در این‌باره گفته است:
::::::آیت‌الله '''[[رضا استادی]]''' در مقاله‌ای با عنوان ''«[http://marifat.nashriyat.ir/node/1188  پاسخى به چالش‌هاى فکرى در بحث امامت و عصمت]»''  در این‌باره گفته است:
::::::«اگر سؤال کنند که فرق بین [[امام]]{{ع}} و [[پیامبر|پیغمبر]]{{صل}} چیست؟ پاسخ، دقیقاً روشن نیست، مثل این است که سؤال از اول این گونه مطرح شده باشد که فرق بین نبی و رسول چیست. چون به هر دو وحی می‌شود، ولی در هر حال، یکی نبی است و رسول نیست و یکی هم نبی است و هم رسول. در هر دو حالت وحی است، ولی دقیقاً برای ما روشن نیست که تفاوت آنها چگونه است، این جا هم در ارتباط امام با عالم غیب جای شبهه نیست،  اما نباید به ارتباط او وحی اطلاق کرد. بعضی از اهل تسنّن می‌گویند: شما معتقدید که به ائمّه وحی می‌شود. ما به هیچ وجه به این معتقد نیستیم. عرض کردم خود [[فاطمه زهرا]]{{ع}} می‌فرماید: "وحی قطع شد" پس در عین این که به آنها وحی نمی‌شود، ما معتقدیم که تماس با غیب برقرار است. فرق دیگر امام و پیغمبر در این است که پیغمبر مشرّع است و امام نگاهبان و مبیّن شریعت. این بحث مفصّلی می‌طلبد که ممکن است انتقادی هم در آن باشد: یک حرف این است که پیغمبر شریعت را می‌آورد و وقتی از دنیا رفت شریعت او بر اساس {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}}﴾}} کامل و تمام است و هر چه را ائمّه می‌گویند در مقام تبیین است، آنان پاسدار دین از تحریفات و انحرافات هستند. حتی [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} هم که تشریف بیاورند، چیزهایی که می‌گویند از خودشان نیست، همان چیزهایی است که رسول خدا فرموده و در اختیار ایشان گذاشته است، خواه آن زمان موقع بیانش نبوده یا بیان شده و به ما نرسیده است. این هم یک فرق بین [[امام]]{{ع}} و [[پیامبر|پیغمبر]]{{صل}} است که اگر کسی اصل ارتباط را قبول کرد و گفت من به لفظ وحی و غیر وحی کار ندارم، آنها چه فرقی دارند، یک فرق فارق ارتباط [[پیامبر|پیغمبر]]{{صل}} با عالم غیب است که مجموعه‌ای را به عنوان دین از خدای متعال تلقی می‌کند و در اختیار امّت می‌گذارد، افرادی را هم خود پیغمبر به عنوان مبیّن و مفسر و پاسدار شریعتش تعیین کرده که مبیّن بودن و پاسدار بودن آنها مبتنی بر ارتباط شان با عالم غیب است. اگر کسی با عالم غیب ارتباط نداشته باشد نمی‌تواند از دین پاسداری کند، همان گونه که خود پیامبر چون چنین ارتباطی داشت می‌توانست دین را دریافت و حفظ کند. این بزرگواران که می‌خواهند دین را تفسیر کنند، اگر می‌خواهند از اشتباه در تفسیر مصون باشند، باید با عالم غیب ارتباط داشته باشند. تعبیراتی در دین ما هم هست که، آنها پیوسته با فرشتگان در تماس بودند. البته تعبیرات متفاوت است، گاهی روز، گاهی شب، گاهی شب جمعه و یا مواقع دیگری به عنوان زمان ارتباط آنها ذکر شده است که این بحث دیگری می‌طلبد. اما اصل آن است که [[امام]]{{ع}} هم مثل [[پیامبر|پیغمبر]]{{صل}} با عالم غیب ارتباط دارد. و این جمله بسیار جالب که در امامت مکرّر گفته شده و از [[امام جواد]]{{ع}} نقل گردیده است که {{عربی|اندازه=150%|«الامامةُ تجری مجرى النبوّة»}} دقیقاً همان مطلبی است که [[امامت]] [[ائمه]]{{عم}} شیعه ادامه نبوّت است، معنایش این است که ارتباط آنها قطع نشده، ولی [[نبوت]] قطع شده است. بنابراین، [[امام]]{{ع}} با [[پیامبر|پیغمبر]]{{صل}} از حیث ارتباط هیچ فرقی ندارند، هر دو با عالم غیب ارتباط دارند، اما از حیث این که این ارتباط نامش چیست و کیفیتش چگونه است، این برای ما روشن نیست، فقط نام یکی وحی است و نام دیگری تحدیث؛ در یکی می‌گوییم: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|يُوحَىٰ إِلَيْكَ}}﴾}} و در دیگرى می‌گوییم: محدَّثه یا می‌گوییم: {{عربی|اندازه=150%|«الأئمةُ محدَّثون»}}».<ref>[http://marifat.nashriyat.ir/node/1188 پاسخى به چالش‌هاى فکرى در بحث امامت و عصمت، نشریه معرفت شماره ۰۳۷ - آذر و دی ۱۳۷۹]</ref>
::::::«اگر سؤال کنند که فرق بین [[امام]]{{ع}} و [[پیامبر|پیغمبر]]{{صل}} چیست؟ پاسخ، دقیقاً روشن نیست، مثل این است که سؤال از اول این گونه مطرح شده باشد که فرق بین نبی و رسول چیست. چون به هر دو وحی می‌شود، ولی در هر حال، یکی نبی است و رسول نیست و یکی هم نبی است و هم رسول. در هر دو حالت وحی است، ولی دقیقاً برای ما روشن نیست که تفاوت آنها چگونه است، این جا هم در ارتباط امام با عالم غیب جای شبهه نیست،  اما نباید به ارتباط او وحی اطلاق کرد. بعضی از اهل تسنّن می‌گویند: شما معتقدید که به ائمّه وحی می‌شود. ما به هیچ وجه به این معتقد نیستیم. عرض کردم خود [[فاطمه زهرا]]{{ع}} می‌فرماید: "وحی قطع شد" پس در عین این که به آنها وحی نمی‌شود، ما معتقدیم که تماس با غیب برقرار است. فرق دیگر امام و پیغمبر در این است که پیغمبر مشرّع است و امام نگاهبان و مبیّن شریعت. این بحث مفصّلی می‌طلبد که ممکن است انتقادی هم در آن باشد: یک حرف این است که پیغمبر شریعت را می‌آورد و وقتی از دنیا رفت شریعت او بر اساس {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}}﴾}} کامل و تمام است و هر چه را ائمّه می‌گویند در مقام تبیین است، آنان پاسدار دین از تحریفات و انحرافات هستند. حتی [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} هم که تشریف بیاورند، چیزهایی که می‌گویند از خودشان نیست، همان چیزهایی است که رسول خدا فرموده و در اختیار ایشان گذاشته است، خواه آن زمان موقع بیانش نبوده یا بیان شده و به ما نرسیده است. این هم یک فرق بین [[امام]]{{ع}} و [[پیامبر|پیغمبر]]{{صل}} است که اگر کسی اصل ارتباط را قبول کرد و گفت من به لفظ وحی و غیر وحی کار ندارم، آنها چه فرقی دارند، یک فرق فارق ارتباط [[پیامبر|پیغمبر]]{{صل}} با عالم غیب است که مجموعه‌ای را به عنوان دین از خدای متعال تلقی می‌کند و در اختیار امّت می‌گذارد، افرادی را هم خود پیغمبر به عنوان مبیّن و مفسر و پاسدار شریعتش تعیین کرده که مبیّن بودن و پاسدار بودن آنها مبتنی بر ارتباط شان با عالم غیب است. اگر کسی با عالم غیب ارتباط نداشته باشد نمی‌تواند از دین پاسداری کند، همان گونه که خود پیامبر چون چنین ارتباطی داشت می‌توانست دین را دریافت و حفظ کند. این بزرگواران که می‌خواهند دین را تفسیر کنند، اگر می‌خواهند از اشتباه در تفسیر مصون باشند، باید با عالم غیب ارتباط داشته باشند. تعبیراتی در دین ما هم هست که، آنها پیوسته با فرشتگان در تماس بودند. البته تعبیرات متفاوت است، گاهی روز، گاهی شب، گاهی شب جمعه و یا مواقع دیگری به عنوان زمان ارتباط آنها ذکر شده است که این بحث دیگری می‌طلبد. اما اصل آن است که [[امام]]{{ع}} هم مثل [[پیامبر|پیغمبر]]{{صل}} با عالم غیب ارتباط دارد. و این جمله بسیار جالب که در امامت مکرّر گفته شده و از [[امام جواد]]{{ع}} نقل گردیده است که {{عربی|اندازه=150%|«الامامةُ تجری مجرى النبوّة»}} دقیقاً همان مطلبی است که [[امامت]] [[ائمه]]{{عم}} شیعه ادامه نبوّت است، معنایش این است که ارتباط آنها قطع نشده، ولی [[نبوت]] قطع شده است. بنابراین، [[امام]]{{ع}} با [[پیامبر|پیغمبر]]{{صل}} از حیث ارتباط هیچ فرقی ندارند، هر دو با عالم غیب ارتباط دارند، اما از حیث این که این ارتباط نامش چیست و کیفیتش چگونه است، این برای ما روشن نیست، فقط نام یکی وحی است و نام دیگری تحدیث؛ در یکی می‌گوییم: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|يُوحَىٰ إِلَيْكَ}}﴾}} و در دیگرى می‌گوییم: محدَّثه یا می‌گوییم: {{عربی|اندازه=150%|«الأئمةُ محدَّثون»}}».<ref>[http://marifat.nashriyat.ir/node/1188 پاسخى به چالش‌هاى فکرى در بحث امامت و عصمت، نشریه معرفت شماره ۰۳۷ - آذر و دی ۱۳۷۹]</ref>
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


خط ۶۰: خط ۶۰:
::::::این روایت تفاوت  "[[رسول]]" و "[[نبی]]" و "[[امام]]" را از لحاظ ارتباط با خداوند متعال بیان می‌کند. بنابراین، بر اساس این حدیث، [[امام]] نیز با واسطه فرشته با خدای متعال ارتباط دارد، با این تفاوت که او را نمی‌بیند و سخن او را می‌شنود. البته با توجه به دلایل قطعی ختم نبوت، ارتباط [[امام]] با فرشته از نوع ارتباط رسالی نیست، بلکه تنها برای تلقّی علوم از فرشته است.
::::::این روایت تفاوت  "[[رسول]]" و "[[نبی]]" و "[[امام]]" را از لحاظ ارتباط با خداوند متعال بیان می‌کند. بنابراین، بر اساس این حدیث، [[امام]] نیز با واسطه فرشته با خدای متعال ارتباط دارد، با این تفاوت که او را نمی‌بیند و سخن او را می‌شنود. البته با توجه به دلایل قطعی ختم نبوت، ارتباط [[امام]] با فرشته از نوع ارتباط رسالی نیست، بلکه تنها برای تلقّی علوم از فرشته است.
::::::تأکید بر این نکته ضرورت دارد که بر اساس آیات و روایات فراوان، [[وحی]] رسالی تنها با واسطه پیامبران است و پیامبران، حاملان [[وحی]] هستند و با توجه به اینکه نبوت با [[رسول اکرم]]{{صل}} پایان یافته و پس از ایشان [[پیامبر]] دیگری نمی‌آید، [[امامان]]{{عم}} شریعت تازه‌ای نمی‌آورند و [[وحی]] و شریعت [[رسول اکرم]]{{صل}} را حفظ و تبلیغ می‌کنند. بنابراین، حدیث یاد شده درصدد بیان همه تفاوت‌های [[پیامبر]]{{صل}} و [[امام]]{{ع}} نیست و تنها تفاوت آنها از جهت ارتباط با خدا از راه فرشته بیان می‌کند. از این رو، روایت با ادلّه‌ای که تفاوت‌های دیگری برای [[پیامبر]]{{صل}} و [[امام]]{{ع}} نقل کند، منافات ندارد.
::::::تأکید بر این نکته ضرورت دارد که بر اساس آیات و روایات فراوان، [[وحی]] رسالی تنها با واسطه پیامبران است و پیامبران، حاملان [[وحی]] هستند و با توجه به اینکه نبوت با [[رسول اکرم]]{{صل}} پایان یافته و پس از ایشان [[پیامبر]] دیگری نمی‌آید، [[امامان]]{{عم}} شریعت تازه‌ای نمی‌آورند و [[وحی]] و شریعت [[رسول اکرم]]{{صل}} را حفظ و تبلیغ می‌کنند. بنابراین، حدیث یاد شده درصدد بیان همه تفاوت‌های [[پیامبر]]{{صل}} و [[امام]]{{ع}} نیست و تنها تفاوت آنها از جهت ارتباط با خدا از راه فرشته بیان می‌کند. از این رو، روایت با ادلّه‌ای که تفاوت‌های دیگری برای [[پیامبر]]{{صل}} و [[امام]]{{ع}} نقل کند، منافات ندارد.
::::::با توجه به وجود بیشتر صفات [[پیامبر]]{{صل}} در [[امام]]{{ع}}، پرسش دیگری مطرح می‌شود و آن، این است که آیا یکی از [[پیامبر]]{{صل}} و [[امام]] بر دیگری برتری دارد یا نه؟ از برخی روایات استفاده می‌شود که مقام [[امام]] از مقام [[پیامبر]] بالاتر است. [[امام رضا]]{{ع}} در حدیث معروف [[امام]] می‌فرمایند: به راستی [[امامت]] مقامی‌ است که خداوند متعال آن را بعد از مقام [[نبوت]] و خلّت "خلیل اللهی" در مرحله سوم به ابراهیم خلیل اختصاص داد و فضیلتی است که او را به آن شرفیاب نمود و به وسیله آن نامش را بلندآوازه قرار داد و فرمود:{{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا }}﴾}}<ref> من تو را پیشوای مردم می‌گمارم؛ سوره بقره، آیه:۱۲۴.</ref>. خلیل{{ع}} خوشحال شد و عرض کرد: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| وَمِن ذُرِّيَّتِي }}﴾}}<ref> و از فرزندانم؛ سوره بقره، آیه:۱۲۴.</ref>؛ خداوند عزوجل فرمود:{{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ }}﴾}}<ref> پیمان من به ستمکاران نمی‌رسد؛ سوره بقره، آیه:۱۲۴.</ref>. این آیه، [[امامت]] هر ظالم تا روز قیامت را باطل نمود.
::::::با توجه به وجود بیشتر صفات [[پیامبر]]{{صل}} در [[امام]]{{ع}}، پرسش دیگری مطرح می‌شود و آن، این است که آیا یکی از [[پیامبر]]{{صل}} و [[امام]] بر دیگری برتری دارد یا نه؟ از برخی روایات استفاده می‌شود که مقام [[امام]] از مقام [[پیامبر]] بالاتر است. [[امام رضا]]{{ع}} در حدیث معروف [[امام]] می‌فرمایند: به راستی [[امامت]] مقامی‌ است که خداوند متعال آن را بعد از مقام [[نبوت]] و خلّت "خلیل اللهی" در مرحله سوم به ابراهیم خلیل اختصاص داد و فضیلتی است که او را به آن شرفیاب نمود و به وسیله آن نامش را بلندآوازه قرار داد و فرمود:{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن| إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا }}﴾}}<ref> من تو را پیشوای مردم می‌گمارم؛ سوره بقره، آیه:۱۲۴.</ref>. خلیل{{ع}} خوشحال شد و عرض کرد: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن| وَمِن ذُرِّيَّتِي }}﴾}}<ref> و از فرزندانم؛ سوره بقره، آیه:۱۲۴.</ref>؛ خداوند عزوجل فرمود:{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن| لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ }}﴾}}<ref> پیمان من به ستمکاران نمی‌رسد؛ سوره بقره، آیه:۱۲۴.</ref>. این آیه، [[امامت]] هر ظالم تا روز قیامت را باطل نمود.
::::::توضیح این نکته ضروری است که سخن در اینجا در محور مقام و جایگاه و اینکه مقام [[امامت]] از مقام پیامبری برتر است. بنابراین، [[امام]] از جهت مقام [[امامت]] بر [[پیامبر]] از لحاظ مقام پیامبری برتری دارد. البته هرگاه فردی هم [[پیامبر]] باشد و هم [[امام]]، از لحاظ مقام [[امامت]] برتری دارد. از این رو، برخی از پیامبران که افزون بر مقام پیامبری دارای مقام امامت‌اند ـ همچنان که روایت یادشده درباره [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} بر آن دلالت دارد ـ از لحاظ مقام [[امامت]] بر پیامبرانی که دارای مقام [[امامت]] نیستند، برتری دارند. البته همه پیامبرانی که مقام [[امامت]] دارند، در یک رتبه نیستند و برخی از آنها بر برخی دیگر برتری دارند. همچنان که [[رسول اکرم]]{{صل}} بر همه پیامبران حتی کسانی که دارای مقام [[امامت]] هستند و نیز بر [[امامان]]{{عم}} برتری دارد. [[امام رضا]]{{ع}} می‌فرماید: خداوند تبارک و تعالی پیامبرش [[محمد]]{{صل}}
::::::توضیح این نکته ضروری است که سخن در اینجا در محور مقام و جایگاه و اینکه مقام [[امامت]] از مقام پیامبری برتر است. بنابراین، [[امام]] از جهت مقام [[امامت]] بر [[پیامبر]] از لحاظ مقام پیامبری برتری دارد. البته هرگاه فردی هم [[پیامبر]] باشد و هم [[امام]]، از لحاظ مقام [[امامت]] برتری دارد. از این رو، برخی از پیامبران که افزون بر مقام پیامبری دارای مقام امامت‌اند ـ همچنان که روایت یادشده درباره [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} بر آن دلالت دارد ـ از لحاظ مقام [[امامت]] بر پیامبرانی که دارای مقام [[امامت]] نیستند، برتری دارند. البته همه پیامبرانی که مقام [[امامت]] دارند، در یک رتبه نیستند و برخی از آنها بر برخی دیگر برتری دارند. همچنان که [[رسول اکرم]]{{صل}} بر همه پیامبران حتی کسانی که دارای مقام [[امامت]] هستند و نیز بر [[امامان]]{{عم}} برتری دارد. [[امام رضا]]{{ع}} می‌فرماید: خداوند تبارک و تعالی پیامبرش [[محمد]]{{صل}}
  را بر همه آفریده‌هایش از پیامبران و فرشتگان برتری داد و طاعت او را طاعت خود و پیروی از او را پیروی از خود قرار داد و زیارت او در دنیا و آخرت را زیارت خود قرار داد و فرمود:{{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| مَّنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ }}﴾}}<ref> هر که از پیامبر فرمانبرداری کند بی‌گمان از خداوند فرمان برده است ؛ سوره نساء، آیه:۸۰.</ref> و فرمود: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| إِنَّ الَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ }}﴾}}<ref> بی‌گمان آنان که با تو بیعت می‌کنند جز این نیست که با خداوند بیعت می‌کنند؛ دست خداوند بالای دست‌های آنان است؛ سوره فتح، آیه:۱۰.</ref><ref>محمد بن علی صدوق، عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۱۱۵.</ref>»<ref>[[مقایسه پیامبر و امام از دیدگاه امام رضا (مقاله)|مقایسه پیامبر و امام از دیدگاه امام رضا]]؛ ص۸۴.</ref>.
  را بر همه آفریده‌هایش از پیامبران و فرشتگان برتری داد و طاعت او را طاعت خود و پیروی از او را پیروی از خود قرار داد و زیارت او در دنیا و آخرت را زیارت خود قرار داد و فرمود:{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن| مَّنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ }}﴾}}<ref> هر که از پیامبر فرمانبرداری کند بی‌گمان از خداوند فرمان برده است ؛ سوره نساء، آیه:۸۰.</ref> و فرمود: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن| إِنَّ الَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ }}﴾}}<ref> بی‌گمان آنان که با تو بیعت می‌کنند جز این نیست که با خداوند بیعت می‌کنند؛ دست خداوند بالای دست‌های آنان است؛ سوره فتح، آیه:۱۰.</ref><ref>محمد بن علی صدوق، عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۱۱۵.</ref>»<ref>[[مقایسه پیامبر و امام از دیدگاه امام رضا (مقاله)|مقایسه پیامبر و امام از دیدگاه امام رضا]]؛ ص۸۴.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}



نسخهٔ ‏۲۰ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۴۳

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
فرق علم پیامبر با امام چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ علم معصوم
مدخل اصلیعلم معصوم

فرق علم پیامبر(ص) با امام(ع) چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث علم معصوم است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی علم معصوم مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

امینی
علامه امینی در کتاب «الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب» در این‌باره گفته‌ است:
«رسول کسی است که جبرئیل(ع) بر او نازل می‌شود و کلامش را می‌شنود و وحی بر او نازل می‌گردد، و نبی گاهی سخن را می‌شنود و گاهی شخص را می‌بیند و سخن را نمی‌شنود، و امام کسی است که کلام را می‌شنود و شخص را نمی‌بیند، امامان(ع) هیج‌کاری انجام نمی‌دهند، مگر با پیمان از خدا و فرمانی از او هیچ‌گاه از آن تجاوز نمی‌کنند. و نیز در کافی نصوص متعدده دیگری در این باره وجود دارد، پس امامان(ع) به نظر شیعه پیامبرند و به آنها وحی می‌شود و رسول نیز هستند زیرا آنان همانند رسولان مامور به تبلیغ چیزهائی که به آنها وحی شده نیز می‌باشند، و در جلد ۲ صفحه ۳۵ همان کتاب می‌نویسد: در جزء اول این کتاب گفته‌ایم: شیعه می‌پندارد که به امامان(ع) اهل بیت(ع) وحی می‌شود و فرشتگان از ناحیه خدا و آسمان بر ایشان وحی می‌آورند»[۱].







پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های وابسته

  1. اقسام و انواع علم معصوم کدام‌اند؟ (پرسش)
  2. علم معصوم مطلق چیست و مصداق‌های آن کدام‌اند؟ (پرسش)
  3. آیا علم معصوم مراتب و درجات دارند؟ (پرسش)
  4. علم باطنی معصوم به چه معناست؟ (پرسش)
  5. علم ذاتی معصوم چیست؟ (پرسش)
  6. علم غیر ذاتی معصوم چیست؟ (پرسش)
  7. علم اکتسابی یا علم مستفاد معصوم چیست؟ (پرسش)
  8. علم موهوبی و موهبتی یا علم لدنی معصوم چیست؟ (پرسش)
  9. علم تام یا کامل معصوم چیست؟ (پرسش)
  10. علم محدود معصوم چیست؟ (پرسش)
  11. علم دفعی معصوم چیست؟ (پرسش)
  12. علم تدریجی معصوم چیست؟ (پرسش)
  13. علم اجمالی معصوم چیست؟ (پرسش)
  14. علم تفصیلی معصوم چیست؟ (پرسش)
  15. علم حصولی معصوم چیست؟ (پرسش)
  16. علم حضوری معصوم چیست؟ (پرسش)
  17. علم فعلی یا دائمی معصوم به چه معناست؟ (پرسش)
  18. علم شأنى یا استعدادی یا ارادی و اختیاری معصوم به چه معناست؟ (پرسش)
  19. فرق بین علم فعلی و شأنى معصوم چیست؟ (پرسش)
  20. آیا علم معصوم متوقف بر اراده اوست یا بر صرف التفات و توجه؟ (پرسش)
  21. آیا علم معصوم مراتب و درجات دارد؟ (پرسش)
  22. فرق علم پیامبر با امام چیست؟ (پرسش)
  23. آیا علم پیامبران از لحاظ مرتبه یکسان است؟ (پرسش)
  24. آیا علم پیامبران و امامان از لحاظ مرتبه یکسان یا متفاوت است؟ (پرسش)
  25. فرق بین علم معصوم و علم فرشتگان چیست؟ (پرسش)
  26. آیا پیامبران پیش از آغاز وحی و نبوت و امامان پیش از تصدی امامت از علم ویژه معصوم برخوردار بوده‌اند؟ (پرسش)
  27. آیا علم معصوم در شب قدر نازل می‌شود؟ (پرسش)
  28. آیا علم معصوم در شب جمعه نازل می‌شود؟ (پرسش)
  29. امام معصوم از چه زمانی صاحب علم ویژه می‌شود؟ (پرسش)
  30. آیا غیر معصوم می‌تواند از علوم ویژه معصوم آگاهی یابد؟ (پرسش)
  31. تفاوت علم خدا و معصوم چیست؟ (پرسش)
  32. آیا مقام علم معصوم به غیر معصوم داده می‌شود؟ (پرسش)
  33. شرایط دستیابی غیر معصوم به علم معصوم چیست؟ (پرسش)
  34. غیر معصوم از چه راهی می‌تواند به علم معصوم آگاهی یابد؟ (پرسش)
  35. آیا غیر معصوم وظیفه دارد به دنبال فراگیری علوم معصوم باشد؟ (پرسش)
  36. آیا آگاهی غیر معصوم از علم ویژه معصوم با حکمت الهی در امتحان او منافات ندارد؟ (پرسش)
  37. آیا از راه غیر مشروع می‌توان به علم ویژه معصوم دست یافت؟ (پرسش)
    1. آیا آگاهی از علم معصوم با سحر و جادو قابل دسترسی است؟ (پرسش)
  38. رابطه علم معصوم با علم مکنون یا مستأثر چیست؟ (پرسش)
  39. رابطه علم معصوم با اجتباء الهی چیست؟ (پرسش)
  40. رابطه علم معصوم با بداء الهی چیست؟ (پرسش)

منبع‌شناسی جامع علم معصوم

پانویس

  1. الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج۹.
  2. کتاب گفتمان مهدویت
  3. پاسخى به چالش‌هاى فکرى در بحث امامت و عصمت، نشریه معرفت شماره ۰۳۷ - آذر و دی ۱۳۷۹
  4. کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۷۱.
  5. مؤمن الطاق؛ ص۲۰۶.
  6. " الَّذِي تَأْتِيهِ الْمَلَائِكَةُ وَ تَبْلُغُهُ‏ عَنِ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ النَّبِيُ‏ الَّذِي‏ يَرَى‏ فِي مَنَامِهِ فَمَا رَأَى فَهُوَ كَمَا رَأَى وَ الْمُحَدَّثُ الَّذِي يَسْمَعُ كَلَامَ الْمَلَائِكَةِ وَ يُنْقَرُ فِي أُذُنِهِ وَ يُنْكَتُ فِي قَلْبِهِ‏‏‏"، مجلسی، بحار الأنوار، ج۲۶، ص:۷۵.
  7. همان: ۲۶، ۷۵؛ کلینی، بی تا ۱، ۲۴۸.
  8. مجلسی، مرآة العقول، ۱۴۰۴: ۲، ۲۸۹.
  9. رابطه الهام و تحدیث در علم امامان شیعه، فصلنامه کلام اسلامی، شماره ۹۴ ص ۶۰.
  10. کنکاشی در کیفیت و سرچشمه‌های علم امام.
  11. محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۱، ص:۱۷۶.
  12. من تو را پیشوای مردم می‌گمارم؛ سوره بقره، آیه:۱۲۴.
  13. و از فرزندانم؛ سوره بقره، آیه:۱۲۴.
  14. پیمان من به ستمکاران نمی‌رسد؛ سوره بقره، آیه:۱۲۴.
  15. هر که از پیامبر فرمانبرداری کند بی‌گمان از خداوند فرمان برده است ؛ سوره نساء، آیه:۸۰.
  16. بی‌گمان آنان که با تو بیعت می‌کنند جز این نیست که با خداوند بیعت می‌کنند؛ دست خداوند بالای دست‌های آنان است؛ سوره فتح، آیه:۱۰.
  17. محمد بن علی صدوق، عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۱۱۵.
  18. مقایسه پیامبر و امام از دیدگاه امام رضا؛ ص۸۴.
  19. مرکز ملی پاسخ‌گویی به سؤالات دینی
  20. اصول کافى، چهار جلدى، کتاب الحجة، ص ۳۵۰.
  21. وبگاه پرسمان
  22. (و (یاد کن) آنگاه را که پروردگار ابراهیم، او را با کلماتی آزمود و او آنها را به انجام رسانید؛ فرمود: من تو را پیشوای مردم می‌گمارم. (ابراهیم) گفت: و از فرزندانم (چه کس را)؟ فرمود: پیمان من به ستمکاران نمی‌رسد)، سوره مبارکه بقره، آیه ۱۲۴.
  23. وبگاه پرسمان