امام حسن مجتبی: تفاوت میان نسخه‌ها

: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[اهل بیت پیامبر خاتم]]''' است. "'''[[امام حسن مجتبی]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>

*[[امام حسن مجتبی]]{{ع}} پیشوای دوم [[شیعه]] است. پدرش [[امام علی|امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} و مادرش [[فاطمه زهرا]]{{س}} بود. در سال سوم هجری در [[مدینه]] به [[دنیا]] آمد. هفت سال از زندگی‌اش همراه با [[پیامبر اسلام]] [[گذشت]]. او و برادرش [[امام حسین]]، مورد علاقه شدید [[حضرت محمّد]] بودند و آن [[حضرت]] این دو را [[سرور]] [[جوانان]] [[بهشت]] مینامید. در سال ۳۶ هجری، در حالی که ۳۳ سال داشت، همراه پدرش (که [[خلیفه]] [[مسلمانان]] بود) به [[بصره]] رفت و سپس در [[کوفه]] اقامت گزید. در [[جنگ جمل]] و [[صفّین]]، در رکاب [[پدر]]، با [[متجاوزان]] جنگید. بعد از [[شهادت علی]]{{ع}} در سال ۴۰ هجری، [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} به [[خلافت]] رسید و راه [[علی]]{{ع}} را در ادامه [[نبرد]] با [[معاویه]] پیش گرفت، امّا [[سستی]] و [[خیانت]] سربازان و فرماندهانش سبب شد که به [[صلح]] تحمیلی با [[معاویه]] تن دهد و [[حکومت]] را با شرایطی به او واگذارد. از آن پس به [[مدینه]] بازگشت و تا پایان [[عمر]]، دوران [[سختی]] را گذراند. تا آنکه در سال ۵۰ هجری با دسیسه [[معاویه]]، به دست همسرش [[مسموم]] شد و به [[شهادت]] رسید. [[قبر]]، او در "[[بقیع]]" است. [[امام حسن]]{{ع}} از نظر [[سخاوت]]، [[بخشندگی]]، رسیدگی به بینوایان مشهور بود. [[زهد]] و [[عبادت]] و پرهیزگاریش زبانزد همگان بود و [[فضیلت‌های اخلاقی]] او و [[دانش]] بی‌پایان و [[حلم]] فراوانش او را [[محبوب]] [[دل‌ها]] ساخته بود. [[صلح]] او با [[معاویه]]، نقش مهمّی در [[افشاگری]] چهره [[باطل]] و [[حفظ جان]] [[پیروان]] و بقای [[مذهب شیعه]] داشت<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص:۸۷.</ref>.