بحث:انواع آمادگی برای ظهور کدامند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه را خالی کرد) برچسب: خالی کردن |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
==پاسخ اجمالی== | |||
==[[ضرورت]] [[آمادگی]]== | |||
*[[قیام حضرت مهدی]] {{ع}} پیش از هر چیز [[نیازمند]] به عناصر آماده و باارزش انسانی است که بتوانند بار سنگین چنان [[اصلاحات]] وسیعی را در [[جهان]] به دوش بکشند و این در درجۀ اول محتاج به انواع [[آمادگی]] برای پیاده کردن آن برنامه [[عظیم]] است<ref>ر.ک. گوهری، عباس و دیمه کار گراب، محسن، رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه، ص ۹۳-۹۵.</ref>. [[آمادگی]]، جوهر اصلی [[انتظار]] و وظیفۀ قطعی [[منتظران]]<ref>ر.ک. نصرآبادی، علی باقی، نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب، ص: ۱۰۵-۱۰۶.</ref> باید در زمینه‌های مختلف [[فکری]]، [[فرهنگی]]، روحی، [[سیاسی]]، [[اجتماعی]]، تکنولوژیکی و... ایجاد شود<ref>ر.ک. حیدری، عزیز الله، انتظار و انسان معاصر، ص ۵۵؛ بابایی طلاتپه، محمد باقر، مبانی صلح و امنیت در فرهنگ انتظار، ص ۹۶؛ گودرزی، مجتبی، خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران، ص ۲۰۹ ـ ۲۱۰.</ref>. این [[آمادگی]]، مستلزم حضور تأثیرگذار [[شیعه]] در عرصه‌های مختلف است، تا بتواند در توسعۀ [[تفکر]] [[مهدویت]] در [[جهان]]، به [[رسالت]] خطیر و [[الهی]] خویش عمل نماید<ref>ر.ک. صمدی، قنبر علی، اندیشه انتظار و جهانی شدن،ص؟؟؟.</ref>. | |||
==انواع [[آمادگی برای ظهور]]== | |||
*[[تشکیل حکومت اسلامی]] جهانی زمانی به وقوع می‌‌پیوندد که آمادگی‌های ذیل به وجود آید: | |||
===[[آمادگی]] روحی و روانی=== | |||
*[[حکومت جهانی حضرت مهدی]] {{ع}} در درجۀ اول [[نیازمند]] بالا بردن [[آگاهی]] و [[آمادگی]] روحی و [[فکری]] است. [[منتظر واقعی]] برای چنین برنامۀ مهمی، نمی‌تواند نقش نظاره‌گر داشته باشد<ref>ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جهانی مهدی{{ع}}، ص ۱۰۰؛ فاکر میبدی، محمد، زمینه‌سازی ظهور حضرت ولی عصر، ص ۱۷۵-۱۷۶.</ref>، مؤید این سخن، [[تجدید عهد]] و [[پیمان]] به واسطۀ [[خواندن]] [[دعای عهد]] است<ref>{{متن حدیث|"اللَّهُمَّ إِنِّی أُجَدِّدُ فِی صَبِیحَةِ یَوْمِی هَذَا وَ مَا عِشْتُ فِیهِ مِنْ أَیَّامِ حَیَاتِی عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً لَهُ فِی عُنُقِی لَا أَحُولُ عَنْهَا وَ لَا أَزُولُ أَبَداً"}}؛ پروردگارا من در صبح‌گاه امروز عهد و پیمانی که بر گردنم است، تجدید می‌کنم که هرگز آن را از گردنم برندارم و از آن جدا نشوم؛ بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۹۶؛ کفعمی، المصباح، ص ۵۵۰.</ref> و [[آمادگی برای ظهور]] مستلزم انتظاری خوب و [[شایسته]] است که اگر ما به [[وظایف]] خود در دوران [[انتظار]] عمل کنیم در واقع خود را برای [[زمان ظهور]] آماده کرده‌ایم<ref>ر.ک. رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۰-۱۱۷.</ref>. بی‌گمان برای [[حضرت مهدی]] {{ع}} یارانی هست که [[توان]] بالای روحی و روانی دارند تا بتوانند بر [[دشمنان]] چیره و پیروز شوند و کسانی که [[آمادگی]] روحی و روانی بالایی به دست نیاورند، هرگز نمی‌توانند [[یار]] و [[یاور]] خوبی برای آن [[حضرت]] باشند؛ چرا که با کمترین فشاری که بر آنان وارد می‌شود، عرصه را رها می‌کنند<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.</ref>. | |||
===[[آمادگی فکری]] و [[اعتقادی]]=== | |||
*آنچه [[قیام]] و [[انقلاب جهانی]] آن [[حضرت]] را از دیگر [[انقلاب‌ها]] متمایز و ممتاز می‌سازد، دگرگونی‌های [[اعتقادی]] و باور [[انسان‌ها]] است<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.</ref>، یعنی سطح [[افکار]] [[مردم]] [[جهان]] چنان بالا [[رود]] که بدانند مثلاً مسئله «نژاد» یا «مناطق مختلف جغرافیایی» مسئله قابل توجهی در [[زندگی]] [[بشر]] نیست و تفاوت رنگ‌ها و زبان‌ها و سرزمین‌ها نمی‌تواند [[بشر]] را از هم جدا سازد<ref>ر.ک. فاکر میبدی، محمد، زمینه‌سازی ظهور حضرت ولی عصر، ص ۱۷۵-۱۷۶؛ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۷۹، ۸۰.</ref>. سطح [[افکار]] [[مردم]] چنان بالا باشد<ref>ر.ک. پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.</ref>که بتوانند [[حق]] را از [[باطل]] تشخیص دهند و [[تسلیم]] دشمنانی نشوند که می‌کوشند [[لباس]] [[باطل]] بر چهره [[حق]] بپوشانند تا [[مردم]] را از آن رویگردان کنند<ref>ر.ک. سوزنچی، حسین، مهدویت و انتظار در اندیشه شهید مطهری ۱، ص ۷۳.</ref>. [[مردم]] باید به اندازه ای از رشد و [[آگاهی]] برسند که [[درک]] کنند ایده‌ها و ایسم‌های بشری نمی‌توانند [[بشر]] را از این گرداب [[تباهی]] [[نجات]] دهند؛ بلکه تنها در سایه [[حکومت]] و [[حاکمیت]] مرد آسمانی و پیشوای [[عادل]] [[الهی]]، [[انسان‌ها]] می‌توانند طعم [[زندگی]] خوب انسانی را به دست آورند<ref>ر.ک. یوسفیان، مهدی؛ شرایط ظهور، ص ۴۴ - ۵۱.</ref>. | |||
*اقتضای [[آمادگی]] معرفتی، تلاش و کوشش در [[اسلام‌شناسی]] است؛ یعنی هر [[شیعه]] [[منتظر]] باید بکوشد که از [[اسلام]] آگاهی‌های تخصصی کسب نماید تا در [[مقام]] [[دفاع]]، از پشتوانه [[علمی]] برخوردار باشد و خصم را مجاب نماید. به تعبیر [[امام]] الموحدین [[علی]]{{ع}}:"این [[پرچم]] را جز افراد هوشمند، پایدار و [[آگاه]] از مواضع [[حق]] به دوش نمی‌کشد<ref>{{متن حدیث|"وَ لَا یَحْمِلُ هَذَا الْعَلَمَ إِلَّا أَهْلُ الْبَصَرِ وَ الصَّبْرِ وَ الْعِلْمِ [بِمَوَاقِعِ] بِمَوَاضِعِ الْحَقِّ"}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۷۳. </ref>"<ref>ر.ک. خانجانی، علی اوسط، رسالت فردی و شخصی انسان منتظر،ص؟؟؟.</ref>. | |||
*[[منتظر]] علاوه براسلام‌شناسی، باید به ویژگی‌ها، ابعاد وجودی، کلمات و [[اوامر]] [[حضرت]] [[معرفت]] داشته و با تأمل در [[حکمت]] نام‌ها و [[نشانه‌ها]] و [[علائم ظهور]] و شگفتی ولادت و حیات او، همچنین دانستن سبب و [[حکمت غیبت]] پر رمز و [[راز]] [[حضرت]] برای عملی کردن اهداف و آرمان‌های [[امام زمان]]{{ع}} آماده شود به همین خاطر از [[رسول اکرم]] {{صل}} [[روایت]] شده: "کسی که بمیرد و [[امام]] زمانش را نشناسد به [[مرگ جاهلیت]] مرده است<ref>"مَنْ مَاتَ وَ هُوَ لَا یَعْرِفُ إِمَامَهُ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً"؛ محاسن برقی، ج۱، ص۲۵۱؛ بحارالانوار مرحوم مجلسی، ج۲۳، ص۷۶ و با تعبیر {{متن حدیث|"مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ فَقَدْ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً"}}؛ الصوارم المهرقة، ص۲۶۳. </ref>"<ref>ر.ک. رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۰-۱۱۷.</ref>. | |||
===[[آمادگی]] [[اخلاقی]] و [[رفتاری]]=== | |||
*[[حضرت مهدی]] {{ع}} زمانی [[ظهور]] میکند که [[یاران آماده]] ای داشته باشد زیرا او می‌‌خواهد جهانی را [[اصلاح]] کند<ref>ر.ک. فاکر میبدی، محمد، زمینه‌سازی ظهور حضرت ولی عصر، ص ۱۷۵-۱۷۶؛ پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.</ref>. [[انسان]] [[منتظر]] با [[درک]] این نکته که "[[امام]] اگر چه ظاهر نیست اما حاضر است"، باید همواره از خویشتن [[مراقبت]]<ref>ر.ک. خانجانی، علی اوسط، رسالت فردی و شخصی انسان منتظر،ص؟؟؟.</ref> و [[نفس]] اماره را کنترل و [[شیطان]] را از خود دور کند و خانۀ [[دل]] را با [[یاد خدا]] و با صفات [[حمیده]] و پسندیدۀ انسانی زینت دهد و [[لوح]] [[دل]] را از آلودگی‌ها و [[گناهان]] بشوید<ref>ر.ک. رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۰-۱۱۷.</ref> و از رهگذر انس با [[دعای ندبه]] و [[عهد]] و ادعیۀ دیگر، توجه خود را به [[امام]] معطوف نماید و در قلمرو [[محبت]] [[امام]] قرار گیرد<ref>ر.ک. خانجانی، علی اوسط، رسالت فردی و شخصی انسان منتظر،ص؟؟؟.</ref>. [[قرآن کریم]] هم [[شایستگی]] و صلاحیت را شرط آن [[انقلاب]] دانسته است و می‌‌فرماید: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«و در زبور پس از تورات نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>.<ref>امینی، ابراهیم، دادگستر جهان، ص۲۴۱، مکارم شیرازی، ناصر،حکومت جهانی مهدی{{ع}}، ص۱۰۰</ref> | |||
===[[آمادگی]] [[سیاسی]]=== | |||
*با توجه به جهانی‌بودن [[حکومت حضرت مهدی]] {{ع}}، [[نیازمند]] بازشناسی و بازنمایی ابعاد [[سیاسی]] [[حکومت جهانی]] آن [[حضرت]] به جهانیان هستیم و این [[مسئولیت]] اساسی بر دوش [[دانشمندان]] [[علوم دینی]] است و [[مشتاقان]] برپایی [[حکومت عدل جهانی]] می‌بایست در دو محور تلاش‌های [[علمی]] و عملی انجام دهند: آشنایی با [[روش سیاسی]] [[حضرت]] در [[عصر ظهور]] و آشناکردن دیگران با این [[اندیشه]] بلند [[سیاسی]]<ref>ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جهانی حضرت مهدی{{ع}}، ص۸۴ – ۷۹؛ سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.</ref>. در [[عصر ظهور]] نیز، [[مأموریت]] اصلی [[یاران]] [[حضرت]]، پاکسازی [[جامعه]] از فتنۀ [[ظلم و جور]] و اجرای سیاست‌های عدالت‌محور [[امام]] {{ع}} است. [[حضرت]] یارانش را به سراسر [[جهان]] اعزام میکند و با [[دستور]] به [[اجرای عدالت]] و [[نیکی]]، آنان را [[فرمانروایان]] کشورها قرار می‌دهد<ref>{{متن حدیث|"یُفَرَّقُ الْمَهْدِیُّ أَصْحَابَهِ فِی جَمِیعِ الْبُلْدَانِ وَ یَأْمُرُهُمْ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ یَجْعَلَهُمْ حُکَّاماً فِی الْأَقَالِیمَ"}}؛ روزگار رهائی، ج۲، ص۶۳. </ref>.<ref>ر.ک. صمدی، قنبر علی، اندیشه انتظار و جهانی شدن.</ref> | |||
===[[آمادگی]] [[اقتصادی]]=== | |||
*بی‌گمان [[حضرت مهدی]]{{ع}} به‌پا می‌خیزد تا [[زندگی مادی]] [[مردم]] را بر پایه [[عدالت]] سامان دهد، چون [[قسط]] و [[عدل]] [[اقتصادی]] در جای خود بسیار بایسته و نقش‌آفرین است<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.</ref>. [[جامعه]] [[منتظر]] جامعه‌ای پویا و فعال است که [[حاکمیت]] [[طاغوت]] و [[بی‌عدالتی]] را برنمی‌تابد<ref>ر.ک. رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۰-۱۱۷.</ref> و از [[ظلم و ستم]] و نظامات موجود خسته و تلخی [[زندگی مادی]] و یک بعدی را احساس کرده<ref>ر.ک. پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم، </ref> و به وضع موجود [[راضی]] نشده و هرروز خود را در عرصه‌های مختلف [[سیاسی]]، [[اقتصادی]]، [[فرهنگی]] آماده‌تر می‌‌نماید<ref>ر.ک. حیدری، عزیز الله، انتظار و انسان معاصر، ص ۵۵؛ بابایی طلاتپه، محمد باقر، مبانی صلح و امنیت در فرهنگ انتظار، ص۹۶ </ref>. [[مأموریت]] اصلی [[یاران]] [[حضرت]]، پاکسازی [[جامعه]] از [[فتنه]] [[ظلم و جور]] و اجرای سیاست‌های عدالت‌محور [[امام]]{{ع}} است. [[حضرت]]، "یارانش را به سراسر [[جهان]] اعزام میکند و با [[دستور]] به [[اجرای عدالت]] و [[نیکی]]، آنان را [[فرمانروایان]] کشورها قرار می‌دهد<ref>{{متن حدیث|"یُفَرَّقُ الْمَهْدِیُّ أَصْحَابَهِ فِی جَمِیعِ الْبُلْدَانِ وَ یَأْمُرُهُمْ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ یَجْعَلَهُمْ حُکَّاماً فِی الْأَقَالِیمَ"}}؛ روزگار رهائی، ج۲، ص۶۳. </ref>.<ref>ر.ک. صمدی، قنبر علی، اندیشه انتظار و جهانی شدن.</ref> | |||
===[[آمادگی نظامی]]=== | |||
*[[انسان]] منتظرِ یک [[قیام]] بزرگ که دامنۀ نفوذ آن همۀ [[جهان]] است و به طور قطع دنیای [[استکبار]] را به چالش در بُعد [[نظامی]] و [[جنگ]] می‌کشاند، چگونه می‌تواند هیچگونه [[آمادگی]] فیزیکی برای حضور در این درگیری بزرگ را نداشته باشد؟<ref>ر.ک. خانجانی، علی اوسط، رسالت فردی و شخصی انسان منتظر،ص؟؟؟.</ref> [[امام صادق]] {{ع}} در این زمینه فرموده است: «هریک از شما باید برای [[خروج]] [[حضرت قائم]] سلاحی مهیا کند ـ هرچند یک تیر باشد ـ [[خدای تعالی]] هرگاه بداند کسی چنین نیتی دارد، [[امید]] آن است که عمرش را طولانی کند تا آن [[حضرت]] را [[درک]] کند و از [[یاران]] و همراهانش قرار گیرد»<ref>{{متن حدیث|"لَیُعِدَّنَّ أَحَدُکُمْ لِخُرُوجِ الْقَائِمِ وَ لَوْ سَهْماً فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَی إِذَا عَلِمَ ذَلِکَ مِنْ نِیَّتِهِ رَجَوْتُ لِأَنْ یُنْسِئَ فِی عُمُرِهِ حَتَّی یُدْرِکَهُ فَیَکُونَ مِنْ أَعْوَانِهِ وَ أَنْصَارِهِ"}}؛ الغیبة النعمانی، ص ۳۲۱، ح ۱۰. </ref> این نگهداری [[سلاح]]، از لوازم کار و شدّت [[آمادگی]] را نشان داده و اهمیت [[اعتقاد]] به آمدن [[مهدی]] را مطرح میکند<ref>ر.ک. کوثری، ابراهیم، انتظار و وظایف منتظران، ص ۱۰.</ref>. پس برای [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} و [[یاری]] آن [[حضرت]]، باید در هر لحظهای آماده بود و خود را مهیا نگه داشت<ref>ر.ک. کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور، ص ۲۲۱، ۲۱۷.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} در ذیل آیۀ شریفۀ {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ}}<ref>«ای مؤمنان! شکیبایی ورزید و یکدیگر را به شکیب فرا خوانید و از مرزها نگهبانی کنید» سوره آل عمران، آیه ۲۰۰.</ref> فرمود: «بر انجام [[واجبات]] [[شکیبایی]] کنید و برابر [[دشمنان]]، یک دیگر را [[یاری]] نمایید و برای [[یاری]] پیشوای [[منتظَر]]، همواره [[آمادگی]] خود را حفظ کنید»<ref>{{متن حدیث|"اصْبِرُوا عَلَی أَدَاءِ الْفَرَائِضِ وَ صابِرُوا عَدُوَّکُمْ وَ رابِطُوا إِمَامَکُمُ الْمُنْتَظَرَ"}}؛ الغیبه نعمانی، ص۱۹۹.</ref>. بر خلاف [[پندار]] برخی که "رابطوا" را ممکن است بر ایجاد ارتباط و [[ملاقات]] با [[حضرت]] معنا کنند، این واژه به معنای [[آمادگی]] برای [[مبارزه]] است<ref>ر.ک. ابن منظور، لسان العرب، ج۷، ص۳۰۳؛ فخر الدین طریحی، مجمع البحرین، ج۴، ص۲۴۸؛ سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.</ref>. | |||
===[[آمادگی]] [[فرهنگی]]=== | |||
*[[انسان‌ها]]، معمار [[سرنوشت]] [[جامعه]] و تاریخ و محور دگرگونی اوضاع [[اجتماعی]] هستند و [[سنّت الهی]]<ref>سوره رعد، آیه ۱۱؛ سوره انفال، آیه ۵۳. </ref> بر این قرار گرفته است که هر گونه دگرگونی و تحولی برای جامعه‌های انسانی، به دست و ارادۀ خود آنان صورت گیرد<ref>ر.ک. یوسفیان، مهدی؛ شرایط ظهور، ص ۴۴ – ۵۱؛ سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.</ref> و از شرایط بسیار مهم برای تحقّق و [[پیروزی]] یک [[قیام]] و [[انقلاب]]، خواست و ارادۀ مردم است<ref>ر.ک. یوسفیان، مهدی؛ شرایط ظهور، ص ۴۴ - ۵۱.</ref>. [[امام زمان]] {{ع}} نیز هر لحظه، [[منتظر]] خواست و [[دعوت]] [[مردم]] است: «اگر [[شیعیان]] ما، که [[خداوند]] [[توفیق]] طاعتشان دهد، در راه ایفای پیمانی که بر عهده دارند، همدل شوند، میمنت [[ملاقات]] ما به تأخیر نمی‌افتد و [[سعادت]] [[دیدار]] ما زودتر نصیب آنان می‌شد»<ref>{{متن حدیث|"وَ لَوْ أَنَّ أَشْیَاعَنَا وَفَّقَهُمُ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَی اجْتِمَاعِ الْقُلُوبِ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنُ بِلِقَائِنَا"}}؛ احتجاج، ج۲، ص۶۰۰، ش۳۶۰. </ref>. بنابراین، در عرصۀ [[فرهنگ دینی]] باید به "[[پیروی]] [[خالص]] از [[خداوند]] و ولی او" توجه شود؛ زیرا [[شناخت خداوند]] و [[امام زمان]] {{ع}} و [[باور]] به آنان، باید در [[رفتار]] دیده شود و تبلور [[حقیقی]] آن در فرمان‌برداری [[خالص]] و فراگیر از آن نورهای [[پاک]] [[آشکار]] گردد. [[رسول گرامی اسلام]] {{صل}} در این باره فرمود: «خوشا به حال کسی که، [[قائم اهل بیت]] مرا [[درک]] کند؛ حال آنکه پیش از [[قیام]] او نیز پیرو او باشد. با [[دوست]] او [[دوست]] و با [[دشمن]] او [[دشمن]] و با [[رهبران]] و [[پیشوایان]] [[هدایت‌گر]] پیش از او نیز [[دوست]] باشد. اینان همنشین و [[دوستان]] من و گرامی‌ترینِ [[امت]] من، در نزد من هستند»<ref>{{متن حدیث|"طُوبَی لِمَنْ أَدْرَکَ قَائِمَ أَهْلِ بَیْتِی وَ هُوَ مُقْتَدٍ بِهِ قَبْلَ قِیَامِهِ یَتَوَلَّی وَلِیَّهُ وَ یَتَبَرَّأُ مِنْ عَدُوِّهِ وَ یَتَوَلَّی الْأَئِمَّةَ الْهَادِیَةَ مِنْ قَبْلِهِ أُولَئِکَ رُفَقَائِی وَ ذَوُو وُدِّی وَ مَوَدَّتِی وَ أَکْرَمُ أُمَّتِی عَلَیَّ"}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص ۲۸۶، ح ۲و ۳؛ کتاب الغیبه طوسی، ص ۴۵۶.</ref>.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.</ref> | |||
==نتیجه گیری== | |||
*بنابراین [[قیام حضرت مهدی]] {{ع}} پیش از هر چیز [[نیازمند]] به عناصر آماده و با [[ارزش انسانی]] است و این در درجۀ اول محتاج به انواع [[آمادگی]] برای پیاده کردن آن برنامه [[عظیم]] است. [[آمادگی]] که جوهر اصلی [[انتظار]] و [[وظیفه]] قطعی [[منتظران]] است؛ باید در زمینه‌های مختلف روحی، معرفتی، [[فکری]]، [[اخلاقی]]، [[فرهنگی]]، [[سیاسی]]، اقتتصادی و [[نظامی]] ایجاد شود. | |||
==پانویس== | |||
{{یادآوری پانویس}} | |||
{{پانویس2}} | |||
نسخهٔ ۲۲ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۱۳
پاسخ اجمالی
ضرورت آمادگی
- قیام حضرت مهدی (ع) پیش از هر چیز نیازمند به عناصر آماده و باارزش انسانی است که بتوانند بار سنگین چنان اصلاحات وسیعی را در جهان به دوش بکشند و این در درجۀ اول محتاج به انواع آمادگی برای پیاده کردن آن برنامه عظیم است[۱]. آمادگی، جوهر اصلی انتظار و وظیفۀ قطعی منتظران[۲] باید در زمینه‌های مختلف فکری، فرهنگی، روحی، سیاسی، اجتماعی، تکنولوژیکی و... ایجاد شود[۳]. این آمادگی، مستلزم حضور تأثیرگذار شیعه در عرصه‌های مختلف است، تا بتواند در توسعۀ تفکر مهدویت در جهان، به رسالت خطیر و الهی خویش عمل نماید[۴].
انواع آمادگی برای ظهور
- تشکیل حکومت اسلامی جهانی زمانی به وقوع می‌‌پیوندد که آمادگی‌های ذیل به وجود آید:
آمادگی روحی و روانی
- حکومت جهانی حضرت مهدی (ع) در درجۀ اول نیازمند بالا بردن آگاهی و آمادگی روحی و فکری است. منتظر واقعی برای چنین برنامۀ مهمی، نمی‌تواند نقش نظاره‌گر داشته باشد[۵]، مؤید این سخن، تجدید عهد و پیمان به واسطۀ خواندن دعای عهد است[۶] و آمادگی برای ظهور مستلزم انتظاری خوب و شایسته است که اگر ما به وظایف خود در دوران انتظار عمل کنیم در واقع خود را برای زمان ظهور آماده کرده‌ایم[۷]. بی‌گمان برای حضرت مهدی (ع) یارانی هست که توان بالای روحی و روانی دارند تا بتوانند بر دشمنان چیره و پیروز شوند و کسانی که آمادگی روحی و روانی بالایی به دست نیاورند، هرگز نمی‌توانند یار و یاور خوبی برای آن حضرت باشند؛ چرا که با کمترین فشاری که بر آنان وارد می‌شود، عرصه را رها می‌کنند[۸].
آمادگی فکری و اعتقادی
- آنچه قیام و انقلاب جهانی آن حضرت را از دیگر انقلاب‌ها متمایز و ممتاز می‌سازد، دگرگونی‌های اعتقادی و باور انسان‌ها است[۹]، یعنی سطح افکار مردم جهان چنان بالا رود که بدانند مثلاً مسئله «نژاد» یا «مناطق مختلف جغرافیایی» مسئله قابل توجهی در زندگی بشر نیست و تفاوت رنگ‌ها و زبان‌ها و سرزمین‌ها نمی‌تواند بشر را از هم جدا سازد[۱۰]. سطح افکار مردم چنان بالا باشد[۱۱]که بتوانند حق را از باطل تشخیص دهند و تسلیم دشمنانی نشوند که می‌کوشند لباس باطل بر چهره حق بپوشانند تا مردم را از آن رویگردان کنند[۱۲]. مردم باید به اندازه ای از رشد و آگاهی برسند که درک کنند ایده‌ها و ایسم‌های بشری نمی‌توانند بشر را از این گرداب تباهی نجات دهند؛ بلکه تنها در سایه حکومت و حاکمیت مرد آسمانی و پیشوای عادل الهی، انسان‌ها می‌توانند طعم زندگی خوب انسانی را به دست آورند[۱۳].
- اقتضای آمادگی معرفتی، تلاش و کوشش در اسلام‌شناسی است؛ یعنی هر شیعه منتظر باید بکوشد که از اسلام آگاهی‌های تخصصی کسب نماید تا در مقام دفاع، از پشتوانه علمی برخوردار باشد و خصم را مجاب نماید. به تعبیر امام الموحدین علی(ع):"این پرچم را جز افراد هوشمند، پایدار و آگاه از مواضع حق به دوش نمی‌کشد[۱۴]"[۱۵].
- منتظر علاوه براسلام‌شناسی، باید به ویژگی‌ها، ابعاد وجودی، کلمات و اوامر حضرت معرفت داشته و با تأمل در حکمت نام‌ها و نشانه‌ها و علائم ظهور و شگفتی ولادت و حیات او، همچنین دانستن سبب و حکمت غیبت پر رمز و راز حضرت برای عملی کردن اهداف و آرمان‌های امام زمان(ع) آماده شود به همین خاطر از رسول اکرم (ص) روایت شده: "کسی که بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است[۱۶]"[۱۷].
آمادگی اخلاقی و رفتاری
- حضرت مهدی (ع) زمانی ظهور میکند که یاران آماده ای داشته باشد زیرا او می‌‌خواهد جهانی را اصلاح کند[۱۸]. انسان منتظر با درک این نکته که "امام اگر چه ظاهر نیست اما حاضر است"، باید همواره از خویشتن مراقبت[۱۹] و نفس اماره را کنترل و شیطان را از خود دور کند و خانۀ دل را با یاد خدا و با صفات حمیده و پسندیدۀ انسانی زینت دهد و لوح دل را از آلودگی‌ها و گناهان بشوید[۲۰] و از رهگذر انس با دعای ندبه و عهد و ادعیۀ دیگر، توجه خود را به امام معطوف نماید و در قلمرو محبت امام قرار گیرد[۲۱]. قرآن کریم هم شایستگی و صلاحیت را شرط آن انقلاب دانسته است و می‌‌فرماید: ﴿وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ﴾[۲۲].[۲۳]
آمادگی سیاسی
- با توجه به جهانی‌بودن حکومت حضرت مهدی (ع)، نیازمند بازشناسی و بازنمایی ابعاد سیاسی حکومت جهانی آن حضرت به جهانیان هستیم و این مسئولیت اساسی بر دوش دانشمندان علوم دینی است و مشتاقان برپایی حکومت عدل جهانی می‌بایست در دو محور تلاش‌های علمی و عملی انجام دهند: آشنایی با روش سیاسی حضرت در عصر ظهور و آشناکردن دیگران با این اندیشه بلند سیاسی[۲۴]. در عصر ظهور نیز، مأموریت اصلی یاران حضرت، پاکسازی جامعه از فتنۀ ظلم و جور و اجرای سیاست‌های عدالت‌محور امام (ع) است. حضرت یارانش را به سراسر جهان اعزام میکند و با دستور به اجرای عدالت و نیکی، آنان را فرمانروایان کشورها قرار می‌دهد[۲۵].[۲۶]
آمادگی اقتصادی
- بی‌گمان حضرت مهدی(ع) به‌پا می‌خیزد تا زندگی مادی مردم را بر پایه عدالت سامان دهد، چون قسط و عدل اقتصادی در جای خود بسیار بایسته و نقش‌آفرین است[۲۷]. جامعه منتظر جامعه‌ای پویا و فعال است که حاکمیت طاغوت و بی‌عدالتی را برنمی‌تابد[۲۸] و از ظلم و ستم و نظامات موجود خسته و تلخی زندگی مادی و یک بعدی را احساس کرده[۲۹] و به وضع موجود راضی نشده و هرروز خود را در عرصه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی آماده‌تر می‌‌نماید[۳۰]. مأموریت اصلی یاران حضرت، پاکسازی جامعه از فتنه ظلم و جور و اجرای سیاست‌های عدالت‌محور امام(ع) است. حضرت، "یارانش را به سراسر جهان اعزام میکند و با دستور به اجرای عدالت و نیکی، آنان را فرمانروایان کشورها قرار می‌دهد[۳۱].[۳۲]
آمادگی نظامی
- انسان منتظرِ یک قیام بزرگ که دامنۀ نفوذ آن همۀ جهان است و به طور قطع دنیای استکبار را به چالش در بُعد نظامی و جنگ می‌کشاند، چگونه می‌تواند هیچگونه آمادگی فیزیکی برای حضور در این درگیری بزرگ را نداشته باشد؟[۳۳] امام صادق (ع) در این زمینه فرموده است: «هریک از شما باید برای خروج حضرت قائم سلاحی مهیا کند ـ هرچند یک تیر باشد ـ خدای تعالی هرگاه بداند کسی چنین نیتی دارد، امید آن است که عمرش را طولانی کند تا آن حضرت را درک کند و از یاران و همراهانش قرار گیرد»[۳۴] این نگهداری سلاح، از لوازم کار و شدّت آمادگی را نشان داده و اهمیت اعتقاد به آمدن مهدی را مطرح میکند[۳۵]. پس برای ظهور حضرت مهدی (ع) و یاری آن حضرت، باید در هر لحظهای آماده بود و خود را مهیا نگه داشت[۳۶]. امام باقر (ع) در ذیل آیۀ شریفۀ ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ﴾[۳۷] فرمود: «بر انجام واجبات شکیبایی کنید و برابر دشمنان، یک دیگر را یاری نمایید و برای یاری پیشوای منتظَر، همواره آمادگی خود را حفظ کنید»[۳۸]. بر خلاف پندار برخی که "رابطوا" را ممکن است بر ایجاد ارتباط و ملاقات با حضرت معنا کنند، این واژه به معنای آمادگی برای مبارزه است[۳۹].
آمادگی فرهنگی
- انسان‌ها، معمار سرنوشت جامعه و تاریخ و محور دگرگونی اوضاع اجتماعی هستند و سنّت الهی[۴۰] بر این قرار گرفته است که هر گونه دگرگونی و تحولی برای جامعه‌های انسانی، به دست و ارادۀ خود آنان صورت گیرد[۴۱] و از شرایط بسیار مهم برای تحقّق و پیروزی یک قیام و انقلاب، خواست و ارادۀ مردم است[۴۲]. امام زمان (ع) نیز هر لحظه، منتظر خواست و دعوت مردم است: «اگر شیعیان ما، که خداوند توفیق طاعتشان دهد، در راه ایفای پیمانی که بر عهده دارند، همدل شوند، میمنت ملاقات ما به تأخیر نمی‌افتد و سعادت دیدار ما زودتر نصیب آنان می‌شد»[۴۳]. بنابراین، در عرصۀ فرهنگ دینی باید به "پیروی خالص از خداوند و ولی او" توجه شود؛ زیرا شناخت خداوند و امام زمان (ع) و باور به آنان، باید در رفتار دیده شود و تبلور حقیقی آن در فرمان‌برداری خالص و فراگیر از آن نورهای پاک آشکار گردد. رسول گرامی اسلام (ص) در این باره فرمود: «خوشا به حال کسی که، قائم اهل بیت مرا درک کند؛ حال آنکه پیش از قیام او نیز پیرو او باشد. با دوست او دوست و با دشمن او دشمن و با رهبران و پیشوایان هدایت‌گر پیش از او نیز دوست باشد. اینان همنشین و دوستان من و گرامی‌ترینِ امت من، در نزد من هستند»[۴۴].[۴۵]
نتیجه گیری
- بنابراین قیام حضرت مهدی (ع) پیش از هر چیز نیازمند به عناصر آماده و با ارزش انسانی است و این در درجۀ اول محتاج به انواع آمادگی برای پیاده کردن آن برنامه عظیم است. آمادگی که جوهر اصلی انتظار و وظیفه قطعی منتظران است؛ باید در زمینه‌های مختلف روحی، معرفتی، فکری، اخلاقی، فرهنگی، سیاسی، اقتتصادی و نظامی ایجاد شود.
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ ر.ک. گوهری، عباس و دیمه کار گراب، محسن، رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه، ص ۹۳-۹۵.
- ↑ ر.ک. نصرآبادی، علی باقی، نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب، ص: ۱۰۵-۱۰۶.
- ↑ ر.ک. حیدری، عزیز الله، انتظار و انسان معاصر، ص ۵۵؛ بابایی طلاتپه، محمد باقر، مبانی صلح و امنیت در فرهنگ انتظار، ص ۹۶؛ گودرزی، مجتبی، خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران، ص ۲۰۹ ـ ۲۱۰.
- ↑ ر.ک. صمدی، قنبر علی، اندیشه انتظار و جهانی شدن،ص؟؟؟.
- ↑ ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جهانی مهدی(ع)، ص ۱۰۰؛ فاکر میبدی، محمد، زمینه‌سازی ظهور حضرت ولی عصر، ص ۱۷۵-۱۷۶.
- ↑ «"اللَّهُمَّ إِنِّی أُجَدِّدُ فِی صَبِیحَةِ یَوْمِی هَذَا وَ مَا عِشْتُ فِیهِ مِنْ أَیَّامِ حَیَاتِی عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً لَهُ فِی عُنُقِی لَا أَحُولُ عَنْهَا وَ لَا أَزُولُ أَبَداً"»؛ پروردگارا من در صبح‌گاه امروز عهد و پیمانی که بر گردنم است، تجدید می‌کنم که هرگز آن را از گردنم برندارم و از آن جدا نشوم؛ بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۹۶؛ کفعمی، المصباح، ص ۵۵۰.
- ↑ ر.ک. رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۰-۱۱۷.
- ↑ ر.ک. سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.
- ↑ ر.ک. سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.
- ↑ ر.ک. فاکر میبدی، محمد، زمینه‌سازی ظهور حضرت ولی عصر، ص ۱۷۵-۱۷۶؛ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۷۹، ۸۰.
- ↑ ر.ک. پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.
- ↑ ر.ک. سوزنچی، حسین، مهدویت و انتظار در اندیشه شهید مطهری ۱، ص ۷۳.
- ↑ ر.ک. یوسفیان، مهدی؛ شرایط ظهور، ص ۴۴ - ۵۱.
- ↑ «"وَ لَا یَحْمِلُ هَذَا الْعَلَمَ إِلَّا أَهْلُ الْبَصَرِ وَ الصَّبْرِ وَ الْعِلْمِ [بِمَوَاقِعِ] بِمَوَاضِعِ الْحَقِّ"»؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۷۳.
- ↑ ر.ک. خانجانی، علی اوسط، رسالت فردی و شخصی انسان منتظر،ص؟؟؟.
- ↑ "مَنْ مَاتَ وَ هُوَ لَا یَعْرِفُ إِمَامَهُ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً"؛ محاسن برقی، ج۱، ص۲۵۱؛ بحارالانوار مرحوم مجلسی، ج۲۳، ص۷۶ و با تعبیر «"مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ فَقَدْ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً"»؛ الصوارم المهرقة، ص۲۶۳.
- ↑ ر.ک. رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۰-۱۱۷.
- ↑ ر.ک. فاکر میبدی، محمد، زمینه‌سازی ظهور حضرت ولی عصر، ص ۱۷۵-۱۷۶؛ پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.
- ↑ ر.ک. خانجانی، علی اوسط، رسالت فردی و شخصی انسان منتظر،ص؟؟؟.
- ↑ ر.ک. رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۰-۱۱۷.
- ↑ ر.ک. خانجانی، علی اوسط، رسالت فردی و شخصی انسان منتظر،ص؟؟؟.
- ↑ «و در زبور پس از تورات نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.
- ↑ امینی، ابراهیم، دادگستر جهان، ص۲۴۱، مکارم شیرازی، ناصر،حکومت جهانی مهدی(ع)، ص۱۰۰
- ↑ ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جهانی حضرت مهدی(ع)، ص۸۴ – ۷۹؛ سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.
- ↑ «"یُفَرَّقُ الْمَهْدِیُّ أَصْحَابَهِ فِی جَمِیعِ الْبُلْدَانِ وَ یَأْمُرُهُمْ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ یَجْعَلَهُمْ حُکَّاماً فِی الْأَقَالِیمَ"»؛ روزگار رهائی، ج۲، ص۶۳.
- ↑ ر.ک. صمدی، قنبر علی، اندیشه انتظار و جهانی شدن.
- ↑ ر.ک. سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.
- ↑ ر.ک. رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۰-۱۱۷.
- ↑ ر.ک. پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم،
- ↑ ر.ک. حیدری، عزیز الله، انتظار و انسان معاصر، ص ۵۵؛ بابایی طلاتپه، محمد باقر، مبانی صلح و امنیت در فرهنگ انتظار، ص۹۶
- ↑ «"یُفَرَّقُ الْمَهْدِیُّ أَصْحَابَهِ فِی جَمِیعِ الْبُلْدَانِ وَ یَأْمُرُهُمْ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ یَجْعَلَهُمْ حُکَّاماً فِی الْأَقَالِیمَ"»؛ روزگار رهائی، ج۲، ص۶۳.
- ↑ ر.ک. صمدی، قنبر علی، اندیشه انتظار و جهانی شدن.
- ↑ ر.ک. خانجانی، علی اوسط، رسالت فردی و شخصی انسان منتظر،ص؟؟؟.
- ↑ «"لَیُعِدَّنَّ أَحَدُکُمْ لِخُرُوجِ الْقَائِمِ وَ لَوْ سَهْماً فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَی إِذَا عَلِمَ ذَلِکَ مِنْ نِیَّتِهِ رَجَوْتُ لِأَنْ یُنْسِئَ فِی عُمُرِهِ حَتَّی یُدْرِکَهُ فَیَکُونَ مِنْ أَعْوَانِهِ وَ أَنْصَارِهِ"»؛ الغیبة النعمانی، ص ۳۲۱، ح ۱۰.
- ↑ ر.ک. کوثری، ابراهیم، انتظار و وظایف منتظران، ص ۱۰.
- ↑ ر.ک. کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور، ص ۲۲۱، ۲۱۷.
- ↑ «ای مؤمنان! شکیبایی ورزید و یکدیگر را به شکیب فرا خوانید و از مرزها نگهبانی کنید» سوره آل عمران، آیه ۲۰۰.
- ↑ «"اصْبِرُوا عَلَی أَدَاءِ الْفَرَائِضِ وَ صابِرُوا عَدُوَّکُمْ وَ رابِطُوا إِمَامَکُمُ الْمُنْتَظَرَ"»؛ الغیبه نعمانی، ص۱۹۹.
- ↑ ر.ک. ابن منظور، لسان العرب، ج۷، ص۳۰۳؛ فخر الدین طریحی، مجمع البحرین، ج۴، ص۲۴۸؛ سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.
- ↑ سوره رعد، آیه ۱۱؛ سوره انفال، آیه ۵۳.
- ↑ ر.ک. یوسفیان، مهدی؛ شرایط ظهور، ص ۴۴ – ۵۱؛ سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.
- ↑ ر.ک. یوسفیان، مهدی؛ شرایط ظهور، ص ۴۴ - ۵۱.
- ↑ «"وَ لَوْ أَنَّ أَشْیَاعَنَا وَفَّقَهُمُ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَی اجْتِمَاعِ الْقُلُوبِ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنُ بِلِقَائِنَا"»؛ احتجاج، ج۲، ص۶۰۰، ش۳۶۰.
- ↑ «"طُوبَی لِمَنْ أَدْرَکَ قَائِمَ أَهْلِ بَیْتِی وَ هُوَ مُقْتَدٍ بِهِ قَبْلَ قِیَامِهِ یَتَوَلَّی وَلِیَّهُ وَ یَتَبَرَّأُ مِنْ عَدُوِّهِ وَ یَتَوَلَّی الْأَئِمَّةَ الْهَادِیَةَ مِنْ قَبْلِهِ أُولَئِکَ رُفَقَائِی وَ ذَوُو وُدِّی وَ مَوَدَّتِی وَ أَکْرَمُ أُمَّتِی عَلَیَّ"»؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص ۲۸۶، ح ۲و ۳؛ کتاب الغیبه طوسی، ص ۴۵۶.
- ↑ ر.ک. سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.