اصبغ بن نباته
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. اصبغ بن نباته از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اصبغ بن نباته در رجال و تراجم - اصبغ بن نباته در تاریخ اسلامی - اصبغ بن نباته در نهج البلاغه - اصبغ بن نباته در حدیث - پرسش مرتبط ندارد| اصبغ بن نباته | |
|---|---|
 تصویر قدیمی از مسجد کوفه | |
| نام کامل | اصبغ بن نباته |
| جنسیت | مرد |
| کنیه | أبو القاسم |
| لقب | |
| از قبیله | بنی‌حنظله |
| از تیره | مجاشع بن دارم |
| محل زندگی | کوفه |
| درگذشت | کوفه |
| از اصحاب | |
| حضور در جنگ | |
| مشخصات حدیثی | |
| مشایخ او | |
| راویان از او | |
نسب
ابو القاسم اصبغ بن نباته حنظلی، دارمی، مجاشعی، تمیمی، کوفی مشهور به أصبغ بن نباتة تمیمی او از روات حدیث است. در بین اهل سنت برخی او را متهم "بالکذب ورمی بالرفض" می‌دانند. در کوفه زندگی می‌کرد و در کوفه درگذشت.[۱]
آشنایی اجمالی
ابوالقاسم اصبغ بن نباتة بن حارث مجاشعی تمیمی حنظلی کوفی از خواص اصحاب حضرت علی[۲] و صحابی امام حسن(ع)[۳] به شمار می‌‌رفت و از علی(ع)[۴] و عمار یاسر[۵] روایت کرده است و اشخاصی همچون ابوجارود زیدی،[۶] سعد بن طریف[۷] و یحیی بن ابی‌هیثم[۸] از وی روایت کرده‌اند.
رجال‌نویسان او را از شرطة الخمیس و از شیعیان و یاران برجسته حضرت علی(ع)[۹] و فردی مورد اعتماد برشمرده‌اند.[۱۰] او فردی زاهد، عابد و در عین حال از سوارکاران شجاع و جنگجو به شمار می‌‌رفت.[۱۱] آقابزرگ تهرانی گوید که او نخستین کسی است که مقتل الحسین(ع) را به رشته تحریر درآورد. بعد از سال ۱۰۰ هـ درگذشت.[۱۲] دارای آثاری از جمله کتاب عجائب احکام امیرالمؤمنین(ع)[۱۳] و مقتل ابی عبدالله الحسین(ع) است و عهدنامه مالک اشتر و وصیتنامه علی(ع) به محمد حنفیّه را روایت کرده است[۱۴].[۱۵]
مشایخ در روایت
- حسن بن علی بن أبی طالب بن عبد المطلب مشهور به حسن بن علی هاشمی
- خالد بن زید بن کلیب بن ثعلبة بن عمرو مشهور به ابوایوب انصاری
- عبد الله بن عباس بن عبد المطلب بن هاشم مشهور به عبدالله بن عباس قرشی
- عبد الله بن مسعود بن حبیب بن شمخ مشهور به عبدالله بن مسعود
- علی بن أبی طالب بن عبد المطلب بن هاشم مشهور به علی بن ابی طالب
- عمار بن یاسر بن عامر بن مالک بن کنانة مشهور به عمار بن یاسر عنسی
- فاختة بنت أبی طالب بن عبد المطلب مشهور به فاختة بنت أبی طالب هاشمیة[۱۶]
روایت‌کنندگان از او
- حکم بن ظهیر مشهور به الحکم بن ظهیر الفزاری
- ثابت بن دینار مشهور به ثابت بن أبی صفیة الأزدی
- حجاج بن أرطاة بن ثور بن هبیرة بن شراحیل مشهور به الحجاج بن أرطاة النخعی
- حجاج بن محمد مشهور به الحجاج بن محمد المصیصی
- خالد بن طهمان مشهور به خالد بن طهمان السلولی
- سالم بن رافع مشهور به سالم بن أبی الجعد الأشجعی
- سعد بن طریف مشهور به سعد بن طریف الإسکاف
- علی بن الحزور مشهور به علی بن أبی فاطمة الغنوی
- علی بن غراب مشهور به علی بن عبد العزیز الفزاری
- عمرو بن عبد الله بن عبید مشهور به أبو إسحاق السبیعی
- قدامة بن وبرة مشهور به قدامة بن وبرة العجیفی
- حماد بن السائب بن بشر بن عمرو بن الحارث مشهور به حماد بن السائب الکلبی
- محمد بن عبد الرحمن بن یسار مشهور به محمد بن عبد الرحمن الأنصاری
- مقاتل بن حیان مشهور به مقاتل بن حیان النبطی
- مکحول بن شهراب بن شاذل مشهور به مکحول بن أبی مسلم الشامی
- عبایة بن ربعی مشهور به عبایة بن ربعی الأسدی
- صفوان مشهور به صفوان الجمال[۱۷]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ موسوعة الحدیث
- ↑ الفهرست (طوسی)، ص۳۷؛ رجال النجاشی، ج۱، ص۶۹.
- ↑ رجال الطوسی، ص۶۶.
- ↑ معالم العلماء، ص۲۷؛ میزان الاعتدال، ج۱، ص۲۷۱.
- ↑ تاریخ الاسلام، ج۷، ص۲۸.
- ↑ الفهرست (طوسی)، ص۳۸؛ جامع الرواة، ج۱، ص۱۰۷.
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۷۰.
- ↑ التاریخ الکبیر، ج۲، ص۳۵.
- ↑ الطبقات الکبری، ج۶، ص۲۲۶.
- ↑ تنقیح المقال، ج۱، ص ۱۵۰.
- ↑ اعیان الشیعه، ج۲، ص۴۶۵.
- ↑ الذریعه، ج۲۲، ص۲۳.
- ↑ اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۶۵.
- ↑ الفهرست (طوسی)، ص۳۸.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۹۱.
- ↑ موسوعة الحدیث
- ↑ موسوعة الحدیث