آل عقیل

مقدمه

جمعی از فرزندان عقیل، چه فرزندان خود او یا نوه‌هایش از شهدای کربلا و حماسه آفرینان نهضت حسینی بودند که جان خویش را فدای امام کردند. پیشتر نیز مسلم بن عقیل، فدای دین خدا و راه حسین شده بود. دو تن از پسران مسلم از شهدای کربلا بودند.

این حماسه آفرینان از نسل ابوطالب که عموزاده خویش، سید الشهدا (ع) را یاری کردند عبارتند از:

این نُه نفر، که برخی‌شان فقیه و عالمی بزرگ بودند، هر کدام پس از نبردی شورانگیز، به شهادت رسیدند.

روز عاشورا نیز که فرزندان عقیل به میدان می‌رفتند، امام دعایشان می‌کرد و کشندگان آنان را لعن کرده و آل عقیل را به مقاومت دعوت می‌کرد و به بهشت مژده می‌داد «اَللّهُم‌َ اقْتُل‌ْ قاتِل‌َ آل‌ عقیل... صبراً آل‌ عقیل‌ اِن‌َّ مَوْعِدَکم‌ُ الْجَنَّة‌»^[۱] و به خاطر این فداکاری‌ها بود که پس از عاشورا، امام زین العابدین (ع) به خانواده آنان بیشتر عاطفه و لطف نشان می‌داد و آنان را بر بقیه برتری می‌داد، وقتی از او در این‌باره می‌پرسیدند، می‌فرمود: من رفتار و عملکردشان را روز عاشورا با ابا عبدالله به یاد می‌آورم و دلم به حالشان رقت و عطوفت می‌یابداز این رو، امام سجاد (ع) با اموالی که مختار پس از خروج، به آن حضرت داد، خانه‌هایی برای آل عقیل ساخت که حکومت اموی آنها را خراب کرده بود^[۲]^[۳]

منابع

محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا

پانویس

↑ حیاة الامام الحسین، ج ۳، ص ۲۴۹
↑ حیاة الام زین العابدین، ج ۱، ص ۱۸۶
↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۲.

[1] حیاة الامام الحسین، ج ۳، ص ۲۴۹

[2] حیاة الام زین العابدین، ج ۱، ص ۱۸۶

[3] ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۲.

[۱]

[۲]

[۳]