اسامة بن زید

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۶ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۵۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
أسامة بن زید بن حارثة بن شراحیل
محل زندگیدمشق، مدینه
دیناسلام
اطلاعات علمی
استادانأبو رافع قبطی؛ بلال بن رباح حبشی؛ خولة بنت قیس انصاریة؛ دحیة کلبی؛ زید بن حارثة کلبی
شاگردانأبان بن عثمان اموی؛ أفلح مولی أبی أیوب انصاری؛ إبراهیم بن سعد زهری؛ حسن بصری؛حسن بن أسامة کلبی
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

نسب

مقدمه

اسامه در شأن نزول

  1. در بازگشت از سریّه غالب‌ بن عبدالله لیثی، یکی از مسلمانان، که بر اساس نقلی اسامة‌ بن زید بوده است؛ شخصی را که کلمه توحید بر زبان جاری ساخته بود، به قتل رساند؛ و به اظهار اسلام او توجهی نکرد سپس آیه‌ ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا ضَرَبْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَتَبَيَّنُوا وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَى إِلَيْكُمُ السَّلَامَ لَسْتَ مُؤْمِنًا تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَعِنْدَ اللَّهِ مَغَانِمُ كَثِيرَةٌ كَذَلِكَ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلُ فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَتَبَيَّنُوا إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا[۴۳] نازل شد و اسامه مورد سرزنش پیامبر(ص) واقع شد[۴۴]
  2. بنا به گزارش برخی مفسران آیه‌ ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضًا أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحِيمٌ[۴۵] در پی آن نازل شد که دو تن از صحابه اسامه را به بخل‌ورزی متهم و از سلمان نیز بدگویی کردند که با نزول آیه از این کار نهی‌ شدند[۴۶][۴۷].

استادان

شاگردان

جرح و تعدیل

جستارهای وابسته

منابع

  1. باغستانی کوزه‌گر، محمد، اسامة بن زید، دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. موسوعة الحدیث
  2. الاستیعاب، ج‌۱، ص‌۱۷۰.
  3. الطبقات، ج‌۴، ص‌۴۵؛ الاستیعاب، ج‌۱، ص‌۱۷۰.
  4. الطبقات، ج‌۱، ص‌۱۸۳.
  5. المغازی، ج‌۱، ص‌۲۱۶‌ـ‌۲۲۱.
  6. الاستیعاب، ج‌۱، ص‌۱۷۰.
  7. سیر اعلام النبلاء، ج‌۲، ص‌۴۹۷؛ اسدالغابه، ج‌۱، ص‌۱۹۵.
  8. المغازی، ج‌۲، ص‌۴۳۰.
  9. المغازی، ج‌۲، ص‌۸۳۴.
  10. المغازی، ج‌۳، ص‌۹۰۰.
  11. الطبقات، ج۴، ص‌۴۵ـ ۴۹؛ سیراعلام‌النبلاء، ج۲، ص۴۹۷ـ۵۰۴.
  12. الطبقات، ج‌۴، ص‌۴۸.
  13. الطبقات، ج‌۴، ص‌۴۸.
  14. الطبقات، ج‌۲، ص‌۱۹۲؛ تاریخ یعقوبی، ج‌۲، ص‌۱۱۳.
  15. الملل و النحل، ج‌۱، ص‌۲۳.
  16. الطبقات، ج‌۲، ص‌۱۴۶‌ـ‌۱۴۷.
  17. الطبقات، ج‌۲، ۱۴۶ و ۱۹۱‌ـ‌۱۹۲.
  18. تاریخ طبری، ج‌۲، ص‌۲۳۸؛ تاریخ یعقوبی، ج‌۲، ص‌۱۱۴.
  19. الطبقات، ج‌۲، ص‌۱۴۶‌ـ‌۱۴۷.
  20. تاریخ طبری، ج‌۲، ص‌۲۵۳.
  21. الفتوح، ج‌۱، ص‌۳۲.
  22. الاحتجاج، ج‌۱، ص‌۲۲۴.
  23. تهذیب الکمال، ج‌۲، ص‌۳۴۴.
  24. الاستیعاب، ج۱، ص۱۷۰؛ اسدالغابه، ج۱، ص‌۱۹۶.
  25. تاریخ طبری، ج‌۲، ص‌۶۴۸.
  26. الفتوح، ج‌۲، ص‌۲۲۷.
  27. تاریخ طبری، ج‌۲، ص‌۶۹۹؛ شرح نهج البلاغه، ج‌۲، ص‌۲۴۶.
  28. الارشاد، ج‌۱، ص‌۲۴۳.
  29. فرق الشیعه، ص‌۵؛ مسائل الامامه، ص‌۱۶.
  30. الجمل، ص‌۹۴‌ـ‌۹۶.
  31. التحریر الطاووسی، ص‌۵۰‌ـ‌۵۱.
  32. الجمل، ص‌۹۵؛ التحریر الطاووسی، ص‌۵۰.
  33. تاریخ طبری، ج‌۳، ص‌۱۷.
  34. بحار الانوار، ج‌۴۴، ص‌۱۰۷‌ـ‌۱۰۸.
  35. الاحتجاج، ج‌۲، ص‌۵۹.
  36. سیر اعلام النبلاء، ج‌۲، ص‌۵۰۶؛ الطبقات، ج‌۴، ص‌۵۳.
  37. الاستیعاب، ج‌۱، ص‌۱۷۱؛ سیر اعلام النبلاء، ج‌۲، ص‌۵۰۲.
  38. تهذیب الکمال، ج‌۲، ص‌۳۳۸.
  39. سیر اعلام النبلاء، ج‌۲، ص‌۵۰۷.
  40. الاستیعاب، ج‌۱، ص‌۱۷۲.
  41. مناقب، ج‌۴، ص‌۷۲‌ـ‌۷۳.
  42. باغستانی کوزه‌گر، محمد، اسامة بن زید، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱.
  43. «ای مؤمنان، چون (برای جهاد) در راه خداوند به سفر می‌روید خوب بررسی کنید و به کسی که به شما ابراز اسلام می‌کند نگویید: تو مؤمن نیستی، که بخواهید کالای ناپایدار این جهان را بجویید زیرا غنیمت‌های بسیار نزد خداوند است؛ خود نیز در گذشته چنین بودید و خداوند» سوره نساء، آیه۹۴.
  44. جامع‌البیان، مج‌۴، ج‌۵، ص‌۳۰۴؛ مجمع البیان، ج‌۳، ص‌۱۴۵؛ الطبقات، ج‌۲، ص‌۹۱.
  45. «ای مؤمنان! از بسیاری از گمان‌ها دوری کنید که برخی از گمان‌ها گناه است و (در کار مردم) کاوش نکنید و از یکدیگر غیبت نکنید؛ آیا هیچ یک از شما دوست می‌دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد؟ پس آن را ناپسند می‌دارید و از خداوند پروا کنید که خداوند توبه‌پذیری» سوره حجرات، آیه۱۲.
  46. کشف الاسرار، ج‌۹، ص‌۲۶۰؛ تفسیرقرطبی، ج‌۱۶، ص‌۲۱۷؛ مجمع البیان، ج‌۵، ص‌۲۰۳.
  47. باغستانی کوزه‌گر، محمد، اسامة بن زید، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱.
  48. http://hadith.islam-db.com/narrators/532/%D8%A3%D8%B3%D8%A7%D9%85%D8%A9-%D8%A8%D9%86-%D8%B2%D9%8A%D8%AF-%D8%A8%D9%86-%D8%AD%D8%A7%D8%B1%D8%AB%D8%A9-%D8%A8%D9%86-%D8%B4%D8%B1%D8%A7%D8%AD%D9%8A%D9%84-%D8%A8%D9%86-%D9%83%D8%B9%D8%A8-%D8%A8%D9%86-%D8%B9%D8%A8%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B2%D9%89-%D8%A8%D9%86-%D9%8A%D8%B2%D9%8A%D8%AF-%D8%A8%D9%86-%D8%A7%D9%85%D8%B1%D8%A6-%D8%A7%D9%84%D9%82%D9%8A%D8%B3-%D8%A8%D9%86-%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%B9%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%86-%D8%B9%D8%A7%D9%85%D8%B1 موسوعة الحدیث

پیوند به بیرون