ابوبکر بن حسن بن علی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از ابوبکر بن حسن)
ابوبکر بن حسن بن علی
آرامگاه شهدای کربلا
نام کاملابوبکر بن حسن بن علی بن ابی طالب
جنسیتمرد
از قبیلهقریش
از تیرهبنی هاشم
پدرامام حسن مجتبی
مادررملة بنت سعید بن زید
برادر
محل تولدمدینه
تاریخ شهادت۶۱ هجری
محل شهادتکربلا
محل آرامگاهکربلا
از اصحابامام حسن مجتبی
حضور در جنگواقعه کربلا
علت شهادتشهادت در رکاب امام حسین (ع)

ابوبکر نام یکی از فرزندان امام حسن (ع) است و مادرش همان مادر حضرت قاسم (ع) است که ام‌ولد (کنیز) بود. امام حسین (ع) دخترش سکینه را به ازدواج او درآورد و ظاهراً از او فرزندی باقی نمانده است. ابوبکر همراه عمویش امام حسین (ع) در کربلا حضور داشت و در روز عاشورا به میدان رفت و پس از نبردی دلاورانه به شهادت رسید. سنّ او را ۳۵ سال گفته‌اند.

نام و نسب

نام وی بنا به مشهور، «ابوبکر» است[۱] ولی برخی نام او را «عبدالله»، یا «عبدالله الاکبر» نوشته‌اند، به نظر می‌‌آید این نام، یعنی عبدالله صحیح نباشد؛ چون عبدالله نام یکی از فرزندان دیگر امام مجتبی (ع) است که او هم در کربلا به شهادت رسید[۲]. بنابراین، قول صحیح آن است که نام این فرزند امام مجتبی (ع) همان طوری که در زیارت ناحیه مقدسه آمده، «ابوبکر» است، نه عبدالله. ابوبکر فرزند امام حسن مجتبی (ع) و مادرش همان مادر حضرت قاسم (ع) است که ام‌ولد (کنیز)[۳] بود[۴].

به روایت برخی منابع، امام حسین (ع) دخترش سکینه را به ازدواج او درآورد و ظاهراً از او فرزندی باقی نمانده است[۵].[۶]

ابوبکر و حضور در کربلا

ابوبکر همراه عمویش امام حسین (ع) از مدینه تا مکه و سپس به کربلا آمد و در روز عاشورا به میدان رفت و پس از نبردی دلاورانه به شهادت رسید. سنّ او را ۳۵ سال گفته‌اند.

درباره قاتل او اختلاف است. در زیارت ناحیه و برخی تواریخ قاتل او را عبدالله بن عقبه غنوی ذکر کرده‌اند[۷] که عبداللّه بن عقبه غنوی، تیری به سوی ابوبکر بن حسن بن علی بن ابی طالب انداخت و او را کُشت[۸]. در برخی مقاتل، قاتل او را حرملة بن کاهل اسدی دانسته‌اند[۹]. بنابراین، احتمال می‌‌رود چنان که علامه مجلسی اشاره کرده است: عبدالله بن عقبه و حرمله هر دو در شهادت این عزیز امام مجتبی (ع) شریک بوده‌اند.

ابوالفرج اصفهانی[۱۰] شهادت ابوبکر بن حسن (ع) را پیش از شهادت قاسم بن حسن دانسته است[۱۱].

زمانی که مختار ثقفی قیام کرد و در کوفه به حکومت رسید، به جستجوی عبدالله بن عقبه غنوی پرداخت تا او را مجازات کند، ولی به عبدالله اطلاع دادند که در تعقیب او هستند، او فوراً به جزیره[۱۲] گریخت و از مجازات دنیوی نجات یافت، اما مختار چون بر او دست نیافت تا او را کیفر دهد و به مجازاتش رساند، دستور داد خانه‌اش را در کوفه ویران و با خاک یکسان کردند[۱۳].

در زیارت ناحیه مقدسه درباره ایشان آمده است: «السَّلامُ عَلى‏ أَبِي بَكْرِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ الزَّكِيِّ الْوَلِيِّ، الْمَرْمِيِّ‏ بِالسَّهْمِ‏ الرَّدِيِّ‏، لَعَنَ اللَّهُ قاتِلَهُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عَقَبَةِ الْغَنَوِيَّ»؛ درود بر ابوبکر فرزند امام حسن بن علی (ع) پاک، یاری کننده که با تیر کشنده تیر خورد، خدا قاتل او عبدالله بن عقبه غنوی را لعنت کند[۱۴][۱۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. تاریخ طبری، ج۵، ص۴۶۸.
  2. مقاتل الطالبیین، ص۵۸؛ ارشاد مفید، ج۲، ص۱۲۵.
  3. ام ولد، در اصطلاح به کنیز گفته می‌‌شود.
  4. مقاتل الطالبیین، ص۵۸..
  5. ر. ک: منتهی الآمال معرب، ج۱، ص۶۸۳
  6. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۱۲۵-۱۲۶؛ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۹.
  7. بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۷؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۶۸.
  8. «وَ رَمَى عَبْدُ اللَّهِ‏ بْنُ‏ عُقْبَةَ الْغَنَوِيُ‏ أَبَا بَكْرِ بْنَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ (ع) فَقَتَلَهُ»؛ الارشاد، ج۲، ص۱۰۹.
  9. تاریخ ابن اثیر، ج۲، ص۵۸۱.
  10. بحارالأنوار، ج۴۵، ص۳۷۵.
  11. مقاتل الطالبین، ص۵۸.
  12. جزیره سرزمینی است در بصره که فاصله بین آن و آبله را درختان نخل پر می‌‌کند و نام جزیره، مخصوص همین محل است (لغت‌نامه دهخدا، ج۵، ص۶۷۹۰).
  13. تاریخ طبری، ج۶، ص۶۵؛ بحار الأنوار، ج۴۵، ص۳۷۵.
  14. زیارت ناحیه مقدسه؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۷.
  15. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۱۲۵-۱۲۶؛ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۵۹۱؛ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۹.