رعایت عدالت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Hosein (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۸ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۵۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.


مدخل‌های وابسته به این بحث:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل رعایت عدالت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

رعایت عدالت در نظام سیاسی

رعایت عدالت در اجرای قانون

رعایت عدالت در جنگ با دشمنان

رعایت عدالت در ادای حق الناس‌

  • پیامبر(ص) خود را نیز برتر از قانون برنمی شمرد. آن حضرت روزی به مسجد رفت و در خطابه‌ای فرمود: "خدا سوگند یاد کرده است که در روز جزا از ظلم هیچ ظالمی نمی‌گذرد. اگر به کسی از شما ستمی کرده‌ام، حاضرم به قصاص تن بدهم"؛ پس شخصی به نام سواده بن قیس به پا خاست و گفت: "یا رسول‌الله روزی که از طائف برمی‌گشتی و عصا را در دست خود حرکت می‌دادی، آن به شکم من خورد و مرا رنجاند"؛‌ حضرت(ص) فرمود: اگرچه این کار را عمداً نکردم؛ اما به حکم قصاص تسلیم می‌شوم" و فرمان داد، همان عصا را بیاورند و به دست سواده داد. سپس حضرت(ص) لباس را بالا زده، شکم خود را برهنه کردند؛ اما سواده به جای قصاص، بدن رسول خدا(ص) را بوسید و گفت: "یا رسول الله(ص) جنگ در پیش است و شاید کشته شوم؛ خواستم در این واپسین لحظات پوست بدن من به پوست تو رسیده باشد"؛ حضرت(ص) هم برای او دعای خیر کرد[۲۳][۲۴].
  • همچنین وقتی پیامبر(ص) دستور خالد بن ولید را برای تبلیغ به سرزمین قبیله جزیمه بن عامر رهسپار کرد، به او دستور داد که خونی نریزد و از در جنگ وارد نشود؛ اما وی به دستور پیامبر(ص) عمل نکرد و عده‌ای از بنی جذیمه را کشت؛ وقتی پیامبر(ص) خبر را شنید، بی‌درنگ به علی(ع) مأموریت داد که به میان آن قبیله برود و خسارت جنگ و خون‌بهای افراد را به طور دقیق بپردازد. علی(ع) نیز به طرز عادلانه‌ای فرمان را اجرا کرد و پیامبر(ص) روش عادلانه علی(ع) را تحسین کرده، رو به قبله ایستاد و به حالت استغاثه گفت: "خدایا! تو آگاهی که من از جنایت خالد بیزارم و من هرگز به او دستور جنگ نداده بودم"[۲۵][۲۶].

رعایت عدالت در تقسیم اموال

رعایت عدالت در رفتار با فرزندان

منابع

مدخل وابسته

پانویس

  1. دهخدا، لغت نامه، ج ۳۲، ص ۱۱۹.
  2. پهلوان‌پور، فاطمه، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۵۳۲.
  3. پهلوان‌پور، فاطمه، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۵۳۲.
  4. نهج البلاغه، ص ۱۳۹.
  5. پهلوان‌پور، فاطمه، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۵۳۲.
  6. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج ۴، ص ۳۹۵؛ حسن بن ابی الحسن دیلمی، اعلام الدین، ص ۳۲۲؛ محمد بن حسن فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ج ۲، ص ۴۶۵ و شیخ صدوق، معانی الاخبار، ص ۱۹۵.
  7. پهلوان‌پور، فاطمه، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۵۳۲.
  8. سوره حدید، آیه ۲۵.
  9. پهلوان‌پور، فاطمه، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۵۳۳.
  10. محدث نوری، مستدرک الوسائل، ج ۱۱، ص ۳۱۷ و ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج ۱۱، ص ۱۰۰.
  11. نهج الفصاحه، تحقیق و ترجمه: ابوالقاسم پاینده، ص ۲۶۵؛ الهیثمی، مجمع الزوائد، ج ۵، ص ۲۰۰؛ ابن حجر، فتح الباری، ج ۱۳، ص ۱۱۱ و الطبرانی، مسند الشامیین، ج ۲، ص ۲۰۶.
  12. رسول جعفریان، تاریخ تحول دولت و خلافت، ص ۳۸ - ۴۳
  13. پهلوان‌پور، فاطمه، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۵۳۳.
  14. ۲۵. کلینی، الکافی، ج ۸، ص ۲۶۸؛ ورام ابن ابی فراس، مجموعه ورام، ج ۲، ص ۱۷۶ و فقه الرضا(ع)، ص ۳۵۵.
  15. البخاری، صحیح، ج ۴، ص ۱۵۰ - ۱۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج ۴، ص ۵۲؛ مسلم نیشابوری، صحیح، ج ۵، ص ۱۱۴، اسحاق بن راهویه، مسند ابن راهویه، ج ۲، ص ۲۳۵ - ۲۳۶؛ نعمان بن محمد تمیمی مغربی، دعائم الاسلام، ج ۲، ص ۴۴۲ و المستدرک الوسائل، ج ۱۸، ص ۷.
  16. پهلوان‌پور، فاطمه، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۵۳۳-۵۳۴.
  17. سوره نساء، آیه ۵۸.
  18. سوره انعام، آیه ۱۵۲.
  19. پهلوان‌پور، فاطمه، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۵۳۴.
  20. سوره مائده، آیه ۸.
  21. محمد بن باقر مجلسی، بحارالانوار، ج ۱۹، ص ۱۱۰ - ۱۱۱ و طبرسی، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج ۱، ص ۱۵۷ - ۱۵۸.
  22. پهلوان‌پور، فاطمه، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۵۳۴.
  23. محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک (تاریخ الطبری)، ج ۲، ص ۴۴۶ - ۴۴۷ و ابن اثیر، اسدالغابه، ج ۲، ص ۳۳۲.
  24. پهلوان‌پور، فاطمه، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۵۳۵.
  25. ماوردی ، اعلام النبوه، ص۸۳؛ تاریخ الطبری، ج ۳، ص ۶۶ - ۶۷؛ احمد بن ابی یعقوب یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۶۱ و ابوبکر بیهقی، دلائل النبوه، ج۵، ص۱۱۳-۱۱۴.
  26. پهلوان‌پور، فاطمه، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۵۳۵.
  27. ابن هشام، السیرة النبویه، ج ۲، ص ۲۸۵ و ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج ۲، ص ۱۳۰.
  28. پهلوان‌پور، فاطمه، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۵۳۶.
  29. السیرة النبویه، ج ۲، ص ۴۹۶؛ تاریخ الطبری، ج ۳، ص ۹۲؛ ابن کثیر، البدایه و النهایة، ج ۴، ص ۳۶۲ و دلائل النبوه، ج ۵، ص ۱۸۷.
  30. پهلوان‌پور، فاطمه، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۵۳۶.
  31. حسن بن فضل طبرسی، مکارم الاخلاق، ص ۲۲۰ و بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۹۹.
  32. پهلوان‌پور، فاطمه، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۵۳۶.
  33. پهلوان‌پور، فاطمه، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۵۳۶.